ใครมีความเห็นเกี่ยวกับท่องนิมิตบ้างค่ะ

น่าจะคิดไปเองนะครับ รวมทั้งคำตอบที่ผมตอบด้วย ก็คิดไปเอง ฮ่าๆๆ

ทำไมคุณถึงคิดว่าคิดไปเองล่ะค่ะ
คงต้องรอฟังความคิดเห็นจากท่านผู้รู้ท่านอื่นๆต่อล่ะค่ะ

ผมยังไม่เข้าใจคำว่า ท่องนิมิตเลยครับ

หมายถึงนั่งสมาธิแล้วไป ยังที่ต่างๆรึเปล่าครับ

บางคนก้อบอกว่านั่งสมาธิแล้วไปที่ต่างๆค่ะ แต่พี่เต้ยังไม่เคยค่ะ
ของพี่เต้จะเป็นแบบ นอนทำสมาธิจนหลับ
แล้วทุกๆครั้ง จะมีเป็นองค์เทพหรือเทวดาตรงนี้พี่เต้ไม่รู้หรอกน่ะ
เพราะเห็นแค่ป็นเงาสีดำ แต่เสียงของเค้าจะเพราะมาก
พี่เต้มีควมรู้สึกว่าเค้าคงจะเคยเป็นเพื่อนของพี่เต้น่ะ
เพราะมีความรู้สึกว่าเหมือนเค้าเป็นเพื่อน

นิมิตนี้ไม่เกี่ยวกับ บริกรรมนิมิต อุคคหนิมิต ปฏิภาคนิมิต โดยการสร้างนิมิตขึ้นมาบริกรรม
เพื่อให้เกิดความสงบในนิมิตนั้น อันเป็นการเจริญสมถกรรมฐาน

แต่นิมิตจะพูดถึงนิมิตที่เป็นอารมณ์ของมรณาสันนวิถี (วิถีตาย)
ธรรมดาว่า สัตว์ทั้งหลายที่ยังไม่ได้สำเร็จพระอรหันต์ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ สัตว์นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน เทวดา หรือพรหม ก็ตาม เมื่อใกล้จะตาย จะมีนิมิต ๓ ประการเกิดขึ้น คือ กรรม กรรมนิมิต และคตินิมิต อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น โดยจิตได้หน่วงหรือยึดเอานิมิตอย่างใดอย่างหนึ่ง ในนิมิตทั้ง ๓ อย่างนี้ ถือเอามาเป็นอารมณ์ (เครื่องยึดหน่วง) โดยมีนิมิตทั้ง ๓ อย่างนี้ อย่างใดอย่างหนึ่งปรากฏในทวารใดทวารหนึ่งในจำนวนทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แล้วยึดเอานิมิตก่อนจุตินั้นนำไปปฏิสนธิตามนิมิตที่ปรากฎ
๑. กรรม
๒. กรรมนิมิต
๓. คตินิมิต
๑. กรรม ได้แก่กรรมอารมณ์ (อารมณ์คือกรรม) ที่เกี่ยวกับกุศล อกุศล
กรรมอารมณ์ที่เกี่ยวกับกุศลนั้น ได้แก่ บุญกุศลที่ตนได้กระทำมาแล้ว เช่น การให้ทาน การรักษาศีล การฟังธรรม หรือการเจริญภาวนา ในสมัยเมื่อตนได้สร้างบุญกุศลเหล่านี้ ตนปีติโสมนัสอย่างไรเมื่อจวนจะใกล้ตาย ก็จะเป็นเหตุให้นึกถึงบุญกุศลนั้น มีปีติโสมนัสเกิดขึ้น คือมีจิตใจหน้าตาแช่มชื่นเบิกบาน คล้ายกับว่าตนกำลังทำบุญให้ทาน รักษาศีล ฟังธรรม หรือเจริญภาวนาอยู่ในขณะนั้น จึงมักตายจากไปอย่างสงบ ไม่หลงตาย

ส่วนกรรมารมณ์ที่เป็นอกุศลนั้น คือ ตนเคยทำบาปอกุศลอย่างใดมา เช่น เคยฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ เคยถูกจองจำเพราะทำทุจริต หรือเคยโกรธแค้นพยาบาท เป็นต้น ก็ให้นึกบาปกรรมที่ตนเคยทำไว้ ทำให้มีความเสียใจ มีความเศร้าหมอง หรือมีความโกรธขึ้นแก่ตนอยู่ในขณะเมื่อจวนจะตายนั้น จึงมักตายจากไปอย่างกระสับกระส่าย หรือหลงตาย
กรรมารมณ์เป็นความรู้สึกทางใจจึงปรากฏได้ทางใจหรือทางมโนทวารอย่างเดียว ถ้ากรรมารมณ์ฝ่ายกุศลมาปรากฏก็นำไปสู่สุคติ

๒. กรรมนิมิต คือ เครื่องหมายหรืออุปกรณ์ในการทำกรรม ได้แก่ อารมณ์ ๖ คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสทางกาย หรือภาพที่รู้ทางใจ ที่เกี่ยวกับการทำกรรมของตนแต่ละบุคคลที่ตนเคยทำไว้แล้ว ทางกาย ทางวาจา หรือทางใจ ย่อมแสดงนิมิตเครื่องหมายออกมาให้ปรากฏเมื่อจวนจะตาย
ถ้าเป็นฝ่ายบุญกุศล ก็ทำให้รู้เห็นเครื่องหมายแห่งบุญกุศลที่ตนเคยทำแล้ว เช่น โบสถ์ วิหาร โรงเรียน โรงพยาบาลที่ตนเคยสร้าง เห็นภาพพระภิกษุที่ตนเคยบวช หรือบวชลูกหลาน เห็นพระพุทธรูปที่ตนเองเคยสร้าง เห็นขันข้าวหรือทัพพีที่ตนเคยตักบาตร เป็นต้น หรือภาพนิมิตแห่งกิริยาอาการที่ตนเคยทำบุญกุศลนั้น ๆ มาปรากฏแก่ตนในเมื่อเวลาจวนจะตาย เมื่อจิตหน่วงเอาภาพนิมิตนั้นมาเป็นอารมณ์ ให้เห็นเป็นนิมิตเครื่องหมาย หรือเครื่องหมาย หรืออุปกรณ์ในการทำบุญกุศลต่างๆ เหล่านั้นที่ตนเคยทำมา ก็ย่อมนำไปเกิดในสุคติ เพราะมีจิตใจเบิกบานไม่เศร้าหมอง

แต่ถ้ากรรมนิมิตที่เป็นอกุศลกรรม เช่น เคยฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ มาปรากฏ ก็ทำให้เห็นเครื่องมือหรืออุปกรณ์ในการทำกรรม เช่น เห็นหอก ดาบ อวน เห็นเครื่องประหาร เบียดเบียนสัตว์ที่เคยใช้ในการทำบาปมาแล้ว เป็นต้น บางคนทำให้สะดุ้งหวาดเสียว ร้องไห้เสียงลั่นคิดว่าจะมีคนมาทำร้ายตน บางคนถ้าเคยฆ่าหมู ก็ร้องเสียงเหมือนหมู ฆ่าวัวก็ร้องเสียงเหมือนวัว ถ้าเคยชนไก่ก็เอาหัวแม่มือทั้ง ๒ ของตนชนกัน แล้วร้องเหมือนเสียงไก่ชน ถ้ากรรมนิมิตฝ่ายบาปอกุศลมาปรากฏเป็นอารมณ์เมื่อจวนตายเช่นนี้ ก็ย่อมนำไปเกิดในทุคติ

กรรมนิมิตทั้งฝ่ายกุศล และอกุศลดังกล่าวมาแล้วนั้น ถ้าเป็นเพียงคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ดังกล่าวมาแล้วนั้น นิมิตนั้น ๆ จะปรากฏทางมโนทวาร เป็นอตีตารมณ์ (อารมณ์อดีต) แต่ถ้าเห็นด้วยตาจริง ๆ ได้ยินด้วยหูจริง ๆ ได้กลิ่นรู้รส ถูกต้องสัมผัสทางกายจริงๆ ได้ยินด้วยหูจริงๆ ได้กลิ่นรู้รส ถูกต้องสัมผัสทางกายจริงๆ ก็เป็นนิมิตที่ปรากฏทางปัญจทวาร และเป็นอารมณ์ในปัจจุบัน

๓. คตินิมิต คือ นิมิต หรือเครื่องหมายที่บ่งบอกให้ทราบถึงคติหรือภพที่จะไปเกิด จะไปเกิดในสุคติภพก็มีนิมิตบ่งบอกให้ทราบ จะไปเกิดในทุกคติก็มีนิมิตบ่งบอกให้ทราบ
ถ้าเป็นคตินิมิตที่จะนำไปสู่สุคติ ก็จะปรากฏเป็นปราสาทราชวัง วิมาน ทิพยสมบัติ เทพบุตรเทพธิดา เห็นครรภ์มารดา เห็นวัดวาอาราม เห็นบ้านเรือนผู้คน หรือเห็นพระภิกษุสามเณรซึ่งล้วนแต่เห็นสิ่งที่ดี ๆ อย่างเช่น ธัมมิกอุบาสก เห็นรถทิพย์ ๖ คัน มาจากสวรรค์ทั้ง ๖ ในขณะที่ตนจวนจะตาย ซึ่งกล่าวไว้ในอรรถกถาธรรมบท เป็นต้น
ถ้าเป็นคตินิมิตที่จะนำไปสู่ทุคติ ก็มีสิ่งที่อยู่ในภพชาติที่จะไปเกิดใหม่นั้นมาปรากฏให้เห็นถ้าจะไปเกิดในนรก ก็ปรากฏเห็นเป็นเปลวไฟนรก เห็นนายนิรบาล เห็นสุนัข เห็นแร้งกา เป็นที่กำลังจะเข้าทำร้ายตน ถ้าจะเกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉาน ก็จะเห็นเหว ถ้ำ ป่าทึบ หรือทุ่งหญ้าหนองน้ำ เป็นต้น ที่ตนจะต้องไปเกิด
คตินิมิตจะปรากฏได้ในทวารทั้ง ๖ แต่ที่ปรากฏส่วนมากทางจักษุทวารและมโนทวาร คือเห็นทางตา และทางใจเป็นส่วนมาก และจัดเป็นอารมณ์ในปัจจุบัน
อารมณ์ของมรณาสันนวิถีนี้ อาจจะเป็นกรรม กรรมนิมิต หรือคตินิมิต อย่างใดอย่างหนึ่งมาปรากฏแก่วิถีจิตที่ใกล้ชิดกับจุติจิตที่สุด หรือจะเรียกว่า “เป็นการฝันครั้งสุดท้ายในชีวิต” ก็ได้ ถ้าฝันไม่ดี คือ เห็นอารมณ์นิมิตไม่ดี ก็ไม่เกิดในทุคติ ถ้าฝันดีก็ไปสุคติเหล่านี้เป็นต้น นิมิตเหล่านิ้แหละสิ่งที่เราควรทราบ

ที่ว่าเสียงเพราะนั้น ท่านพูดว่ายังไงครับ ที่ว่าเสียงเพราะมากน่ะ

แล้วคุณเต้ พอใจสภาวะนั้นไหมครับ

คุนน้องก็เป็นนะแบบว่านอนทำสมาธิแล้วหลับไป แต่ของคุนน้องจะเป็นเสียงืี่พูดกับเราในภวังค์จิตอ่ะ บางครั้งก็มาบอกให้บำเพ็ญภาวนาทำบุญทำกุศลเยอะๆบางครั้งก็มาเตือนถ้าทำอะไรไม่ดีนอกลู่นอกทาง แถมโดนจี้เอวให้ตื่นทุกครั้งถ้าในนิมิตกำลังทำเรืีองไม่ดี เคยฝันเห็นเงาดำๆมาลวนลามพี่สะใภ้ต่อมาก็จะมาทำคุนน้องแต่โดนจี้เอวให้ตื่นก่อน และตอนที่สู้กับชายชุดดำพอคุณน้องทำทือแบบบีบคอเค้าแค่นึกนะ ตัวเค้าลอยขึ้นๆเลยพอจะเอาไฟเผาก็โดนจี้เอวให้สะดุ้งตื่น คุนน้องรู้สึกจริงๆนะตอนโดนจี้เอวมันเหมือนไม่ใช่ความฝัน

มีตัวอย่างผู้เจริญจิตตภาวนา ซึ่งพอเป็นแนวทางได้

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?t ... n#msg17266

วันที่30ีจะได้ไปหาเจ้าตัวเล็กแล้วคิดถึงใจจะขาด แล้วก็จะไปทำบุญ ปีใหม่อยากไปเคาดาวน์กับพี่กุ้งจัง

คุณกรัชกายเขียน






คือเสียงของเค้าไม่หมือนแบบที่เราเคยได้ยินค่ะ ก้อบอกไม่ถูกน่ะ แต่มีความรู้สึกว่าเหมือนเค้าคือเพื่อนที่เราสนิท คือเรากล้าที่จะพูดหรือขัดใจเค้า เวลาที่เค้าบอก แต่เราเอาแต่ใจ
เค้ามักจะพูดว่า"ทำไมไม่เชื่อน่ะ"



ก็เค้านี่แหละค่ะ ที่เป็นคนพาเราไปดูว่า ทำไมตอนเด็กๆ
ทำไมเราจะต้องไปฝันถึงวิญญาน2คนนั้นทุกวันพระ

เค้าพาเราไปท่องนิมิตทุกคืน ตั้งแต่เราเริ่มทำสมาธิแล้วค่ะ ตอนนั้นเรายังไม่ได้สมัครเข้าเว๊บนี้
คุณกรัชกายจำได้มั๊ย!ค่ะ ที่เราคุยกับคุณกรัชกายตอนแรกเลย
เราเคยถามคุณกรัชกาย แล้วคุณกรัชกายขำ เราเลยหยุด

แต่เค้าก็ยังพาเราไปท่องนิมิตทุกคืนค่ะ เพราะช่วงนั้นเรานอนทำสมาธิทุกคืน
แต่พอมาช่วงหลังเราหยุดทำสมาธิตอนนอน
ก็ไม่เคยเจอกับเค้าอีกเลย (แล้วจะเล่าให้ฟังทีหลังค่ะ ว่าทำไมเราถึงหยุดการทำสมาธิ)




ถ้าถามว่าพอใจมั๊ย!กับสภาวะนั้น ก้อรู้สึกเฉยๆค่ะ
เพียงแต่มีความรู้สึกว่า เวลาที่เราหลับเราได้เจอแต่เรื่องดีๆ
เราอยากจะรู้เรื่องอะไรเค้าก็พาเราไปดู

อย่างเช่นตอนนั้นคุณแม่ป่วยหนักเข้ารพ. เราซื้อตั๋วไว้แล้ว พออีกวันถึงจะได้ไป
พอตอนกลางคืนเค้าก้อพาเราไปดูแม่ของเราที่รพ. เราไม่รู้หรอกค่ะว่าแม่ของเราอยู่ที่รพ.อะไร
เพียงแต่เราจำสถานที่ได้

แล้วพออีกวันหนึ่งเรากลับไปถึงเมืองไทย พี่สาวมารับพาไปที่รพ.
ก็เป็นสถานที่เดียวกัน กับที่เค้าพาเรามาดูคุณแม่ของเรา
ชุดที่คุณแม่ใส่-ห้องที่คุณแม่นอน ใช่ทั้งหมด ถ้าจะบอกว่าฝันคง
ไม่ใช่ ? ใช่หรือปล่าวค่ะ


แต่ที่เล่ามานี้ ไม่อยากให้ใครนำไปทดลอง หรือลองดูน่ะค่ะ
ทุกสิ่งทุกอย่างจะมี2ด้านเสมอค่ะ

คุณน้องคองเขียน






เจ้าตัวเล็กอยู่ที่ไหนเหรอค่ะ ถ่ายรูปมาให้ดูบ้างน่ะค่ะ
เป็นคุณแม่แล้ว ยังคิดถึงเรื่องเคาดาวน์อีกเหรอค่ะ

สำหรับชีวิตของพี่เต้แล้ว ความอิสระของชีวิตมันหมดไปตั้งแต่วันแต่งงาน
จนถึงวันนี้10กว่าปีแล้วค่ะ

จากสาวHOTเปลี่ยนมาเป็นชีวิตแม่บ้าน ตอนพี่เต้ยังไม่แต่งงาน เป็นคนชอบแต่งตัวแนวเซ็กซี่น่ะ
แต่พอหลังจากแต่งงาน แล้วแฟนพี่เต้ให้พี่เต้เปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งหมด
กางเกงยีนส์ห้ามใส่ เสื้อยืดรัดรูปห้ามใส่
ใส่แต่กางเกงหลวมๆ เสื้อหลวมๆ ตอนนี้ก็เลยปลงกับชีวิตล่ะค่ะ

ส่วนตัวไม่เคยปรากฏนิมิตลักษณะนี้ครับ มีแต่คันยุบยิบที่หน้า

ตัวเล็กอยู่กับปู่ย่าค่ะ. ตามจริงเค้าต้องเอาตัวเล็กมาให้คุนน้องตั้งแต่มะวานแต่คุนน้องขอเลื่อนเป็นวันที่30เพราะคุนน้องไม่มีเวลาดูแลเค้า ถ้าเอาเค้ามาอยู่ที่ร้านกลัวเค้าจะลำบาก แต่ปู่กับย่าเค้าเอาตัวเล็กไปลพบุรีก่อนแล้วเห็นบอกจะทำบุญหาพ่อเค้าและคุนน้องก็ตามไปทีหลังจริงๆที่ยอมให้ไปเพราะกลัวคุนน้องโกรธเรื่องไม่ได้เจอลูกแล้วกลัวคุนน้องจะเอาลูกกลับไปเลี้ยง ตจว คุนน้องเคยอาละวาดย่าตัวเล็กครั้งนึงนะพี่เต้ ที่จ้างพี่เลี้ยงทั้งที่ตอนแรกบอกจะเกษียนมาเลี้ยงหลาน แต่เค้าบอกว่าอยู่ในสายตาเค้าตลอดคุนน้องเลยอุ่นใจ แล้วคุนน้องก็รู้ด้วยนะว่าคุนน้องกับลูกมีอิทธิพลต่อความรู้สึกเค้า ถ้าคุนน้องพลิกความคิดแค่นิดเดียวชีวิตพวกเค้าก็ต้องทุกข์ใจแสนสาหัสแต่คุนน้องเลือกที่จะไม่ทำ ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าพวกเค้าไม่เคยชอบคุนน้อง คุนน้องทนคิดถึงตัวเล็กได้แต่ปู่กับย่าคงทรมานอาจจะตรอมใจ คิดซะว่าเค้ารักหลานคนเดียวของเค้า แล้วคุนน้องเคยแช่งว่าพวกเค้าจะไม่มีทายาทคนไหนทั้งสิ้นยกเว้นลูกในท้องคุนน้อง แช่งตอนที่ท้องอ่ะเพราะบังอาจมาเสี้ยมสามีให้ไปเอาลูกคุนน้องออก นึกแล้วแค้นจริงๆ ท่องไว้เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร เจ้ากรรมนายเวรตัวจริงของพ่อปู่แม่ย่าคุนน้องคือลูกชายคุนน้องแหงๆ

พี่เต้เล่าให้ฟังได้มั้ยว่าทำไมเลิกทำสมาธิค่ะ คุนน้องรอฟังอยู่นะค่ะ