ขอบคุณ"คุณอุ๋ย"มากคะสำหรับความคิดเห็นดีที่มีให้ แล้วก็สวัสดีคุณแหม่มด้วยค่ะ เมื่อเช้าจริงใจเข้าไปทักในเฟชมา..คุณแหม่มไม่ตอบกลับคิดว่างานคงยุ่งก็เลยเข้ามาหาเพื่อนคุยในลานธรรมค่ะ..ดีใจจังที่คุณแหม่มเข้ามาทักกัน จริงใจก็ว่าจะเล่านี้ให้คุณแหม่มฟังในเฟชนั่นแหละค่ะ..ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำแนะนำ...จริงใจจะไม่ยอมใจอ่อนอีกแล้วค่ะ..ใจแข็งมาได้ตั้ง 5 ปี แนอะ และจะพยายามต่อไปค่ะ ส่วนคุณอุ๋ย..จริงใจเองเคยเข้าไปอ่านความคิดเห็นต่างๆของคุณในกระทู้ทั้งหลายที่คุณอุ๋ยตอบไว้...ให้กำลังใจดีมากเลยค๊า บางคำแนะนำจริงใจจะเอาไปทำตามด้วยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

สวัสดีคะคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคน วันนี้ไปงานร.ร.ของลูก ๆ กันบ้างหรือเปล่าคะ แหม่มไปมาคะ ที่ร.ร.ของลูกจัดงานคะ วันนี้เซอร์ไพรส์มากเลยคะที่ลูกชายสุดที่รัก นำดอกมะลิที่เป็นตะกร้ามาให้ พวงมาลัยที่ทำจากผ้ามาให้อีก 1 พวงแถมด้วยการ์ดอีก 1 ใบ ถือมาให้พะรุงพรังเลยคะ ดีใจมาก ๆ น้ำตาซึมเลยคะ จริง ๆ แล้วอายุเค้า 10 ขวบเนี่ยน่าจะเขินอายในการไหว้แม่แล้วนะคะ แต่นี่เค้าเดินถือมาให้ตั้งไกลแนะคะ เพราะแหม่มนั่งอยุ่ตรงอนุบาลตรงที่น้องสาวเค้าอยู่ ส่วนลูกสาวก็การ์ดที่ทำเองจากในห้องเรียน ปลื้มใจคะ คนที่รักเรามาที่สุดอยู่ตรงหน้าเราคะเป็นเทวดาที่รักษาแผลใจให้กับแหม่มจริง ๆ คะ มีความสุขมากคะ และแหม่มก็ขอให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนมีความสุขกับลูก ๆ ในวันแม่ที่จะถึงนี้และวันต่อๆ ไปทุก ๆ วันนะคะ

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันคะคุณจริงใจ อะไรบางอย่างที่เราช่วยเหลือกันได้ก็อยากช่วยคะ อยากให้ผู้หญิงที่สามีเราไปหลงเนี่ย ให้เขามาอ่านบ้างนะ จะได้รู้ว่าหัวอกคนเป็นเมียเป็นงัย ทั้งๆ ที่เขาก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เขาทำได้อย่างไงเนอะ อยากจะว่าให้แรงๆๆจัง แต่นะ เรามันคนละดับกับเขาเนอะ อย่าไปเปรอะเปื้อนเลยดีกว่า ปล่อยให้กรรมทำหน้าที่ของมันเอง ทุกวันนี้นะ คิดอยู่เสมอว่าเขาทำกับเราแบบนี้ สักวันหนึ่งเขาก็จะเป็นเหมือนเรา อุ๋ยไม่ได้แช่งนะค๊า.. แต่คิดว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วเสมอคะ ตอนนี้เราได้รับกรรมอยู่ พอเราหมดกรรมแล้ว เราก็คงจะสบายใจ พ้นทุกข์ ถึงตอนนั้นคงเป็นกรรมของพวกเขาแล้วและค่ะ

เพลงคะ เจ็บแต่จบ
ถ้าตอนนี้เรายังรัก เรียกเธอที่รักได้เต็มหัวใจ
อาจมีเหตุผลที่เธอยังห่วงใย ที่เธอยังใส่ใจอย่างที่เคยเป็น
แต่ความเป็นจริงมันจบแล้ว สิ้นสุดทางรักที่เคยร่วมเดิน
ไม่มีเหตุผลที่ยังห่วงใย ที่ยังใส่ใจเพราะสงสารกัน

การยังให้ความหวัง บรรเทาความผิดหวัง
มันก็ดีแค่ชั่วคราว แต่ความจริงทรมานรู้รึเปล่า
ที่ยังยากจะตัดใจ

ถ้ามันจะเจ็บ แล้วมันจะจบ ต้องเจ็บเท่าไรก็ยอม
ถ้าค่อยๆเจ็บ แล้วค่อย ๆ ทรมาน
ต่อไปอีกนานแสนนานฉันไม่ยอม

ฉันต้องเสียใจอยู่แล้ว เจ็บสักแค่ไหนก็ไม่ถึงตาย
โปรดอย่างสงสาร โปรดอย่าเห็นใจ
เพราะมันสายไป จบวันนี้ดีกว่า

ถ้ามันจะเจ็บ แล้วมันจะจบ ต้องเจ็บเท่าไรก็ยอม
ถ้าค่อยๆเจ็บ แล้วค่อย ๆ ทรมาน
ต่อไปอีกนานแสนนานฉันไม่ยอม

ถ้ามันจะเจ็บ แล้วมันจะจบ ต้องเจ็บเท่าไรก็ยอม
แต่ถ้าค่อยๆเจ็บ แล้วค่อย ๆ ทรมาน
ต่อไปอีกนานแสนนานฉันไม่ยอม

แม้รักเธออยู่ แต่ยิ่งรักเท่าไร ต้องเตือนหัวใจทุกวัน
ว่าถ้าค่อยๆเจ็บ ถ้าค่อย ๆ ทรมาน
ต่อไปอีกนานแสนนานฉันไม่ยอม ฉันไม่ยอม

สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านบอร์ดนี้นานแล้วแต่ไม่เคยเม้นท์เลย ยังไม่ได้เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเต็มตัวหรอกนะคะ แต่ไม่เป็นก็เหมือนเป็นล่ะค่ะ เข้ามาอ่านกระทู้นี้แล้วมีกำลังใจในการต่อสู้กับสภาวะท่ีเป็นอยู่จริงๆ ขอบคุณนะคะท่ีแบ่งปันกำลังใจให้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะอดทนได้อีกนานแค่ไหน เพราะเหตุการณ์เพิ่งจะเกิดไม่นานนี้เอง แผลเรายังใหม่อยู่ คงต้องขอแชร์ประสบการณ์จากคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกท่านนะคะ

สงสัยว่าอุ๋ยจะเป็นคนแม่เลี้ยงเดี่ยวมือใหม่แล้วนะเนี่ย ตอนนี้ 555 มิเป็นไรมีเพื่อนเยอะแยะ ในนี้ที่เป็นคนแม่เลี้ยงเดี่ยว ขอร่วมแกงค์ด้วยคนนะค๊า

คิดว่าอีกไม่นานคงได้ตามไปเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอีกคนนะค่ะ แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้วคะ เพราะมีเพื่อน ๆ ในลานนี้เป็นกำลังใจให้มากมายค่ะ สู้ต่อไป

วันนี้รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกคะ

รู้สึกเหมือนคุณอุ้ยเลย วันนี้ ก็รู้สึก ยังไงไม่รู้คะ เหมือนเศร้าๆ หดหู่ ยังไง ไม่รู้คะ ทั้งๆ ที่เมื่อเช้าได้ไปทำบุญถวายสังฆทานด้วยกันมา ไปทำบุญกัน พ่อ แม่ ลูก อ่ะคะ คือเมื่อเช้าไปถวายสังฆทาน แล้วสามีบอกว่าเค้าไปเปลี่ยนชือมา เราได้ยินก็คิดว่าเค้าเปลี่ยนชื่อหนีเราหรือเปล่า ทำไมเค้าต้องเปลี่ยนชื่อ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องเก็บเรื่องเล็กน้อยอย่างนี้มาคิด พอเจอกันทีไร มันตัดใจไม่ได้อีกแล้ว กลับมาก็มานั่งเศร้า ร้องไห้เสียใจ นั่งคิดว่าทำไม ถึงมีเราคนเดียวที่มานั่งเศร้าเสียใจ ตัวเค้าจะนึกเสียใจในสิ่งที่เค้าทำบ้างมั้ย ตอนนี้เค้าคิดอะไรอยู่ เราไม่เข้าใจเลยจริงๆ ตอนนี้สับสนจังเลยคะ

คุณจริงใจคะ ดิฉันพึ่งอ่านกระทู้ย้อนหลังคะ รู้สึกว่าเราจะคล้ายๆกันนะคะ แต่ของดิฉันพึ่งแยกออกมาอยู่กับลูกที่บ้านแม่ดิฉันได้ 2 เดือนกว่า ๆ ตอนนี้เค้าก็นัดพาลูกไปเที่ยวอาทิตละครั้ง แต่ถ้าอาทิตไหนเค้าติดธุระก็ไม่มาคะ เวลาเค้ามาพาลูกกับดิฉันไปเดินเล่น ไปกินข้าว พอเจอกันทีไรก็เหมือนกับเค้ายังสับสนอยู่ เหมือนจะกลับแต่ก็ไม่กลับ เคยถามเค้าว่าทำไมกลับมาอยู่ด้วยกันไม่ได้ เค้าบอกว่า มันมีปัจจัยหลายๆอย่างทำให้กลับมาไม่ได้ เราเองก็ไม่เข้าใจ ตอนนี้ไปกับเค้าบ้างอาทิตละครั้งแต่พอจะแยกกันกลับบ้านทีไรมันเศ้าทุกครั้งเลยคะ ใจคิดแต่อยากให้ได้กลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม เพื่อน ๆ ในกระทู้ ช่วยบอก ดิฉัน ด้วยนะคะ ว่าดิฉันควรจะทำยังไงดี ตอนนี้ที่ทำได้ก็ สวดมนต์ ไหว้พระ แผ่เมตตา กรวดน้ำ นั่งสมาธิ ทุกวันนี้กทำทุกอย่างที่พอทำได้คะ เพื่อน ๆ ในลานธรรมคะช่วยชี้แนะด้วนะคะ ขอบคุณคะ อนุโมทนาทุกท่านะคะ

สู้ๆ คะเป็นกำลังใจให้คะ

คุณกุหลาบดำคะ อดทนนะคะ รักตัวเองให้มาก ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราอยู่ได้ค่ะ ถึงแม้บางวันจะรู้สึกแย่ แต่มันจะผ่านไปค่ะ พี่ที่ดิชั้นนับถือเค้าก้แยกกับสามีมา 12 ปีแล้วแต่ไม่ได้หย่า ก้ยังอยู่ได้อย่างมีความสุขเลยค่ะ ดังนั้นดิชั่นเชื่อมั่นว่าพวกเราทุกคนอยู่ได้ เป้นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีความสุขได้

จริงอย่างคุณแม่ผู้อดทนว่านะค่ะ อาจจะทุกข์บ้าง แต่มันก็ผ่านไปค่ะ

คุณกุหลาบดำคะ สู้ ๆ นะคะ ยิ่งเรารอก็ยิ่งทำให้เราเจ็บนะคะ ลองทำใจเผื่อไว้ดีกว่าคะ ทำงาน เลี้ยงลูก
เอาใจใส่กับลูกดีกว่านะคะ แหม่มเองก็ยังรู้สึกเสียใจบ้างบางครั้งที่เห็นครอบครัวอื่นเค้ามีความสุขกันก็มีคิด
บ้างนะคะว่าทำไมเค้าไม่นึกถึงลูก แต่แหม่มก็นำเอาความเกลียดชังมาลบล้างกันไปคะ ว่าถ้าเค้ารักครอบครัวคงไม่คิดทำแบบนี้ แล้วเราจะมานั่งเสียใจทำไม สู้เอาจิตใจมาต่อสู้เพื่อลูกดีกว่า แล้วเราก็จะเดินหน้าต่อไปได้คะ แหม่มอยากคุณกุหลาบดำอดทนอีกสักนิดนะคะ แล้วจะมีสิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตคะ สู้ ๆ นะคะคุณแม่เลี้ยงเดียว

สวัสดีค่ะทุกคน จริงใจไม่ได้เข้ามาซะหลายวัน...มีคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่อยู่ชมรมเดียวกันกับจริงใจเข้ามาโพตส์แยอะแยะเลยนะคร้า(อิอิอิ..แอบดีใจเล็กๆ) เมื่อวันแม่ไปโรงเรียนลูกมาค่ะ..เพราะจริงใจเป็นประธานเครือข่ายผู้ปกครองของโรงเรียน ต้องถือพานพุ่ม.. คู่ผอ.ของโรงเรียนค่ะ..ลูกๆก็มีดอกมะลิมาไหว้ค่ะ ซึ้งสุดๆ ค่ะ..ดีใจมั่กๆ ..นี่มันคงเป็นความภาคภูมิใจเล็กๆของคนเป็นแม่เลี้ยงเดียวอย่างเรานะคะ.. ยังไงจริงใจก็จะเป็นเพื่อนที่ดีในลานธรรมจักรแห่งนี้...และเป็นแม่ที่ดีของลูกๆตลอดไปค่ะ..สู้ๆนะคะแม่เลี้ยงเดียวทุกคน