จุดที่บกพร่องซึ่งต้องเสริมสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม ผู้ปฏิบัติจิตตภาวนา ปัญญาภาวนา มันต้องมีหลักยึด เช่น ลมเข้าออก อาการพอง-ยุบ นี่คือหลักยึดใหญ่ ส่วนอารมณ์อื่นๆเช่นความรู้สึกนึกคิดที่แทรกขึ้นมา อารมณ์รอง กำหนดรู้ตามที่มันเป็น ตามที่รู้สึก แล้วจิตมาเกาะรับรู้หลักใหญ่ คือ อาการพอง-ยุบ แล้วก็มิใช่กำหนดรู้ครั้งเดียวพอ ไม่ใช่ๆ ต้องกำหนดรู้ตามนั้นทุกครั้งทุกขณะ ที่มันแทรกเข้ามา

สรุป วิธีปฏิบัติสองวิธีแรก ตัน คือ เมื่อสภาวะธรรมดาๆปรากฏต่อหน้าต่อตาไปไม่เป็น

พอเหอะกรัชกาย
มั่วไปเรื่อยๆ
จากติดตันเรื่องนู้น ก็มาฟุ้งเรื่องนี้
กรัชกาย ไปหัดเป่าลูกโป่งไป

มุกต่างๆ ที่กรัชกายนำใช้

แป่กไปนานแล้ว

แป๊กยังไง ก็นำมาพูดเองแท้ๆ ไม่รู้แล้วพูดได้ไง จะเป็นนกแก้วนกขุนทองเพิ่มอีกตัวหรอ คิกๆๆ

ได้สมาชิกชมรมนกแก้วนกขุนทองเพิ่มอีกคนแระ แหมๆ พูดได้เป็นคุ้งเป็นแคว เหตุปัจจัย อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อวิชชา สังขาร วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ ชรามรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส อุปายาส ฯลฯ

พอถามว่า อะไร? ส่ายหน้าเป็นพัดลมเชีย

กรัชกายบรรลุธรรม ตามคำศัพท์ นี่ล่ะ นกแก้วนกขุนทองตัวเป้งเลย

อยากทราบว่าท่านๆ นักภาวนาในนี้ ปฏิบัติวิปัสสนากันบ้างไหมครับ บ่อยแค่ไหน แล้ววิปัสสนากันอย่างไรบ้าง อะไรคือวิปัสสนาแบบแท้ๆครับ ตอนนี้ภาวนากันอย่างไร

วิปัสสนากันอย่างไร

ได้มาอีกแว้วดูขอรับ





ถามสมาชิก เมื่อก่อนมีสองคน ได้วลัยพรเพิ่มอีกคนเป็นสาม ปัจจุบันก็มี อโศก เช่นนั้น และวิลัยพร (สาวปากน้ำ)

จึงไม่เป็นวิปัสสนึก ว่าไปสมาชิกทั้งสาม

"สำรวมกายใจมา นิ่งรู้ นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์ จนดับไปต่อหน้าต่อตา"

สังเกตนักศึกษาธรรมะ 3 คน ได้แก่ เช่นนั้น อโศก วลัยพร เขาจะตามหากันคนละอย่างๆ เช่นนั้น ตามหาสติ

อโศกนี่(ตามหาโสดาบัน) ทำนองๆ

ส่วนวลัยพร (สาวปากน้ำ) นี่ จะตามหาผัสสะ คิกๆๆ ตามหากันไป แต่ถ้าถามว่า รู้จักไหมสิ่งที่ตามหานั่นน่า "อึ" แต่ถ้าเป็นของจริงซึ่งปรากฏเห็นๆต่อหน้า อย่าได้ถามนะขอรับ ทำไม ? หนีไม่เห็นฝุ่น หายไป 3 วัน 7 วัน อ้าวจริงๆ