นี่ก็หกเดือนแล้วซินะที่ฉันต้องอยู่ด้วยความหวาดระแวงไร้ซึ่งความสุขตั้งแต่รู้ว่าสามีนอกใจแอบเลี้ยงเด็กนั่งดิ้งในร้านคาราโอเกะ จากหลายคำถามที่ขอความคิดเห็นและกำลังใจจากเพื่อนๆในลานธรรมแห่งนี้ไปไม่ว่าเป็นจะสู้ทนต่อไปเพื่ออะไรเมื่อใจเขาหมดรัก จะผ่านทุกข์นี้ไปได้ยังไงเมื่อใจยังรักเขา เวรกรรมหรือโชคชะตายิ่งพยายามยิ่งเป็นทุกข์ และจะตัดสินใขเลือกอะไรระหว่างครอบครัว สามี และพ่อแม่ จากทุกคำถามแม้จะมีคำตอบและกำลังใจมากมายแต่มันก็ยังทำให้ใจสับสนในวันนี้ ฉันยังเหมือนคนบ้าที่พายเรือในอ่างที่วกไปเวียนมาในความคิดของตัวเอง ไม่สามารถที่จะตัดใจและยอมรับความจริงทั้งที่รู้ทุกอย่างอยู่แกใจ กับทุกคำพูดของเขามันยังคงก้องอยู่ในหัว กับคำพูดที่โกหกหลอกลวง ไม่ว่าจะเป็นคำด่าทอ ไม่ให้เกียจและรักษาน้ำใจ รูปที่เขาถ่ายกับผู้หญิงคนนั้น
มาถึงวันนี้แม้เวลาจะผ่านมาหกเดือนแล้วแต่ความเจ็บปวด มันก็ไม่ได้เบาบางลงเลย มันเหมือนแผลที่มีหนองที่บวมเบ่งรอวันพร้อมที่จะแตก หลังจากที่ที่เฝ้าพยายามทุกทางที่จะรักษาและหวังว่ามันจะหายและค่อยทุเลาลง ในตอนนี้กว่าจะผ่านไปหนึ่งชั่วโมงผ่านไปหนึ่งวันมันชั่งเป็นเวลาที่ช้าและยาวนานนักกับการใช้ชีวิตที่มีแต่ความทุกข์ ที่เกิดจากการกระทำของเขาและใจของเราเอง ที่ไม่ยอมปล่อยวางที่ไม่ยอมรับความจริงว่าเขาหมดรักและมีคนอื่นแล้ว
หลังจากเมื่อวานนี้ที่คุยกันครั้งสุดท้ายกับสามี เขายังคงปฎิเสธว่าเขาไม่ได้จริงจังกับเด็กคนนี้แม้จะมีรูปถ่ายยืนยันว่าเขาอยู่ด้วยกัน เขายังคงยืนยันว่ารักฉันกับลูกแต่ขอแค่ความสุขชั่วคราว ทุกอย่างจะเหมือนเดิมถ้าหากฉันยอมรับและไม่พูดถึงเรื่องเด็กคนนี้ ถ้าฉันรับไม่ได้ก็แล้วแต่ฉันจะตัดสินใจเลิกกับเขาเลยก็ได้ ส่วนเขายังไงก็ได้ และพร้อมเสมอกับสิ่งที่ฉันเลือก ว่าจะล้มหรือจะยืนต่อไปกับน้ำเสียงและคำพูดเขาช่างเฉยชาและห่างเหิน
มันคงถึงเวลาแล้วจริงๆที่ฉันต้องลุกขึ้นและยอมรับความจริงแม้มันต้องเจ็บปวดจะพยายามที่จะอยู่ให้ได้ถ้าไม่มีเขาจริงๆเมื่อทุกอย่างมันมาถึงขนาดนี้แม้เขาจะไม่บอกตัดขาด และบอกว่าทำทุกอย่างเพื่อเรากับลูก แต่ฉันก็รับไม่ได้จะอยู่แบบพ่อแม่ลูกและผู้หญิงของเขา ฉันตัดสินใจที่จะหลีกทางให้เขาได้มีความสุขอย่างที่เขาต้องการ จะพาลูกออกมายืนมองเขาอยู่ห่างๆ แม้จะไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าฉันกับลูกต้องเจออะไรบ้าง แม้ไม่รู้ว่าจะต้องเสียใจและร้องไห้อีกนานแค่ไหน แต่จะไม่หลอกตัวเองอีกต่อไปเหมือนที่ผ่านมา

เห็นแล้วนึกได้ คือรู้จัก ผช. สองคน (สองครอบครัว) สามีก็เลี้ยงเด็กร้านอาหารนี่ล่ะ คนหนึ่งหมดเงินหมดรถ เด็กติดปีกบินหายไปล่ะ ตอนนี้กลับบ้านอยู่กับน้ำพริกถ้วยเก่าเหมือนเดิมล่ะ

ไม่รู้แอบร้องเพลงนี้ป่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=Gq0WjKs_Bh8

อีกครอบครัวหนึ่ง อาชีพรับเหมาก่อสร้าง อย่างว่า พอมีตังค์ก็เที่ยวร้านอาหาร ก็แบบว่า ป๋าคะป๋าขา พรุ่งนี้มาอีกนะคะ จู๊บๆ เสร็จครับ ติดเด็กรับเลี้ยงแอบไปมาสู่กัน ทะเลาะกับเมียหลวงแบบว่าๆนั่นแหละ เมียหลวงซึ่งเมื่อก่อนอยู่บ้านดูแลลูก แต่ปัจจุบันออกมาค้าขายหาเงินเอง ไม่ง้อเงินจากสามีแล้ว มองๆเหมือนปลงๆว่า ไปที่ชอบๆเถอะ จะไปไหนไปทำอะไรกับใครที่ไหนยังไงเรื่องของแก แต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกัน บลาๆๆ


จากการสังเกตด้วยสายตาของ ผช. ด้วยกัน คือ แรกๆสองสามีภรรยาก็ช่วยกันสร้างครอบครัวสร้างฐานะ เหมือนชาวบ้านทั่ว่ๆไป ตามสูตรโบราม เมียหาบผัวคอน ทำมาค้าขาย ซื้อถูกขายแพง ช่วยๆกันทำมาหากินด้วยความขยันอดทน เก็บหอมรอมริบ ฐานะค่อยดีขึ้นๆ ...ครั้นฐานะทางการเงินดีหน่อย ส่วนมากฝ่ายชายมักแหกกฎกติกา (สมมติสัจจะ) ครอบครัว เมื่อก่อนกินข้าวบ้านพร้อมหน้าพร้อมตากัน แต่ตอนนี้มีตังค์กินข้าวร้านอาหาร อย่างว่า พอได้ยินคำพูดคำจาหวานหูทำเสียงออดอ้อน ป๋าคะ ป๋าขา จุ๊บๆๆ จากหลานๆเข้า ไปเลยครับ หลุดเตลิดอย่างเห็นๆเล่าๆกันนี่แหละ

เป็นไงทีนี้

http://www.youtube.com/watch?v=ex9E__D5dJ0

เล่าให้ฟังเฉยๆ เรื่องครอบครัวนี่เล่นยาก แต่ก็อยากจะเล่น ก็งี้แหละครับ สุขบ้างทุกข์บ้างคละเคล้ากันไป

โดนท่าไม้ตาย ให้เมียเลือกเอง

ตัดสินใจดีๆ นะคะ ถามลูกด้วยว่าถ้าไม่เจอพ่อ แล้วลูกคิดถึงพ่อหรือไม่

ไปที่ชอบๆเถอะ จะไปไหนไปทำอะไรกับใครที่ไหนยังไงเรื่องของแก แต่ก็ยังอยู่บ้านเดียวกัน บลาๆๆ


แซ่บมากค่ะเมียแบบนี้

หลังที่ตัดสินใจว่าจะไม่หลอกตัวเองอีกต่อไป เมื่อคืนนอนไม่หลับยังคงนอนคิดว่าทบทวนใจตัวเองในตอนนี้ว่าเป็นอย่างไร คำตอบที่ได้มันก็คือยังทำใจไม่ได้ที่จะต้องเสียเขาให้คนอื่นไป ทั้งที่รู้ว่าทำอะไรไม่ได้เลย และรู้ว่าไม่มีหวังที่จะกลับมาดีได้ เพราะดูจากรูปถ่ายแล้วสามีฉันคงรักและหลงเด็กนั่นอยู่ไม่น้อย รูปที่เขาถ่ายคู่กันมันยังคงติดคาตา ทำให้กระวนกระวายที่จะอยากได้ยินเสียง อยากโทรหาเขา อยากรู้ว่าเขาทำอะไร จนสุดท้ายส่งข้อความไปเขาก็ไม่ตอบมาเหมือนทุกครั้ง ฉันมันช่างอ่อนแอเหลือเกินและชีวิตนี้จะทำอย่างไรต่อไป มันช่างเจ็บและทรมารกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา แล้วเมื่อไหร่ที่ฉันจะผ่านทุกข์นี้ไปได้เสียที

ความรักช่างมีพลานุภาพจริงๆนะครับ

ถ้าสภาพแบบนี้อยู่ที่ไหนก็เจ็บค่ะ เพราะมันอยู่ที่ใจ ดังนั้นทำใจเถอะค่ะ
หักดิบไปเลยค่ะ ฮึดขึ้นมาเลย อย่าไปปล่อยใจวนอยู่กับอารมณ์เศร้า
ถ้าคุณฮึดสู้ขึ้นมา ทำใจเข้มแข็งขึ้นมา มันจะหลงเหลือความเจ็บแค่เล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นค่ะ

สูดลมหายใจเข้าออก แรงๆ เลยค่ะ สติสูดลมเข้า สติปล่อยลมออก แล้วบอกตัวเองให้เข้มแข็งเข้าไว้
ฮึดสู้ ไม่สะทกสะท้าน

เอาน่า เข้มแข็งไว้อย่าไปแคร์ จะบอกอะไรให้อย่างหนึ่งนะ
ผู้ชายเค้าจะทึ่งผู้หญิงที่จิตใจเข้มแข็ง คุณลองทำเข้มดูสิ ทำเป็นไม่สนใจ เค้าจะทึ่งในตัวคุณมากกว่า
คุณไปตามเว้าวอนเค้านะคะ

ตอนนี้นะมันต้องนิ่งอย่างเดียว
น้ำเชี่ยวอย่าเอาเรือขวาง ปล่อยไป เดี๋ยวเลิกหลงก็ทะเลาะกันเองแหล่ะ ไม่มีทางหรอก
ที่เค้าจะหลงกันตลอดไป เดี๋ยวต่างฝ่ายต่างเห็นธาตุแท้กัน ก็ทะเลาะกันเองแหล่ะ อันนี้ไม่คอนเฟริม
นะ เพราะพูดในประสบการณ์ของดิฉันที่ผ่านมา ดิฉันนิ่งพอสักพัก ดิฉันก็ต้องช่วยสามีหนีเมียน้อยค่ะ
เมียน้อยเป็นฝ่ายตามตื้อซะเอง ดิฉันก็ต้องเป็นผู้ช่วยสามี ช่วยเค้าหลบเมียน้อย

อย่าไปคิดไรมาก เข้มแข็งไว้ดีกว่า ทำกุศลดีกว่าอย่าไปเสียเวลาเลย
ยิ่งเศร้า รูปกายคุณภายนอกยิ่งเศร้าหมองตามไปด้วย ทำใจเข้มแข็งทำรูปกายให้สดชื่น
ดีกว่าคะ แล้วเอาเวลาไปนั่งสมาทานศีล สวดมนต์ดีกว่า ทำเถอะค่ะ ทำไปเลยตอนนอนไม่หลับ
แทนที่จะมัวนอนคิด ก็นอนสวดมนต์ซะก็ได้ บทพุทธคุณสั้นๆ ง่าย สวดวนไปเรื่อยๆ หลายๆ รอบค่ะ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ......เราทุกข์ ไม่มีใครทุกข์ด้วย เขายังคงสุขสบาย แล้วเราจะมัวมาทุกข์ร้อนเศร้าหมองอยู่ทำไม.......ลุกขึ้นยืน....ดูแลตนเองดีกว่านะคะ...เปลี่ยนมุมมอง วิธีคิด ดีแล้วที่ทำให้เรามีโอกาศได้ทบทวนตนเอง ได้มีเวลาทำสวย ปฏิบัติธรรม อะไรทำนองนี้ค่ะ.....เดี๋ยวก็ชินค่ะกับกิจกรรมใหม่ ช่วงแรกๆอาจจะมีความรู้สึกเหงาบ้าง...แต่เด๋วก็สบาย ชิวๆๆแล้วล่ะค่ะ....สู้ สู้นะคะ...

พยายามบอกตัวเองให้เข็มแข้งอดทน และยอมรับความจริงว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ช่วงเวลานี้มันช่างเจ็บปวดทรมารเหลือเกินกับการที่เราจะลืมและตัดใจจากคนที่เรารัก ทั้งที่ความจริงเขาทำให้เราเจ็บปวดและหมดรักเราแล้วจนเขามีคนอื่น ทำไมเราถึงทำใจไม่ได้สักที ทั้งที่รู้ว่าเขาไปอยู่ด้วยกันแต่ทำไม ใจยังคงโหยหาอยากรู้อยากเห็นทั้งที่รู้ว่าเห็นแล้วรุ้แล้วมันทำให้เจ็บปวด และเป้นทุกข์ ทำไมฉันช่างอ่อนแอเหลือเกิน

คุณการเวลา ลองตั้งใจฟังให้จบนะคะ...อาจจะทำให้คุณดีขึ้น

ธัมมจักรกัปปวัตนสูตร เป็นพระสูตรแรกที่องค์พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมแก่ปัญจวัคคีย์ทั้งห้า จนทำให้พระอัญญาโกณฑัญญะ ได้ดวงตาเห็นธรรม เป็นผู้รู้ธรรมก่อนใครในพระพุทธศาสนาและได้บวชเป็นพระภิกษุสาวกของพระพุทธเจ้า และได้เป็นเอตทัคคะในด้านรัตตัญญู

ซึ่งพระสูตรนี้เราเองชอบฟังมาก

ไม่สู้ก็ต้องสู้นะคะ คุณมาถึงจุดนี้แล้ว ฉันถึงบอกคุรเหมือนกระจกเงาของฉัน ฉันเคยเป็นแบบคุณและคิดตัดสินใจเช่นคุณ ระยะเวลาเจ้ดเดือนไม่น้อยกับการเดินออกมาแต่ก็มีกระแสตามมาเรื่อยๆๆ จากอดีตสามีขอคืนดี ขอกลับมาเป็นครอบครัว แบหวังว่าสักวันเราจะเป็นครอบครัวเหมือนเดิม แต่สุดท้ายเมียใหม่โทรมาบอกว่าเขามีลุกด้วยกัน เหมือนฟ้าผ่าลงมา ทุกอย่างที่หวังหายหมด แต่รู้ไหมคะผู้ชายปฏิเสธเหมือนเดิม ไม่มี ไม่ใช่ แต่ทุกอย่างที่ผู้หญิงคนนั้นพุดเกี่ยวกับเขาถูกหมด เคยไหมคะเคยไหมอยู่ดีๆๆ กลับเป็นว่าเราเป็นเมียน้อย งงไหมคะ เมียใหม่โทรมาถามว่าจะเอายังงัย เลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอ รู้ไหมเขานอนกะหนูอย่างงั้นอย่างนี้ (บรรยายเป็นฉาก) ทุกอย่างที่เขาพูดมาเราไม่ดีสักอย่าง ให้เวลาเป็นยาช่วยคุณให้พ้นจากห้วงเแห่งความทุกข์นะคะ ทุกคนบอกทำใจคะ แต่จะหนีไปที่ไหนคุณก้ไม้พ้นความทุกข์หรอกคะ เพราะมันอยู่ที่ใจของคุณ (ถึงแม้ฉันจะบอกคุณอย่างนี้ หากถามว่าฉันยังรักไหมฉันตอบได้เต็มปากว่ายังรัก แต่ต้องเปลี่ยนความรักที่มีอยู่ให้เป็นความหวังดีกับคนที่เรารักคะ รู้ว่าทำยากแต่ก็ไม่ยากเกินไปหากเราจะทำ เพียงกว้าเริ่มต้นเท่านั้นคะที่ยาก )

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนมาให้กำลังใจ ในเวลานี้ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวที่เป็นทุกข์เจ็บปวดกินไม่ได้นอนไม่หลับ ยังคงมีพ่อกับแม่ที่คอยเฝ้ามองดูอาการของฉัน แม้ฉันจจะพยายามที่จะไม่บอกเพราะกลัวว่าท่านจะไม่สบายใจแต่ท่านก้ได้สังเกตเห็นมาตลอดคอยโทรถามโทรตามฉันกับลูกตลอด ท่านห่วงฉันมา ท่านเสียใจ ไม่สบายใจ นอนไม่หลับเหมือนกับฉัน ท่านบอกท่านสอนให้กำลังใจ ให้ฉันเข้มแข็งและรักตัวเองรักลูกท่านบอกว่าเห็นฉันเจ็บท่านเจ็บกว่าฉันร้อยเท่า หากฉันเป็นแบบนี้สักวันก็ต้องล้มป่วยอีก แล้วถ้าฉันเป็นอะไรไปท่านสองคนและลูกจะอยู่ยังไง ฉันรู้สึกผิดที่ฉันทำให้ท่านสองคนต้องเป็นทุกข์ไม่สบายใจเพราะฉันแบบนี้ มันคงเป็นการเพิ่มเวรกรรมให้ฉันอีกเท่าตัวเลยทีเดียว วันนี้หลังจากที่ได้ไปทำบุญถวายสังฆทานกับลุกชายมาฉันได้ส่งข้อความไปหาเขาตั้งใจว่าจะส่งเป็นครั้งสุดท้ายบอกเขาว่า ฉันอ่อนแอและท้อแท้กับชีวิตที่มีแต่ความผิดหวังและเจ็บปวด ต่อไปจะคิดว่าไม่เคยเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา ขอให้ทุกอย่างระหว่าเราเลิกแล้วต่อกันในวันนี้ อย่าได้มีเวรมีกรรมต่อกันอีกเลยไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน
หลายคนบอกให้ฉันเดินออกมาเพีื่อให้เลิกเป็นทุกข์ตัดขาดกันไปเลยเมื่อเขาหมดรัก หลายคนบอกให้ฉันอดทนอย่ายอมแพ้ในช่วงคนกำลังหลงอย่าให้คนที่เป็นมือที่สามเด็กเมื่อวานซืนมาชุบมือเปิปเอาครอบครัวและทุกอย่างทีเราสร้างมาไป ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้หรือวันต่อไปจะเป้นเช่นไรแต่ ฉันจะพยายามที่จะเข็มแข้งให้ได้ เพื่อพ่อกับแม่และลูกที่รักฉัน และที่สำคัญเพื่อตัวฉันเอง

อยากให้คุณรู้ว่าทุกคนในลานนี้เคยเจ๊บปวดเพราะความรักมาแทบทุกคน ฝากเพลงนี้ให้ฟังแล้วกัน
www.youtube.com/watch?v=uDVwLm4ngUM

ในวันนี้เรื่องราวในอดีตที่เขาเคยรักและทำเพื่อเรายังคงพุดขึ้นมาในหัวเสมอสลับกับภาพที่เห็นเขาถ่ายรูปกอดกันไปเที่ยวอย่างมีความสุข ทำให้เราสับสนและเจ็บปวดเป็นที่สุด ทั้งที่พยายามที่จะเข็มแข็งและผ่านมันไปให้ได้ ด้วยคำพูดที่คอยบอกย้ำตัวเองในวันนี้ว่า เขาไม่รักเราแล้ว เขามีคนใหม่แล้ว คำว่าครอบครัวของเรามันจบลงแล้วในวันนี้ เราต้องลืมเขาให้ได้เลิกร้องไห้และเลิกคิดถึงอดีตเสียที กับคำด่าคำพูดมีแต่คำว่ากูมึง ที่ออกจากปากเขามันน่าจะทำให้เรายอมรับความจริงได้แล้วแต่ทำไมยังคงทำใจไม่ได้สักที ฉันเกียจตัวเองที่ไม่เข็มแข็ง อ่อนแอให้เขาดูถูก เกียจตัวเองที่ยังรักยังคิดถึงเขาทั้งที่เขาทำให้เจ็บปวด มันช่างทรมารเหลือเกิน แล้วฉันจะผ่านวันนี้ไปได้ยังไง

คุณการเวลาค่ะ...ระยะเวลาที่เกิดเหตุการณ์.....ก็เกิดกับฉัน พอ ๆ กันกับคุณ......เข้าใจมากค่ะ...ฉันก็ยังวนเวียนในความรู้สึกบางเวลาเช่นกัน ยอมรับว่า ยังรัก...คิดถึง..ต้องการเขากลับคืนมา แต่ก็พยายามหักดิบ อารมณืตนเองว่า เขาหมดรักแล้ว ยื้อไปมีแต่จะบาดเจ็บทุกทางไม่ว่า เขา หรือเรา โดยเฉพาะตัวเราจะเจ็บมากกว่า....เพราะเรายึดมั่น จับเชือกแน่น ไม่ปล่อย เชือกก็บาดมือเรา พอเขาปล่อยเราก็หงายหลังเต็มที่เต็มแรงเพราะไม่ทันรู้ตัวว่าเขาจะปล่อยมือจากเชือก.....
................ แต่ของเขา ๆปล่อย เขาคลาย ไม่เจ็บ ยืนดูเชือกที่หลุดจากมือ เฉย ๆ ไม่แน่ใจว่า จะก้มเก็บขึ้นมาเมื่อไร...หรือทิ้งไว้อยู่ตรงนั้น....แต่ขณะนี้ เขาทิ้งเชือกหลุดมือไปแล้ว คว้าเชือกเส้นใหม่ ในมือเขาไม่ว่างที่จะจับเชือก หลาย ๆ เส้นพร้อมกัน .........คิดดูเถอะค่ะคุณถือไว้ ดึงมาก็ว่างเปล่า ไม่มีคนถืออีกข้าง...และ../หรือ...หากเขายังคงถือเชือกไว้ ไม่ยอมปล่อย ยังคอยพูดให้กำลังใจ ให้ความคาดหวังต่อคุณ...อย่างต่อเนื่อง ....แต่ฝั่งของเขาจะมีแรงมากกว่าคุณ เพราะเขาถือ 2คน ชักขะเยอกัน คนละฝั่ง.....คุณดึงแรง เขาดึงแรง บาดเจ็บทั้งสองฝั่ง แต่ของคุณจะมากกว่า เพราะแรงน้อย.....
.........หากมอง คุณมีทุนเดิมที่รักคุณมาก รักมาตลอดไม่มีเงื่อนไข คือ คุณพ่อ คุณแม่ ลูก และตัวของคุณเอง มีตั้ง 4 แรง แค่ เสียคนที่ไม่รักเราไป 1 คน มีคนรักเรา 4 คนเหลืออยู่ในมือ.........ดูแลคน 4 คน ดีกว่ามั๊ยค่ะ คือ...ตัวเรา ลูก พ่อ แม่.........คนที่ปรารถนาดี ต่อเรา ณ ขณะนี้ เราก็ปิดหู ปิดตา อยู่เฉย ๆ ......รอเวลาซักพัก เราจะคิดออกเองค่ะว่า จะจัดการอย่างไรต่อไป....... ด้วยความปราถนาดี....คอยเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ.....คุณไปอ่านเรื่องราวของฉันก็ได้นะคะ ฉันก็กำลังดูแลตนเองเช่นกัน หนักหนาสาหัสอยู่ค่ะ..........