เราจะใช้การแผ่เมตตาตอนไหน
เราจะอโหสิกรรมตอนไหน

ผลของการแผ่เมตตา กับ อโหสิกรรมคืออะไร แล้ว แบบไหนดีกว่ากันครับ

ไม่เหมือนกัน สิ
การ อโหสิกรรม เป้ฯการ ยกโทษ ให้ กันและกัน หาก เจ้ากรรมนายเวร ไม่ยกโทษให้ การแผ่เมตตา ก็ไม่ ได้ผล

ดังนั้น ควร แผ่เมตตา คู่กับ การ อโหสิกรรม
หรือ ทางที่ดี ควร ปฎิบัติกรรมฐาน ก่อน แผ่เมตตา กรวดน้ำ และ อโหสิ

การแผ่เมตตา....คือการแบ่งบุญ แบ่งความสุข อิ่มเอิบ ยินดีในผลบุญ ไปให้แก่สรรพสัตว์ทั้งปวงโดยทางใจ

การอโหสิกรรม ....คือการให้อภัยและยกโทษให้กับผู้ที่กระทำผิด ล่วงเกิน เบียดเบียน ทำร้ายต่อเรา ด้วย กาย วาจา ใจ......ถ้าเปรียบการเป็นหนี้สินกัน ก็คือยกหนี้ให้เป็นสูญ

ควรทำตอนไหน ก็ขึ้นอยู่กับวินิจฉัยและวิจรณญานของบุคคลนั้นๆ

ผลของการแผ่เมตตา คือได้ดอกเบี้ยบุญเพิ่มขึ้นอีกเป็น 2 เท่า...ถ้ายิ่งรู้จัก อนุโมทนาบุญ ทั้งของตนเองและผู้อื่น ก็จะยิ่งได้บุญ คือความสุขกาย สบายใจ ปีติ อิ่มเอิบซาบซ่าน ได้ดอกเบี้ยบุญเพิ่มขึ้นอีกเป็น 3 เท่า นี่เป็นทางได้บุญในหมวดของทาน 3 วิธี คือ ...ทาน....ปัตติทาน....ปัตตานุโมทนา

ส่วนอโหสิกรรมกับ อภัยทานนั้น เป็นอันเดียวกัน มีผลมาก มีอานิสงใหญ่ ตัดเวร ตัดกรรมที่จะต้องไปเกี่ยวข้องพัวพันใช้หนี้เวรหนี้กรรมกันไม่รู้จักหมดในวัฏสงสารอันยาวนาน

อโหสิกรรม เป็นการกระทำระหว่างคู่กรณี ที่ก่อกรรมด้วยกัน
แต่แผ่เมตตา เป็นการเจริญทางจิตที่เรามุ่งประสงค์ให้เหล่าเทวดา สัตว์โลกทั้งหลายพ้นทุกข์ มีขอบเขตกว้างกว่าการอโหสิกรรม ในความเข้าใจของผมครับ