"ศีลอันใดสมาธิอันนั้น สมาธิอันใดปัญญาอันนั้น" ถ้าเข้าใจก็หายสงสัยในไตรสิกขาครับ
ขอบคุณครับ

เป็นกระทู้..ที่แปลก...มาก...

ไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจ...

ความสงสัยจึงมีอยู่...

สวัสดีครับพี่กบนอกกะลา
**สงสัยสิดี ไม่สงสัยก็ไม่รู้ สงสัยแล้วถึงรู้ แต่รู้แล้วไม่สงสัย แต่ตอนนี้ชักงงๆกะคำพูดตัวเองละ

ศีลเป็นฐานของสมาธิ สมาธิเป็นฐานของปัญญา

สติ สมาธิ ปัญญา เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แยกจากกันไม่ได้
"ไม่มีสติก็ไม่มีสมาธิ ไม่มีสมาธิก็ไม่มีปัญญา"

สวัสดีค่ะ คุณลูกพระป่า

ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นองค์ธรรมที่ต้องอิงอาศัยกันเกิด ธรรมเกิดขึ้นแต่เหตุปัจจัย
ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นมาได้ลอย ๆ เพียงตัวของมันเอง
ศีลเป็นฐานที่จะเกื้อหนุนให้เกิดความเป็นปกติในจิตใจ เมื่อจิตใจมีความเป็นปกติเป็นเหตุให้เกิด
สมาธิที่ควรแก่การพิจารณา(ควรแก่การงาน) หรือเป็นเหตุให้เกิดปัญญานั่นเอง...

แม้แต่ในทางโลกการจะใช้ปัญญาพิจารณาเรื่องใดก็ต้องใช้สมาธิในระดับหนึ่งเพื่อที่จะหยุดความฟุ้งซ่านปัญญาจึงจะทำงานได้ (หรือเอาสมาธิไปหยุดความฟุ้งซ่านก่อนเพื่อให้สามารถใช้ปัญญาในการพิจารณาใคร่ครวญได้)

ขอเจริญในธรรม

สวัสดีครับพี่ปลีกวิเวก
ขอบคุณในธรรมครับ สาธุ

เคยอ่านผ่าน ไม่ทราบหนังสือเล่มใด หลวงปู่เทสก์ฯ ท่านแสดงไว้ สติอันใดสมาธิอันนั้น สมาธิอันใดปัญญาอันนั้น ถ้าจำผิดขออภัยนะค่ะ

สวัสดีครับพี่จันทร์เพ็ญ

ผมว่าพี่จำไม่ผิดหรอกครับ เพราะธรรมอันนี้ต้นสายเท่าที่ผมทราบมาจากการที่พระอาจารย์มั่นท่านแสดงต่อลูกศิษย์ท่านนั่นเองครับ แต่จะมีอยู่ในพระสูตรหรือไม่ผมเองก็ไม่ทราบครับ
ขอบคุณครับ

ไม่มีปัญญา สติ สมาธิ ก็พาลไม่สมบูรณ์ด้วย