ลูกศิษย์...ของท่านเทวทัต...มีบรรลุธรรมกันบ้างมั้ย?

ท่านโปฐิละเถระ...จำตำราแม่น....ยังสอนคนให้บรรลุธรรมได้...
แล้ว..ท่านเทวทัต...ที่ทรงอภิญญา 5....จะไม่อาจจะสอนลูกศิษย์บรรลุธรรมบ้างเลยเชียวหรือ??
สงสัย..สงสัย...จริง

อื่มม....
ก็ดูจะเข้าใจได้ง่ายดีนะครับ....ให้ดูที่สัมมาหรือเป็นมิจฉา...

หากจะมองลงในรายละเอียดนิดว่า...มิจฉาหรือสัมมาทิฏฐินี้..มันเป็นคุณสมบัติภายในของบุคคลนั้น...เสมือนว่าเป็นผลของการปฏิบัติหรือ..ปฏิเวธ..อะไรทำนองนั้น...

แต่...ก็น่าจะสามารถสอนปริยัติได้ถูกนะ...เพราะมันเป็นการสอนตามทฤษฎี...อันนี้ก็อย่างหนึ่ง


อีกอย่าง....ระดับไหนจึงจะจัดว่า...รู้สึกนึกคิดแค่นี้ก็จัดว่าเป็นสัมมาทิฏฐิแล้ว....สังโยชน์ทั้ง3ข้อต้นหมดไป..หรือแค่.วิจิกิจฉาสังโยชน์หมดไป..ก็ใช่ได้..???

คือ..ผมกำลังคิดว่า...บุพนิมิต3 อย่าง.นั้นสำคัญต่อการรู้ธรรมเห็นธรรม..คือ..
1 พบกัลญาณมิตร...2..ได้ฟังธรรมของกัลญาณมิตร...3..เข้าใจธรรมของกัลญาณมิตร

ผมคิดว่าท่านโปฐิละยังไม่เป็นกัลญาณมิตร....ส่วนท่านเทวทัตไม่ต้องพูดถึง...แต่ศิษย์ท่านโปฐิละกลับบรรลุธรรมได้...เราอาจจะตีว่า...พระพุทธเจ้าท่านเป็นประธานเป็นกัลญาณมิตร...อันนี้ก็น่าจะตีได้..แต่ศิษย์ทานเทวทัตก็ได้พบพระพุทธเจ้าเหมือนกัน...จะว่าไม่พบกัลญาณมิตรเลย..ก็ไม่ใช่....

แล้วอะไรนะ..ทำให้ศิษย์ของทั้งสองท่านแตกต่างกัน...??

อ่านคำถามแล้วยัง ไม่ค่อยเข้าใจว่าท่านอ๊บซ์พยายามจะสื่อว่าอย่างไร
ช่วยอธิบายเพิ่มเติมได้มั๊ย

ประโยคสีแดง ท่านกบช่วยอธิบายให้คุนน้องเข้าใจเพิ่มเติมหน่อยได้ไหมเจ้าค่ะ ที่กล่าวว่า ผมคิดว่าท่านโปฐิละยังไม่เป็นกัลญาณมิตร...
.แต่ศิษย์ทานเทวทัตก็ได้พบพระพุทธเจ้าเหมือนกัน...จะว่าไม่พบกัลญาณมิตรเลย..ก็ไม่ใช่....

ถ้าศิษของท่านเทวทัตได้พบพระพุทธเจ้าแล้วมีศรัทราในพระพุทธเจ้าจริง มากกว่าพระอาจารย์เทวทัตของตน ก็คงจะไม่เกิดการ แบ่งแยกสงฆ์ออกเป็นสองฝ่าย ทำให้พระสงฆ์แตกแยกซึ่งคนที่เอียนเอียงไปฝ่ายพระเทวทัตคิดว่ามีปัญญารู้ผิดรู้ถูกแล้วหรือ ท่านกบคิดว่าศิษย์ของพระเทวทัตคิดว่าใครเป็นกัลยามิตรระหว่าง อาจารย์ของตนนั่นคือพระเทวทัตหรือพระพุทธเจ้า

เข้าใจอะไรผิดรึเปล่าเจ้าค่ะท่านกบ อภิญญา5 แล้วเกี่ยวอะไรกับการขจัดอาสวะกิเลศ คิกๆ
ถ้ายังไม่เข้าใจคุนน้องว่า ไม่ต้องถึงมือท่านโปฐิละเถระ แต่คุนน้องก็สามารถบอกได้เลยเพราะว่ามันมีในตำรา เอ้าไปอ่านเผื่อจะได้เกิดปัญญา
อภิญญาในคำวัดหมายถึงคุณสมบัติพิเศษของพระอริยบุคคลซึ่งเป็นเหตุให้มีอิทธิฤทธิ์ต่างๆ มี 6 อย่าง คือ
อิทธิวิธิ แสดงฤทธิ์ได้ เช่น ล่องหนได้ เหาะได้ ดำดินได้
ทิพพโสต มีหูทิพย์
เจโตปริยญาณ กำหนดรู้ใจผู้อื่นได้
ปุพเพนิวาสานุสติญาณ ระลึกชาติได้
ทิพพจักขุ มีตาทิพย์
อาสวักขยญาณ รู้การทำอาสวะให้สิ้นไป
อภิญญา 5 ข้อแรกเป็นของสาธารณะ (โลกียญาณ) ข้อ 6 มีเฉพาะในพระอริยบุคคล
ถ้าพบผู้แสดงฤทธิ์ได้ อย่าพึ่งหมายว่าผู้นั้นจะเป็นอริยบุคคล

ผมเข้าใจว่า..ขณะที่ลูกศิษย์ท่านเทวทัตฟังการสังสอนจากผู้เป็นอาจารย์หรือยังเคารพศรัทธาในอาจารย์อยู่....คงยังไม่มีใครบรรลุธรรมขั้นใดขั้นหนึ่ง...นี้คือส่วนที่ผมเข้าใจ....

ไม่รู้ว่าผิดหรือถูกนะ...

ถ้าถูก....ก็สงสัยว่าเพราะอะไรถึงเป็นเช่นนั้น.....โดยพยายามนึกเทียบเคียงในกรณีของท่านโปฐิละเถระ...
ซึ่งท่านเป็นพระธรรมดาๆ....คือ.ยังไม่เข้าอริยะ...แต่ก้ยังสามารถสอนลูกศิษย์ได้มรรคได้ผลได้..

ก็ให้สงสัยว่า....เพราะอะไรนะ?

ผมเข้าใจคุณน้องแล้ว..
เพราะศิษย์ท่านเทวทัด....ไม่ได้ศรัทธาในพระพุทธเจ้าจริง...เขาศรัทธาท่านเทวทัตมากกว่า..นั้นเอง..ซึ่งไม่เหมือนลูกศิษย์ของท่านโปฐิละ..



ซึ่งก็จะมาเข้ากับประเด็นที่ผมตั้งข้อสังเกตุในใจว่า...การพบกัลญาณมิตรซึ่งเป็นหนึ่งในสุพนิมิต...มีความสำคัญต่อการบรรลุธรรมจริงๆด้วย....

การพบนี้....ต้องประกอบด้วยความศรัทธาด้วย..ไม่ใช่การเจอกันเฉยๆ...

เข้าใจว่า...ต้องมีผู้บรรลุธรรมบ้าง เพราะในชนเหล่านั้นย่อมมีผู้มีตาดีที่มองเห็นว่า เรือรั่วไม่อาจพายข้ามแม่น้ำเชี่ยวแล้วละไปสู่เรือลำที่ดีกว่า เพราะมีมากมายหลายท่านที่เคยนับถือลัทธิอื่น ก่อนมาศรัทธาพุทธศาสนา อย่างเช่นพระเจ้าอาชาติศัตรู(ถ้าจำไม่ผิด)ที่เคยนับถือพระเทวทัต ชิงบัลลังก์จากพระบิดาตอนหลังยังกลับใจ ได้บรรลุโสดาบัน...

พระเจ้าอชาตศัตรู ทรงเชื่อพระเทวทัต กระทำปิตุฆาตพระบิดา เป็นการทำกรรมหนัก.....
ห้ามมรรคผลนิพพาน หลังจากพบพระพุทธเจ้าทรงปฏิญาณตนเป็นพุทธมามกะ บำเพ็ญกุศล
บำรุงพุทธศาสนา เมื่อสิ้นพระชนม์(โดนพระราชโอรสของพระองค์ปลงพระชนม์เช่นกัน)
จึงได้ไปบังเกิดในนรกที่ชื่อว่า โลหกุมภีนรก เสวยทุกขเวทนาเป็นเวลา 60,000 ปีนรก ....

น่าจะเข้าใจผิดนะครับ ..

เพราะปิตุฆาตเป็นกรรมหนัก ห้ามสวรรค์ นิพพาน
ที่ว่า บรรลุโสดาบันก็ไม่ถูก ..

ที่คุณปลีกวิเวกโพสไว้นะ ถูกต้องแล้วครับ

กบสงสัย ในเรื่องน่าสงสัย
ก็โจรไง สอนโจร ปล้นทุกท่า
สร้างฤทธิเดช คุณวิเศษมันขึ้นมา
เพื่อหลอกหาลาภสรรเสริญ เครื่องเยินยอ

ไม่มีจิตมุ่งหาพระนิพพาน
อันเป็นงานโดยชอบ พุทธก่อ
สมุนโจรใยรู้ได้ดีที่รอ
เพราะตัวพ่อมันชั่วคอยชี้นำ

เลิกสงสัยในเรื่องไม่เป็นท่า
มาสงสัยว่าตัวข้า หมด กู ไหม
หากมี กู ก็มีทุกข์ อยู่ร่ำไป
หมด กู ได้ ก็หมด กิจ ต้องคิดทำ

อโศกะ
๑๑/๒/๕๗

ก็ขอ.....นิดหนึ่ง....สักท่าสองท่า...

กระทู้ที่สะท้อนว่า หากได้ครูผิด นี่ก็เป็นที่ลำบากแก่ศิษย์