เป็นกำลังใจให้นะคะ รักตัวเองและลูกมากๆนะคะ อย่างน้อยลูกโตขึ้นเขาก็ยังรักและดูแลเราคะ ส่วนสามีก็ปล่อยเขาไป วันหนึ่งเขาจะคิดได้เองละคะว่า สิ่งไหนถูกสิ่งไหนผิด ทำใจให้เข้มแข็งนะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีทางออกเสมอคะ สู้ๆๆคะ

ในเมื่อคุณ suttichan ตัดสินใจดีแล้วก็เดินหน้าต่อไปค่ะ ชีวิตที่สดใสรอเราอยู่ข้างหน้า เชื่อว่าทุกคนในที่นี้เป็นกำลังใจให้คุณ เราจะสู้ไปพร้อม ๆกันค่ะคุณแม่เลี้งเดี่ยวทุกท่าน สู้โว๊ย

ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้กันและกันนะค ยังไงใกล้จะถึงวันแม่แล้วเราควรทำให้ลูกมีความสุขที่สุด ในฐานะที่เราเป็นแม่คะ และแหม่มคิดว่าลูก ๆ ของแหม่มเองก็มีความสุขดีอยู่แล้วคะที่ได้อยู่กับ
แม่อย่างแหม่ม ยังไงขอเป็นกำลังใจให้กับทุก ๆ ท่านลานธรรมะนี้นะคะ ทำเพื่อคนที่รักเราจริง ๆ คือพ่อแม่ และลูกน้อยกันคะ สู้ ๆ นะคะ

ใช่แล้วค่ะ ถึงเราจะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เราก็มีความสุขได้นะคะ

ความรัก ไม่เคยเปลี่ยนคุณค่า เวลา ไม่เคยเปลี่ยนใคร คน ต่างหากที่เปลี่ยนไป
เพราะถ้าคน "หมดใจ" อะไรก้อ "เปลี่ยนแปลง"

คุณแหม่มเข้มแข็งจังค่ะ จะเอาเป็นแบบอย่างนะคะ อย่างน้อยเรื่องของคุณแหม่มก็ชัดเจนแล้ว สงสัยอุจะตามคุณแหม่มไปนะค่ะ ตอนนี้รู้สึกว่าไม่สามารถให้อภัยได้จริง ๆ ค่ะ ไว้รอให้คลอดลูกคนนี้ก่อน แล้วจะตัดสินใจอีกครั้งว่าจะเอายังไงต่อไปกับชีวิตดี อุขอให้เขาหย่าให้มา 2 ครั้งแล้วค่ะ เขาก็โมโหว่าเออ ๆ แต่พอถึงเวลาก็ไม่ยอมไปค่ะ บอกแค่ขอโทษ ไม่อยากเลิก พูดเพราะโมโหเฉย ๆ ช่วงนี้อุรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว อยากให้ทุกอย่างมันชัดเจนไปเลย ไม่ชอบความรู้สึกคลุมเครือแบบนี้เลยค่ะ คุณแหม่มสู้ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

คุณต้องอดทน ป็นกำลังใจให้นะคะ อย่างไรก็ตามคิดเยอะ คิดให้รอบคอบ มองทุกมุม ก่อนตัดสินใจ อย่าใช้อารมณ์ ความรู้สึกมาตัดสิน นะคะ สู้ ๆ ค่ะ

ค่ะ คุณแม่ผู้อดทน ขอบคุณค่ะ

ต้องอดทน เขียน:

ค่ะ คุณแม่ผู้อดทน ขอบคุณค่ะ

อดทนไว้ๆ ขันติคะ นั่งมองพิจราณามันไปคะ เดี๋ยวก็พรุ่งนี้แล้ว สู้ๆๆน้า ค๊า

วันแม่ที่ผ่านมาแหม่มมีความสุขมาก ๆ เลยคะ ลูกๆ เข้ามอบดอกมะลิให้พากันไปเที่ยวสวนรถไฟ กินข้าวด้วยกัน นั่งเล่นด้วยกันมีความสุขมากคะ แต่พอเมื่อวานตอนเย็นดิฉันเพิ่งมาทราบว่าอดีตสามีมากรุงเทพฯ
มาตั้งแต่ก่อนวันแม่อีกคะ แต่เค้าไม่โทรหาลูกหรือมาแวะหาลูกเลย แหม่มคิดว่าเค้าคงจะแอบมาเพื่อมาพบกับผู้หญิงคนนั้น ก็เลยทำให้เกลียดเค้ามากขึ้นคะ รู้สึกว่าเค้าไม่มีสามัญสำนึกของความเป็นพ่อเลย คงไม่อยากให้รู้ว่าตัวเองกลับมา จะได้ไปพบผู้หญิงได้ ไม่แวะมาหาลูก ไม่โทรหาเลยปิดเงียบ เลวมากเลยคะ
ดิฉันยิ่งเกลียดมากขึ้นและรู้แล้วว่าตัวเองได้ตัดสินใจถูกต้องแล้วที่ไม่อยู่กับสามีแบบนี้ได้อีก ไม่มีวันยกโทษและให้อภัยแล้วคะ ลูก ๆ ก็ได้แต่พูดกับพ่อว่าเค้ารู้ว่าพ่อมาแต่ไม่เสียใจเลย ดีใจจริง ๆ ที่ลูก ๆ ไม่คิดมาก
เค้าทำยังไง เค้าก็จะได้สิ่งนั้นกลับคืน เวรกรรมมีจริงใช่มั๊ยคะ

อย่าคิดมากนะค่ะ คุณแหม่ม ใครทำอะไรก็ได้อย่างนั้น วันนึงเขาจะต้องเสียใจการสิ่งที่เขาทำลงไปค่ะ ดีใจที่ลูก ๆ เข้าใจดีนะค่ะ ไม่งั้นเราจะลำบากใจมากกว่านี้อีกค่ะ กับคำถามของลูก ๆ สู้ต่อไปค่ะ คุณแหม่ม ตอนนี้อุก็เหมือนคุณแหม่มนี่แหละค่ะ คิดแต่ว่าจะไม่มีวันให้อภัยผู้ชายคนนี้อีกแล้ว กับสิ่งที่เขาทำให้เราทุกข์ใจ อนาคตจะเป็นยังไงไม่รู้ แต่อุจะทำปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด และตัวเองสบายใจที่สุดค่ะ

ขอบคุณมากคะคุณอุ แหม่มก็มีลูกเป็นกำลังใจเนี่ยแหละคะ เมื่อวานลูกชายนำผลสอบกลางภาคมาให้ดู
คะแนนที่ได้ดีมาก ๆ เลยคะเค้าบอกว่าที่เค้าได้คะแนนดี มี 2 เหตุผล คือหนึ่งเค้าไม่อยากอดเล่นเกมส์บน
อินเตอร์เน็ต กับสองเค้าอยากให้แม่ดีใจ และเค้าบอกว่าเหตุผลข้อสองคือเหตุผลหลัก
ดีใจจริง ๆ คะที่ได้ยินคำพูดแบบนี้จากลูกชาย มันทำให้แหม่มมีกำลังใจมาก ที่จะสู้ต่อไปเพื่อลูกคะ แหม่ม
อยากให้คุณแม่ทุกคนหันสนใจคนที่รักเราจริง ๆ คือลูกนั่นเองคะ แล้วเราจะมีความสุขมากคะ สู้ ๆ กันนะคะ
คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคน

คุณแหม่มค่ะ..จริงใจมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง..คือตอนนี้อดีตสามีของจริงเพิ่งมาบอกว่าเค้ากลับไปคุยกับผู้หญิงคนเก่าของเค้า(หมายถึงผู้หญิงคนเก่า..ก่อนที่จะมามีผู้หญิงคนที่อยู่ด้วยปัจจุบันค่ะ)ซึ่งคนนี้จริงใจก็ไปทะเลาะมาเหมือนกันค่ะ..ก่อนที่เค้าจะเจอกับผู้หญิงคนที่เค้าอยู่ด้วยปัจจุบันนี้.."งงไหมค่ะ.."แต่คนที่จริงใจยอมหย่าให้คือผู้หญิงคนปัจจุบันค่ะ..ไม่ใช่คนเก่านี้..พอจริงใจรู้..ไม่รู้ว่าจะสมน้ำหน้า..หรือเห็นใจเมียคนปัจจุบันของอดีตสามีดีค่ะ...คือจริงใจอยากจะบอกว่า..มันคือสันดานไงค่ะ..คุณแหม่ม..หมาถ้าลองมันได้กินขึ้..ต่อให้เราเอาอาหารชั้นเลิศหรือดีแค่ไหนสุดท้ายมันก็กลับไปกินขึ้เหมือนเดิมค่ะ.. ซึ่งเหตูการณืตรงนี้..จริงใจไม่สามารถที่จะให้อภัยเค้าได้ค่ะ..เพราะจริงใจเป็นคนอื่นค่ะ..เป็นอดีตภรรยา...ไม่ใช่ภรรยาคนปัจจุบัน...ตอนนี้ก็ดูเค้าเล่นเกมกันค่ะ...เรากลายเป็นคนดูไปเฮ้ย..ชีวิต

สวัสดีค่ะ คุณจริงใจ พิมพ์มาได้เห็นภาพเลยค่ะ สุดท้ายมันอยู่ในสันดานเขาใช่ไหมคะ ไอ้ความไม่รู้จักพอของเขาเนี้ย เรื่องของอุจะจบลงยังไง ยังไม่รู้เลยค่ะ แต่โดยตัวเองแล้วสบายใจขึ้นมากแล้ว มีทะเลาะบ้าง บางครั้งมันไม่ไหวจริง ๆ นะค่ะ ถ้าเราหลุดพ้นออกมาแล้วเป็นแค่คนยืนดู เราคงรู้สึกทั้งสงสาร สมเพช และก็รู้สึกโชคดีที่เราพ้นออกมาแล้วใช่ไหมค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ สู้ต่อไปคะ

อ่านของคุณจริงใจแล้ว ก็นะผู้ชายเป็นแบบนี้กันเลย ไม่รู้จักพอ ไม่เป็นไรคะ ปล่อยเขาไป เราอยู่กับครอบครัวก็พอแล้ว คุณจริงใจเก่งอยู่แล้ว ถึงบางครั้งอาจท้อบาง ก็มีคนในลานนี้เป็นเพื่อนเยอะแยะนะคะ พออุ๋ยไม่สบายใจเข้ามาระบายแล้วอ่านของเพื่อนๆ ก็รู้สึกว่า เราไม่ได้เป็นคนเดียว แต่มีเพื่อนอีกหลายคนที่ทุกข์ใจเหมือนเรา บางคนท้อ บางคนเข้มแข็ง สลับกันไปมา แต่ก็ให้กำลังใจซึ่งกันและกันทำให้เรารู้ว่าเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ต้องขอบคุณเพื่อนและลานธรรมที่ทำให้เรามารู้จักกัน และเป็นกำลังใจให้กันคะ สู้ๆๆนะคะเพื่อน สักวันหนึ่งวันของเราต้องมาถึงคะ