ตอนนี้ปัญหาใหม่ของการนั่งสมาธิของผม คือว่า เมื่อถึงกำหนดเวลาครึ่งชั่วโมง ผมจะออกจากสมาธิทันที ถึงแม้ผมรู้ว่ามันเป็นการตัดสินใจของผมที่จะลืมตา แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ที่ว่า ทำไมต้อง 30 นาที เป๊ะๆ และสภาวะเช่นนี้ก็เป็นตั้งแต่แรกที่เริ่มทำสมาธิ คือช่วงแรกจิตของผมไม่สงบเป็นธรรมดา อันนี้เข้าใจ ช่วงที่สองเป็นช่วงของความสงบอย่างมาก บางครั้งรู็สึกว่าหายไปเลย แต่อีกสักเดี๋ยวความรู้สึกกลับมา พร้อมกับความสงบที่หายไป และเมื่อผมลืมตาขึ้น ก็พบว่ามันผ่านไปเพียง๓๐นาทีอีกแล้ว เป็นเช่นนี้บ่อยมากในช่วงหลังๆ ลืมบอกผมกำหนดพองยุบ

คือผมจะทำไงให้ได้นานกว่านี้

เท่าที่ดูไม่เห็นเป็นปัญหาอะไรเลย

จขกท. ต้องการจะเรียนรู้ธรรมชาติคือกายใจนี้ คุณจะต้องกล้าเล่นกล้าทดลองกับมัน ขยับไปขยับมาพลิกไปพลิกมา

เมื่อต้องการจะเพิ่มเวลาขึ้นอีก ก็ค่อยๆปรับขึ้นไป เดิม 30 นาทีใช่ไหมครับ อ้าวก็ปรับเป็น 40 นาที แล้วก็ตามดูรู้ทันนามรูปไป...ไม่ถึง 40 นาทีไม่เลิก แม้จะลืมตาก็ตาม...เราต้องการจะหลับตาก็หลับอีกได้ มิใช่ว่าลืมตาแล้วหลับอีกไม่ได้ หรือจะลืมตาก็ได้อีก ช่องทางเยอะแยะ ถึงได้บอกว่าเราต้องกล้าเล่นกับมัน

แถมอีกหน่อย เมื่อใช้อิริยาบถนั่งตามดูรู้ทัน (กำหนด) นามรูป 40 นาทีแล้ว ควรเดินจงกรม 40 นาทีด้วย

อ่อ ขอบคุณนะครับ.....เพิ่งรู้นะว่า หายโดน แบนแล้ว

คุณปัต ฯ ทำกรรมฐานเพื่อจุดประสงค์ใดครับ

ไปโดนแบนเรื่องอะไรมาละนี้...

ไม่รู้ว่าถ้าบอกว่า เพื่อมรรคผลนิพพาน จะเกินตัวไปไหมครับ??

ไม่เกินตัวหรอกครับ ทุกคนก็ตั้งจิตเพื่อมรรคผลนิพพานกันทั้งนั้น

ต้องนั่งต่อไปครับทีนี้ประสบการณ์ใหม่จะเกิดขึ้น หลายๆอย่างจนบางครั้งคุณมีข้อเลือกในการพิจารณาธรรมหลากหลายแนว ทั้งขันธ์5 หรือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา หรือสมาธิที่เน้นความสงบลงไปอีก

นิพพานในความคิดความเข้าใจคุณ ปัตฯ เป็นยังไงครับ

จิตใจเด็กพวกนั้นน่าจะมีแต่เรื่อง ตีๆ ต่อยๆ โกรธเคืองอาฆาต น่ากลัวมากเจ้าค่ะ
การนั่งกรรมฐานนี่สามารถบอกสภาะจิตของตัวเองได้เลยนะ ว่าคุนตกนรกหรืออยู่บนสวรรค์ บางคนก็มีท่าทางแปลกๆ เหมือน สัตว์ก็มะใช่ มนุษย์ก็มะเชิง ตัวไรมะรู้ บางคนก็เลื้อยเหมือนงูเลย

http://video.sanook.com/คลิป สำนักสงฆ์บ้านสะพานยาว เด็กผู้ชาย (2)-397448-player.html

http://fws.cc/whatisnippana/index.php?topic=80.0

กายกรรม วจีกรรม ทั้งที่เป็นทุจริตสุจริต ศูนย์บัญชาการของมันคือมโนกรรมที่เป็นทุจริตสุจริต แต่มีปัญหาคือว่ามนุษย์จะทำจะปฏิบัติยังไงจึงเข้าถึงศูนย์บัญชาการ ซึ่งเป็นต้นเหตุของทุกข์สุขทั้งมวล

ผมเห็นด้วยกับนิพพานตามบาลีที่ว่า "นิพพานนัง ปรมัง สุญญัง" อ่ะครับ หรือถ้าเป็นความคิดของผม :นิพพาน คือความสิ้นไปของเหตุต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเหตุที่เกิดทุกข์ เหตุให้เกิดขันธ์ เหตุให้เกิดชาติ ภพ ไม่มีอีกแล้ว ในสภาวะชื่อว่า "นิพพาน" และที่แน่ๆ นิพพานในความคิดของผม ไม่ใช่บ้าน ไม่ใช่เมือง ไม่ใช่สวรรณ์ วิมานอะไรแน่นอนครับ!!!