ชีวิตคู่มีทุกข์สุขคละเคล้ากันไป แต่เกือบทุกคู่ จะทุกข์มากกว่าสุข ตามวัย ตามสัญชาตญาณของสัตว์โลก มักแสวงหาชีวิตคู่แล้วก็เกิดความรัก ความผูกพันตามมา

ความรู้สึกว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม เป็นความสุขอย่างที่สุดนั้น เป็นความรู้สึกของตัณหา เพื่อที่จะได้ความสุขนั้น เหมือนต้องติดหนี้สินมากมาย เพราะเมื่อได้ดำเนินชีวิตคู่ไปแล้ว หลายคนรู้สึกว่าตัวเองได้คำนวนผิดพลาดไป ดอกเบี้ยแพง ตั้งใจแก้ตัว พยายามอย่างไรก็ติดลบตลอด มีทุกข์มาก มีสุขน้อย หลายคู่ก็ผิดหวังเหมือนมีหนี้สินชดใช้ไม่รู้จักหมดจักสิ้น

ขอให้ทุกท่านมีความสุขนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ

การไม่มีภรรยา เป็นลาภอันประเสริฐ
การไม่มีสามี เป็นลาภอันประเสริฐ
แต่ถ้า สามีและภรรยา อยู่ด้วยกัน ก็เป็นลาภอันประเสริฐ ของลูก คะ สู้ ๆ นะคะ

ขอบคุณคะสำหรับกำลังใจทุกคน การที่จะทำอะไรเราต้องคิดมากๆ มีสติมากๆ ถึงบางครั้งสติอาจแตกแต่ก็ต้องพยายามให้มาก ที่จะต้องรวบรวมสติกลับมาอยู่กับตัวเองเหมือนเดิม พอรู้ว่าทำอะไรลงไปแล้วไม่มีอะไรดีขึ้นก็ขออย่าทำเลย เอาอุ๋ยเป็นตัวอย่าง หรือว่าของเพื่อนเป็นตัวอย่างเตือนใจ ความทุกข์มันเกิดขึ้นในใจกันทุกคน แต่ว่าเราจะเลือกทุกข์แบบไหน หรือ ไม่ทุกข์เลยก็อยู่ที่ใจ ตอนนี้อุ๋ยสงบขึ้นมาก ต้องขอบคุณทุกกำลังใจคะ

ตอนนี้กำลังทำใจกับเหตุการณ์ใหม่ที่เกิดขึ้น เพราะมีการเปลี่ยนแปลงของสามีคือเขาคงจะไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว พอถึงเวลาที่อุ๋ยต้องตื่นไปขายของ เขาก็คงจะมาอยู่เป็นเพื่อนกับลูก คงต้องยอมรับความจริงที่ว่าเขาไม่ได้รักเราแล้ว แต่ดีหน่อยที่เขายังห่วงลูกอยู่ มันมีความรู้สึกแปลกๆๆ เหมือนกันนะค่ะ ที่ว่าเหมือนจะพ้นแต่ไม่พ้น เหมือนจะทุกข์แต่ไม่ทุกข์ ส่วนหนึ่งดีใจที่เขาไปอยู่ด้วยกัน แต่อีกส่วนก็เจ็บลึกๆ เหมือนกัน พยามตัดใจให้ได้มากที่สุด นอนไม่หลับเหมือนกันคะ แต่อีกหน่อยคงชิน นอนกอดลูกจับมือเล็กเพื่อจะได้มีกำลังใจ ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะอย่างงัยเราต้องยอมรับความจริงให้ได้คะ สักวันหนึ่งมันต้องหมดใจ และหมดความรู้สึกแบบนี้

วันนี้ตื่นมาเตรียมของเสร็จ สามีก็ไม่มา เลยต้องปลุกลูกตื่น ล้างหน้าแปรงฟัน มองหน้าลูกแล้วสงสารจังเลยคะต้องตื่นแต่เช้าเพราะไม่มีใครอยุ่เป็นเพื่อนเลย ตี4.20 น. ตื่นแล้ว ก็ให้เล่นเกมส์ในโทรศัพท์ และพาออกไปขายของด้วย สายหน่อยก็คงจะเข้ามาแต่งตัวให้แก่ ดีนะที่โรงเรียนอยู่ใกล้ที่ขายของ ทำไมน้อคนเราทิ้งลูกทิ้งเมียไปเสพสุขกับใครก็ไม่รุ้ คิดได้อย่างไร เขาจะรู้มั้ยนะ ถ้าเขาไม่รักเราแล้วเขาไม่นึกถึงลูกบ้างเลยเหรอ เขายังเป็นคนอยู่หรือเปล่านะ จิตใจทำด้วยอะไร ถ้าหากจะไปทำไมไม่เอาเสื้อผ้าอะไรไปอยู่ด้วยเลยล่ะ คิดแล้วก็น่าโมโห เมื่อคืนก็นอนไม่หลับ ทำไมนะคนแบบนี้ต้องไปยึดติดด้วย ทำไมไม่ลืมมันไปซะ ไม่เห็นมันจะมีดีตรงไหนเลย เป็นเวรกรรมอะไรน้อ ถึงเจอคนแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่จะหมดเวรกันซะที

สู้นะคะ ทุกอย่างที่เขาทำมันจะกลายเป็นกรรมของเขาเอง

ถ้าน้องต้องตื่นแต่เช้า ก็ต้องให้นอนเร็วตอนเช้าลองให้เขาอ่านหนังสือเรียนสิคะ สมองมันจะใสมากจำเร็วนะคะ

จะได้เรียนเก่งๆ เขาเห็นคุณแม่ทำงานหาเงิน จะไม่ค่อยกล้าเกเรนะคะ บุญรักษานะคะ

อนาคตของสามีเราทำอะไรไม่ได้ อนาคตของลูกเราสอนเราปลูกฝั่งได้นะคะ ตอนเด็กแม่ดิฉันก็ต้องตื่นทำงานแต่เช้า ดิฉันก็ต้องตื่นตามประมาณตี4เนี่ยแหละ.
สู้ๆนะคะ

วันนี้เอาลูกไปขายของด้วย นั่งฟุบโต๊ะหลับ เห็นแล้วสงสารอุ้มไปนอนที่ร้านตรงกันข้ามก็ไม่นอนจะอยู่กับอุ๋ย ขายของเสร็จเก็บของเข้าบ้าน ก็รีบแต่งตัวเขาไปโรงเรียน สวนทางกับรถพ่อเขา แหมนะ อยากจะด่าแรงๆๆ เลยรีบกลับเข้าบ้านมา เราก็ใส่เลย ว่าไปนอนที่ไหน หรือว่าไปนอนกับนังนั่นมา ตอบมาได้นอนบ้านพี่สาว คัยเชื่อก็บ้าละ ลูกเต้าไม่สนใจ ตอนนี้แค้นจุกอก ไม่รู้จะว่าเป็นภาษาอะไร เบื่อจริงๆ ผู้ชายเฮงซวย ขออย่าได้เจอะอีกเลย เจ็บใจ

ตอนนี้ค่อยหายใจโล่งหน่อยได้คุยกับคุณอุ ก็พอทำใจขึ้นมาได้บ้างหายโมโหแล้ว แต่ก็มีติดในใจหน่อยหนึ่ง คนเราน้อ คิดแล้วก็นะ เอาเหอะจะเป็นคนนั่งดูบ้าง ทำอะไรก็ทำไป กรรมใครกรรมมันคะ พอกรรมเราหมดก็คงถึงเวลากรรมเขา หวังว่าวันเวลาจะช่วยเยียวยาหัวใจเราทุกคนทุกท่านนะคะ

คุณอุ๋ยสู้ๆนะคะ เจ็บปวดเข้าใจดีคะ ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคุณอุ๋ยเลย เมื่อกี้นั่งทำงานอยู่ พอแว๊บเรื่องสามีเข้ามาน้ำตาก็จะไหล ต้องรีบเดินเข้าห้องน้ำไปร้องไห้แบบปิดปากกลัวคนอื่นได้ยิน มันทรมานสิ้นดี มันแน่นในอกจริงๆๆ

อย่าคิดอะไรมากเลยคุณเจ็บปวด อุ๋ยรู้ว่าคุณยังทำใจรับเหตุการณ์นี้ยังไม่ได้ ก็ค่อยๆ ทำไปคะ มันจะหนักจะหน่วงก็ปล่อยมันตามธรรมชาติ รู้ตัวก็จะดีขึ้นคะสู้ๆๆนะ คิดซะว่าคนดีย่อมได้ดี คนชั่วย่อมได้ชั่ว ตอนนี้ใหม่อยู่อะไรก็ดูดีไปหมดสำหรับเขา ส่วนเราก็เป็นหมาหัวเน่าคะ จะทำงัยก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอกคะ

เมื่อวานลองโทรไปหาสามีเขาก็ไม่รับเป็น สิบกว่าสายตัดสินใจได้ว่า เขาคงหมดรักเราแล้วจริงๆ ที่โทรไปเพราะว่าอยากบอกว่าตอนเช้าให้มาอยู่กับลูกหน่อยแต่ก็ไม่เป็นรัยได้ถือว่าลองใจแล้ว ก็เลยตัดสินใจว่าถ้าคุยกันตกลงกันได้ ให้เขาจากไปโดยที่เราจะอยู่ที่นี่ เอาลูกอีกคนมา แต่จะไม่ให้มาเหยียบที่นี่เลย หรือไม่อุ๋ยก็คงย้ายออกจากนี่ไปเลยไปอยู่ต่างจังหวัดกับลูกกับแม่ เพราะอย่างไรซะก็ต้องเลิกกันอยู่ดี เราจะมาเสียเวลากับคนแบบนี้ไม่ได้หรอกชีวิตเราต้องเดินต่อไป ชีวิตคู่ถ้ามันไม่ดี เราจะฝืนเหรอ คนที่รักลูกและครอบครัวเขาไม่ทำกับแบบหรอก ข้อนี้เรามองออกและยอมรับความจริง การที่ไม่มีเขาอยู่เราก็ไม่เห็นจะกังวลอะไร ในเมื่อเราพร้อมที่จะเป็นทั้งพ่อแม่ให้กับเขา หลายคนที่อยู่ที่นี่ก็ยังเลี้ยงลูกได้ สบายใจซะอีก อย่างเมื่อคืนคิดแล้วก็นอนหลับดีกว่าคืนก่อนอีก หลับถึงเช้าเลย เพราะได้ส่งข้อความไปแล้วว่า อย่างงัยก็จะย้ายออก พอได้พูดได้ทำอะไรออกไปความกังวลก็ไม่กลับเข้ามา ตอนนี้คิดได้อีกอย่าง หากเราไปอยู่ต่างจังหวัดจริงก็คงไม่ได้เจอเพื่อนๆ แต่ถ้าอยู่นี่ก็ได้เจอ เพียงแต่ว่าให้เขาเดินออกไปเองเพราะตัวคนเดียวที่จริงอันหลังจะดีกว่าเพราะอุ๋ยจะได้ไม่ต้องคิดไปทำมาหากินใหม่ ก็ว่าจะรอตกลงกันแล้วค่อยว่ากัน โล่งใจคะที่ได้พูดได้ทำอะไรออกไป เพราะอย่างงัยมันก็เป็นความจริงที่ว่าเขาหมดใจกับเราแล้ว แล้วจะฝืนกันทำไม จริงมั้ยคะ ตอนนี้รู้สึกเฉยๆๆคะ ไม่เสียใจเลย แปลกมั้ย จะอยู่จะไปมีค่าเท่ากันคะ

พี่อุ๋ยค่ะ คุนน้องเห็นใจพี่อุ๋ยนะ ถ้าพี่คิดถึงลูก พี่จะเฉยๆกับสามีไม่ได้หรอค่ะ ถามตรงๆเค้ารับผิดชอบดูแลส่งเสียให้เงินเลี้ยงดูพี่กับลุกไหม ถ้าเค้ายังให้อยู่ พี่ก็ทำหน้าที่แม่ของลูกที่ดี ส่วนสามีไม่ต้องโทรไปจี้เค้าหรอกค่ะ ส่งข้อความไปบอกก็พอ คุนน้องไม่เคยโทรจี้สามี คุนน้องจะส่งข้อความถ้าคุนน้องต้องการจะคุยอะไรที่เป็นธุระจริงๆ แต่ที่พี่โทรไปหลายๆสาย ผู้ชายเค้ายิ่งเบื่อและรำคาญ พี่ต้องมีจุดยืนของตัวเองเอาลุกเป็นหลัก ตอนนี้พี่ทำให้สามีพี่เห็นแล้วว่า พี่รักเค้าพี่หึงเค้าจนไม่มีสติ แต่เค้ากลับไม่รู้สึกรู้สา เพราะพี่ใช้อารมณ์ตัดสิน อย่างพี่พาลูกออกจากบ้านไป แต่เพราะลำบากเลยต้องกลับเข้ามาอยู่เหมือนเดิม สามียิ่งหมดความเชื่อถือในตัวพี่ ทุกสิ่งที่พี่ทำพี่เรียกร้องความสนใจจากสามี แต่พี่ไม่ยอมรับว่าสามีพี่เค้าเปลี่ยนไปแล้ว พี่เลิกคิดว่าสามีพี่ยังเป็นสามีคนเดิมได้แล้ว คิดว่าเค้าเป็นพ่อของลุกพี่ ถ้าเค้าไม่ทำหน้าที่พ่อของลูก ไม่รับผิดชอบอะไรเลย ไม่ส่งเสียเลี้ยงดู คุนน้องว่าก็ไม่มีความจำเป็นที่พี่จะต้องทน เพราะผลกระทบก็คือลูก ใช้สติคิดให้รอบคอบ พี่อยากจะอยู่แบบมีสามีหรืออยากอยู่แบบไม่มีสามี พี่ตัดสินใจเลือกแล้วยิ่งลูกต้องมาเจอสภาพแบบนั้น คุนน้องว่าพาลุกกลับไปอยู่ ตจว ดีกว่าต้องมาเจอพ่อกับแม่ทะเลาะกัน ตอนนั้นคุนน้องบอกให้พี่อดทนทำตัวเป็นเมียที่ดี สามีพี่ก็เริ่มจะพยายามทำดีกับพี่ แต่เพราะพี่เองที่ไปบังคับความคิดของสามีจนเกินไป จนเค้าเตลิดไปอีก พี่ลองคิดดูดีๆตอนที่สามีพี่พยายามทำดีกับพี่ พี่เอาอารมณ์ส่วนลึกของพี่มาบงการสามีรึป่าว พี่พูดเรื่องผู้หญิงคนนั้นรึป่าว พี่บังคับให้สามีเลือกพี่กับลูกรึป่าว อะไรเป็นสาเหตุที่เค้าเปลี่ยนไปในเมื่อตอนแรก เค้าก็บอกจะรับผิดชอบแล้วเค้ายังบอกคิกถึงลูก แต่ทำไมทุกอย่างมันกลับตาลปัตหน้ามือเป็นหลังมือ ขนาดพี่ทำดีกับสามีพี่ยังบอกว่ามันฝืนใจแต่พี่ก็อดทน สามีพี่เค้าก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน พี่ทำไมไม่ปล่อยวางซักทีละค่ะ พี่ยอมรับความจริงเรื่องนี้ได้ พี่ก็จะไม่ทุกข์

คุนน้องเอาคำพูดของพี่มาลองให้พี่ ใช้สติทบทวนดู พี่บอกว่าสามีพยายามทำเกือบจะเหมือนเดิม แต่มันไม่ถูกใจพี่ใช่ไหม เพราะพี่รู้สึกว่ามันขัดกับความรู้สึกเขา แต่จริงๆแล้วมันขัดกับความรู้สึกพี่นั่นแหละแต่ทำไมพี่ต้องไปโทษสามีถ้าเค้าจะทำอะไรไม่ถูกใจพี่ แล้วเวลาพี่ทำดีกับสามีความรู้สึกของพี่มันฝืนใจตัวเองไหม พี่ต้องการอะไรจากสามี ถามตัวพี่ความรู้สึกที่แท้จริงของพี่คืออะไร ในเมื่อสามีเคยถามพี่ว่าถ้าเค้ากลับมาเหมือนเดิมพี่อุ๋ยจะเชื่อใจเขาไหม ในเมื่อพี่ตอบเขาไปแล้วว่าไม่เชื่อ แล้วพี่ต้องการอะไรนอกจากความเป็นพ่อของลูก พี่เคยบอกเคยท้าลองให้เค้าไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เค้าก็ต้องไปค้นหาตัวตนของเค้าว่า ชีวิตของเค้าต้องการอะไร พี่ไม่ดีใจหรอ พี่จะได้อยู่กับลูกไม่ต้องมีคนมาทำให้อารมณ์เสียหงุดหงิด แต่เค้าก็ยังดูแลรับผิดชอบส่งเสียให้เงินอยู่ หรือพี่ต้องการอยากให้เค้ารักพี่ พี่ก็ลองดูความรู้สึกพี่สิว่า พี่ให้อภัยเขาได้ไหมพี่จะเลิกแค้นเลิกโกรธสามีพี่ได้ไหม ภายในเวลาอันรวดเร็วลืมเรื่องอดีตที่เค้าเคยทำไม่ดีกับพี่ ขนาดใจเราเองยังบังคับไม่ให้โกรธ ไม่ให้แค้น ไม่ให้ร้องไห้เสียใจ ไม่ให้ทุกข์ เรายังทำไม่ได้เลย แล้วทำไมเราจะสามารถบังคับใจคนอื่นให้เป็นไปตามความรู้สึกที่เราต้องการได้ละเจ้าค่ะ

คุณ nong เหมาะกับห้องนี้นะ อยู่ที่นี่เถอะ คือ พูดปลอบใจคนได้ดี
ระยะนี้คุณทักทายก็หายเข้ากลีบเมฆไปแล้ว ช่วยตั้งคุณ nong เป็นผู้ดูแลห้องนี้แทนเลยครับ

ใครบอกว่าคุนน้องปลอบใจล่ะ แต่คุนน้องพูดให้มีสติ ใช้สติทบทวนคิดให้รอบคอบต่างหาก
อ่อคุนน้องไม่อยากเป็นผู้ดูแล คุนน้องขอเป็นแบบนี้แหละ เพราะคุนน้องคงดูแลคนในห้องนี้ไม่ทั่วถึงหรอก

อ่าววว พูดให้มีสติก็ให้มีสติเอา ว่าไรว่าตามกัน คนจะอยู่ด้วยกันจนแก่จนเฒ่า โบราณว่า ต้องรู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาวกัน คนหนึ่งเป็นไฟ อีกคนต้องเป็นน้ำ (น้ำดื่มนะไม่ใช่น้ำมัน)
อ้อ...เมื่อมีสติแล้ว ก็มีสตางค์ด้วยนะ มีแต่สติอย่างเดียว ไม่มีสตางค์ตื่นเช้ามาไม่มีข้าวสารหุงต้ม ปัญหาดำรงชีวิตอีกจิปาถะ เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกว่าม่ะ