มันไม่ใช่ความเลื่อนลอยไร้แก่นสาร แต่มันเป็นคำพูดที่มีสติ อยู่ในความไม่ประมาท
ไม่ให้คำพูดของตนไปกระทบกับบุคคลที่สาม
อีกทั้งบุคคลนั้นเป็นนักบวช ยิ่งต้องระวัง เข้าใจมั้ยเช่นนั้น

ตอบไปแล้วไม่เห็นหรือไม่เข้าใจก็ไม่รู้ แต่ผมว่าออกไปในทางไม่เข้าใจซะมากกว่า
ถ้ามันอดไม่ได้ ก็ลองกลับไปอ่านทบทวนดูใหม่ การพูดธรรมแบบเซ้าซี้มันหมดยุคแล้ว

ถ้าจะเซ้าซี้ไม่หัดพิจารณาความเห็นคนอื่น ผมก็ช่วยไม่ได้ครับ

มันจะต้องตั้งต้นใหม่สักกี่ครั้งครับ แถไปโน้นไปนี้ จะเอาบัญญัติตรงๆเขาก็เอามาให้ดู
ดูแล้วก็บอกว่า อาจารย์รุ่นหลังต่อเติม แบบนี้เมื่อไรจะจบ

เช่นนั้นจำได้มั้ยเคยเถียงกันเรื่องไตรลักษณ์ เช่นนั้นจะเอาหลักฐาน
เพื่อนก็ช่วยกันเอาพระสูตรมากางให้ดู ขนาดผมเอาพระสูตรแปลบาลีสยามรัฐ
ซึ่งเช่นนั้นเคยเอามาอ้างเพื่อปรามาสคนอื่น พอเห็นก็ยังไม่ยอมรับ บอกต่อเติมภายหลัง

ผมถามคุณเช่นนั้น ไอ้คำว่าพุทธวจนะของคุณน่ะ
มันบันทึกไว้ที่ไหนกันแน่ มันไม่ได้อยู่ในพระไตรปิฎกหรอกหรือ
ถึงได้เถียงข้างคูๆว่าในพระไตรปิฎก มีการต่อเติมขึ้นมาภายหลัง
ตกลงคุณจะเอาฉบับไหน (ดูซิจะแถไปฉบับบาลีหรือเปล่า)

พูดอ้างเลอะเทอะแล้วครับ ทำไมต้องอาศัยแผนที่ สิ่งที่ต้องค้นหา
มันก็อยู่ที่กายใจของตนเอง ถ้ากายใจตนเองยังต้องใช้แผนที่ผมว่า
อย่าปฏิบัติเลยครับ เดี๋ยวไปๆมาๆไปโผล่เอากายใจสาวๆเข้า

เข้าใจก็คงไม่เถียงข้างๆคูหรอก ที่พูดมาก็แค่ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร

ผมเอาเคยเอาพระไตรปิฎกฉบับแปลบาลีสยามรัฐ มาให้ดูผลก็คือ ไปกล่าวหาเขาอีกว่า
ต่อเติมเสริมแต่ง ทั้งๆที่เมื่อก่อนตัวเองชอบเอาฉบับนี้ไปปรามาสคนอื่น เซ็งจริงๆ!

เช่นนั้นเลอะเทอะไปใหญ่แล้ว ไปดึงพระสองรูปนั้นมาเกี่ยวข้อง
มันไม่ได้เกี่ยวกับท่านทั้งสองเลย คิดแล้วค่อยพูด
พระรูปไหนที่ชอบอ้างพุทะวจนะ มันใช่พระเกษมหรือท่านพุทะอิสระที่ไหนกัน
ไม่ได้เรื่อง ดีแต่หาเรื่อง

อ่านแล้วมีแต่ความเลื่อนลอย
1.ตั้งแต่คำถามแรก
เพราะ
โฮฮับ บอกว่า เช่นนั้นจำโวหารจากใครมาพูด
นั่งเทียนชัดๆ นะโฮฮับ

2.สิ่งที่ถามไม่ได้เซ้าซี้ เพราะโฮฮับ เลื่อนลอยไง ไม่อยู่กะร่องกะรอย

3.โฮฮับ ต้องช่วยตัวเอง ให้รอดก่อน เข้าใจไม๊ โฮฮับ
4. จะตั้งต้นใหม่ กี่ครั้ง ก็นับไม่ได้หรอกครับ
แล้วแต่ว่า โง่มาก โง่น้อย
แต่ถ้าโง่ดักดาน ก็คงไม่คิดจะตั้งต้นหรอกครับ
5.เรื่องไตรลักษณ์ ตามที่โฮฮับพูดเอง เออเอง โฮฮับทำบ่อยมาก
แต่ ยกบาลีพุทธวัจจนะ ออกมา โฮฮับทำไม่ได้ ........ เพราะ พระพุทธองค์ไม่เคยตรัสว่า "ไตรลักษณ์ คืออนิจจัง ทุกขัง อนัตตา"
ถ้าโฮฮับ ยังมั่นใจว่ามีอยู่ ก็ยกออกมา

เมื่อโฮฮับ เข้าใจ ในสิ่งที่อุปมา แล้ว ก็อนุโมทนา นะโฮฮับ

ไม่เคยแสดงความเห็นแย้ง ต่อคุณโกวิท
โฮฮับ มั่วตามเคย

เช่นนั้น ยืนฉบับการตรวจสอบมาตั้งแต่ต้นจนจบ คือฉบับบาลีสยามรัฐ

หากสหายธรรมในลานแสดงความเห็นแล้วเกิดความข้องใจ
ก็จะดูในสำนวนไทยก่อน
แต่ถ้าดูแล้ว ไม่เกิดความกระจ่าง ก็ต้องพยายามสืบเอาจากฉบับบาลีสยามรัฐ

ถ้าสำนวนไทยแปลเกินจากฉบับบาลีสยามรัฐ ให้ตัดออกโดยถือเอาฉบับบาลีสยามรัฐเป็นแม่บท

สิ่งที่เคยให้โฮฮับไป คือลิงค์ ที่จัดทำโดยวัดนาป่าพง ที่เปิดสำนวนการแปลไทยพระไตรปิฏก สามสำนวน
แต่ทุกสำนวน อิงพระไตรปิฏกฉบับบาลีสยามรัฐ ....พร้อมทั้งพจนุกรมบาลีไทย

ไม่มีภิกษุหรือ ผู้ปฏิบัติชอบผู้ใดที่กล้าแก้ พุทธวัจจนะ ที่ถูกบันทึกเป็นภาษาบาลีหรอกโฮฮับ

ถามจริงรู้หรือแกล้งไม่รู้ว่า ตอนแรกคุณวิริยะเอาพระไตรปิฎกฉบับหลวง
เป็นพระสูตรที่ว่าด้วยเรื่องความเป็นไตรลักษณ์แห่งขันธ์ห้ามายัน
ผมรู้นิสัยเช่นนั้นดีว่าจะต้องดิ้น แค่คุณวิริยะคงจับความลื่นไหลของเช่นนั้นไม่อยู่
ผมก็เลยเอาบาลีแปลไทยฉบับสยามรัฐมาให้ดู แถมสับทับด้วยว่า จะเอาฉบับบาลีมาให้
พอดีคุณโกวิทแกเอามาให้แทน แล้วผลเป็นอย่างไร ยอมรับหรือทำตามอย่างที่พูดมั้ย
ทางไม่มีให้ให้เดิน ก็ยังอุตห์ใช้หัวกระแทกข้างฝา อย่างโบราณว่า..เถียงหัวชนฝา

เช่นนั้นพูดเหมือนคนขาดสติ คนไทยเถียงกันด้วยภาษาไทย ยังไม่รู้เรื่อง
จะให้ไปเอาบาลีมายัน แล้วมันไม่ยิ่งเละหรือครับ พูดจาไร้แก่นสารครับ

ขนาดเพื่อนๆและผมเอาสารพัดพระไตรปิฎกมายัน เช่นนั้นยอมรับที่ไหน
นี้ดีนะครับที่เพื่อนๆในนี้มีเหตุผล ถ้าเขาเป็นแบบเช่นนั้น แถไม่เลิก
เขาอ้างอย่างเช่นนั้นว่า บาลีฉบับสยามรัฐที่เอามาอ้าง ศาสนาพุทธเกิดที่ไหน
แล้วตอนเรียบเรียงไปเอาต้นฉบับมาจากไหน ประวัติศาสตร์ของบาลีสยามรัฐกับ
ประวัติศาสตร์การสังคายนาครั้งแรก มันห่างกันแค่ไหน
ที่สำคัญ บาลีพระไตรปิฎกกับสันกฤตพระไตรปิฎกเราควรเชื่ออะไร

มันจะแปลเกินแปลขาดอะไร ภาษาไทยก็คือภาษาไทย บาลีก็คือบาลี
พุทธพจน์แท้ของพระพุทธเจ้า พระองค์พูดถึงสภาวะธรรมในกายใจ

ความสั้นยาว ขาดเกิน มันไม่เกี่ยวกับการแปลภาษา ความสำคัญของการแปล
มันอยู่ที่สิ่งที่แปลมีอยู่จริง มันไม่ใช่ บาลีมีหนึ่งคำ แปลไทยแล้วจะต้องมีหนึ่งคำเหมือนกัน

ทำไมผมต้องมาอธิบายเรื่องง่ายแบบนี้ให้คนไทยแบบเช่นนั้นฟังด้วยน้า
ถามจริง เช่นนั้นเรียนหนังสือที่ประเทศไหนครับ จึงไม่เข้าใจหลักภาษาเอาซะเลย

ตัวอย่างง่ายเอาแค่ภาษาของเรา อย่างคำราชาศัพท์กับคำสามัญชนใช้
จำนวนคำและพยางค์ก็ต่างกันแล้ว เช่น ฝัน ราชาศัพท์ใช้ พระสุบิน
เช่นนั้นจะให้แปล พระสุบินว่าอย่างไรถึงจะพอใจ

พระราชาทรงพระสุบิน เรามาแปลว่า ผู้ครองเมืองกำลังฝัน
แบบนี้แสดงว่าเราไปต่อเติมตัดทอนของเก่าหรือเช่นนั้น พุทโธ่! คิดไปได้


ก็กระทู้ที่เกี่ยวกับไตรลักษณ์ สิ่งที่เขาเอามาอ้าง มันก็เอามาจากบาลีสยามรัฐ
ผลปรากฎว่า ดิ้นไม่ยอมสงบ ดิ้นขนาด แก้คำศัพท์เปลี่ยนบาลี จากเตเนวเป็นเตนเอว
ปากกระแน่ะกระแหน่ชาวบ้าน ตัวกินอยู่กับปากแท้ๆ

จะเอาหลักฐานไตรลักษณ์ที่เป็นฉบับสยามรัฐก็เชิญไปกระทู้นี้
viewtopic.php?f=1&t=45451&start=135

อ่านความเห็นคุณวิริยะ ของคุณโกวิท และของผม ตั้งใจอ่านตั้งแต่หน้า10
มันมีตกหล่นๆบ้าง แต่โดยรวมก็คือหลักฐานไตรลักษณ์ อ่านแล้วพิจารณาธรรมตามไปด้วย
ไม่ใช่นั่งอ่านคำศัพท์ที่ล่ะตัว เข้าใจมั้ย

อ้อ ...เป็นการสอด เข้ามา ........

ไม่เห็นเพื่อนๆ ที่โฮฮับอ้างถึง ยกพุทธพจน์ ออกมาสักท่าน
มีแต่การต่อเติมเอา คิดเองเออเอง เหมือนโฮฮับ

โฮฮับ คงเรียนมาน้อย หรือก็ไม่ได้เรียนหนังสือ
จึงไม่รู้ว่า การแปล ขาดแปลเกิน หมายถึงอะไร

แปลขาด คือขาดเนื้อความของต้นฉบับ
แปลเกิน คือเติมเนื้อความตามใจตน เข้าไป เกินเนื้อความต้นฉบับ

เช่นนั้นพึ่งทราบว่ากำลังสนทนากับคนด้อยการศึกษา ไม่รู้หลักวิชาการแปล

โฮฮับ จะโชว์ภูมิ เตเนว ...... แล้วตกม้าตาย
กลับไปหาครูอาจารย์ที่รู้บาลี แล้วค่อยมาสนทนาใหม่ จะดีกว่านะโฮฮับ

โฮฮับกลับไปอ่านใหม่
ความเห็นที่ยกมาคัดง้างกับเช่นนั้น ทั้งหมดนั่น
ไม่มีน้ำหนักแม้แต่กะผีกเดียว
เพราะไม่มีใครยกพุทธพจน์ว่า "ไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา" ออกมาได้เลยแม้แต่คนเดียว

ฮึ ๆ ๆ .. ผมไม่ได้ต่อเติม หรือคิดเอาเองนะครับ ในพระไตรปิฎกแสดงไว้อย่างนั้น
แต่คุณเห็นว่าไม่ถูก แล้วก็ยกฉบับบาลีมาอ้างว่า เป็นฉบับถูกต้อง

ฉบับบาลีนี้ก็ผ่านการสังคายนามา ไม่รู้กี่ครั้ง คุณเช่นนั้น มั่นใจได้อย่างไร
ว่าไม่มีตัดต่อเพิ่มเติม เหมือนที่คุณกล่าวหาฉบับบอื่น ..

ไม่งั้นพระพุทธเจ้าท่านไม่ตรัสไว้ "อย่าเชื่อตามตำราหรือคำภีร์"

ฉบับบาลีที่ผ่านการสังคยนามากี่ครั้ง ก็ตาม
ทุกฉบับที่แปลไทยออกมา ก็แปลมาจากฉบับบาลีฉบับนี้ฉบับเดียว
การเพิ่มเติมเอาเองจากบาลีที่เป็นแม่บทในการแปล
ก็คือการเพิ่มเติมเอาเองเออเอง จากบาลีพุทธพจน์

การอ้างอย่าเชื่อคัมภีร์ ก็อย่าอ้างส่งเดชในกรณีเช่นนี้
หากไม่มีความรู้ใดจะเพิ่มเติม ก็ไปสอบถามแม่กองบาลี นะครับว่า
การแปล ในประเทศไทยทั้งหมดทุกสำนวนนั้น อาศัยบาลีฉบับไหนเป็นแม่บทในการแปล

เน้นๆ อีกครา
ส่วนนี้
อันมีไตรลักษณ์เป็นอารมณ์นั้น
แปลเกิน ไม่ใช่พุทธวัจจนะ

หากหัวใจดวงเดียวกัน....จะอยู่ในร่างไหน...ก็อันเดียวกัน

สมมุติ...เป็นได้หลายอย่าง...
วิมุติ....เป็นอันเดียว

ถ้าเข้าใจ....จะสมมุติอันไหน..ก็เห็นวิมุติอันเดียวกันได้

ปัญหาปัจจุบันที่เห็น..คือ..แม้มีตัวหนังสือเขียนเป็นตำรา....แต่ผู่เห็นจริงกลับน้อยกว่าที่แต่เดิมรักษาพระธรรมด้วยปาก

คงจะเคยสงสัยกันมาบ้างแล้วละ....แต่มักจะไปโทษบุญเก่าว่าน้อยทุกที...แล้วก็เชื่ออวิชชามันหลอกเอา
อิอิ..