การรับประทานอาหารนั้นเพื่อให้รู้รสชาดของอาหารจึงรู้สึกอร่อย. แต่รสของพระธรรมนั้นสามารถรู้ได้ด้วยปัญญา. รสมของพระธรรมนั้นลึกซึ้งยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด เพียงแค่ศึกษาธรรมให้เข้าใจ แล้วนำไปปฏิบัติ การปฏิบัติธรรมนั้นก็คือเปรียบเหมือนกำลังรับประทานอาหาร. ส่วนการรู้รสเปรียบเหมือนการได้ปัญญาจากการปฏิบัติธรรม จุดมุ่งหมายของพระพุทธศาสนาคือ ปัญญาที่สามารถละกิเลสจนถึงการบรรลุนิพพาน. ซึ่งการที่จะถึงจุดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย. แต่เราก็ควรที่จะปฏิบัติไปเรื่อยๆเพื่อสั่งสมบารมีต่อไป. เพราะฉะนั้นเราควรที่จะหันมาลิ้มรสพระธรรมเพื่อการละกิเลส. และสั่งสมบารมียิ่งๆขึ้นไป. และให้รู้เท่าทันกิเลสที่เกิดขึ้นในใจของเรานั่นเอง