คุณเช่นนั้นเขียน



เราเห็นด้วยกับคุณเช่นนั้นตรงนี้นะ ยังพอที่จะหาจุดจบได้

เราออกความเห็นตรงนี้นิดหนึ่ง

[

เพราะมนุษย์เรามีโอกาส ที่จะสร้างสมบุญ-บารมี-ทำความดีได้
ต่างจากสัตว์ที่ไม่มีโอกาส

ท่านเช่นนั้นช่วยอธิบายคุณสมบัติ ลักษณะบางประการในความประเสริฐของมนุษย์ที่พัฒนาแล้ว.. ถึงพ้นจากความเป็นมนุษย์ ให้คุนน้องได้เข้าใจหน่อยได้ไหมเจ้าค่ะ คือคุนน้องอ่านแล้วก็ยังสงสัยอยู่เจ้าค่ะ ว่าความพ้นจากเป็นมนุษย์หมายถึงลักษณะอย่างใด
ปล.เด่วคุนน้องจะเกิดอาการหลงตนว่าตนเองพ้นจากความเป็นมนุษย์ คือประเสร็ฐกว่ามนุษย์คนอื่นน่ะเจ้าค่ะ ต้องป้องกันไว้ก่อน

สัตว์เดรัจฉาน สร้างบุญบารมีได้ครับ
แต่สัตว์เดรัจฉาน ไม่อาจสร้างกุศลเพื่อความหลุดพ้นจากกิเลสและกองทุกข์ได้

ทำความเข้าใจง่ายๆ คือ

ไม่ขวางบุญ แต่ขวางมรรค ผล นิพพาน

การได้อัตตภาพความเป็นมนุษย์ เพราะกรรมจำแนกไว้
สัตว์นั้นต้องเคยและได้กระทำมนุษยธรรมไว้บ้าง คือสั่งสมวาสนาบารมีมาก่อน
วิบากแห่งกรรมนั้นจึงส่งผลให้ได้อัตตภาพแห่งความเป็นมนุษย์
วาสนาบารมี อันเกิดจากมนุษยธรรมที่ได้กระทำไว้ เป็นกุศล
จิตที่เคยก่อกุศลไว้ ก็คือมีสติมีปัญญา ระดับหนึ่ง

มนุษย์จึงได้อัตตภาพพร้อมด้วยสติและปัญญา เป็นต้นทุนเดิมครับ
เพราะฉะนั้น
ความประเสริฐของมนุษย์ เพราะกรรมจำแนกให้ประณีตกว่าสัตว์เดรัจฉาน
และในความประณีตนั้น ประกอบด้วยมนุษยธรรม มีสติมีปัญญา

ด้วยว่า ความมีสติมีปัญญา จึงสามารถฝึกให้พ้นความเป็นมนุษย์ได้ คือพ้นจากวัฏฏะสงสารได้ครับ คุณน้อง

คุณเช่นนั้นเขียน




สนใจค่ะ แล้วเราจะฝึกเค้าแบบไหนค่ะในด้านการสร้างบุญบารมี
ที่ทำอยู่คือเปิดบทสวดมนต์ให้พวกเค้าฟังค่ะ
แต่ไม่รู้ว่าเค้าฟังแล้วเป็นยังไง คือเห็นเค้าหลับหมดทุกตัว

ท่านเช่นนั้น

คิดว่าเป็นจิตที่ประกอบด้วยกุศลก่อให้เกิดสัญชาติญาณของสัตว์ คือเคยเห็นข่าวสุนัขไปคุ้ยขยะหาของกิน แล้วไปเจอเด็กทารกที่มีคนนำมาทิ้งไว้ สุนัขนั้นก็คาบเด็กทารกนั้นมาให้มนุษย์ ซึ่งนี่ก็คงจะเป็นจิตที่เคยประกอบกุศลกรรมไว้ ทำให้ได้สร้างบุญบารมีในอัตภาพที่เป็นเดรัจฉาน ความเห็นส่วนตัวคุนน้องนะค่ะ เพราะจิตในขณะนั้นสัตว์รู้ได้อย่างไรว่าต้องนำทารกไปให้มนุษย์ ทั้งที่สัตว์เพียงแค่ต้องการหาอาหาร แสดงว่าสัตว์นั้นก็สามารถฝึกพัฒนาจิตใจได้ แต่อาจจะไม่ถึง มรรค ผล นิพพาน

การสร้างบุญบารมีของสัตว์
เช่น กบ ฟังธรรมและ ได้เกิดเป็นเทวดา
เห็นจะมีกบตัวเดียวล่ะครับที่เป็นอย่างนั้น

ตัวอย่างพื้นๆ ที่เห็นกันอยู่
คือการแสดงความรู้คุณของมนุษย์ที่ดูแล
อย่างสุนัข ก็จะซื่อสัตย์ ภักดี ปกป้อง

บุญที่สัตว์ทำต่อสัตว์ ก็เช่นแม่แมวคาบลูกแมวหนียามมีภัย คอยปกป้องดูแลลูกแมวน้อย เป็นต้นครับ

หรือหมาป่า หาอาหารมาและแบ่งปันต่อคู่ชีวิตมัน หรือลูกๆ เป็นต้น
หรือ เสือดาวหลงฆ่าแม่ลิง แต่แม่เสือดาวกลับคาบลูกลิงของแม่นั้นมาเลี้ยงไว้ดุจลูกตน ก็มี

อาการต่างๆ เหล่านี้เป็นบุญอย่างหนึ่งของสัตว์ที่สั่งสมเช่นกันครับ

เราจะเห็นได้ทั่วๆไป ถึงบุญต่างๆที่สัตว์ได้สั่งสมด้วยอาการเหล่านั้นเป็นต้น

เป็นตัวอย่างของการสั่งสมบุญของสัตว์เช่นกันครับ

ถามว่าสัตว์พวกนั้นรู้จักคำว่าบุญไหม
ตอบว่าไม่รู้หรอกครับ

ซึ่งคำว่า "บุญ" เป็นบัญญัติ แต่สัตว์กระทำสั่งสมบุญด้วย สภาวะของบุญ

เละตรงไหนก็บอกเขาไปซี่ เออ พอบอกให้บอกเขาไป ก็ว่าเป็นเรื่องของคนนั้นคนนี้ คิกๆๆ ว่าไป เละตรงไหนยังไง

อธิบายไปแล้ว ไปอ่านใหม่ กรัชกาย

นั่นไง ให้ไปตามหาเองอีก พอๆกันกับอโศก

ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบ