เด็กควรสอนจริยธรรมเบื้องต้น ใช้นิทานอิงหลักธรรมประกอบ เรื่องกตัญญู รู้หน้าที่ เชื่อฟังพ่อแม่ครูอาจารย์ ทำการบ้านเงี้ย ... ไม่ควรให้ทำอะไรใหญ่โตยังงั้น แม้ผู้ใหญ่เองยังถูกนิวรณ์ธรรม ครอบงำเอาหัวทิ่มหัวตำ จะกล่าวไปใยถึงเด็กเล่า การเอาชนะกิเลสไม่ง่ายอย่างปากพูดหรอก มันก็มีกำลังของมันเหมือนกัน

ความง่วงเป็นสภาวธรรมไหม ความขี้เกียจเป็นสภาวธรรมไหม เอาแค่นี้ก่อน

โอ้!.....เป็นสิ เป็นสภาวธรรมที่เรียกว่านิวรณ์ธรรม หรือเครื่องกางกั้นคนไม่ให้ถึงความดี

เป็นตัวถีนะ....เกียจคร้าน หดหู่ ห่อเหี่ยว ท้อแท้

และ มิทธะ.....ง่วงเหงาหาวนอน

เป็นกิเลสสตัวสำคัญที่กั้นคนไม่ให้ถึงความสำเร็จทั้งทางโลกทางธรรม

จะเอาชนะได้โดยเด็ดขาดด้วยวิปัสสนาภาวนา

ข่มให้สยบได้ชั่วคราวด้วย สมถะภาวนา

เลี่ยงให้คลายด้วยการเดินจงกรม

แก้แบบปุถุชนด้วยการไปนอนหลับพักผ่อนเสียให้อิ่ม

ที่พูดมาเป็นวิชาการทั้งนั้น เช่น ชนะได้ด้วยวิปัสสนา นี่ชัดเลยวิชาการ (เคยถามว่า วิปัสสนา ได้แก่อะไรก็เงียบ ไร้คำตอบ เห็นแต่พร่ำพูดแต่ วิปัสสนาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)





นี่ชัดอีกว่าไม่เคยชนะนิวรณ์ด้วยวิปัสสนา วิ่งหนีหางจุกตูด คิกๆ วิ่งไปด้วยปากก็ตะโกน เราชนะแล้วๆๆๆ



และยังบ่งถึงความไม่เข้าใจความหมายคำว่า ปุถุชน กับ อริยชน

อโศกเข้าใจเรื่องนี้คล้ายๆโฮฮับ คือคนเกิดมาแล้วเป็นอริยชนตั้งแต่อยู่ในท้อง ตั้งแต่เกิด เกิดมายังไงก็ยังงั้น เป็นปุถุชนก็เป็นปุถุชนไปจนตาย พัฒนาไม่ได้ ชัดเลย

จะเปรียบให้เห็นภาพความคิดอโศกชัดก็ทำนองว่า คนเกิดมาเป็นคนจน ก็ต้องจนไปจนตาย แกเกิดมาเป็นลูกชาวนา แกก็ต้องทำนาแทนบรรพบุรุษไปจนตาย จะทำนอกจากนั้นไม่ได้ .... คล้ายความคิดเรื่องชนชั้นวรรณะในอินเดีย

อโศกครับ สิ่งที่คุณทำมาไม่ว่าจะอะไรๆ เป็นหมั่นหมด แท้งหมดครับ ที่พอมองเห็นก็แต่ความยึดถือว่า ฉันไม่เป็นนั่นเป็นนี่ จะเป็นนั่นเป็นนี่ (ยึดมั่นในความไม่ยึดมั่น)

อโศกติดธุระอีกแระทุกที จวนตัวแล้วเงียบหายทุกที พอมาก็บอกว่าติดธุระ หลานไม่สบาย ฝนตกถนนขาดน้ำท่วมไฟดับ เข้าเนตไม่ได้ พิมพ์จากมือถือ สารพัดคำแก้ตัว เดี๋ยวเถอะ ได้แบกสังขยานกลับสำนักกันมั่ง คิกๆๆ บอกไม่เชื่่อ

ใต้เงา (อ) โศก คิกๆๆ

http://www.youtube.com/watch?v=wiJ4PQWKSd8

พูดเอง เออเอง สรุปความเอาเอง ตัดสินผู้คนไปเองตามใจตัว(กู)
นี่หรือนักวิชาการใหญ่ นิสัยก็ไม่รอบคอบด้วย กลับไปทบทวนอ่านดูใหม่ให้ครบทุกกระทู้ที่โต้ตอบกับอโศกะให้ดีๆ มีคำถามคำตอบครบทุกอย่างแล้ว

ใช้มุกให้ไปค้นหาอีกแระ ก็เห็นๆอยู่นั่นน่า

ง่วงก็นอน ง่วงก็ไปนอนหลับสิงั้น

ถามจริงๆ ปุถุชนเนี่ย ปฏิบัติพัฒนาตนให้เป็นอริยชนได้ไหม ได้ ไม่ได้

แล้วที่ปฏิบัติกัน ทำกันนั่นทำกันเพื่ออะไร ถามหน่อย ค้นหาอะไรกัน เห็นหลายบอร์ดนะที่คิดอย่างอโศกเนี่ย เหมือนตามหาอะไรสักอย่าง หรือตามหาจิตกัน คิกๆๆ

แกล้งอำทำเป็นไม่รู้หรืออย่างไร
ก็บอกวิธีไปให้ครบสำหรับคนทุกชั้น ปัญญาทุกระดับ ใครรับและทำได้ตรงไหนก็ทำไปก่อน ถึงเมื่อตอนสติปัญญา สมาธิเจริญเต็มที่ก็ต้องขุดถอนนิวรณ์ออกด้วยวิปัสสนาภาวนากันทุกชีวิต

เรื่องง่ายๆสามัญอย่างนี้ท่านนักวิชาการใหญ่อ่านแล้วไม่เข้าใจ ตีความ จับประเด็นไม่ถูกแถมยังเอามากระเดียดให้ผิดประเด็นไปอีกด้วย สงสัยต้องไปพบแพทย์ให้เช็คระดับวิตามินในสมองเสียแล้วนะครับ ไอ้ที่ขาดก็รีบหามาเติม ไอ้ที่เกินก็อย่าไปเสพมันมากเพราะตอนนี้สมองของนักวิชาการใหญ่เริ่มจะไม่สมดุลย์แล้วนะ

กระทู้ก็บอกอยู่นี่



ไม่เคยตอบตรงคำถามสักที

ถีนมิทธะ ก็เป็นนิวรณ์ตัวหนึ่ง ปฏิบัติไปทำไปจิตถูกนิวรณ์ครอบงำ อโศกก็บอกให้ไปนอนสะให้อิ่ม นี่หรือทำใจให้สงบจากนิวรณ์ ด้วยการไปนอนใช่ไหม ก็พูดชัดๆอยู่เนี่ยะ แล้วจะให้ว่ายังไงล่ะ

เอางี้เลยงั้น เมื่อใดจิตถูกนิวรณ์ครอบงำ ง่วงเหลือทน ก็ไม่นอนสะให้พอ ตื่นมาค่อยมาปฏิบัติกันใหม่ โอเคตามอโศกแนะนำนี่นะ จะได้จบเรื่องนิวรณ์เสียที ง่วงก็นอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จิตสงบจากนิวรณ์แระ

บอกตั้ง 4-5 วิธีแต่กรัชกายจับมากระเดียดเพียงวิธีเดียวแล้วสรุปเอาเองว่าเป็นทั้งหมดที่อโศกะแนะนำ

กรัชกายนี่ช่างเหมือนเด็กดื้อเงียบ ที่สอนยากจริงๆ

คิกๆๆ จบข่าว ไม่ได้อะไรที่เป็นมรรค เป็นผล เสียเวลาจริงๆ

คิกๆๆ เสียเวลาจริงๆ

๕๕๕๕๕
(ต้องหัวเราะเป็นเลขไทย)เพราะกรัชกายนี่ไม่ไหวจริงๆยิ่งกว่าเด็กดื้อเสียอีก จนป่านนี้แล้ยังไม่ยอมลงมือทำจริงแล้วเอาการบ้านมาส่ง เลี่ยงบาลี อ้อมค่ายวนไปเรื่อยๆ

เมื่อไหร่จะลงมือสำรวมกายใจมานิ่งรู้นิ่งสังเกตปัจจุบันอารมณ์เสียที จะได้มีเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองจริงมาสนทนาต่อ

หรือพอใจที่จะดำรงตนเป็นหนอนชอนตำราตัวใหญ่อยู่อย่างนี้จนวันตายหือ กรัชกาย

มาอีกแระ กายใจ คิกๆ เราพูดได้ว่า กายใจๆ แต่เราต้องรู้เข้าใจแบบมั่นใจว่า กาย เนื่ยะอะไร จึงจะปฏิบัติได้แบบฟันธง เคยถามบ่อย ๆ กาย เวทนา จิต ธรรม ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ จักขุ โสต ฆาน ชิวหา กาย มโน กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม เหมือนกันหรือต่างกัน ยังไม่ได้คำตอบที่ชัดเจน แล้วจะกายใจ รู้นิ่งสังเกต...อะไรล่ะ

"ปัจจุบันอารมณ์" ยกตัวอย่างสิครับ ได้แก่อารมณ์เช่นใด ปัจจุบันอารมณ์ พ่อนักปฏิบัติ

ไอ้ที่เขาว่า "รู้มาก ยากนาน"....นี่มันเป็นกับกรัชกายนักวิชาการใหญ่จริงเลย เรื่องง่ายเอาไปคิดเล็กคิดน้อยคิดย่อยคิดมั่วจนทำให้เป็นยาก

กาย ร่างกาย กับ จิตใจ ยังไม่รู้จักแยกแยะไม่ออกเพราะคิดมากรู้มากเกินธรรมดาไป

กายที่จะใช้ภาวนาก็กายเนื้อก้อนนี้ทีมีตาหู จมูก ลิ้น ผิวกาย และใจคอยรัรู้สัมผ้สนี่แหละ ....

ใจ ก็คือจิตใจ ตัวที่ คิดนึกรู้และตอบสนองอารมณ์ของคนธรรมดาทั่วไปนี่แหละ

เอากายมาทำให้สงบ เอาใจมาทำให้สงบสำรวมแล้วใช้สติปัญญา มานิ่งรู้นิ่งสังเกตทีปัจจุบันอารมณ์

ปัจจุบันอารมณ์ก็คืออารมณ์ที่รู้ขึ้นมาในจิตณ ขณะเวลาเดี๋ยวนี้นั่นไง อันไหนรู้แล้วดับไปเป็นอดีตอารมณ์ อันไหนยังไม่มาเกิดขึ้นให้รู้ในจิตเป็นอนาคตอารมณ์

ให้สนใจสังเกตรู้เฉพาะปัจจุบันอารมณ์ ซึ่งจะเกิดขึ้นแล้วดับไปเปลี่ยนแปลงไปตลอิดเวลา ด้วยอำนาจของ เหตุ ปัจจ้ย วิบากและกรรมที่มากระทบสัมผัสทวารทั้งหกของกาย