39639.ถังขยะใจ

asoka

nongkong เขียน:

ถามท่าน อโสกะ หน่อยว่า ถ้าเกิดวันใดวันหนึ่งบุคคลที่ดิฉันเคารพรักต้องจากโลกนี้ไป ดิฉันก็ทำใจยอมรับได้แล้วตั้งแต่เนิ่นๆว่ามันต้องมาถึงวันนี้สักวันหนึ่ง เมื่อเรารับความจริงได้แล้ว จิตใจเลยไม่เกิดความรู้สึกโศกเศร้า เสียใจ ไม่ได้ร้องไห้ กับการจากไปของบุคคลที่เราเคารพรักนับถือ แบบนี้ปุถุชนคงกล่าวหาว่าดิฉันเป็นคนเลว คนอกตัญญูสินะเจ้าค่ะ ที่ไม่ร้องไห้ ไม่เสียใจกับบุคคลที่ดิฉันเคารพนับถือ :b24:

แบบนี้ดิฉันต้องสร้างภาพบีบน้ำตารึป่าว จะได้ไม่โดนคำนินทาครหา :b32:

สาธุครับnongkong
คำถามดีครับ
"ดิฉันก็ทำใจยอมรับได้" คำพูดนี้สำคัญกับประเด็นธรรมครับ
1.การทำใจยอมรับได้ กับ
2.การทำใจจนหมดหมดความเห็นผิดว่าเป็นกูเป็นเรา
มีผลต่างกันค่อนข้างมากครับ
ถ้าเป็น 1 นั้นอาศัยเหตุผล ความอดทนข่มใจ ใช้สติกำกับ ความโศกเศร้าเสียใจไม่ขาดจริงๆหรอกครับ จึงยังคงมีความสงสัยลังเลใจดังข้อวิตกที่ยกมา
:b41:

ถ้าเป็นข้อ 2 ถ้าความเห็นผิดเป็นกูเป็นเราขาดสะบั้นไปแล้ว จะหมดสงสัย ไม่วิตกกับสังคมปุถุชน คำคนว่ากล่าวอีกเลย กลับจะเป็นตัวอยางที่น่าทึ่งน่าถามสำหรับคนที่มีปัญญาทั้งหลายว่าnongkongทำใจได้อย่างไร ไม่ร้องให้เสียใจเมื่อพลัดพรากจากคนที่รักเคารพ
:b4:

asoka

ฝึกจิต เขียน:

asoka เขียน:

:b8:
ฝึกจิต....
แล้วควรดำรงอยู่อย่างไรครับ
สมมติ ว่า ตัวกูไม่มีอยู่จริง แล้ว พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นก็คงไม่มีใช่มั้ยครับ แล้ว ....
:b12:

5555 ง่ายจะตายครับคุณฝึกจิต
พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นมี ธาตุขันธ์ที่สมมุติชื่อให้ว่า "ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย และวิบากที่เกี่ยวเนื่องกันมา ก็ทำหน้าที่กันไปด้วยสำนึกรับผิดชอบ ด้วยเหตุและผล
แต่ พ่อฉัน(กู) แม่ฉัน ลูกเมียฉัน(กู) ไม่มี หรือไม่มี "กูหรือของกู"ไปยึดถือในพ่อ แม่ ลูก เมีย และ ใครอื่น
พูดง่าย ฟังยากหน่อย แต่ถ้าคุณฝึกจิตทำความเพียรต่อเนื่องไปจนความรู้สึกเป็น "ตัวกู ของกู" เขาเงียบไป หลบหายไปหรือที่สุด "ตายไป" คุณฝึกจิตจะรู้ที่ใจของคุณฝึกจิตเองว่า "จะอยู่อย่างไรครับ คงจะตอบให้รู้ด้วยตัวหนังสือและความคิดไม่ได้ครับ
:b1:

อุปมาคล้ายดั่งผมอยากจะให้คุณฝึกจิตรู้จักรสชาติของละมุดอินเดีย หรือลมุดเขมร คงยากจะอธิบาย มีแต่ต้องส่งมันมาให้คุณฝึกจิตชิม หรือคุณฝึกจิตต้องขวันขวายขึ้นไปหาชิมเองแถวเมืองเชียงใหม่ จึงจะได้รู้รสของมันครับ
:b12:

1."ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย แล้ว สรุปว่า มีหรือไม่มีละครับ
2.แล้วท่านเข้าใจคำว่าตัวกูของกู ของท่านพุทธทาส นั้น หมายถึงอย่างไรครับ
3.การดับตัวกูของกูนั้นที่แท้นั้นคือการดับของสิ่งใด
4.เมื่อตัวกูของกูดับไปนั้นสิ่งใดที่เกิดมาแทน ครับ
5.แล้วท่านได้ทานละมุดนั้นแล้วยังละครับ
ส่วนเรื่องอุปมาที่ท่านว่านั้น พอเข้าใจครับ เพราะฟัง หลวงปูชา มาพอควรแล้ว ครับ
สาธุครับ

เจริญสุข เจริญธรรมครับ คุณฝึกจิต
ข้อ1.ฝึกจิต โดยโลกย์ มี โดยธรรม ไม่มี ถ้าคุณฝึกจิตเข้าถึงธรรมแล้วจะรู้ว่า "ฝึกจิต" ไม่มี
ข้อ 2.ตัวกู ของกู คือความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ สังโยชน์ตัวที่ 1 นั่นเลยทีเดียว
ข้อ 3.การดับตัวกูของกู คือการดับความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ
ข้อ 4.ตัวกูของกู คือสภาวะ "อัตตา" ถ้าดับไปแล้ว "อนัตตา"สภาวะไร้ตัวกู จักเกิดขึ้นมาแทนครับ
ข้อ 5.ละมุดเขมรหรือละมุดอินเดียนั้นผมได้รับประทานมาหลายปีแล้วครับ ทั้งยังได้ส่งเสริมผู้คนให้ปลูกไว้กินมากมาย และจะทำต่อไปจนกว่าจะพูดไม่ได้หมดลมครับ
onion

ฝึกจิต

asoka เขียน:

ฝึกจิต เขียน:

asoka เขียน:

:b8:
ฝึกจิต....
แล้วควรดำรงอยู่อย่างไรครับ
สมมติ ว่า ตัวกูไม่มีอยู่จริง แล้ว พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นก็คงไม่มีใช่มั้ยครับ แล้ว ....
:b12:

5555 ง่ายจะตายครับคุณฝึกจิต
พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นมี ธาตุขันธ์ที่สมมุติชื่อให้ว่า "ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย และวิบากที่เกี่ยวเนื่องกันมา ก็ทำหน้าที่กันไปด้วยสำนึกรับผิดชอบ ด้วยเหตุและผล
แต่ พ่อฉัน(กู) แม่ฉัน ลูกเมียฉัน(กู) ไม่มี หรือไม่มี "กูหรือของกู"ไปยึดถือในพ่อ แม่ ลูก เมีย และ ใครอื่น
พูดง่าย ฟังยากหน่อย แต่ถ้าคุณฝึกจิตทำความเพียรต่อเนื่องไปจนความรู้สึกเป็น "ตัวกู ของกู" เขาเงียบไป หลบหายไปหรือที่สุด "ตายไป" คุณฝึกจิตจะรู้ที่ใจของคุณฝึกจิตเองว่า "จะอยู่อย่างไรครับ คงจะตอบให้รู้ด้วยตัวหนังสือและความคิดไม่ได้ครับ
:b1:

อุปมาคล้ายดั่งผมอยากจะให้คุณฝึกจิตรู้จักรสชาติของละมุดอินเดีย หรือลมุดเขมร คงยากจะอธิบาย มีแต่ต้องส่งมันมาให้คุณฝึกจิตชิม หรือคุณฝึกจิตต้องขวันขวายขึ้นไปหาชิมเองแถวเมืองเชียงใหม่ จึงจะได้รู้รสของมันครับ
:b12:

1."ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย แล้ว สรุปว่า มีหรือไม่มีละครับ
2.แล้วท่านเข้าใจคำว่าตัวกูของกู ของท่านพุทธทาส นั้น หมายถึงอย่างไรครับ
3.การดับตัวกูของกูนั้นที่แท้นั้นคือการดับของสิ่งใด
4.เมื่อตัวกูของกูดับไปนั้นสิ่งใดที่เกิดมาแทน ครับ
5.แล้วท่านได้ทานละมุดนั้นแล้วยังละครับ
ส่วนเรื่องอุปมาที่ท่านว่านั้น พอเข้าใจครับ เพราะฟัง หลวงปูชา มาพอควรแล้ว ครับ
สาธุครับ

เจริญสุข เจริญธรรมครับ คุณฝึกจิต
ข้อ1.ฝึกจิต โดยโลกย์ มี โดยธรรม ไม่มี ถ้าคุณฝึกจิตเข้าถึงธรรมแล้วจะรู้ว่า "ฝึกจิต" ไม่มี
ข้อ 2.ตัวกู ของกู คือความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ สังโยชน์ตัวที่ 1 นั่นเลยทีเดียว
ข้อ 3.การดับตัวกูของกู คือการดับความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ
ข้อ 4.ตัวกูของกู คือสภาวะ "อัตตา" ถ้าดับไปแล้ว "อนัตตา"สภาวะไร้ตัวกู จักเกิดขึ้นมาแทนครับ
ข้อ 5.ละมุดเขมรหรือละมุดอินเดียนั้นผมได้รับประทานมาหลายปีแล้วครับ ทั้งยังได้ส่งเสริมผู้คนให้ปลูกไว้กินมากมาย และจะทำต่อไปจนกว่าจะพูดไม่ได้หมดลมครับ
onion

ผมยังเข้าไม่ถึงหรอกครับ แต่ผมรู้ว่า จะเกิดไฟได้ต้องมี เชื้อเพลิง + อุณหภูมิ+ความชื้น+ออกซิเจน เมื่อปัจจัยเหล่านี้ พร้อม เหตุของการเกิดอุณหภูมิที่ร้อนจนเหมาะสม ย่อมเกิดไฟเมื่อนั้น แต่เมื่อมีเหตุให้ไฟดับ ปัจจัย กระจายกันกลับสู่ สภาพก่อนการประชุมกันเข้ามาก็แค่นั้นเอง มันก็คือ การสืบเนื้องกันมาเป็นทอดๆ

ผมคิดว่าหากท่านเห็น แค่ที่ สังโยชน์ตัวที่ 1 อย่างเดียว ท่านคงต้องหาละมุดรับประทานเพิ่มอีกนะครับ หากเอาธรรมของท่านพุทธทาส มาแล้ว ก็ หาธรรมท่านมาฟัง ให้เข้าใจมากยิ่งๆขึ้นด้วยเถิดครับ

แต่อย่างว่า อะไรๆมันไม่แน่ดอก :b12:

สาธุครับ

eragon_joe

ฝึกจิต เขียน:

eragon_joe เขียน:

asoka เขียน:

ต้องนำโลกุตรธรรมผสมโลกียธรรมอย่าง สมดุล หรือที่เรียกว่า สายกลาง เท่านั้น หากยังอยู่ในโลก นี้

ท่านผสมมันเข้าด้วยกันได้ด้วย...

:b1:

ที่ผมกล่าวเช่นนั้นเพราะกระะผมรู้ดีว่าตัวเองยัง ไม่สิ้นกิเลส อาสาวะ อนุสัย และ ยังบรรลุถึงอีกฝั่งหนึ่งของธรรม ที่เป็น อสังขตธรรม ถึงอสังขตธาตุ หรือธรรมธาตุ นะครับ จึงเข้าถึงมาเพียงแค่นี้ จึงกล่าวไว้ได้เพียงแค่นี้นะครับ ส่วนหากเข้าถึงแล้วความเห้นเป็นเช่นไรต่อไปนั้น ก็บ่หู้ อะคราบ :b12:

ต้องขอโทษด้วยที่เผลอมาแย๊บท่าน

:b1:

กับท่านฝึกจิตเอกอนเข้าใจค่ะ ถ้าเห็นแต่แรกว่าเป็นข้อความของท่าน
เอกอนจะไม่ทัก
เพราะเราต่างก็ต้องค่อย ๆ ปฏิบัติและทำความเข้าใจกันไป :b12:

แต่เป็นท่านอโศก ต้องแย๊บ ค่ะ :b13:

เพราะ ท่านอโศกมีใจคิดที่จะสอนธรรม ถ่ายทอดธรรม

:b11:

กบนอกกะลา

asoka เขียน:

:b16:
ศิษย์ ก. "ต้องขยันเช็ดกระจกเงามิให้ฝุ่นมาจับ กระจกเงาจึงจะใสบริสุทธิ์อยู่เสมอ" (สตินำหน้า)

ศิษย์ ข. "กระจกเงาก็ไม่มี คนคอยเช็ดกระจกก็ไม่มี แล้วฝุ่นจะเปื้อนอะไร" (ปัญญานำหน้า)

นี่คือวิธีชำระขยะใจแบบเบ็ดเสร็จ ใครเข้าใจและใช้วิธีนี้ได้ก็เยี่ยมครับ
สาธุเจริญธรรมครับ
:b36:

ศิกย์ ก. เขียนด้วยจิตนาการ

ศิษย์ ข. เขียนออกมาจากใจที่เข้าไปเห็น

ทั้งคู่...เป็นผลผลิตที่ตกผลึกของแต่ละคน

เหตุใดเขาถึงสรุปได้อย่างนี้...ต่างหาก...ที่ควรเจะเป็นวิธีใช้พิจารณา

asoka

ฝึกจิต เขียน:

asoka เขียน:

ฝึกจิต เขียน:

asoka เขียน:

:b8:
ฝึกจิต....
แล้วควรดำรงอยู่อย่างไรครับ
สมมติ ว่า ตัวกูไม่มีอยู่จริง แล้ว พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นก็คงไม่มีใช่มั้ยครับ แล้ว ....
:b12:

5555 ง่ายจะตายครับคุณฝึกจิต
พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นมี ธาตุขันธ์ที่สมมุติชื่อให้ว่า "ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย และวิบากที่เกี่ยวเนื่องกันมา ก็ทำหน้าที่กันไปด้วยสำนึกรับผิดชอบ ด้วยเหตุและผล
แต่ พ่อฉัน(กู) แม่ฉัน ลูกเมียฉัน(กู) ไม่มี หรือไม่มี "กูหรือของกู"ไปยึดถือในพ่อ แม่ ลูก เมีย และ ใครอื่น
พูดง่าย ฟังยากหน่อย แต่ถ้าคุณฝึกจิตทำความเพียรต่อเนื่องไปจนความรู้สึกเป็น "ตัวกู ของกู" เขาเงียบไป หลบหายไปหรือที่สุด "ตายไป" คุณฝึกจิตจะรู้ที่ใจของคุณฝึกจิตเองว่า "จะอยู่อย่างไรครับ คงจะตอบให้รู้ด้วยตัวหนังสือและความคิดไม่ได้ครับ
:b1:

อุปมาคล้ายดั่งผมอยากจะให้คุณฝึกจิตรู้จักรสชาติของละมุดอินเดีย หรือลมุดเขมร คงยากจะอธิบาย มีแต่ต้องส่งมันมาให้คุณฝึกจิตชิม หรือคุณฝึกจิตต้องขวันขวายขึ้นไปหาชิมเองแถวเมืองเชียงใหม่ จึงจะได้รู้รสของมันครับ
:b12:

1."ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย แล้ว สรุปว่า มีหรือไม่มีละครับ
2.แล้วท่านเข้าใจคำว่าตัวกูของกู ของท่านพุทธทาส นั้น หมายถึงอย่างไรครับ
3.การดับตัวกูของกูนั้นที่แท้นั้นคือการดับของสิ่งใด
4.เมื่อตัวกูของกูดับไปนั้นสิ่งใดที่เกิดมาแทน ครับ
5.แล้วท่านได้ทานละมุดนั้นแล้วยังละครับ
ส่วนเรื่องอุปมาที่ท่านว่านั้น พอเข้าใจครับ เพราะฟัง หลวงปูชา มาพอควรแล้ว ครับ
สาธุครับ

เจริญสุข เจริญธรรมครับ คุณฝึกจิต
ข้อ1.ฝึกจิต โดยโลกย์ มี โดยธรรม ไม่มี ถ้าคุณฝึกจิตเข้าถึงธรรมแล้วจะรู้ว่า "ฝึกจิต" ไม่มี
ข้อ 2.ตัวกู ของกู คือความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ สังโยชน์ตัวที่ 1 นั่นเลยทีเดียว
ข้อ 3.การดับตัวกูของกู คือการดับความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ
ข้อ 4.ตัวกูของกู คือสภาวะ "อัตตา" ถ้าดับไปแล้ว "อนัตตา"สภาวะไร้ตัวกู จักเกิดขึ้นมาแทนครับ
ข้อ 5.ละมุดเขมรหรือละมุดอินเดียนั้นผมได้รับประทานมาหลายปีแล้วครับ ทั้งยังได้ส่งเสริมผู้คนให้ปลูกไว้กินมากมาย และจะทำต่อไปจนกว่าจะพูดไม่ได้หมดลมครับ
onion

ผมยังเข้าไม่ถึงหรอกครับ แต่ผมรู้ว่า จะเกิดไฟได้ต้องมี เชื้อเพลิง + อุณหภูมิ+ความชื้น+ออกซิเจน เมื่อปัจจัยเหล่านี้ พร้อม เหตุของการเกิดอุณหภูมิที่ร้อนจนเหมาะสม ย่อมเกิดไฟเมื่อนั้น แต่เมื่อมีเหตุให้ไฟดับ ปัจจัย กระจายกันกลับสู่ สภาพก่อนการประชุมกันเข้ามาก็แค่นั้นเอง มันก็คือ การสืบเนื้องกันมาเป็นทอดๆ

ผมคิดว่าหากท่านเห็น แค่ที่ สังโยชน์ตัวที่ 1 อย่างเดียว ท่านคงต้องหาละมุดรับประทานเพิ่มอีกนะครับ หากเอาธรรมของท่านพุทธทาส มาแล้ว ก็ หาธรรมท่านมาฟัง ให้เข้าใจมากยิ่งๆขึ้นด้วยเถิดครับ

แต่อย่างว่า อะไรๆมันไม่แน่ดอก :b12:

สาธุครับ

ตอบแบบสั้นๆ คงไม่จุใจ ไม่ตรงกับสัญญาที่คุณฝึกจิตบันทึกไว้ เลยแนะให้ผมกลับไปอ่านธรรมะของหลวงพ่อพุทธทาสซ้ำอีก ขอบคุณครับที่แนะนำ
เรื่องของตัวกูของกู ถ้าจะเอ าให้ยาวก็ยาวอย่างที่หลวงพ่อพุทธทาสแจกแจงขยายความมาตลอดอายุขัยของท่าน แต่ถ้าจะให้สั้นก็สั้นอยู่เท่าที่่ตอบมาครับ
:b41:

สังโยชน์ข้อที่ 1 เป็นเป้าหมายแรกที่ต้องรู้ให้ชัดเพราะสำคัญมาก ถ้าสังโยชน์ตัวนี้ดับขาด วิจิกิจฉาสังโยชน์ตัวที่ 2 จะดับตามโดยอัตโนมัติ ส่วน สีลัพพตปรามาสนั้นเป็นผลพลอยได้จากการที่วิจิกิจฉาดับขาด และสักกายทิฐิตายไป
:b12:

ละมุดเขมรนั้นทานจนอิ่มพอแล้วตอนนี้กำลังเพียรเพื่อจะให้ได้ทานสมุนไพรที่ทำให้อะไรๆมันเหี่ยวแห้งอยู่ครับ
:b12:

ทราบว่าช่วงนี้ฟุ้งมากกลัวจะออกนอกทาง ต้องรีบไปหาสมุนไพรสลายนิวรณ์มากินนะครับ ที่ร้านพุทธโอสถเขามีขายครับ
:b12:

asoka

กบนอกกะลา เขียน:

asoka เขียน:

:b16:
ศิษย์ ก. "ต้องขยันเช็ดกระจกเงามิให้ฝุ่นมาจับ กระจกเงาจึงจะใสบริสุทธิ์อยู่เสมอ" (สตินำหน้า)

ศิษย์ ข. "กระจกเงาก็ไม่มี คนคอยเช็ดกระจกก็ไม่มี แล้วฝุ่นจะเปื้อนอะไร" (ปัญญานำหน้า)

นี่คือวิธีชำระขยะใจแบบเบ็ดเสร็จ ใครเข้าใจและใช้วิธีนี้ได้ก็เยี่ยมครับ
สาธุเจริญธรรมครับ
:b36:

ศิกย์ ก. เขียนด้วยจิตนาการ

ศิษย์ ข. เขียนออกมาจากใจที่เข้าไปเห็น

ทั้งคู่...เป็นผลผลิตที่ตกผลึกของแต่ละคน

เหตุใดเขาถึงสรุปได้อย่างนี้...ต่างหาก...ที่ควรเจะเป็นวิธีใช้พิจารณา

สาธุ คุณกบให้ข้อสังเกตไว้ดีมากครับ อนุโมทนา
ที่เราถกกันอยู่ขณะนี้ ที่คุณฝึกจิตกำลังสนใจ ที่หลวงพ่อพุทธทาสท่านแจงไว้ น่าจะเกี่ยวกันกับความเป็นไปภายในของศิษย์ ข. และตอบข้อสงสัยตามข้อสังเกตของท่านกบได้กระมังครับ
:b16:

asoka

eragon_joe เขียน:

ฝึกจิต เขียน:

eragon_joe เขียน:

asoka เขียน:

ต้องนำโลกุตรธรรมผสมโลกียธรรมอย่าง สมดุล หรือที่เรียกว่า สายกลาง เท่านั้น หากยังอยู่ในโลก นี้

ท่านผสมมันเข้าด้วยกันได้ด้วย...

:b1:

ที่ผมกล่าวเช่นนั้นเพราะกระะผมรู้ดีว่าตัวเองยัง ไม่สิ้นกิเลส อาสาวะ อนุสัย และ ยังบรรลุถึงอีกฝั่งหนึ่งของธรรม ที่เป็น อสังขตธรรม ถึงอสังขตธาตุ หรือธรรมธาตุ นะครับ จึงเข้าถึงมาเพียงแค่นี้ จึงกล่าวไว้ได้เพียงแค่นี้นะครับ ส่วนหากเข้าถึงแล้วความเห้นเป็นเช่นไรต่อไปนั้น ก็บ่หู้ อะคราบ :b12:

ต้องขอโทษด้วยที่เผลอมาแย๊บท่าน

:b1:

กับท่านฝึกจิตเอกอนเข้าใจค่ะ ถ้าเห็นแต่แรกว่าเป็นข้อความของท่าน
เอกอนจะไม่ทัก
เพราะเราต่างก็ต้องค่อย ๆ ปฏิบัติและทำความเข้าใจกันไป :b12:

แต่เป็นท่านอโศก ต้องแย๊บ ค่ะ :b13:

เพราะ ท่านอโศกมีใจคิดที่จะสอนธรรม ถ่ายทอดธรรม

:b11:

แย๊ปมาต้องโยกตัวหลบนิดหนึ่งแล้วสอยกลับที่ท้อง.....โอ๊ะ!...ไม่ได้ลืมไปว่าน้องเอก้อนเธอพูดค๊ะ ขา
:b12:

ไม่ทราบว่าที่น้องเอก้อนแย๊ปกลับนี่เพราะความ (เพียรใส้)หรือเพราะใจอนุโมทนานะครับ หรือว่าอยากจะมาช่วยเจียรนัยและขัดเกลา? ฯลฯ......
:b10:

แต่ทุกอย่างก็ขอบคุณครับ อนุโมทนาด้วย
สาธุ
:b12:

eragon_joe

asoka เขียน:

แย๊ปมาต้องโยกตัวหลบนิดหนึ่งแล้วสอยกลับที่ท้อง.....โอ๊ะ!...ไม่ได้ลืมไปว่าน้องเอก้อนเธอพูดค๊ะ ขา
:b12:

ไม่ทราบว่าที่น้องเอก้อนแย๊ปกลับนี่เพราะความ (เพียรใส้)หรือเพราะใจอนุโมทนานะครับ หรือว่าอยากจะมาช่วยเจียรนัยและขัดเกลา? ฯลฯ......
:b10:

แต่ทุกอย่างก็ขอบคุณครับ อนุโมทนาด้วย
สาธุ
:b12:

อืมม์ สนทนาธรรม แต่ดันถูกที่ท้อง ... :b16:

ความคิดออกมาจากที่ใดล่ะ :b1:

ถ้าท่านไม่ทราบ ท่านก็ไม่ต้องคิดก็ได้นี่ รู้มั๊ย.. :b16:

asoka

eragon_joe เขียน:

asoka เขียน:

แย๊ปมาต้องโยกตัวหลบนิดหนึ่งแล้วสอยกลับที่ท้อง.....โอ๊ะ!...ไม่ได้ลืมไปว่าน้องเอก้อนเธอพูดค๊ะ ขา
:b12:

ไม่ทราบว่าที่น้องเอก้อนแย๊ปกลับนี่เพราะความ (เพียรใส้)หรือเพราะใจอนุโมทนานะครับ หรือว่าอยากจะมาช่วยเจียรนัยและขัดเกลา? ฯลฯ......
:b10:

แต่ทุกอย่างก็ขอบคุณครับ อนุโมทนาด้วย
สาธุ
:b12:

อืมม์ สนทนาธรรม แต่ดันถูกที่ท้อง ... :b16:

ความคิดออกมาจากที่ใดล่ะ :b1:

ถ้าท่านไม่ทราบ ท่านก็ไม่ต้องคิดก็ได้นี่ รู้มั๊ย.. :b16:

ยังไม่ถูกท้องกระมังครับ เพราะหมัดถูกระงับยัยยั้งไว้ก่อนแล้ว
:b12:

แต่ไอ้เรื่องที่ว่า "ไม่ต้องคิดก็ได้" นี่โดนใจเดี๊ยะเลยครับ
เพราะที่เพียรปฏิบัติภาวนาอยู่ทุกวันนี้ก็เพื่อให้ได้เข้าถึงการมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องคิดไม่ต้องปรุง ให้ชีวิตได้อยู่กับกิริยาอาการตามธรรมชาติทำหน้าที่ไปจนกว่าเหตุปัจจัยจะหมดกำลัง
:b20:

เจริญธรรมนะครับคุณเอราก้อน ตกลงไม่ได้ถูกตุ้ยท้องนะครับ
:b12:

eragon_joe

asoka เขียน:

ยังไม่ถูกท้องกระมังครับ เพราะหมัดถูกระงับยัยยั้งไว้ก่อนแล้ว
:b12:

เจริญธรรมนะครับคุณเอราก้อน ตกลงไม่ได้ถูกตุ้ยท้องนะครับ :b12:

ตกลง คิด อะไรล่ะ :b16:

ฝึกจิต

asoka เขียน:

ฝึกจิต เขียน:

asoka เขียน:

ฝึกจิต เขียน:

asoka เขียน:

:b8:
ฝึกจิต....
แล้วควรดำรงอยู่อย่างไรครับ
สมมติ ว่า ตัวกูไม่มีอยู่จริง แล้ว พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นก็คงไม่มีใช่มั้ยครับ แล้ว ....
:b12:

5555 ง่ายจะตายครับคุณฝึกจิต
พ่อแม่ ลูกเมีย และผู้อื่นมี ธาตุขันธ์ที่สมมุติชื่อให้ว่า "ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย และวิบากที่เกี่ยวเนื่องกันมา ก็ทำหน้าที่กันไปด้วยสำนึกรับผิดชอบ ด้วยเหตุและผล
แต่ พ่อฉัน(กู) แม่ฉัน ลูกเมียฉัน(กู) ไม่มี หรือไม่มี "กูหรือของกู"ไปยึดถือในพ่อ แม่ ลูก เมีย และ ใครอื่น
พูดง่าย ฟังยากหน่อย แต่ถ้าคุณฝึกจิตทำความเพียรต่อเนื่องไปจนความรู้สึกเป็น "ตัวกู ของกู" เขาเงียบไป หลบหายไปหรือที่สุด "ตายไป" คุณฝึกจิตจะรู้ที่ใจของคุณฝึกจิตเองว่า "จะอยู่อย่างไรครับ คงจะตอบให้รู้ด้วยตัวหนังสือและความคิดไม่ได้ครับ
:b1:

อุปมาคล้ายดั่งผมอยากจะให้คุณฝึกจิตรู้จักรสชาติของละมุดอินเดีย หรือลมุดเขมร คงยากจะอธิบาย มีแต่ต้องส่งมันมาให้คุณฝึกจิตชิม หรือคุณฝึกจิตต้องขวันขวายขึ้นไปหาชิมเองแถวเมืองเชียงใหม่ จึงจะได้รู้รสของมันครับ
:b12:

1."ฝึกจิต"มีอยู่ด้วย เหตุ ปัจจัย แล้ว สรุปว่า มีหรือไม่มีละครับ
2.แล้วท่านเข้าใจคำว่าตัวกูของกู ของท่านพุทธทาส นั้น หมายถึงอย่างไรครับ
3.การดับตัวกูของกูนั้นที่แท้นั้นคือการดับของสิ่งใด
4.เมื่อตัวกูของกูดับไปนั้นสิ่งใดที่เกิดมาแทน ครับ
5.แล้วท่านได้ทานละมุดนั้นแล้วยังละครับ
ส่วนเรื่องอุปมาที่ท่านว่านั้น พอเข้าใจครับ เพราะฟัง หลวงปูชา มาพอควรแล้ว ครับ
สาธุครับ

เจริญสุข เจริญธรรมครับ คุณฝึกจิต
ข้อ1.ฝึกจิต โดยโลกย์ มี โดยธรรม ไม่มี ถ้าคุณฝึกจิตเข้าถึงธรรมแล้วจะรู้ว่า "ฝึกจิต" ไม่มี
ข้อ 2.ตัวกู ของกู คือความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ สังโยชน์ตัวที่ 1 นั่นเลยทีเดียว
ข้อ 3.การดับตัวกูของกู คือการดับความเห็นผิด มิจฉาทิฏฐิ อันได้แก่ตัวสักกายทิฐิ
ข้อ 4.ตัวกูของกู คือสภาวะ "อัตตา" ถ้าดับไปแล้ว "อนัตตา"สภาวะไร้ตัวกู จักเกิดขึ้นมาแทนครับ
ข้อ 5.ละมุดเขมรหรือละมุดอินเดียนั้นผมได้รับประทานมาหลายปีแล้วครับ ทั้งยังได้ส่งเสริมผู้คนให้ปลูกไว้กินมากมาย และจะทำต่อไปจนกว่าจะพูดไม่ได้หมดลมครับ
onion

ผมยังเข้าไม่ถึงหรอกครับ แต่ผมรู้ว่า จะเกิดไฟได้ต้องมี เชื้อเพลิง + อุณหภูมิ+ความชื้น+ออกซิเจน เมื่อปัจจัยเหล่านี้ พร้อม เหตุของการเกิดอุณหภูมิที่ร้อนจนเหมาะสม ย่อมเกิดไฟเมื่อนั้น แต่เมื่อมีเหตุให้ไฟดับ ปัจจัย กระจายกันกลับสู่ สภาพก่อนการประชุมกันเข้ามาก็แค่นั้นเอง มันก็คือ การสืบเนื้องกันมาเป็นทอดๆ

ผมคิดว่าหากท่านเห็น แค่ที่ สังโยชน์ตัวที่ 1 อย่างเดียว ท่านคงต้องหาละมุดรับประทานเพิ่มอีกนะครับ หากเอาธรรมของท่านพุทธทาส มาแล้ว ก็ หาธรรมท่านมาฟัง ให้เข้าใจมากยิ่งๆขึ้นด้วยเถิดครับ

แต่อย่างว่า อะไรๆมันไม่แน่ดอก :b12:

สาธุครับ

ตอบแบบสั้นๆ คงไม่จุใจ ไม่ตรงกับสัญญาที่คุณฝึกจิตบันทึกไว้ เลยแนะให้ผมกลับไปอ่านธรรมะของหลวงพ่อพุทธทาสซ้ำอีก ขอบคุณครับที่แนะนำ
เรื่องของตัวกูของกู ถ้าจะเอ าให้ยาวก็ยาวอย่างที่หลวงพ่อพุทธทาสแจกแจงขยายความมาตลอดอายุขัยของท่าน แต่ถ้าจะให้สั้นก็สั้นอยู่เท่าที่่ตอบมาครับ
:b41:

สังโยชน์ข้อที่ 1 เป็นเป้าหมายแรกที่ต้องรู้ให้ชัดเพราะสำคัญมาก ถ้าสังโยชน์ตัวนี้ดับขาด วิจิกิจฉาสังโยชน์ตัวที่ 2 จะดับตามโดยอัตโนมัติ ส่วน สีลัพพตปรามาสนั้นเป็นผลพลอยได้จากการที่วิจิกิจฉาดับขาด และสักกายทิฐิตายไป
:b12:

ละมุดเขมรนั้นทานจนอิ่มพอแล้วตอนนี้กำลังเพียรเพื่อจะให้ได้ทานสมุนไพรที่ทำให้อะไรๆมันเหี่ยวแห้งอยู่ครับ
:b12:

ทราบว่าช่วงนี้ฟุ้งมากกลัวจะออกนอกทาง ต้องรีบไปหาสมุนไพรสลายนิวรณ์มากินนะครับ ที่ร้านพุทธโอสถเขามีขายครับ
:b12:

อีกนิดนะครับท่านไม่ได้อวดเก่งหรืออวดภูมิแข่งกับท่านนะครับ เพราะผม่เริ่มได้แค่ต้นปีเอง ยังไม่ถึงไหนแน่ๆ แต่ที่ท่านว่า ถ้าสังโยชน์ตัวนี้ดับขาด วิจิกิจฉาสังโยชน์ตัวที่ 2 จะดับตามโดยอัตโนมัติ ส่วน สีลัพพตปรามาสนั้นเป็นผลพลอยได้จากการที่วิจิกิจฉาดับขาด
แต่ตามสัญญาที่ผมมีนั้น มันไม่ใช่ครับ หากสักกายทิฏฐฺินี้ดับขาด สังโยชน์ที่เหลือมันดับหมดแล้ว ก็เป็นพระอรหันต์แล้วละครับ ลองฟังดูใหม่นะครับ จากท่านพุทธทาส(ลักษณะของโสดาบัน) หรือ หลวงพ่อฤษีลิ่งดำ ก็ได้ เพราะโสดาบัน นั้น ลดได้แค่ระดับนึ่งเท่านั้น (แต่ระวังติดสมมุติ)
และที่ว่าตัวกูของกูดับแล้วนั้น อะไรมาแทน ก็ไม่ใช่อนัตตา นะครับ ลองฟังที่สิ่งใดที่มาแทนที่ "ตัวกูของกู"ของท่านพุทธทาส อีกสักครั้งนะครับ"

:b8:

กบนอกกะลา

ละ 1 แล้วจะได้อีก 2 หรือ ละ อีก 9 ได้

ก็ขึ้นอยู่กับ..สักกายทิฏฐิ...ของเรากินความหมายไปถึงไหน...

มันเป็นสมมุติ...ของเราอยู่...

ฝึกจิต

กบนอกกะลา เขียน:

ละ 1 แล้วจะได้อีก 2 หรือ ละ อีก 9 ได้

ก็ขึ้นอยู่กับ..สักกายทิฏฐิ...ของเรากินความหมายไปถึงไหน...

มันเป็นสมมุติ...ของเราอยู่...

เบญจขันธ์ได้นามว่าสักกายะและสักกายันตะ
ภิก ษุ ท .! สัก ก า ย ะ เป็น อ ย่างไรเล่า? ภิก ษุ ท .! คำ ต อ บ คือ
อุปาทานขันธ์ทั้งห้า. ห้าเหล่าไหนเล่า? ห้าคือ รูปขันธ์ที่ยังมีอุปาทาน ๑
เวทนาขันธ์ที่ยังมีอุปาทาน ๑ สัญ ญ าขันธ์ที่ยังมีอุปาทาน ๑ สังขารขันธ์ที่ยังมี
อุ ป า ท า น ๑ แ ล ะ วิ ญ ญ า ณ ขั น ธ์ ที่ ยั ง มี อุ ป า ท า น ๑ ภิ ก ษุ ท .! นี้ เรีย ก ว่ า
สักกายะ.
ภิ ก ษุ ท .! สั ก ก า ยั น ต ะ เป็ น อ ย่ า ง ไรเล่ า ? ภิ ก ษุ ท .! คำ ต อ บ
คือ อุปาทานขันธ์ทั้งห้า. ห้าเหล่าไหนเล่า ? ห้าคือ รูปขันธ์ที่ยังมีอุปาทาน ๑
เวทนาขันธ์ที่ยังมีอุปาทาน ๑ สัญ ญ าขันธ์ที่ยังมีอุปาทาน ๑ สังขารขันธ์ที่ยังมี
อุป า ท า น ๑ แ ล ะ วิญ ญ า ณ ขัน ธ์ที่ยั งมี อุป า ท า น ๑. ภิ ก ษุ ท .! นี้ เรีย ก ว่า
สักกายันตะ แล.

ใช่มั้ยครับท่าน

กบนอกกะลา

ใช้ตอบข้อสอบแล้วละก้อ. :..คงไม่ผิด

:b8:

39639.ถังขยะใจ

ผู้ใช้งานขณะนี้