แสดงว่า คุณบรรลุแล้วล่ะซิครับ ถ้างั้นถามคำถามก็ตอบได้ใช่มั้ย
ถ้าผมถามจะตอบมั้ยครับ แต่ตอบแบบอับดุลคนเล่นกลขายยาไม่เอาน่ะ

เสียเวลา ถ้าอ่านแล้วยังส่อเสียด ว่าผมบรรลุ

ตอนตั้งใจ....มันก็ไม่ได้

พอไม่ตั้งใจ....ก็ไม่รู้ไปถึงไหนอีก...

ฝากให้กบน้อย ขำๆชิวๆ ขอตัวเตรียมตัวไปวัดและทำมาหากินก่อน

ไม่ได้ส่อเสียด แค่อยากรู้ ตอบไม่ได้ก็บอกว่าตอบไม่ได้ ไม่ใช่มาย้อนในลักษณะ
สิ้นคิดแบบนี้ครับ ก็เห็นพูดแสดงว่าความเห็น แบบนี้

ก็เลยนึกว่ารู้ เพราะตามหลักแล้วใครจะแสดงความเห็นอะไรในที่สาธารณะ แสดงว่า
ผู้นั้นจะต้องรู้และประสบผลในสิ่งนั้นมาแล้ว ถ้าพูดแบบไม่เคยประสบมาหรือพูดตามชาวบ้าน
แบบนี้แสดงว่าผู้นั้น...ขี้โม้ครับ

กระทู้แบบนี้ เคยตอบไปในเวบธรรมเวบหนึ่ง นะ
คุณไปเพ่งมองดวงอาทิตย์ ตาคุณจะไม่เห็นแสงติดตาดอกขอรับ แต่ตาคุณจะบอด เพ่งมองดวงอาทิตย์ทำไม ทำเป็นเล่นไป
กสิณ คือ การใช้วัตถุจูงใจเข้าไปผูกอยู่ มี ๑๐ ชนิด เพ่งกสิณเพื่อมิให้คิดฟุ้งซ่าน เพื่อมิให้เกิดความโลภ ความหลง รวมความเพ่งเพื่อให้เกิดสมาธิ นั่่นแหละ
การเพ่งกสิณ(หมายถึงการมองไปที่วัตถุที่ใช้จูงใจนะขอรับ แต่ความจริงแล้วไม่มองก็ได้) ไม่ใช่การเพ่งแล้วจดจำติดตา แต่เป็นการเพ่งหรือมองแบบเอาใจไปอยู่ที่วัตถุทั้งหลายที่มองหรือเพ่งเหล่านั้น เพื่อให้เกิดสมาธิ
ถ้าเพ่งหรือมองแล้วจำติดตา หรือจดจำวัตถุทั้งหลายเหล่านั้นเอาไว้ ไม่นาน คุณก็จะเกิดอาการทางจิต เช่น ภาพหลอน หูแว่วตามมา ถ้าควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็วิกลจริตไปเลยขอรับ
หมายเหตุ...ข้าพเจ้าไม่ได้ฝึกกสิณดอกนะขอรับ เป็นเพียงได้ ศึกษา ค้นคว้า วิจัย และทดลองปฏิบัติดูเท่านั้น แต่ไม่ได้ฝึกปฏิบัติ เพราะไม่เกี่ยวข้องกับหลักธรรมหรือหลักวิชชาแห่งข้าพเจ้าขอรับ

แนะนำให้ฝึกกสินน้ำก่อน เอาน้ำใส่ขันไม่ต้องเต็มจนเกินไปให้เหลือซัก1นิ้วจึงเต็ม
เอาวางห่างตัวประมาณระยะสายตา แล้วเพ่งน้ำในขันประมาณว่าภาพน้ำนั้นให้มันติดตา หลับๆตื่น
แบบนั้นจนไปเลื่อยจนว่าภาพนั้นเป็นแก้วใส กสินน้ำจะฝึกง่ายสุด

การเพ่งกสินนั้น..................เพื่อให้จิตมีสมาธิมากขึ้น
ไม่ว่าผู้ฝีกทุกท่านได้ฝึกกสินไหนก็ตามในจำนวนทั้ง 40 กองนี้
ก็เพื่อให้สมาธิก้าวเข้าไปสู่ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป เป็นธรรมดา
พิจารณาตามจิตที่นิมิตออกมา..........แต่มิพึ่งยึดติดในอารมณ์นั้นๆ
ขอให้ท่านเจริญในธรรมทุกท่านเทอญฯ

วิธีฝึกน่าสนใจดีครับ จะลองเอาไปปฏิบัติดู ส่วนตัวไม่เคยฝึกกสิน แต่จะเป็นลักษณะสังเกตุตัวเองจากการมอง มีการฝึกให้การมองให้เป็นการมองแบบเข้าไปกำหนดรู้จักษุธาตุ

Introduction to....กสิน..ทั้ง 10

วิธี ทดสอบจิตที่เรามีเมตตาเจโต ว่าแรงพอหรือไม่กับพระอาจารย์ ที่ทรงคุณวิเศษ
พึงเข้าใจว่าการเจริญสมาธิจิตที่เป็นเมตตาเป็นกรรมฐานอย่างนึงและเป็นจิตที่เป็นกุศล
ในป่าปริวาส ที่3ก่อนสึก
เมื่อเรากำหนดลมหายใจเข้าออกจะบริกรรมเข้าพุทออกโธ หรือ เข้า สัม ออก มา แล้วต่อด้วยอรหัง ก็ได้

จนใจหยุดได้ในระดับนึง นิวรณ์ในขณะนั้นทำอะไรเราไม่ได้ ให้เราน้อมพระอาจารย์ มาให้ถูกส่วน ณภายใน
แล้วกระทำจิตให้เป็นเมตตา ให้ดุจว่า พระอาจารย์ท่านเป็น พ่อแม่เรา แล้วอัดจิตที่เป็นเมตตาสมาธินั้นนั้นให้สุดแรงเท่าที่เราจะทำได้ อย่าไปกั๊ก หรือชะลอ หรือลังเลสงสัยให้นิ่งนานๆที่สุด


ยามฝึกเสร็จ พักฉันน้ำปานะ พระอาจารย์ท่านเดินมาทีหลังเราซึ่งกลับมาที่เต๊นท์ แล้ว บอกว่า "แหม ท่าน(ชื่อเรา) เมตตาท่านใช้ได้จริงๆ นี่ถ้าหากท่านได้ธรรมกายลูกศิษย์คงจะเยอะเหมือนแม่อาจารย์"
แม่อาจารย์คืออุบาสิกา ศิษย์หลวงพ่อวัดปากน้ำ ครูบาอาจารย์ของหลับอยู่ ท่านมีอภิญญา ที่ในหมู่สงฆ์พระเถระผู้ใหญ่ ในแวดวงสงฆ์บ้านเรารู้จักดี


คำกล่าวหาขี้โม้ ในแบบที่คนพาลยัดเยียด คงใช้ไม่ได้กับผม

วิธีดูโยมแม่ว่ากำลังทำอะไร ที่ยะลา ในขณะที่เราอยู่วัดปากน้ำ หรือวัดเนินพระ จ.ระยอง

กำหนดลมหายใจ เข้าพุทออกโธ หรือ หายใจเข้า(สัม) หายใจออก(มา )จะต่อด้วยคำว่า ในระหว่างลมต่อช่วงออกหมดด้วยคำว่าอรหังแบบที่หลวงปู่สรวงเทวดาเล่นดิน สอนก็ได้ ได้ทั้งนั้น
บจังหวะนั้นให้ลมหยาบๆหยุดโดยอัตโนมัติ (อย่าไปกั้นลมหายใจซึ่งเป็นอัตกิมถานุโยค)

อย่าส่งใจออกนอก พอสงบระงับจากนิวรณ์ จิตเรามีปิติ นิ่งหายปีติหาย กำหนดเอาโยมแม่มาไว้ณภายใน อธิฐานเอา ก็จะปรากฏ ภาพโยมแม่ที่ยะลา ในบ้านของยายเรา กำลังนั่งกินก๋วยเตี๋ยวราดหน้า แบล๊กกราวน์จะเป็นสีดำ เมื่อโทรศัพท์คุยภายหลังปรากฏว่า โยมแม่ กำลังกินราดหน้า แบบที่เราเห็น ณ ภายใน จริงๆ




สำหรับคำว่าขี้โม้ ที่คนพาลที่อนาคตจะเป็นวิกลจริตภายหน้าอันเกิดจากวิบากกรรมยัดเยียดให้ ใช้กับผมไมได้

แบบนี้ยังไม่เท่าไหร่ เมื่ออยู่ในเพศบรรพชิตและมีคุณภาพทางจิตในระดับนึง ก็จะมีเหตุให้ พวกที่ปาราชิกไปแล้วถืออำนาจขับไล่หาเหตุให้เราสึกและออกจากวัด ซึ่งพระอาจารย์หลายๆท่านที่ทรงคุณวิเศษไม่กระทำเช่นนั้นกับเรา ที่สุดเราก็ต้องย้ายวัด และเราก็ใช้กลเม็ดเอาใบสุทธิมาให้ได้ก่อน
ก็ไม่พ้น เหตุอื่นๆที่ต้องสึก เช่นพอไปเข้าป่าปริวาสเราเลือกที่เงียบๆส่วนตัวได้แล้ว มารก็มาสิงพระที่ชอบทำตัวเป็นเกจิใบ้หวย มาอยู่ใกล้เรา เปิดเพลงฟังสนองกิเลสอย่างเต็มที่ๆลๆ
การที่จะบรรลุธรรม ไม่ใช่ง่ายๆ เอาแต่ทำฌานให้เป็นวสี ก็รากเลือดแล้ว หรือให้โยมมากวน หรือจะส่งคนที่จะทำให้เราปาราชิกๆลๆ เมื่อบวชแล้วการหากุฏิอยู่ภาวนาเงียบๆคนเดียว ยังยาก

วิธีทำจิตให้เป็นสมาธิโดยศีล


เมื่อทำวัตรและปลงอาบัติเรียบร้อยแล้ว ก้มมองลงสบงจีวร หรืออังสะ คำนึงถึงศีลของพระที่เราทรงอยู่จนเกิดปีติ ว่าศีลเราบริสุทธิ์แล้วๆๆทรงจิตนั้นไว้ให้นานๆแรงๆ อธิฐานให้บารมีนั้นช่วยสรรพสัตว์ให้ได้ทั้งหมด แล้วค่อยแผ่ออกไป จากณภายใน กว้างออกไปรอบกุฏิ รอบๆวัด รอบๆ บริเวณ กว้างลามขยายออกไปๆครอบจักรวาลนี้ อัดแผ่ให้แรงมากๆขึ้นให้ขยายไปในอนัต์จักรกวาลไม่มีสิ้นสุด และเมื่อเอาจิตประเภทนี้แผ่มายังสมาชิกลานธรรมจักรก็จะรู้ได้ว่ามีคนคิดถึงเราอยู่หลายๆคนและบางคนก็ดันสงสัยไม่หยุด (หวังว่าคงยังจำกันได้นะ) และใช้จิตประเภทนี้ อัดเข้าวัตถุมงคลต่างๆได้ด้วย ขึ้นอยู่กับ กำลังจิตของแต่ละท่าน ให้เป็นโภคทรัพย์ตามพระบาลี ให้อยู่เย็นเป็นสุข ให้สบายใจ ให้แคล้วคลาดปลอดภัยในทุกที่ทุกสถานในการณ์ทุกเมื่อ

สำหรับคำว่าขี้โม้ของคนพาล ใช้กับผมไม่ได้ แม้แต่นิดเดียว

วิธี เห็นเลขรางวัลลอตเตอรี่ เลขท้ายหวย(ฝึกได้ห้ามซื้อ)

ก่อนบวชเคยได้ยินเรื่องเช่นนี้มามาก พอบวชเราทำได้ไม่ต้องสงสัย และครูบาอาจารย์ของผมอีกท่านนึงท่านมรณะภาพไปแล้วในท่าสีหไสยยาหน์ ท่านนั้นคือ หลวงพ่อสังเวียน แห่งวัดปากน้ำภาษีเจริญ
ท่านมีสมาธิระดับนึงก่อนบวช(อานาปาน)ท่านเป็นช่างซ่อมเรือบินในสมัยก่อน ท่านเห็นหวยในสมาธิแล้วท่านก็ซื้อแล้วท่านก็ถูก ท่านก็เลี้ยงคนทั้งซอย หลวงพ่อสดวัดปากน้ำท่านรู้ท่านจึงบอกว่ามีคนบ้าเอาสมาธิไปแลกกับหวย ภายหลังหลวงพ่อสังเวียน ท่านต้องใช้กรรม เพราะอาหารไม่ย่อยต้องเอาน้ำกรด1หยดผสมน้ำกินเป็นเวลา20ปี ท่านได้และเข้าพระธรรมกาย(ของจริง)และเป็นท่านนึงที่สอนการจับลมหายใจให้เข้าถึง ฌานและแนะให้เข้าใจคำว่าธรรมเอกผุดขึ้นตั้งมั่นในภายใน
การเห็นเลขนั้น เห็นภายนอก ไม่ตรง ถ้าเห็นจากจิตท่ปราศจากนิวรณ์
ขณะใดขณะนึงอธิฐานผุดขึ้นมา ณในภายใน นิ่งๆนานๆ โดยใจเราห้ามโลภเด็ดขาด ทำหลายๆครั้งถ้าเป็นเลขแบบเดิม งวดนั้นออกตามนั้นแน่นอน เคยพิสูจน์มาแล้วเพราะแผงลอตเตอรี่อยู่หน้าวัด และผมมักจะเปิดดูในนสพฉบับตรวจลอตเตอรรี่ ก็ไม่ได้บอกใครว่าเราทำได้ แต่มีพระอาจารย์อีกท่านที่รู้โดยญานทัศนะและเตือนดักหน้า
ถึงจุดจบของพระนวกะที่เคยทำได้เช่นนี้และทำได้มากกว่าเรา

สำหรับคำว่าขี้โม้ของคนพาลที่ยัดเยียดให้ ใช้กับผมไม่ได้ แม้แต่นิดเดียว