พระนามของพระพุทธเจ้าโด่งดังตามยุคตามสมัย

อย่างพระศรีอาริยเมตไตยในยุคพระรามเจ้าตามความยึดมั่นแต่ละภาษาอาจจะฟังดูไม่ไพเราะเช่นพระศรีอาริย์

อย่างยุคพระสมณะโคดมในยุคนั้นต้องมีคำแทนพระนามของพระองค์อย่างไพเราะ

มาอ่านแล้วทำให้นึกถึง เรื่อง กระบือตัวหนึงเดินผ่านพระพักต์ของพระองค์ไป

เดินเลย ของที่ติดอยู่ใกล้ตัว กิเลสในตน กรรมของตนไม่รู้ว่าเดินอยู่ในเยี่ยงอย่างสังขารของรูปใด เขาจึงส่งกระบือมาให้ดูเป็นเยี่ยงอย่าง เพื่อจะได้มีสติพิจารณาแก้ไข อาจเป็นเพราะกรรมจิตดวงนี้จึงต้องรับกรรมไป เหมือนมีรูปกายเป็นมนุษย์ แต่ข้างในกลับไม่ใช่มนุษย์

สื่งที่เขาแสดงเป็นตัวอย่างอันดีให้ศึกษา ที่เราไม่ควรเอาทำตามเยี่ยงอย่างนี้ เพราะจะเป็นเหมือนกระบือตัวหนึ่ง อยู่กับกรรมก็ไม่รู้จักกรรม อยู่กับอารมณ์ก็ไม่รู้จักอารมณ์ พบธรรมก็ไม่รู้จักธรรม รู้ได้ไปตามสัญญาณของสังขารกรรมที่ตนเองตกลงไป ด้วยกุสะลาธัมมา อกุสะลาธัมมา อัพยากัตตา ธัมมา

หากจิตนี้ตกลงไปในรูปกรรมดังเช่นกระบือ ใครเล่าจะช่วย ใครเล่าจะให้อาหาร ใครเล่าจะให้ที่หลับที่นอน ใครเล่าเขาจะเลี้ยง จิตที่ตกลงจะใช้สังขารทำประโยชน์อะไรได้ หรือว่าให้เจ้าของขุนจนได้ขนาด เพื่อให้สังขารนี้เป็นประโยชน์ค้าขายในเชิงพาณิช มีราคาขึ้นลงตามกลไกตลาดมีประโยขน์เพียงแค่นี้ แต่ก็ยังดีทีช่วยให้ผู้อื่นได้ประทังความหิวโหย