อยากจะถามว่าจากอกุศลกรรมบถ 10
ข้อ10 มิจฉาทิฏฐิ 
นิยตมิจฉาทิฏฐ๓ ประการ คือ
1.นัตถิกทิฑฐิ2.อเกตุกทิฎฐิ3.อกิริยทิฎฐิ
๑. นัตถิกทิฏฐฺ มีความเห็นว่า ทำอะไรก็ตาม ผลที่พึงได้รับนั้น ย่อมไม่มีความเห็นผิดชนิดนี้ จัดเป็นอุจเฉททิฏฐิด้วย คือ
เห็นว่า สัตว์ทั้งหลายตายแล้วก็สูญไป ไม่มีการเกิดอีก ในสามัญผลสูตร แสดงความเห็นผิด ชนิดที่เป็น นัตถิกทิฏฐินี้ว่า ได้มาจากความเห็นผิด ๑๐ อย่าง คือ
๑. เห็นว่า การให้ทานไม่ได้รับผลแต่อย่างใด
๒. เห็นว่า การบูชาต่างๆ ไม่ได้รับผล
๓. เห็นว่า การต้อนรับเชื้อเชิญไม่ได้รับผล
๔. เห็นว่า การทำดี ทำชั่วไม่ได้รับผลแต่อย่างใด
๕. เห็นว่า ผู้มาเกิดในภพนี้ไม่มี
๖. เห็นว่า ผู้ไปเกิดในภพหน้าไม่มี
๗. เห็นว่า คุณมารดาไม่มี
๘. เห็นว่า คุณบิดาไม่มี
๙. เห้นว่า สัตว์ที่ผุดเกิดเติบโตในทันที คือ สัตว์นรก เปรต เทวดา พรหม ไม่มี
๑๐. เห็นว่า สมณะพราหมณ์ ที่รู้แจ้งโลกนี้ และโลกหน้าด้วยตนเอง และสามารถแนะนำชี้แจงสมณะพราหมณ์ ที่ถึงพร้อมความสามัคคี ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ นั้นไม่มี

มีข้อสงสัยว่านัตถิกทิฑฐิไม่มีอย่างอื่นนอกเหนือไปจาก10ข้อนี้แล้วไช่ไหมค้ะ ???

1.นัตถิกทิฑฐิ2.อเกตุกทิฎฐิ3.อกิริยทิฎฐิ

ควรแก้เป็น

1.นัตถิกทิฏฐิ 2.อเหตุกทิฎฐิ 3. อกิริยาทิฎฐิ

จริงๆ คุณ pang99 อยากรู้ว่า มิจฉาทิฏฐิในอกุศลกรรมบท ๑๐ มีแค่ มิจฉาทิฏฐิ ๓ ข้อหลักแค่นั้นรึเปล่าใช่ไหมครับ ก็บอกได้เลยว่าใช่แล้วครับ แต่อันที่จริง ฏีกาน้อยว่า คุณแป้งไม่ได้มีมิจฉาทิฏฐิจำพวก นัตถิกทิฏฐิอยู่แล้วนะครับ นั่นเพราะ ที่คุณแป้งรู้สึก นึกถึงอยู่บ่อยๆ มันมีโอปปาติกะ มีนรก มีสวรรค์ มีชาตินี้ชาติหน้า เชื่อในกรรมและผลของกรรม นั่นแปลว่า คุณแป้งมีสัมมาทิฏฐิที่เป็นส่วนโลกียะอยู่แล้วต่างหาก ลึกไปกว่านั้น นั่นแปลว่า ที่ทำให้ทุกข์ใจ ที่ทำให้กลัว นั่นไม่ได้มาจากรากเหง้าของอกุศล หรือมโนทุจริต ข้อสุดท้าย คือมีมิจฉาทิฏฐิ เปล่าเลย มีสัมมาทิฏฐิในส่วนโลกียะด้วยซ้ำ

ปริยุฏฐานกิเลส. ปริ ( รอบหรือวนกลับ ) + อุฏฐาน ( ผุดขึ้น ) + กิเลส ( เครื่องเศร้าหมอง ) เครื่องเศร้าหมองที่ผุดขึ้นโดยรอบ หมายถึง กิเลสอย่างกลางที่กลุ้มรุมอยู่ในใจ อันนี้ต่างหาก ที่อยู่ใน มโนทุจริต ข้อ ๘ และ ๙ อยากให้คนอื่นพบภัยพิบัติ ทุกข์ร้อน คิดไม่ดี คิดทำร้ายเบียดเบียนคนอื่น แช่งด่าอยู่ในจิตใจ ก็คือ เรียกสั้นๆ ว่า "นิวรณ์ หรือนิวรณ์กิเลส" นี่แหละ ค่อยปั่นป่วนรบกวนจิตใจของเราบ่อยๆ เป็นกิเลสกลางๆ ก็สัมพันธ์กับความเห็นก่อนในกระทู้ก่อน คือมันเกิดขึ้นแล้วก็กลายเป็น อนุสัย อาสวะได้ในที่สุด จากกิเลสกลางๆ ก็กลายเป็นกิเลสละเอียดๆ ภาษาบ้านๆ สมัยใหม่ก็ เกิดจากจิตสำนึก จากพฤติกรรมปกติๆ ไปก่อน นานๆ เข้า ก็ฝั่งลงใน จิตใต้สำนึก ทำให้เป็นบ่อยๆ ทุกข์บ่อยๆ ฯลฯ

ยังเป็นอกุศลกรรมบถอยู่ไหม เป็น เพราะอะไร ก็ยัง ผุดขึ้นๆ วนกลับมาอีกบ่อยๆ พอมีกำลัง พอเผลอสติ ก็หลุดออกจากปาก ออกทางสีหน้า คำพูด มากๆ เข้าก็ ลงมือ ก็ครบภาษาพระเรียกว่า กรรมบถแตก ฟังดูเดี๋ยวจะซับซ้อน ยุ่งยากเกินไป โดยคร่าวๆ ก็คืออาศัย โลภะบ้าง โทสะบ้าง โมหะบ้าง รวมๆ กันและขาดการเจริญสติ แบบวิทยาศาสตร์ ในสมองของเรามีสาร ดาโปรมีนมาก ไม่แค่คิดร้าย อาจเห็นภาพ อาจจะอะไรๆ อีกเยอะก็เป็นได้ เหล่านี้ก็เรียกว่า เกิดจากการสะสม ของ(พฤติ)กรรม จิต อุตุ(สภาพแวดล้อม) อาหาร ไม่พ้นไปจากนี้ เลยเคยบอกให้ตั้งคำถามกับตัวเองใหม่ อย่าพึ่งไปถามหานรก พี่กบ เคยโพสไว้ ในกระทู้อื่น ว่าจิตเศร้าหมอง อบายก็ถึง ว่าจิตไม่เศร้าหมอง สวรรค์ก็ถึง ฯลฯ

ดังนั้น ถ้าเจริญสติ ละนิวรณ์ ทำให้เบาบางลง รักษาจิตรักษาใจดีๆ มันก็ไม่หลุด ไม่พลั้ง พอไหลไปคิด ก็มีตัวรู้มีสติ อกุศลลดลง กุศลมากขึ้น อย่างนี้ ก็จะไม่ย้ำคิดย้ำทำในทางอกุศลเดิมๆ อีก สะสมกุศลโดย ศึกษาธรรมะ(ยังมีเรื่องทิฏฐิอีกเยอะ) ปฏิบัติ ลงที่ตัวจิตตัวใจ ให้เห็นตามจริง โชคดีนะครับ

ไม่ไช่ค้ะ หมายถึงว่านัตถิกทิฏฐฺ คือความเห็นผิดใน10ข้อที่พูดมาไช่ไหมค้ะ มีเเค่นั้นรึป่าว ไม่ได้ถามถึงอุศลกรรมบถ 10 มีเเค่10ข้อรึป่าวนะค้ะ ขอบคุณมากๆค้ะ

เฉพาะนัตถิกทิฏฐิ ก็ ๑๐.ข้อครับ

นับความเห็นผิดอื่นๆ ยังมีมากกว่านี้ ให้ศึกษาครับ ลองค้นๆ ดู สาธุ