ใช่คะ คุณอุ๋ยใจเย็น ๆ นะคะ อย่างน้องคุณอุ๋ยก็ผ่านจุดที่เจ็บปวดมากที่สุดมาได้แล้ว ขอให้ดูเรื่องของเจ็บปวดนะคะ ตอนนี้แทบจะกระอักเลือดได้เลย คุณอุ๋ยจะได้รู้สึกดีขึ้นคะ ขอสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน

เล่นกับความรู้สึกก็แบบนี้และคะคุณเจ็บปวด บางวันก็รู้สึกทุกข์ บางวันก็สุข แล้วแต่เหตุการณ์พาไป จริงๆ แล้วมันก็ขึ้นอยู่จิตใจเราละคะว่าเราจะเลือกเป็นแบบไหนอย่างที่พวกท่านๆ สอน แต่พอเราไปเจอเหตุการณ์เข้าจริง กับทำใจเตรียมรับสถานการณ์ไม่ทัน เลยสู้อารมณ์ไม่ได้ สติสตางค์แตกเลย -*- แย่คะ ใจกับปากมันไปด้วยกันหมดเลย เหมือนอดกั้นมานาน พอได้พูดก็พรู่ออกมาหมดทุกสิ่งทุกอย่าง แม้กระทั่งน้ำตา แย่คะ แต่ก็ผ่านมาได้ ต่อไปจะระวังต่อความรู้สึกตัวเองคะ

ใจเย็นนะคะคุณอุ๋ย

ของเราก็เคยมาแล้วคะด่าแรงๆ ไม่เกิดประโยชน์คะนอกจากความสะใจของเราคะ เย็นคะ

สามีเราหนักว่าคุณอุ๋ยอีก ไม่ยอมกลับบ้านเป็นเดือนเพื่อไปหากัน บอกเราว่าคิดว่าอย่างไงลูกก็ยังอยู่แบบยังไม่ตายมาเมื่อไหร่ก็ได้ เราเลยด่าว่าแล้ว...นั่นใกล้จะตายแล้วเหรอ ถึงต้องไปหา บางครั้งแค่เพื่อจะโทรศัพท์ก็ไม่กลับบ้านแล้วไปนอนที่อื่น
เจ็บไหมคะ กลับมาบ้านเขาไม่ต้องทำอะไรเลยนะคะ แค่เล่นกับลูก. เหอเหอ

น่าหย่าไหมคะ แต่เราก็ทนคะมองลูกแล้วทนคะ เพื่อลูกอย่าเพิ่งน้อยใจ ของคุณอุ๋ยเพิ่งเริ่ม รอคะใจเย็น นิ่งให้เหมือนก้อนหินคะ

ถ้าคิดจะสู้ ปล่อยเขาไปอยู่ด้วยกันดีคะ เวลามีให้กันเยอะก็เบื่อกันเร็ว เดี๋ยวก็ทะเลาะกันเอง อย่าให้เขาต้องมาทะเลาะกับเรา เดินเกมให้เป็นคะ. น้ำร้อนปลาเป็นน้ำเย็นปลาตายคะ. เรื่องลูกต้องเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาสคะ ลูกไปกับเราไม่เป็นไรคะ ให้ลูกเขาได้เรียนรู้ความลำบากของแม่ที่ทำงานหาเงินคะ ให้เขาเรียนรู้คะ สอนให้เห็นวิถีชีวิตคนตอนเช้าคะ. มีโอกาสทำบุญใส่บาตร อ่านหนังสือ ทำกิจกรรมก่อนไปโรงเรียนคะ ปลูกฝั่งเขาคะ ทำให้ดู ดีกว่าพูดให้คิดเยอะคะ อิอิ บุญรักษานะคะ มีสติให้มากที่สุดคะ. พักผ่อนเยอะๆ. เราต้องสวยคะ 555+++

จิงๆแล้วอุ๋ยอยากให้เขาไปอยู่ด้วยกันจะตายถึงแม้ว่าจะเจ็บ แต่ถ้าเขาไม่มาให้เห็นเลยก็ดีคะ ทำใจได้ดีกว่าต้องนั่งฟังเสียงรถเข้าบ้าน กังวล บอกไม่ถูกแต่ถ้าไปเลยก็ไม่เป็นไร จะได้ไม่ต้องรอ และกังวล เพราะมันน่าเบื่อคะ พอมาถึงบรรยากาศก็ชวนอึดอัดหลายอย่างคะ อยากให้เขาไปพ้นๆ ไล่นะ หลายครั้งด้วย ทั้งไล่ทั้งขอเลิก ขอแยกกัน ตีหน้าตายหน้าด้านอยู่ด้วยคะ ไม่เห็นจะมีความสุขเลยอยู่แบบนี้ สู้ไม่เห็นกันจะดีกว่า ลูกก็พลอยรู้เรื่องของผู้ใหญ่ไปด้วยในทางดีไม่ดีก็ไม่รู้ ความคิดเด็กสมัยนี้รู้ทันคะ พูดอะไรนิดหน่อยก็จำมาถามอีก อุ๋ยถึงบอกว่าทำไมเขาไม่ไปเขาคงไม่แน่ใจในตัวผู้หญิงคนนั้นด้วยกระมั้ง เคยถามนะแต่ไม่ได้คำตอบอะไรมากนัก รู้เพียงแต่เขาไม่กล้าไป แต่เดี๋ยวนี้เริ่มกล้าที่จะไปค้างคืนติดต่อกันละ เป็นแบบนี้ก็ทำให้เราเจ็บนะ ยังจะมาให้เห็นอีก แย่คะ เครียดด้วย

ไปไล่เขาทำไมล่ะคะ คุณอยากเสียเขาไปเหรอคะ อย่าทำอะไรประชดเลยคะ

เขาต้องอยู่กับเราสิคะ พ่อของลูกเรานะคะ^^. ดีไม่ดีทนก่อนคะลูกโตค่อยว่ากันใหม่555
อย่าไปทุกข์เวลาเขามาเราถามใจว่ารักเขาอยู่. เขามาเราต้องต้อนรับสิคะ 555. อยากเลิกกันเหรอคะ สงสารเด็กเถอะคะ
สงสารตัวเราด้วยเอาไว้เป็นเพื่อนยามแก่คะ ปรึกษากันเกี่ยวกับลูก กิจกรรมอีกมากมายคะ ถ้าเขายังไม่เลวร้ายกับเรามาก
อย่าเพิ่งไปร้ายกับเขาคะ เก็บไว้ก่อนคะ เลิกกันนะง่ายคะ แต่รักษากันไว้เนี่ยสิยากคะ

นางเอกต้องใจดีคะ ใจเย็นคะ เย็นคะ ยิ้มๆคะ น้ำร้อนปลาเป็นคะ. น้ำเย็นปลาตายคะ 555. แม่สามีสอนมาคะ บอกให้ใจเย็น ทุกข์ก็มาระบาย แต่เราต้องมีสติคะ ถามใจเราดูลูกต้องการพ่อนะคะ คุณอยากให้เขามาดูลูกตอนเช้า ก็ต้องอดทนคะ สงสารเด็กทำเพื่อลูกคะ วันนี้ไม่มาลูกยังแย่ ถ้าเป็นตลอดไปคุณทนไหวเหรอ
บอกว่าเขาสำคัญนะ เพื่อลูกอิอิ. เอาลูกมาบังก่อน เรื่องอื่นค่อยๆแก้ไป ที่ละเรื่องคะ. มองทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของลูกคะ

ร้ายไหมคะ

รออะไร เขียน:

wink ไปไล่เขาทำไมล่ะคะ คุณอยากเสียเขาไปเหรอคะ อย่าทำอะไรประชดเลยคะ

เขาต้องอยู่กับเราสิคะ พ่อของลูกเรานะคะ^^. ดีไม่ดีทนก่อนคะลูกโตค่อยว่ากันใหม่555
อย่าไปทุกข์เวลาเขามาเราถามใจว่ารักเขาอยู่. เขามาเราต้องต้อนรับสิคะ 555. อยากเลิกกันเหรอคะ สงสารเด็กเถอะคะ
สงสารตัวเราด้วยเอาไว้เป็นเพื่อนยามแก่คะ ปรึกษากันเกี่ยวกับลูก กิจกรรมอีกมากมายคะ ถ้าเขายังไม่เลวร้ายกับเรามาก
อย่าเพิ่งไปร้ายกับเขาคะ เก็บไว้ก่อนคะ เลิกกันนะง่ายคะ แต่รักษากันไว้เนี่ยสิยากคะ

นางเอกต้องใจดีคะ ใจเย็นคะ เย็นคะ ยิ้มๆคะ น้ำร้อนปลาเป็นคะ. น้ำเย็นปลาตายคะ 555. แม่สามีสอนมาคะ บอกให้ใจเย็น ทุกข์ก็มาระบาย แต่เราต้องมีสติคะ ถามใจเราดูลูกต้องการพ่อนะคะ คุณอยากให้เขามาดูลูกตอนเช้า ก็ต้องอดทนคะ สงสารเด็กทำเพื่อลูกคะ วันนี้ไม่มาลูกยังแย่ ถ้าเป็นตลอดไปคุณทนไหวเหรอ
บอกว่าเขาสำคัญนะ เพื่อลูกอิอิ. เอาลูกมาบังก่อน เรื่องอื่นค่อยๆแก้ไป ที่ละเรื่องคะ. มองทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของลูกคะ

ร้ายไหมคะ

คุณรออะไรคะ อุ๋ยไม่ได้ใช้อารมณ์นะแต่อุ๋ยคิดดีแล้วคะ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรั้งเขาไว้หรอกคะ และอีกอย่างอุ๋ยไม่ต้องการคนแบบนี้หรอกนะ แม้แต่ลูกก็ยังไม่เห็นความสำคัญ ขนาดลูกนะคะ แล้วเราเป็นคัยเลิกกันก็เป็นคนอื่นคะ พ่อแบบนี้ก็ไม่มีซะดีกว่าคะ เพราะเขาก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วจริงๆ และอีกอย่างหนึ่ง ภายในวัน สองวันนี้ถ้าเขาไม่มาอุ๋ยก็จะกลับไปอยู่ต่างจังหวัดขนไปให้หมดเลยไม่ให้เหลืออะไรเลย แต่ถ้าตกลงกันได้ก็คือให้เขาเก็บเสื้อผู้ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นเลยไม่ต้องมาให้เห็นหน้า หมายถึงเลิกกันไปเลยคะ

สู้คะคุณอุ๋ย ของเราก็ไม่ได้มีแล้วดีเลยคะ แต่เราเลือกทน ก็ไม่รู้จะได้นานแค่ไหน

แต่คุณอุ๋ยต้องคิดด้วยใจเย็นๆ มีสตินะคะ ของเราสามีก็ไม่ไดทำอะไร เราดูแลลูกเป็นส่วนใหญ่คะ

ไม่มีเขาเราอยู่ได้คะ แต่เลือกทนคะเพื่ิอลูก กับหวังว่าอะไรๆจะดีขึ้นบ้างมั่งคะ

ทุกข์น้อยทุกข์มากอยู่ที่วิธีการคิดคะ แต่อย่าเพิ่งหย่านะคะเก็บไว้ให้เมียน้อยเคืองเล่นอิอิ
คุณอุ๋ยก็ไม่เห็นต้องย้ายบ้านเลย สงสารเด็กที่ต้องย้ายตาม ถ้าที่นี่สะดวกกว่า ทำงานขายของง่ายกว่าให้สามีย้ายออกดีกว่าเนอะ

สู้ๆนะคะ ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลบันดาลให้สิ่งที่คิดเป็นสิ่งที่ถูกที่ควรนะคะ

คุณอุ๋ยค่ะ...อันนี้เป็นวิธีคิดของจริงใจเอง..ไม่เกี่ยวกับคนอื่นนะค่ะ..ถามว่าจริงๆแล้วเรารักสามีเราไหม...แน่นอนทุกคนย่อมตอบว่ารัก...แต่ถ้าเรารักเค้าแล้ว..เค้าไม่รักตอบ..เค้าเอาความรักของเค้าให้คนอื่นไป...คนที่มาทีหลังเรา..เศ้ราไหมค่ะ..คุณอุ๋ยมีทะเบียบสมรสเหมือนจริงใจหรือเปล่า...ถ้ามีจริงใจถามว่าคุณอุ๋ยอยากกอดทะเบียนสมรสหรืออยากกอดสามีค่ะ.เราทุกคนอยากกอดสามีกันทั้งนั้น แต่ตอนนี้สามีเราเค้าไปกอดคนอื่นแทนแล้วจริงไหม.. ทะเบียนสมรสก็เป็นแค่กระดาษแผ่นเดียวที่การันตีว่าเรามีสามี...เราเป็นคนของเค้าแต่ในขณะเดียวกัน..เค้ากับไม่เคยเห็นความสำคัญของเราเลย..จริงใจถามว่านอนกอดทะเบียนสมรสอบอุ่นไหมค่ะคุณอุ๋ย..ถ้าคำตอบคือ"ไม่"..จริงใจเองก็คงไม่ต้องบอกต่อแล้วว่าคุณอุ๋ยควรทำอย่างไร..เพราะความอดทนของแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ..ของจริงใจนี่..มีแค่ 1 ปี เท่านั้น...แต่กับคนอื่นอาจมากหรือน้อยกว่านั้น..บางคนอาจทนจนชั่วชีวิต..แต่นั้นไม่ใช่จริงใจแน่ค่ะ เพราะจริงใจไม่ค่อยมีความอดทนกับเรื่องแบบนี้เท่าไร..คนเหมือนกันค่ะ...เรากินข้าว..ไม่ใช่กินหญ้า.. คิดให้ดีนะคะโชคดีค่ะ

ถ้าถามอุ๋ยว่ารักเขามั้ย ก็ตอบว่ารักเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าเขาจะร้ายกับเรา แต่ในความเป็นจริงแล้วอย่างที่คุณจริงใจบอกคะ ว่าทุกวันนี้มีทะเบียนสมรสแล้วมีความหมายอะไรคะ เขาไปนอนกับคนอื่นข้อนี้เป็นความจริงคะ แล้วก็มาเฉยเมยกับเรา เราทำอะไรก็ผิดหมด ไม่ดีในสายตาของเขา อุ๋ยพยายามทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจนะที่ผ่านมา หวังว่าอะไรมันจะดีขึ้นแต่เปล่าเลยพอเราพูดอะไรผิดหน่อยก็ออกบ้าน กลับมาก็ตอนเช้าเป็นแบบนี้มาได้ 3-4 วันแล้ว แล้วเราต้องทำงาน ลูกอีกต้องรีบมาดูลูกไม่งั้นก็เอาลูกออกไปด้วย แต่เขากลับไปอยู่กับผู้หญิงอีกคน แล้วจะให้อุ๋ยคิดอะไรละ ความอดทนนะทนมานี่เข้าเดือนที่ 3 จะ 4 แล้วมันก็ยิ่งทวีความรุนแรงเรื่อยๆ จากที่กลับบ้านทุกวันเปลียนเป็นไปกลับและไม่รับโทรศัพท์อีก ขนาดเขาเห็นอุ๋ยเก็บเสื้อผ้ายังไม่ว่าอะไรเลย ไม่ห้ามไม่สนใจ เหมือนกับว่า อยากจะไปไหนก็ไปถ้าคนเรารักกันนะห้ามสักนิดก็ไม่มี แต่อุ๋ยก็ไม่ได้หวังให้เขาห้ามหรอกคะ เพราะตั้งใจเอาไว้แล้วเพราะถ้าเราใจอ่อนมันก็จะเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ไม่มีที่จบสิ้น ไม่มีบทสรุป อุ๋ยไม่ทนเป็นนางเอกพอหรอกคะ เพราะถ้าทนแบบนั้นคงเหลือแต่กระดูกเดินได้คะเพราะว่ากินอะไรก็ไม่ค่อยลงเลย แล้วครอบครัวก็แตกแยก ลูกอีกคนก็อยู่อีกที่ อีกคนก็อยู่กับเรา เขาก็ไปอยู่กับคนอื่น ดูแล้วมันไม่ได้มาอยู่รวมกัน เราก็ไปอยู่กับลูกเราอีกคนไม่ดีกว่าเหรอ พี่น้องจะได้เจอกัน เราก็จะอยู่กับแม่เรา ใหม่ๆอาจรู้สึกเจ็บปวดแต่อีกหน่อยคงชินคะ อุ๋ยจะหาทางมาหาเพื่อนที่ลานนี้นะคะ เพราะที่บ้านนอกไม่มีเน็ตคะ แต่จะพยายามเข้ามาคุยด้วยแน่นอนค่ะ และขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้คะ ดีใจที่ได้เจอและได้พูดคุยอย่างน้อยก็ทำให้เราคลายความทุกข์ในใจลงได้มาทีเดียวคะ

อิอิ ใครว่าเราจะยื้อคะ ตอนนี้เราทุกข์แค่ไหนเขาไม่รับรู้หรอกคะ

แต่ที่บอกอย่าเพิ่งหย่านะไม่ใช่จะให้กอดทะเบียนสมรสแล้วอุ่นหรอกคะ. 555+++
แต่คนที่ไม่ได้กอดอ่ะ คงร้อนแน่คะ สักวันตัณหาราคะ มันเริ่มหมด ความอยากมีตัวต้นในสังคมของคนมันต้องมี
ถ้าสมมติมีลูกด้วยกัน(อาจจะคิดแง่ร้ายนะคะ). บุตรที่เกิดเขาเรียกว่าลูกนอกสมรสคะ ต้องจดทะเบียนรับรองบุตร เวลานั้นคนเป็นรองก็ต้องตะหงิดอยู่ในใจลึกๆละค่ะ ทางด้านสังคมถ้่าคุณอุ๋ยเลิกกันไปแล้ว เขาเอาผญคนนั้นมาเชิดหน้าชูตาอย่างไง ถ้ามีคนรู้จักคุณอุ๋ยเขาก็เรียกคนนั้นว่าเมียน้อยคะ (ไม่ใช่เมียใหม่ ). ลูกเราคือลูกเมียหลวงคะไม่ใช่ลูกเมียเก่า
ส่วนที่ว่ายังรัก ข้อแนะว่าอย่าประชด อย่าน้อยใจ(ดิฉันเคยเป็นมาแล้ว). ทำทุกอย่างเหมือนปกติ เคยทำอะไรให้เขาก็ทำไป เขาไปเขาอยู่ทำหน้าที่เราให้ดีที่สุด ถ้าตอนเช้ามืดเขาต้องกลับมาดูลูก ลองบอกภาระหน้าที่ตรงนี้เขา เอาน้ำเย็นเขาลูบ อย่าเพิ่งปรี้ดแตก (ถ้าเขาไปอยู่กับญ อื่นจริง คงไม่มีใครทนให้มาทุกๆเช้ามืดได้หรอกอิอิ ถ้าเขาอ้อนเก่งเราต้องเก่งกว่า วัดความอดทนกันล่ะ). เพิ่งใหม่อย่างงี้คงติดกันอยู่ นึกถึงตอนแฟนเราจีบเราใหม่ๆสิ ทำทุกอย่างใช่ไหมทิ้งเพื่อนทิ้งฝูง เอาอกเอาใจเราทุกอย่าง ตอนนี้เขายังไม่เบื่อกันหรอก เขาเบื่อเรา คนเราอยากอยู่ที่เย็นใจ เราต้องเย็น เขาจะร้อน ไม่ใช่เราร้อนเขาก็สบายไป

ร้ายไปไหมเนี่ยเขาจะไล่ออกจากลานธรรมไหมอ่ะ เย็นคะตอนนี้เราเปลี่ยนเขาไม่ได้ เราต้องเย็นคิดให้รอบคอบคะ
ชีวิตเป็นของเรา ถามใจเราให้แน่ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ วันนี้เรามองเขาอย่างเพื่อน มองเขาวิ่งตามกิเลสของเขา
แผ่เมตตาไป ตอนนี้ผญคนนั้นก็ไม่ได้มาระลานเรา มีแต่เราที่คิดตามว่าเขาไปทำอะไรกัน เสียใจน้อยใจเจ็บใจ จิตเราคิดทั้งนั้น
เขาออกจากบ้านไม่ต้องคิดตามเขา แผ่เมตตาไป ตกลงเรื่องลูกให้รู้เรื่อง ถ้าเขาทำตามไม่ได้เราก็ปรับกันใหม่
การยอมการละทิฐิให้วันนี้เพื่อลูกคะ เลิกกันเขาคือคนอื่น แต่พ่อลูกไม่ขาดกัน วันนี้ลูกเรายังไม้อ่อนนัก อยากให้เขามีพ่อคุ้มครองคะ

อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ สุดท้ายก็แล้วแต่คุณอุ๋ยคะ ของเรานะ2ปีกว่าแล้วคะ ปลงได้เยอะ แต่ได้ความรู้อย่างเดียวผญอื่นเดียวก็เรียกร้องๆเพิ่มคะ สุดท้ายทะเลาะกันเอง เราถอยมายืนดูคะ^^ปล่อยคะ เชื่อมั่นในความดี กับกฎเห็นกรรมคะ นี่
อาจจะเป็นบททดสอบคุณอุ๋ยนะคะ

ตอนนี้เป็นบททดสอบที่ค่อนข้างยากคะ สำหรับของอุ๋ย เหมือนอุ๋ยได้ตั้งโยคเองและ ต้องทำการแก้ไขเอง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็เชื่อว่าปัญหามีไว้แก้ หากแก้ไม่ได้ ก็ต้องใช้สติ ปัญญา ไวพริบ คะ น่าจะมีทางออก การที่เราหายใจ บางครั้งเราสังเกต ลมหายใจของเรา มันจะพักไปช่วงหนึ่ง มันก็เหมือนกับเรา หากเราคิดอะไรไม่ออก เราก็คงต้องนิ่ง เผื่อว่า อะไรจะดีขึ้น แต่อุ๋ยก็คงจะนิ่งตลอดไป ดูเหตุการณ์ไปเรื่อยๆ ดีไม่ดี เราก็ต้องยอมรับ เพราะเขาไม่ได้มาเดือดร้อนกับเรา เราเองตะหากที่ทำ และหากเราเดือดร้อนไปเอง มันก็ไม่ได้มีผลดีกับเรา ก้มหน้ารับกรรมของเราและแก้ไขไปทีละน้อยดีกว่าคะ อุ๋ยคิดแบบนี้ สู้ๆๆคะ ปัญหามีไว้ให้แก้คะ เชื่อว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอคะ