๔) เป็นสภาวธรรมอันเป็นไปตามเหตุปัจจัย ขึ้นต่อเหตุปัจจัย ไม่มีอยู่โดยลำพังตัว แต่เป็นไปโดยสัมพันธ์ อิงอาศัยกันอยู่กับสิ่งอื่นๆ

ผิดตรงข้อนี้ครับ

นิพพาน ไม่ขึ้นกับเหตุปัจจัยครับ .............ที่ถูก

นิพพาน เป็นปรมัตถธรรมหรือธรรมอันยิ่ง เป็นสัจจะ เป็นอมตะ เป็นธรรมธาตุ มีบัญญัติเรียกชื่อได้ บอกวิธีเข้าไปสู่สภาวะนิพพานได้แต่อธิบายให้ผู้อื่นรู้สภาวะไม่ได้
อุปมาคล้ายเรื่องควมเค็มหรือรสเค็มของเกลือ ไม่มีใครสามารถอธิบายความเค็มได้ แต่สามารถบอกวิธีที่จะสัมผัสรู้ความเค็มได้
การพยายามจะอธิบายเรื่องนิพพานจึงจะมีปัญหาให้ถกเถียงกันอีกมากมายไม่รู้จบ เป็นมากันอย่างนี้ทุกยุคทุกสมัย
สัมผัสนิพพานให้ได้ด้วยตนเองแล้วจะหมดปัญหา เหมือนคนที่เอาเกลือมาวางบนลิ้นแล้วไม่จำเป็นต้องอธิบายให้เขาฟังเลยว่า เค็ม เป็นอย่างไร

ต ถ

ถ้าจะอุปมาสุข ทุกข์ ไม่สุขไม่ทุกข์ เป็นความเค็ม พอได้
ไม่ได้ชิม ย่อมไม่รู้รส
ได้ชิม ย่อมรู้รส

หลับอยู่เคย นำพระสูตรที่กล่าวถึง นิพพานเป็นเขต เป็นสถาน



เป็นพระสูตรที่อุปมาถึงนิพพานไว้
เป็นอุปมาที่ตรงประเด็น นำมาใช้อธิบายนิพพานได้เหมาะกว่า เกลือ นะ

ร่วมแสดงความเห็น

การใช้อุปมาใด กับสภาวะธรรมใด ต้องรอบคอบ
มีเกลือ มีลิ้น มีผัสสะ อ้างอิง ไปถึงนิพพาน
อุปมาเช่นนี้ สะท้อนผู้ผัสสะ สิ่งที่ผัสสะ อารมณ์ที่เกิดจากผัสสะ

กินข้าว "อิ่ม" ไม่ต้องไปถามใครว่า "อิ่ม" เป็นยังไง

อืมม์ ยังไม่แน่ใจ

เพราะอิ่ม ก็มีอิ่มหลายระดับน่ะ
แบบว่า อิ่มข้าวแต่ยังต่อผลไม้ได้ หง่ะ

หรือ อิ่มข้าวแล้ว ตบท้ายด้วย หน๋มหวาน สักถ้วย

อิอิ อิ๊ม อิ่ม

"ก่อนอิ่ม" ก็ปรุงแต่ง แซบหลายยย
"อิ่มแล้ว" ก็เลิกปรุงแต่ง

อิ่มจริง ๆ ก็มีระดับเดียวแหละ ท่านเรียก อเสขะ
นอกนั้น อิ่มหลอก ๆ ลับหลังกินจุ๊บกินจิ๊บ ท่านเรียก เสขะ

(มุขใช่อ่ะป่าวเนี้ยย กั่วอ่ะ .. )

เปล่า ก็แสดงความเห็นไปแบบซื่อ ๆ หง่ะ
ช่วงนี้ ไม่ค่อยจะเหลี่ยมจัด
อิอิ หมดเหลี่ยม ตัวกลม กลิ้ง กลิ้ง

ไม่น่าเชื่อเท่าไหร อิอิ ..

เชื่อได้.....แต่ก็ต้องเชื่ออีกด้วยว่า...เดียวมันก็ไม่เที่ยง

ช่ายยยย เดี๋ยวก็ "ไม่เที่ยง เกิดดับ" อิอิ ...

....
นิพพานก็ไม่เป็นอัตตา
ขันธ์ ๕ ก็ไม่เป็นอัตตา
ไม่ได้มีอัตตาแท้จริงอยู่ที่ไหนทั้งนั้น
ไม่ใช่ว่าขันธ์ ๕ เป็นไป จะมีอัตตาขึ้นมา
ไม่ได้มีอัตตาที่จะเกิดขึ้นและดับสลายไป
อัตตาไม่มี มีแต่การยึดถือว่ามีอัตตา
คืออัตตามีอยู่เพียงในการยึดถือ
เมื่อหมดการยึดถือ การยึดถือหายไป
อัตตาที่ไม่มี ก็ไม่มีไปตามเดิม
ภาพอัตตาก็หายไป
เพราะฉะนั้น คำว่า "อัตตา" นี้
ในบาลี เมื่อแปลลึกลงไปจึงหมายถึง
การยึดถืออัตตา เช่น ในพุทธพจน์
ที่ตรัสเรียกพระอรหันต์ว่าเป็น
"อัตตัญชโห" แปลแค่ตามรูปศัพท์ว่า
"ผู้ละอัตตา" แต่ความหมายคือ
"ผู้ละไร้ความยึดถืออัตตา"
เพราะไม่มีอัตตาที่จะไปละ
เมื่อละความยึดถืออัตตาได้
อัตตาที่ไม่มีอยู่แล้ว ก็หมดภาพที่
สร้างใส่ให้ไว้แก่ชื่อของมัน
ภาพอัตตาที่ยึดไว้ถือมา
ก็ลับตาหายไป
....
จากหนังสือ นิพพาน-อนัตตา ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท โดย พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต)

อนัตตา มี...เพราะมีอัตตา

เมื่อไม่มีอัตตา...เสียแล้ว....อันที่มีก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร

ผมว่าพระท่านก็สอนตามอินทรีย์ธรรมนะ ตึงไปก็ผ่อน หย่อนไปก็ดึง
เราจะอธิบายวิมุติให้ตรงตามคำสมมุติกระนั้นหรือ เขียนครึ่งบรรทัดวนรอบสุดขอบจักรวาล คุณว่าจะพอไหม

สวัสดีครับพี่deecup
ที่หลวงตามหาบัวท่านแสดงไว้ว่า "นิพพานไม่ใช่อัตตาและไม่ใช่อนัตตา" นั้น เพราะธรรมที่ท่านแฝงไว้ตรงนี้คือ อัตตานั้นก็ยังไม่พ้นสมมติและอนัตตานั้นก็ยังไม่พ้นสมมติ ส่วนพระนิพพานนั้นเป็นวิมุตติคือพ้นสมมติไปแล้ว ดังนั้นนิพพานท่านจึงแสดงไว้ว่า ไม่ใช่ทั้งอัตตาและอนัตตา.....
ส่วนความเห็นในธรรมที่ว่า "สัพเพ ธัมมา อนัตตา" ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตานั้น...คงเอามาใช้อธิบายพระนิพพานได้ไม่เต็มที่นัก เพราะว่า กิเลสก็เป็นธรรม นามรูปก็เป็นธรรม ไตรลักษณ์ก็เป็นธรรม ถ้าเราเอาพระพุทธพจน์ข้อนี้มายกแล้ว เราทุกคนก็คือพระนิพพานนั่นเองครับ
ขอบคุณครับ

ไม่ทำความรู้ว่ามันเป็น
..ให้มันเป็น..