มั่วแล้ว! รู้เห็นถี่ยิบ มันเป็นสัมปชัญญะ สติจะเกิดต่อเมื่อจิตหลงไปคิดเรื่องอื่นนอกเหนือ
จากสิ่งที่กำลังปฏิบัติ.................

คุณพูดจาแสดงความเห็นเหมือนคนขาดสติ พูดจาจาไร้แก่นสาร
หาหลักเกณท์ไม่ได้

"บอกว่ารู้ถี่ยิบ แต่ดันบอกมันว่างโล่งก็จริง"

แล้วนี่อีกดันบอกมีสติเกิดตลอดเวลาที่ถูกกระทบ เกิดการกระทบมันต้องรู้ด้วยจิตผู้รู้
ไม่ใช่เอาสติไปรู้การกระทบ สติจะใช้ก็ต่อเมื่อจิตไม่ได้กับอยู่การกระทบ
นั้นคือเกิดการกระทบแล้วจิตยังไม่รู้(หลงไปคิด) เราจึงจะใช้สติเพื่อให้จิตกลับมาอยู่กับงาน

สรุปการปฏิบัติไม่ได้ก้าวหน้าไปไหน ที่พูดมาก็แค่เอาความหลงของตน
มาพูดให้คนอื่นภูมิใจ แต่ที่ไหนได้หลงตั้งแต่ต้น

อย่าชวนกันลงเหวครับ คุณสองใจแกพูดผิดๆถูกๆ คุณก็เอออวยไปด้วย
ผมว่าอาการหนักด้วยกันทั้งคู่

ลุงกำนันสู้ๆ

วิสุทธิ7ประการมีดังต่อไปนี้
1 ลีลวิสุทธิ ความหมดจดแห่งศีล ก็คือมีสติรู้ทันโลภะ โทสะ ก็มีศีลขึ้นมา อันนี้คุณมีแล้ว
2 จิตตวิสุทธิ ความหมดจดแห่งจิต ก็คือมีสติรู้ทัน จิตที่ฟุ้งไปก็ได้สมาธิ อันนี้ก็มีแล้ว
3 ทิฏฐิวิสุทธิ ความหมดจดแห่งทิฏฐิ ก็คือการที่มีความเห็นว่าความรู้สึกเป็นตัวเป็นตนนั้นไม่มีเกิด ขึ้นมาได้เพราะขันธ์5มันทำงาน อันนี้เป็นความเห็นนะไม่ใช่ความเข้าใจแจ่มแจ้งอย่างพระโสดาบัน
4 กังขาวิตรณวิสุทธิ ความหมดจดแห่งญาณ การรู้ว่ารูปนามไม่ได้เกิดขึ้นมาลอยโดยไม่ได้มีเหตุ คือการเห็นว่าจะเกิดโลภะก็เพราะว่ามีเหตุไม่ใช่อยู่ๆไม่มีเหตุอะไรก็มีโลภะเกิดขึ้นมาเอง อันนี้คุณก็เห็นแล้ว
5มัคคามัคคญาณทัสสนวิสุทธิ รู้ว่าอะไรเป็นทางอะไรไม่ใช่ทาง ก็คือการรู้ว่าต้องมีสติรู้รูปนามนี้เป็นทาง
จิตต้องตั้งมั่นนี้เป็นทาง ทำจิตสงบเฉยอันี้ไม่ใช่ทางเป็นแค่การพักของจิต อันนี้คุณรู้แล้ว
6ปฏิปาญาณทัสสนวิสุทธิคือการทำวิปัสสนานั่นแหละ โดยที่ไม่เกิดวิปัสสนูมาแล้ว ก็คือสติรู้รูปนาม มีจิตตั้งมั่น อันนี้คุณยังไม่ถึง
7ญาณทัสสนวิสุทธิ ก็คือเกิดมรรคผลขึ้นมา

มาถึงข้อที่5แล้ว ก็ใกล้แล้วครับ ทำครบ7ข้อ ก็คงอีกไม่นาน

อนึ่ง อะไรก็ตามแต่ใครบอกอะไรก็เชื่อเลยก็โง่ และถ้าบอกแล้วไม่เชื่อทันทีก็โง่
รับฟังมาแล้วเอามาลองทำดู ถ้าใช่แล้วค่อยเชื่อ ไม่ใช่ค่อยปฏิเสธ