คิดว่า ใช่/ไม่ใช่ อย่างไร

ไม่มี ปัญญา อยู่ในภาพครับ และขาด มรรคมีองค์8 ขาดพระไตรลักษณ์ครับผม

คำว่า "ไม่มีปัญญา" นั้น หมายถึงผู้เขียนภาพไม่มีปัญญา หรือ ไม่มีคำว่าปัญญา ในภาพครับ
ส่วนอย่างอื่นเดียวให้ผู้รู้เขาอธิบายอีกทีนะครับ ส่วน มรรค ไม่ขาดแน่ และไตรลักษณ์ ไม่ขาดแน่ แต่มันรวมอยู่ในธรรม ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้นั้น ครับ
l

ปัญญา..ในภาพมีครับ...อยู่ใต้คำว่า...อุเบกขา...เขียนเป็นวงว่า...สติ..สมาธิ..ปัญญา

ในภาพจึงมีครบ...ทั้งศีล..สมาธิ..ปัญญา...ก็รวมความว่า...มรรค 8 มีครบ

แต่ผมไม่เข้าใจภาพนี้หรอกครับ

ไม่มีคำว่าปัญญาครับ ในแผนภาพ ขอโทษครับที่ทำให้งง

ภาพมันเล็กไปจึงมองไม่เห็น คำว่า ปัญญา มันวิ่งรอบร่วมกับ สติ และสมาธิ ภานในจิต ครับ

ขอบคุณครับ

สติ สมาธิ ปัญญา มันเล็กไปหน่อยจริงๆด้วย

ผมว่ายังขาดขันธ์ห้า กับอายตนะ และกฏไตรลักษณ์(สำคัญ)
และเครื่องที่ให้ได้มาซึ่ง สติ สมาธิ ปัญญา สามสิ่งนี้อย่ดีๆจะเกิดขึ้นเองไม่ได้
ต้องมีเครื่องมือในการฝึกและบริหารจิต

จริงแล้ว คำว่าสังขารในรูปนี้ คือ กองรูป ในขันธ์5 นั้นเองครับ แต่เป็นคำพูดแบบชาวบ้านว่าสังขาร
ส่วนอายตนะ ท่านว่ามันเป็นส่วนไหนละครับ สัมพันธ์กับ ผัสสะไม่ละครับ

ส่วนกฎไตรลักษณ์นั้น เป็นกฎแรกและสุดท้ายที่จะทำให้เข้าสู่นิพพานได้

ถ้าเขียนธรรมทั้งหมด หน้ากระดาษเดียวก็คงไม่พอครับ
จึงมีเท่าที่ คนทั่วไปที่ใฝ่ธรรมพอจะเข้าใจบ้าง
ส่วนธรรม ผัสสะ ต้องศึกษาและเรียนรู้กัน

เบื้องต้นส่วนที่อย่างให้ทำความเข้าใจคือ
สุข ทุกข์ วิ่งเข้าออกจากจิต อยู่เสมอ ใช้มั้ย
อุเบกขารมณ์ อยู่ระหว่าง สุขกับ ทุกข์ ใช้มั้ย
สติต้องมี สมาธิ ปัญญา วนรอบในจิต ใช้มั้ย
จิตต้องมีศิลเป็นฐานไว้ ใช้มั้ย
ส่วนธรรม กับผัสสะ ที่มากระทบนั้น ต้องใช้สติ สมาธิ ปัญญา นำธรรม มาใช้ร่วม ใช้มั้ย

ผมก็ไม่รู้เดาๆเอา

ขอบคุณครับ

สวัสดีครับพี่ฝึกจิต
คำแนะนำของผมคือ อย่าส่งจิตออกนอก ให้รู้อยู่เฉพาะภายในคือกายและใจตน เพราะเมื่อไหร่จิตส่ายออกไปข้างนอกย่อมเกิดผัสสะ เกิดสังขาร เกิดอุปทาน เกิดเวทนา เกิดตัณหาฯลฯ เพราะฉะนั้นจึงแนะนำว่า อย่าส่งจิตออกนอก ให้รู้อยู่เฉพาะภายในคือกายและใจตนเองครับ
ขอบคุณครับ

ขันธ์ 5 คือ กาย + จิต
กาย คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ (กายเสื่อมทุกข์กาย)
จิต คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ (จิตปรุงแต่งทุกข์ใจ)

ขันธ์ 5 ไม่ที่ยง ขันธ์ 5 เป็นทุกข์
สรรพสิ่ง ไม่เที่ยง สรรพสิ่งเป็นทุกข์

"สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์สิ่งนั้นไม่มีตัวตน"
ขันธ์ 5 ไม่มีตัวตน
สรรพสิ่ง ไม่มีตัวตน

ผัสสะ เกิดขึ้น ตลอดเวลา ใช้มั้ยครับ ลมพัด มาโดนกาย ร้อน เย็น ก็เกิดผัสสะ อยู่เฉย ใจยังสามารถเกิดผัสสะได้ การไม่ให้เกิดผัสสะได้นั้นย่อมไม่ได้
จึงต้องใช้ธรรม มาเติมในผัสสะนั้น เพื่อให้ได้ วิชชาผัสสะ
คำว่า อย่าส่งจิตออกนอกนั้น เป็นคำสอนใหญ่เรื่องหนึ้งของ หลวงปูดุลย์ เป็นรูปแบบการมี จิตผู้รู้ และจิตมีกิเลส เช่น เมื่อไหร จิตมีกิเลสเกิดผัสสะ แล้วนำมาปรุงแต่ง ก็ให้รู้ทัน ด้วยจิตผู้รู้ แล้วอย่าหลงไปคิดต่ออีก ก็เหมือนกับ วิชชาผัสสะนั้นเอง จนเกิดอีกคำที่ว่า จิตเห็นจิต คือ เห็นจิตที่เป็นทุกข์ คือสมุทัยอันเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ จึงควรเพียรที่จะ รู้ด้วยจิตที่เป็นกลาง(อุเบกขาจิต) เพราะเห็นแล้วว่าเป็นสภาพที่พ้นจากทุกข์ ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ
สรุปสุดท้าย จะเห็นว่าจิตเองก็ไม่เที่ยง จิตก็ทุกข์ จิตก็อนัตตา
ท่านลอง มองว่า มีมิเตอร์ สุข------อุเบกขา------ทุกข์ อยู่ข้างหน้าไว้เสมอ เมื่อไหร่ เราสุข จะมีเส้นแดงๆวิ่งมาที่สุข แสดง สุขเร็ว สุขนาน แล้ววิ่งเข้าอุเบกขา (เส้นแดงหาย)ทุกครั้ง ทุกข์ก็เช่นกัน ก็อยู่กับจิตผู้รู้นั้น ท่านจะเห็นว่า สุขทุกข์ เราบังคับได้ เมื่อเกิดผู้รู้ขึ้น แต่อย่าลืม อุเบกขารมณ์เท่านั้นที่จะทำให้พ้นทุกข์ได้(ก็ต้องพ้นสุขแบบโลกๆด้วย)
ใช่มั้ยใช่อย่างไรลองศึกษากันดูนะครับ แล้วสนทนาหาหนทางกันใหม่ ขอบคุณครับ

ใช่ หรือไม่
ก็ต้องนำพุทธวัจจนะเป็นบรรทัดฐาน
เจ้าของภาพ ก็ควรจะแสดงภาพ และอธิบายภายให้ตรงกับพุทธวัจจนะ

ขอชื่นชมในความพยายามจิตนาการธรรมโดยอาศัยภาพ เป็นการทำให้สมองซีกขวาได้ใช้ทำให้สามารถบันทึกความเข้าใจได้ลึกขึ้น เข้าใจได้เร็วขึ้น เหมือนอย่างการใช้ mind map กระจายข้อมูลต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องทำให้มองเห็นองค์รวมของสิ่งที่ต้องการเรียนรู้และศึกษาได้ง่ายขึ้นอีกทางหนึ่งสำหรับท่านที่ชอบทางขีด ๆ เขียน ๆ
ขอเสริมความคิดเห็นจากภาพ 2 ประเด็น เผื่อว่าจะมีส่วนเติมเต็มความเข้าใจส่วนตัวและเพื่อน ๆ บ้างได้แก่

1.ภาพนี้น่าจะมีเรื่องวิริยะเข้าเกี่ยวด้วยก็จะดี เพราะผมคิดว่ามันจำเป็นต้องใช้ร่วมกับองค์ธรรมอื่น ๆ เหมือนตัวสติหากขาดตัววิริยะ ก็จะทำให้เกิดความไม่ก้าวหน้าในกุศลธรรม และในมรรคมีองค์ 8 ได้เห็นความสำคัญของธรรมข้อนี้อยู่ในองค์ประกอบหนึ่งด้วย
2. การปฏิบัติในสิ่งที่เราถนัดและตรงกับจริตจะทำให้เราก้าวหน้าในธรรมได้เร็วขึ้น นอกเหนือจากปัจจัยอื่น ๆ
แต่อย่างไรก็ตามหากเราเน้นในสิ่งที่เราถนัดจนเกินสมดุล บางครั้งก็จะเกิดความฟุ้งซ่านได้เหมือนกันดังนั้นภาพนี้ได้บอกหลักอุเบกขา เบรคเอาไว้ด้วยถือว่าดีทีเดียวตรงตามหลักธรรม

ขอทุกท่านเจริญในธรรม

เส้นทางนี้มันเกิดตอนพิจารณาธรรมตอนเดินจงกรม แต่ไม่ทราบว่าถูกต้องแค่ไหน จึงเอาข้อมูลมาให้กัลยาณมิตรทั้งหลายช่วยแนะนำ และเตือนสติผมครับ
และ จริงของท่านครับ ผมเองยังขาดส่วนนี้อยู่มาก รู้ก็เหมือนไม่รู้หากขาดความเพียร ในการปฎิบัติ "คนจะล่วงทุกข์ได้ก็เพราะความเพียร"
ขอบคุณที่เตือนสติครับ