เห็นคำถามนี้ "จิตสร้างคำหยาบคายลามกกับพระรัตนตรัย ทำไงดีครับ" นึกถึงลานแห่งนี้เลย ซึ่งที่นี่ มีนักปฏิบัติธรรม (เขาว่างั้น) ที่เห็นชัดๆก็มี 2 ท่าน คือ อโศก เช่นนั้น จึงนำปรึกษาที่นี่ก็ไม่ผิดกติกา น่าจะเป็นประโยชน์แก่สมาชิกบ้าง ไม่แน่อาจมีผู้ที่ประสบปัญหาเช่นนี้อยู่ก็ได้นะ

ท่านทั้งสองว่างัยครับ มีทางออกเรื่องนี้ยังไง เชิญครับเชิญ

นี่ครับคำถามเค้า

จิตสร้างคำหยาบคายลามกกับพระรัตนตรัย ทำไงดีครับ


มันเริ่มจากคำหยาบเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อน แล้วพอมันเกิดขึ้น
ผมจะรู้สึกแย่ แล้วพอเวลาผ่านไป ผมอยากปฏิบัติธรรม
ให้ได้ตามหลักมรรค 8 จิตมันเริ่มรู้ว่าต้องระวังให้มากขึ้น
กลายเป็นเกร็งมากขึ้น มีคำหยาบมากขึ้นกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็พยายามทำใจว่าใจจริงเราเคารพ
พระรัตนตรัย กลายเป็นทำศึกสองด้าน ด้านหนึ่งระวัง
ไม่ให้จิตสร้างคำหยาบ ด้านหนึ่งเจริญปัญญา

ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ มันจะทำให้มรรค 8 ด่าง
พร้อยมั้ยครับ ย้ำอีกทีว่าใจผมเคารพพระรัตนตรัย
ในรอบหลายปีมานี่ ไม่เคยมีวาจาหรือการกระทำที่
ลบหลู่พระรัตนตรัยครับ มีแต่คำหยาบที่จิตผลิตมา
หลอกหลอนวันละหลาย ๆ ประโยค

เมื่อกรัชกาย เห็นพระสูตรเป็นท่อนซุงบ้างไรบ้าง
ไม่ทำความศึกษาให้ดี
กลับแนะนำผู้ทุกข์ในลานให้ฟุ้งซ่าน ปฏิบัตินอกลู่นอกทาง

นั่นล่ะ มีจิตลามก
กรัชกาย ไปไม่เป็น จึงมาเปิดกระทู้บ่นให้เวิ่นเว้อใหม่

เช่นนั้น ตามมาเตือนอีกหน
"กรัชกาย" ศึกษาพระสูตรให้ดี พระสูตรเป็นสิ่งน่าศึกษา นำไปปฏิบัติได้จริง แก้ปัญหาได้จริง
ศึกษาพระสูตรให้ดี นะ

ปัญหาที่ยกมา ก็เป็นปัญหาของบุคคลอื่น
ความเวิ่นเว้อ ลามกในจิตของกรัชกาย แก้ให้ได้ก่อนนะกรัชกาย

ถามอย่างตอบอย่าง มันจบแล้วครับนาย ไปทำบอลดีกว่า


ถ้าเป็นกรัชกายเช่นนั้นจะแนะนำยังไงเอ้า

ใช่แล้วกรัชกาย
มันจบแล้ว ไปทำอย่างอื่นดีกว่านะกรัชกาย มาโพสต์อะไรที่เวิ่นเว้อ
เอาอะไร ของคนอื่นมาโพสต์มาแปะ แล้วโชว์ภูมิ มันไร้สาระมาก

ถ้าคนนั้นเป็นกรัชกาย เช่นนั้น จะแนะนำยังไง ไหนว่ามาสิ

จนป่านนี้ยังไม่รู้อีกรึ
ไปศึกษาพระสูตรให้ดี .....ศึกษาด้วยความเคารพด้วยนะ
แล้วซุกตำราพุทธธรรมไว้ใต้โต๊ะ
เข้าใจนะ

เป็นธรรมดาของจิตเจ้าค่ะ พฤติกรรมของจิตความเคยชินของจิต คุนน้องก็เคยเป็นสมัยที่ยังไม่ปฏิบัติธรรม จิตเผลอด่าพระภิกษุที่เดินมาบินฑบาตร สมัยเด็กๆ จิตมันแว๊บขึ้นมาเพียงเสี้ยววินาทีเดียว เราก็รู้สึกตกใจว่าทำไมจิตเราสบถแบบนั้น เชื่อเรื่องวิบากกรรมไหมเจ้าค่ะ คุนน้องมารู้ทีหลังก็เนื่องด้วยเกิดญานทัศนะขึ้นว่าที่จิตเราเป็นเช่นนั้นเพราะอนุสัยเดิมเป็นคนชอบเพ่งโทษผู้อื่นชอบสบถเวลาผู้อื่นทำไรไม่ดีไม่ถุกไม่ควร จิตที่สะสมมาในทางอกุศล พฤติกรรมจิตก็จะแสดงออกมาในทางอกุศล เพราะมันสะสมมาอย่างนั้น ซึ่งเราไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำ มันเป็นอาการของจิต จริงๆแล้วเราสามารถฝึกพฤติกรรมจิตได้นะ สามารถควบคุมคอลโทรลได้ถ้าจิตมีกำลังคือมีสติประกอบกับปัญญา แต่จิตเปรียบเสมือนลิง กระโดดไปกระโดดมา กระโดดไปจับกิ่งนั้นทีกระโดดไปจับกิ่งโน้นที เหตุที่จิตชอบสร้างคำหยาบคำลามกก็เป็นเพราะ เคยเป็นคนที่ชอบพูดคำหยาบคายคำลามก หรือแม้แต่ด่าผู้อื่นในใจ ด้วยคำหยาบคายต่างๆนาทุกประการ จิตประเภทนี้มันก็ผุดขึ้นมาด่าแล้วมันก็หายแว๊บไป แล้วมันก็ผลุ๊บๆโผล่ๆ ก็มันเคยชินของมันเช่นนั้นมันก็ปรากฏออกมาแบบนั้น แม้นตัวเราจะบอกว่าเราเคารพในพระรัตตรัยให้ตายสิพับผ่า จิตดันเผลอพูดคำหยาบต่อพระรัตนตรัย การปฏิบัติต่อจิตที่เป็นเจตสิกฝ่ายอกุศลนั้น ไม่มีไรมากเจ้าค่ะ แค่มีสติรู้ทันจิตอกุศล ถึงมันจะแว๊บเข้ามา เราก็รู้ทัน แต่อย่าไปรู้สึกวิตกกับอาการของจิตแบบนั้นไม่ต้องไปเกร็งไม่ต้องไปกดไปข่ม เพราะยิ่งข่มมันยิ่งจะสบถแรงขึ้น คือยิ่งห้ามยิ่งยุจิตประเภทนี้ แค่รู้ว่ามันเกิดขึ้น รู้สึกเช่นนี้ขึ้น ปล่อยมันไปให้มันสบถจนมันเหนื่อยเลยเจ้าค่ะ จิตมันก็เหนื่อยเป็น แค่เราไม่สร้างเหตุออกไปทางวจีทุจริต กายทุจริต เป็นพอ ส่วนมโนทุจริตนั้นมันสะสมมานานข้ามภพข้ามชาติเอนกอนันต์ ถอดถอนยาก ค่อยๆเอาออกไปทีละเล็กทีละน้อย เมื่อจิตสบถปรามาสพระรัตนตรัย ก็ขอให้ระลึกถึง คุนงามความดีของพระพุทองค์ คุนงามความดีของพระธรรม คุนงามความดีของพระสงฆ์ (ไม่รู้จะยากไปไหมเมื่อเกิดสภาวะนั้นขึ้นเราต้องน้อมจิตมาเพื่อพิจารณาเพื่อเกิดความศรัทธราแนบแน่นในจิต แต่ไม่ใช่ว่าทำแค่ วันสองวันจะเห็นผล มันต้องใช้เวลานะเจ้าค่ะ เพราะมันคือการฝึกฝนการปฏิบัติ)หรือวิธีแก้เบื้องต้น ปล่อยไปเลยจิตอยากจะสบถก็ปล่อยไป แต่ตามรู้ทันมัน แล้วก่อนจะนอนก็ต้องสวดมนต์ขอขมาพระรัตนตรัย บทสวดนมัสการพระรัตนตรัย ต้องทำเช่นนี้เพื่อให้จิตได้ซึบซับได้ระลึกถึงคุนความดีของ พระรัตนตรัย

สามวาสองศอกอีก ถ้าผู้นั้นเป็นกรัชกายเอง เช่นนั้น จะแนะนำยังไง บอกมาซี่ เออ เฉไฉ

ดูสินั่น คุณน้องเก่งกว่าเช่นนั้นอีก สาธุ สรุปเช่นนั้นไม่อ่าวคุ้งกะเบน

คนที่มีจิตตำหนิ
พระสูตรว่าเป็นท่อนซุง
แล้วเวิ่นเว้อ เอาความคิดของตนว่า ถูกต้อง
นี่ล่ะตรงเป๊ะเลย
เป็นพฤติกรรมความเคยชินของจิต

เฉไฉอีก เช่นนั้น ธรรมะเปรียบเหมือนเครื่องมือสำหรับใช้งาน มิใช่เอาไว้แบก

5555 ไปไม่เป็นแระสิกรัชกาย

ถามจริงๆ เครื่องมือไว้ใช้งานถ้าไม่ถือไว้ให้ดี จะใช้งานได้ไหม

กรัชกาย....... จะต้องให้ย้อนถามไปถามมาอีกไหม

ก็ถือในฐานที่เป็นเครื่องมือ คิกๆๆ