นี่ใช่พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ดีแล้วไหม เป็นสัจจะความจริงไหม เช่นนั้น

๑. ก. บุตรธิดา บำรุงมารดาบิดาผู้เป็นเหมือนทิศเบื้องหน้า โดย

๑) ท่านเลี้ยงเรามาแล้ว เลี้ยท่านตอบ

๒) ช่วยทำกิจธุระการงานของท่าน

๓) ดำรงวงศ์สกุล

๔) ประพฤติตนให้เหมาะสมกับความเป็นทายาท

๕) เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน





ข. มารดาบิดา อนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้

๑) ห้ามกันจากความชั่ว

๒) ฝึกอบรมให้ตั้งอยู่ในความดี

๓) ให้ศึกษาศิลปวิทยา

๔) เป็นธุระในการมีคู่ครองที่สมควร

๕) มอบทรัพย์สมบัติให้เมื่อถึงโอกาส

ชัดที่สุดแล้วกรัชกาย
สิ่งที่พระพุทธองค์ทรงแสดง คือสัจจะความจริง
ในสัจจะความจริงนั้น พระพุทธองค์เลือกออกมาโดยสมัย โดยโอกาส แสดงแก่พุทธบริษัท
สัจจะความจริง จึงกำหนดได้ว่าไร้ขอบเขต

เช่นนั้น จะค้นหาสัจจะ ความจริงอะไรที่ว่า นี่ได้ที่ไหน สัจจะๆๆ

พอเถอะขอรับ เช่นนั้น คุณเพ้อฝันเกินอัตราแล้ว อ้าวจริงๆ

หมวดสี่ ที่ ๑ ใช้บำเพ็ญกายานุปัสสนาสติปัฏฐานได้

๑) เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้ชัดว่าหายใจออกยาว

เมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้ชัดว่าหายใจเข้ายาว

๒) เมื่อหายใจออกสั้น ก็รู้ชัดว่าหายใจออกสั้น

เมื่อหายใจเข้าสั้น ก็รู้ชัดว่าหายใจเข้าสั้น


๓) สำเหนียกว่า จักเป็นผู้รู้ตลอดกายทั้งหมด หายใจออก

สำเหนียกว่า จักเป็นผู้รู้ตลอดกายทั้งหมด หายใจเข้า


๔) สำเหนียกว่า จักเป็นผู้ระงับกายสังขาร หายใจออก

สำเหนียกว่า จักเป็นผู้ระงับกายสังขาร หายใจเข้า

แล้วนั่นเขาเห็นเอง หรือมีใครช่วยเขาเห็น คิกๆๆ

อย่าแถ ออกข้าง อ่านดีๆ

"พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคตรัสดีแล้ว อันบุคคลพึงเห็นเอง
ไม่ประกอบด้วยกาล ควรเรียกให้มาดู ควรน้อมเข้ามาในตน อันวิญญูชน
จะพึงรู้เฉพาะตน ก็เพื่อนสพรหมจารีผู้ที่รู้อยู่ เห็นอยู่ มีอยู่แล."

พระพุทธองค์ ตรัสถึงปรโตโฆสะ ตรัสถึงกัลยาณมิตร

ถ้าใครก็ตามนำเอาอสัทธรรมไปสอนไปบอกไปแสดง ว่าเป็นสัทธรรมที่พระองค์ทรงแสดง
นั่นล่ะก็เป็นผู้ห่างไกลจากพระธรรมนั้นเช่นกัน

พระพุทธองค์ ตรัสถึงปรโตโฆสะ ตรัสถึงกัลยาณมิตร

ปรโตโฆสะ ตรัสถึงกัลยาณมิตร