รู้จักเว็บนี้จากเพื่อนที่เห็นเราทำใจไม่ได้สักที เรื่องค่อนข้างยาวหน่อยนะคะ
เราเคยมีแฟนที่คบกันมา7ปี แต่ก็ทะเลาะกันค่อนข้างบ่อยด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ หนักสุดก็เรื่องที่เราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับผู้หญิงอื่น แต่ก็ยังไม่ได้เลิกกันเพราะเค้าสัญญาว่าจะไม่ทำอีก ต่อมาเราได้รู้จักกับผู้ชายอีกคนเป็นรุ่นน้องที่ทำงานอายุน้อยกว่าเรา2ปี เราทำงานอยู่คนละแผนกแต่ก็ต้องคุยงานกันทุกวันเค้าเป็นคนคุยเก่ง ใจดี เอาใจเก่ง วันนึงเค้าบอกว่าขอจีบเราโดยขอเป็นกิ๊ก เราตกใจมากเพราะเค้าเองก็รู้อยู่แล้วว่าเรามีแฟนแล้ว เราก็รู้ว่าเค้ามีแฟนที่คบกันมาได้4ปี เราจึงปฎิเสธไปแล้วก็หลบหน้าเค้าตลอด เค้าเห็นเราเปลี่ยนไปจึงเข้ามาขอโทษแล้วขอให้เรากลับมาคุยกับเค้าเหมือนเดิม เราก็กลับมาคุยกับเค้าปรกติ การกลับมาคุยกันอีกครั้งกลายเป็นว่าความรู้สึกของเราเริ่มไม่เหมือนเดิม เราเริ่มมีความรู้สึกที่พิเศษให้เค้าสะเอง เรากับแฟนก็เริ่มมีปัญหากันบ่อยขึ้น เราจึงตัดสินใจขอเลิกกับแฟน ยอมรับว่าส่วนนึงก็เกิดจากการที่เรารู้สึกผิดที่เรามีใจให้กับคนอื่น แต่เราก็ไม่ได้บอกเค้าเพราะกลัวเค้าจะเสียใจ พอน้องที่ทำงานเค้ารู้ว่าเราเลิกกับแฟนก็เข้ามาขอคบกับเราอีกครั้ง บอกว่าเค้าเองก็กำลังจะเลิกกับแฟนเหมือนกัน เพราะมีปัญหากันบ่อยแล้วก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ ซึ่งปัญหาของเค้ากับแฟนก็เคยเล่าให้เราฟังบ่อยๆก่อนหน้าที่จะมาขอคบเรา เราก็ปฎิเสธเค้าไปอีกเพราะเราเองก็ไม่เคยชอบความสัมพันธ์แบบนี้ คราวนี้เค้าไม่ยอมแพ้เค้ารุกจีบเรา เอาใจใส่ดูแลเรามากขึ้นจากเดิมจนเราใจอ่อนพร้อมกับความสัมพันธ์ที่เริ่มเกินเลย สาบานเลยว่าเราไม่เคยขอให้เค้าเลิกกับแฟนเลยสักครั้ง มีแต่เค้าที่บอกเราตลอดว่าจะเลิกกับแฟน เราเตือนตัวเองตลอดว่าสักวันเราต้องจบความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเค้า พยายามตีตัวออกจากเค้าหลายครั้งแต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้สักที จนเวลาผ่านไป5เดือน แฟนเค้ารู้เรื่องที่เค้าแอบมีเราอีกคนและนั่นทำให้เรารู้ว่าเค้าได้พาแฟนมาอยู่ที่บ้านได้เกือบ1ปีแล้วก่อนที่จะมารู้จักกับเรา เราตกใจมากเพราะไม่มีใครรู้เลย นอกจากแม่ของเค้า แม้แต่แม่ของฝ่ายหญิงเองก็ไม่รู้ว่ามาอยู่บ้านเดียวกันเพราะเค้าก็ยังไม่ได้แต่งงานกัน ส่วนเราก็รู้แค่เพียงว่าเค้าอยู่บ้านกับแม่กันสองคน เพราะพ่อเค้าก็ไปมีเมียน้อยแล้วก็มีลูกด้วยกันจึงแยกกันอยู่ได้สัก4-5ปีแล้ว เราจึงตัดสินใจที่จะเป็นฝ่ายออกมา หลังจากนั้นไม่นานเค้าก็เข้ามาหาเราอีกครั้งขอโอกาสเริ่มต้นใหม่กับเรา เพราะเค้ากับแฟนได้เลิกกันแล้ว และแฟนเค้าก็ได้ย้ายออกไปจากบ้านแล้ว โดยที่ในตอนที่เกิดปัญหาในครั้งแรกไม่ได้เลิกกับแฟนในทันที เพราะแฟนเค้าขู่ว่าจะฆ่าตัวตาย ในครั้งนี้เราก็ใจอ่อนกับเค้าอีกตามเคย หลังจากนั้นเราก็คบกันอย่างเปิดเผย เค้าพาเราไปพบพ่อกับแม่ แล้วก็ญาติๆ เราเองก็เคยจะพาเค้าไปพบพ่อกับแม่ของเราเหมือนกันแต่ไม่เคยมีโอกาสได้ไปสักที เราคบกันมาได้1ปี เรารักเค้ามาก เพราะตลอดเวลาที่คบกันเค้าดูแลเอาใจใส่เราดีทุกอย่าง ต่างจากแฟนคนแรกของเราถึงขั้นเรียกว่าคนละขั้วเลยทีเดียว แต่แล้วเค้าก็ทำให้เราต้องเสียใจและเจ็บปวดจนได้ เค้าแอบคบผู้หญิงคนอื่น มีความสัมพันธ์ถึงขั้นลึกซึ้งเกินเลยเป็นเวลาถึง2เดือนก่อนที่เราจะรู้เรื่อง และเป็นความบังเอิญที่น่าตลกจริงๆเพราะผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนของน้องที่ทำงานที่เดียวกับเค้าและเรา เค้าไปเจอกันในผับตอนที่ไปเที่ยวกับลูกพี่ลูกน้องของเค้าซึ่งวันนั้นเราไม่ได้ไปด้วย เพราะเราไม่ใช่คนที่ชอบไปเที่ยวแบบนี้เท่าไหร่ แต่ก็ไปบ้างบางครั้ง ผู้หญิงเองก็รู้มาตลอดว่าเค้ามีเราเป็นแฟน แต่เค้าโกหกเรากับแฟนเราว่าไม่เคยรู้เรื่องอะไรเลยและโดนแฟนเราหลอกเหมือนกัน แต่เรารู้ว่าเค้ารู้เพราะวันที่เราจับได้ว่าแฟนเราแอบคบกับผู้หญิงคนนั้น เราเดินเข้าไปถามเพื่อนของผู้หญิงคนนั้นที่ทำงานที่เดียวกับเรา น้องเค้ากลัวคิดว่าเราจะไปหาเรื่อง เลยตกใจหลุดพูดออกมาว่าเคยบอกเพื่อนไปแล้วเรื่องความสัมพันธ์ของเรากับแฟน เราก็ตัดสินใจเลิกกับแฟนในทันที ส่วนเค้าสองคนก็ยังคงคบกันต่อไป ฝ่ายหญิงเองถึงขั้นโชว์รูปหวานผ่านเฟสบุ้คประกาศเต็มตัวว่าคบกัน ทั้งที่ก่อนหน้านั้นไม่เคยจะโชว์อะไรเลย จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาแล้วเกือบ3เดือน แต่เรายังทำใจไม่ได้เลย เราตรอมใจจนถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาล แต่เราไม่กล้าบอกพ่อกับแม่ว่าเราป่วย กลัวท่านจะเสียใจและเป็นห่วง ตอนนี้เราทุกข์ใจมากไม่รู้ว่าจะเลิกคิดได้ยังไง ตัดใจจากเค้าไม่ได้สักที แฟนเราเองถึงจะบอกว่าคบกับผู้หญิงคนนั้น ก็ยังโทรมาหาเรา แล้วก็มาหาใช้เหตุผลว่าอยากมาดูแลเราเพราะเราไม่สบาย บอกว่าอยากให้เรายังคงความเป็นเพื่อนกับเค้า และบางครั้งที่เค้ามาหา เรามักจะเผลอใจให้กับเค้าจนถึงขั้นมีอะไรกัน ทุกข์หนักเข้าไปอีก เราควรจะทำยังไงดี เราไม่อยากจะสร้างเวรกรรมกับใครอีก ตั้งแต่เกิดเรื่องเราสวดมนต์ แล้วท่องบทอธิษฐานขออโสิกรรมก่อนนอนทุกวัน เพราะเราคิดว่าที่เราต้องเจอแบบนี้อาจเป็นเพราะเราได้ทำกรรมใว้กับแฟนคนก่อนของแฟนเรา ตอนนี้เราทำอะไรไม่ถูกเลย เครียดไปหมดสุขภาพกายก็ย่ำแย่ สุขภาพใจนี่จะไม่ไหวแล้ว เราต้องทำยังไงเราถึงจะหลุดพ้นจากตรงนี้ไปได้ แล้วบทสรุปของผู้ชายคนนี้จะเป็นยังไงคะ(ก็ยังไปเป็นห่วงเค้าอีก เฮ้อออ)

ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ

(♡✿◕‿◕✿♡) กราบอนุโมทนาบุญกับท่านผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่าน ท่านใดมีความทุกข์ขอให้พ้นทุกข์ ท่านมีความสุขขอให้มีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครอง ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ (♡✿◕‿◕✿♡)

ยิ่งรักมาก เท่าไหร่ ก็ยิ่งทุกข์
ยิ่งเคยสุข สุดหวน ถึงวันเก่า
โดนทำร้าย ก็ยังห่วง บ่วงความเหงา
ใจมีเขา แต่ตัวเรา เป็นของใคร

ดังร่างไร้ วิญญาณ เข็มขาดทิศ
มีชีวิต ใช่สิ้นคิด ใช่มิใช่
เพราะพอใจ การเอาใจ ใส่สู่ใจ
ถูกขังไว้ ในคุก สีชมพู

มีเขาเป็น ผู้คุม แห่งเรือนรัก
ใจสมัคร ให้เขา รู้ทั้งรู้
อยากพ้นโทษ หากยัง ติดใจอยู่
ลองคิดดู เลิกเถอะใจ จากไปเอง

จงจากไป ให้พ้น เฟสไลน์เนต
จากเสด็จ เข็ดเถอะ รักเส็งเคร็ง
ลบทุกอย่าง อยู่ห่าง พ่อตัวเต็ง
ย้ายหรือเด่ง เร่งหา เลี้ยงกายใจ

อีกเวลา จะเยียวยา บาดแผล
ธรรมดูแล แก่ผู้ เอาใจใส่
หายใจเข้า ออกรู้ อยู่ข้างใน
ตัดเยื้อใย ต่ออีกตัด อาศัยสติเอย...

ฏีกาน้อย
ร้าน The Bung kug "เดอเบิงคัก"
22 ก.พ. 58

จากที่อ่านมาผมคิดว่าคุณดอกไม้อ่อนแรงทราบดีเลยครับว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ
ปัญหาคือ จะทำอย่างไรให้เดินออกจากจุดๆนั้นได้มากกว่าครับ
อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่ล่วงมาแล้วอย่างแท้จริงครับ

ตอนท้ายคุณฯถามว่าทำยังไงจะหลุดพ้นจากตรงนี้ไปได้ คำตอบน่ะง่ายมากครับ ขึ้นอยู่กับว่าคุณฯจะทำไหม
เอาง่ายๆนะครับ คุณฯรู้ว่าอะไรคือปัญหา รู้ว่ากำลังยืนอยู่ในกองเพลิง แล้วคุณฯก็บอกว่าร้อน
แต่คุณฯก็ยังไม่เดินออกมาจากกองเพลิง ฉะนั้นถ้าอยากเย็น ง่ายสุดมีสองทางครับ
ทางแรกคือเดินออกจากกองเพลิงนั้น และทางที่สองคือพยายามหาทางดับกองเพลิงให้มอดสนิท

และพยายามเริ่มต้นใหม่ครับ อย่าไปสนใจสิ่งที่ล่วงมาแล้ว เพราะเราแก้ไขสิ่งที่ผ่านมาแล้วไม่ได้ครับ
อย่าเศร้า อย่ากังวล จนทำให้เสียงาน เสียสุขภาพ ไม่นานแล้วสิ่งดีๆจะบังเกิดขึ้นมาเองครับ

ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำจากทุกท่านมากๆค่ะ
ตอนนี้ก็กำลังพยามยามทำใจและยอมรับความจริงให้ได้
ในด้านสุขภาพกายก็มีเพื่อนๆที่คบหากันมานานคอยดูแลจนดีขึ้นมากแล้ว ที่ผ่านๆมาเพื่อนๆพี่ๆก็คอยผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาพูดคุยเป็นเพื่อน ไม่อยากให้อยู่คนเดียวจนเหงา (ดูเพื่อนๆตกใจมากที่อยู่ดีๆก็มาทรุดเอาตอนนี้ ทั้งๆที่ตอนรู้เรื่องร้องให้แค่วันเดียวแล้วก็นิ่งไปเลย)
บางคนถึงขั้นซื้อหนังสือธรรมมะ หนังสือสวดมนต์มาให้อ่านเลยทีเดียว เราก็ นาทีนี้อะไรที่คิดว่าจะทำให้ปลงได้เอาหมด
ส่วนกับแฟนก็ได้พูดกับเค้าไปตรงๆแล้วว่าไม่ให้มาเจอกันอีก เค้าก็รับปากค่ะว่าจะไม่มา
นี่ก็เงียบหายไปหลายวันแล้ว ทรมานค่ะ คิดถึงเค้า สะงั้น
แล้วก็พึ่งทราบจากพี่ๆที่ทำงานว่าเค้ายื่นใบลาออกได้3อาทิตแล้ว สิ้นเดือนนี้ก็คงจะไม่อยู่แล้ว เอ่อออมีแต่เราคนเดียวที่ไม่รู้เรื่อง(นี่เราหลุดไปจากโลกปัจจุบันไปนานขนาดนี้เลยหรอ ) ก็คิดว่าดีเหมือนกัน ถ้าไม่เจอหน้าเราก็อาจจะทำใจได้ง่ายขึ้นอีก
แต่เค้าก็พูดๆกันมาว่า เพราะคงจะทนไม่ไหวที่ใครๆต่างก็ตำหนิที่เค้าทำกับเราแบบนี้(คงไม่เกี่ยวมั้ง)
แล้วก็มีข้อสงสัยอยู่เรื่องนึงค่ะ
อยากถามว่า ในระหว่างที่แฟนไปคบกับผู้หญิงอีกคนแต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน แล้วการที่เรากับแฟนมีอะไรกันทั้งๆที่เลิกกันแล้ว ถือว่าเราผิดศีลข้อ3ใหมคะ

ศีลบัญญัติเอาไว้ว่า ห้ามละเมิด ชายอื่นหญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาสามีตน! ถ้าประพฤตินอกใจ และมีอะไรกันด้วย ก็ต้องถามกลับว่า ชาย หรือแฟน คนนั้น เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฏหมายรึเปล่า ถ้าเปล่า ก็เรียบร้อยครับผม

แล้วอยากรู้ไหมว่า ผิดที่ไม่รู้เนี้ย เมื่อกายแตกทำลายแล้ว มีอะไรรออยู่...รู้ยัง นรกไง ภูเขาลูกใหญ่ที่มีไฟลุกท่วม สี่ทิศ สี่ด้าน จะเคลื่อนมาคล้ายกลิ้งมาทับจากเหนือลงใต้ จากตะวันออกมาตะวันตก เคลื่อนเข้ามาเหมือนลูกหินก้อนใหญ่ๆ เท่าภูเขาบดขยี้จนร่าง(นามกาย)นั้นๆ แหลกเหลว

ยมบาล หรือนายนิรยบาล จะลากไปที่ป่างิ้วที่ต้นใหญ่ลุกเป็นไฟ มีหนามใหญ่ๆ เท่าต้นไม้ แล้วเอาหอกทิ่มแทงให้เราผ่านหนามของงิ้วขึ้นไปด้านบน จะมีนกสีดำตัวใหญ่ มีจะงอยปาก เหมือนคีมเหล็กแหลมอันใหญ่ จิกตีเราให้ล่วงลงไป แล้วนายนิรยบาลก็ขยันเอาหอก เอาค้อน เคียว ของแหลมๆ ทิ่มแทงตี ไล่เราขึ้นไปด้านบนอีกสลบแล้วสลบอีก ก็จะไปโผล่ในกระทะร้อนมีน้ำร้อนเดือด เราจะจมผุดจมว่าย เนื้อหนังไหม้ผอง ละลายสลบอยู่ในกระทะในหม้อใบใหญ่หนา ปีนป่ายหนีก็ไม่ได้ ถูกกวนถูกคน คละรวมกับผู้อื่นที่ผิดศีล ที่มีชะตากรรมเดียวกัน พอพ้นจากนรก ป้ายต่อไป จะเป็นภพเปรต ผอมโซ หิวโหยกระหาย ใครจะป้อน ให้ข้าวให้น้ำ ให้ความหวังดี บางที ก็ไม่กินไม่ดื่ม เนื่องจาก รับอนุโมทนาไม่ได้

ต้องรอญาติรอคนที่รู้จัก ว่าเปรตตนนี้เป็นญาติของเรา เป็นพี่เป็นน้องเรา เขาถึงจะให้และเราถึงจะได้รับ ที่จำกันไม่ได้ ก็เพราะซูบผอม อยากกินแต่ ของสกปรก ที่เคยชอบกิน ชอบของเหม็นๆ ของที่สกปรกได้แก่ น้ำเลือดน้ำหนองของตน และคนรัก น้ำอสุจิ น้ำกาม น้ำตาน้ำลาย เหงือไคล เหล่านี้ ชอบเปรตชอบมาก ของดีๆ ของมนุษย์กินไม่เป็น ต้องกินแต่ของสกปรก พอหมดกรรมในนรก ในภพเปรต มีบุญวาสนาได้มาเกิดเป็นคน เศษกรรมที่เหลือๆ จะยังย้ำรอย โลกให้โอกาสแก้ตัว เปิดทางสวรรค์ให้ จึงให้มาเกิดในเมืองคน แต่บางที พอเกิดแล้ว ก็ยังหวนถึง สถานที่เดิมๆ ที่คุ้นเคย จึงหลง รัก หลงสวาท

ให้ได้มาทุกข์ทรมาน ซ้ำๆ ซากๆ คิดถึงใครบางคน เหมือนอาหารสกปรก ตอนเป็นเปรตได้กินได้ดื่ม ของดีอย่างอื่นกินไม่เป็น บางคนรู้ตัวแล้ว รีบกลับตัวกลับใจ ไม่ผิดลูกผิดเมียใคร หักห้ามใจ รักษาศีลยิ่งกว่าชีวิต ก็พบหนทางสวรรค์ ที่มีคนไปน้อย เงียบเหงา สงบสุข แต่ก็ไม่ค่อยมีคนไป ทางทุกข์ ทางลำบาก ทางทรมานเจ็บปวด เพราะยังละวาสนาเดิมๆ ไม่ได้ เลยต้องวนเวียนกลับไปกลับมาอย่างนี้

อุ้ย...แหะๆ ขอโทษครับ เคยไปมา...เลยบนเสียยาว สู้ๆ นะครับ

ขอขอบคุณค่ะ คุณ นายฏีกาน้อย แหมบรรยายสะเห็นภาพตามได้เลยทีเดียวค่ะ
จะพยายามก้าวข้ามให้ผ่านความทุกข์ ณ จุดนี้ให้ได้
ก็หวังเพียงว่าประตูที่จะนำทางสู่แสงสว่างจะยังเปิดรออยู่ค่ะ

เรื่องของความร้ก หลายๆคนใช้หัวใจในการตัดสินใจ บ่อยครั้งจึงเกิดความผิดพลาด นำมาซึ่งความเศร้าโศกเสียใจ แต่ในเรื่องอื่นๆคนเรามักใช้ตรรกะจากสมองในการพิจารณา บวก ลบ คูณ หาร แล้วจึงได้คำตอบ ซึ่งคำตอบที่ได้จะเหมือนๆกับคนส่วนใหญ่หรือคนส่วนมาก ในบางครั้งคนเรา อาจต้องมีการเลือกคำตอบเอง ว่าจะเอาแบบถูกต้อง หรือถูกใจ และในบางครั้งการกระทำที่ถูกใจ ก็ไม่ใช่สิ่งที่จะถูกต้องเสมอไป คุณมีเพื่อนมีกัลยาณมิตรที่ดี เขาจะแนะแนวทางที่ถูกต้องให้คุณเอง แล้วคุณควรเปิดใจรับฟัง ใช้ดุลพินิจพิจารณาให้ดีๆ ว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร แล้วคุณก็จะรู้เองว่า คุณควรที่จะทำเช่นไร เพื่อไม่ให้เกิดความผิดพลาดเกิดขึ้นอีกอีก มีโอกาสตั้งมากมายที่จะเจอคนที่เราร้ก แต่มีน้อยโอกาสนักที่จะเจอคนที่รักเรา ในลานธรรมจักรยังมีกัลยาณมิตรมากมายสำหรับคุณ สู้ๆครับ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

ขอขอบคุณค่ะ คุณcharun
ทุกวันนี้ก็พยายามทำใจให้ปล่อยวางให้มากที่สุดค่ะ