เชื่อผมเถอะ...

วันนี้ถูกตีแรงไปหน่อย...อาจจะโกรธ

หากไปดูผลคือปฏิเวทของตนแล้ว...เห็นแล้ว

วันหลัง...จะคุยกันสนุก

แรง...ก็แรงของกิเลส

ธรรมแล้ว...ไม่แรง

ลองพิจารณาคำเหล่านี้ดู...

ทำไม...กิเลสถึงแรง...ทำไมธรรมถึงไม่แรง

ธรรมสากัจฉา....เอตัมมังคะละมุตตะมัง..ครับ..อันนี้ผมว่าเองนะ

ครูบาอาจารย์..นะของจริง

ความเข้าใจของคนที่ฟังมา...ก็มีจริงบ้าง...ไม่จริงบ้าง..ปนไป

ตรงไหนไม่จริง...รู้แล้ว...หากนิ่งเฉย...คือการประหารกันดี ๆ นี้เอง

คุณกบ.พูดเองเออเองทั้งนั้น จึงพลาดอยู่เรื่อย ใครจะไปโกรธคุณกบ มีแต่สงสารครับ
การมาสนทนาธรรมในลานธรรมจักรแห่งนี้หรือทุกลานธรรม asoka มาสนทนาด้วยเมตตาและพรหมวิหารธรรม
จะยิ้มน้อยๆจนถึงหัวเราะทุกครั้งเมื่อมีคนที่อาจจะหัวเสียเพราะถูกกระทบแล้วแสดงวาทะโต้ตอบออกมา สังเกตดูในวาทะเหล่านั้นมีโทสะหรือปฏิฆะปนมานิดๆเสมอ ผสมไปด้วยความคิดในมุมลบ(Negative Thinking)อยู่ตลอดเวลา

ไม่มีที่ใดที่จะคุ้ยค้นเอามานะทิฐิออกมาได้ดีเท่ากับการนำทิฐิ ความเห็นของตน มาชนกับความเห็นของผู้อื่น
เมื่อถูกกระทบจนมีปฏิฆะ มานะโผล่ จึงเป็นโอกาสอันดีทีจะได้เจริญวิปัสสนาภาวนาเอาสติปัญญามาชำระขุดถอนมานะทิฐิ กิเลส ตัณหาไปด้วย สนทนาธรรมไปด้วย ได้ประโยชน์ 2 ต่อ 3 ต่อ เข้าฮอร์สไปเลย

สบายใจกันได้นะครับ คุณกบและสหายแนวร่วมทั้งหลาย อโหสิกรรมไม่มีบาปเวรใดให้ไปขัดวางทางสู่มรรคผลของใคร เพราะเมตตาและอโหสิให้เสมอ

การแสดงความเห็นในสภาต้องแสดงเหตุผลให้เต็มที่และถูกต้องตามธรรม เพื่อความถูกต้องของส่วนรวมในที่สุด
จึงบางครั้งดูเหมือนมีวาจาที่ดูว่ากราดเกรี้ยวไปบ้าง กระทบกระเทียบเปรียบเปรยไปบ้าง แคะไค้ ขุดคุ้ยไปบ้างทั้งนี้ก็เพราะถูกกระทบมาก่อน จึงต้องตอบโต้กลับไปเพื่อปลุกให้เกิดสัมปชัญญะขึ้นทั้งสองหรือทุกฝ่าย มีประสงค์เพียงเท่านั้น จบการอภิปรายในสภา หมดเวลาก็ต้องกลับไปอยู่ที่ปกติตามเคยเท่านั้นเองครับ

ก่อนที่จะถกเถียงกันต่อมาเข้าใจคำศัพท์ที่เป็นประเด็นกันก่อน

-----------------------------------------------------------------------------------------------

[อ้างอิง]
พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตโต)
http://www.watnyanaves.net/th/book_detail/268

หน้า 74
เจโตวิมุตติ ความหลุดพ้นแห่งจิต, การหลุดพ้นจากกิเลสด้วยอำนาจการฝึกจิต หรือด้วยกำลังสมาธิ เช่น สมาบัติ ๘ เป็นเจโตวิมุตติอันละเอียดประณีต (สันตเจโตวิมุตติ)

หน้า 229
ปัญญาวิมุต "ผู้หลุดพ้นด้วยปัญญา" หมายถึง พระอรหันต์ผู้สำเร็ขด้วยบำเพ็ญวิปัสสนาโดยมิได้อรูปสมาบัติมาก่อน
ปัญญาวิมุตติ ความหลุดพ้นด้วยปัญญา, ความหลุดพ้นที่บรรลุด้วยการกำจัดอวิชชาได้ ทำให้สำเร็จอรหัตตผล
และทำให้เจโตวิมุตติ เป็นเจโตวิมุตติที่ไม่กำเริบ คือไม่กลับกลายได้อีกต่อไป

หน้า 567
อุภโตภาควิมุต "ผู้หลุดพ้นทั้งสองส่วน" คือ พระอรหันต์ผู้บำเพ็ญสมถะมาเป็นอย่างมากจนได้สมาบัติ ๘ แล้ว จึงใช้สมถะนั้นเป็นฐานบำเพ็ญวิปัสสนาต่อไปจนบรรลุอรหัตผล; หลุดพ้นทั้งสองส่วน (และสองวาระ) คือหลุดพ้นจากรูปกายด้วยอรูปสมาบัติ (เป็นวิภขัมภนะ) หนหนึ่งแล้ว จึงหลุดพ้นจากนามกายด้วยอริยมรรค (เป็นสมุจเฉท) อีกหนหนึ่ง; เทียบ ปัญญาวิมุต
[จบการอ้างอิง]

คู่ เจโตวิมุตติ และ ปัญญาวิมุตติ เป็นคำบอกสภาวะการหลุดพ้นว่าหลุดพ้นด้วยสมถะ(ชั่วคราว) หรือด้วยปัญญา(ถาวร)

คู่ อุภโตภาควิมุต และ ปัญญาวิมุต เป็นคำเรียกพระอรหันต์ที่บรรลุอรหัตตผลโดยที่ได้ และไม่ได้สมาบัติ ๘ ก่อนที่จะบรรลุเป็นพระอรหันต์

สังเกตุว่าการใช้คู่ เจโตวิมุตติ และ ปัญญาวิมุตติ ซึ่งเป็นคำแยกแยะการหลุดพ้นจากกิเลสถูกนำไปใช้เป็นคำเรียกพระอรหันต์จนเกิดความเข้าใจคลาดเคลื่อน(ในคนบางหรือหลายๆคน) ว่า ปัญญาวิมุตติ หมายถึงใช้ปัญญาล้วนบ้าง ใช้สมาธิเล็กน้อยบ้าง หรือ สมาธิไม่เด่นบ้าง แต่แท้จริงแล้ว พระอรหันต์ล้วนเป็นปัญญาวิมุตติทั้งสิ้นคือกำจัดกิเลสอย่างสิ้นเชิงด้วยปัญญา

ส่วนใครจะบรรลุมาอย่างไร จะใช้คำอื่นเช่น อุภโตภาควิมุต และ ปัญญาวิมุต เป็นต้น
หากสนใจตรวจค้นใน หน้า ๕๑๑ หัวข้อ อริยบุคคล ๗ ซึ่งเป็นชื่อเรียกของอริยบุคคล จำแนกเป็น ๗ ประเภท

-----------------------------------------------------------------------------------------------

อยากให้สนใจเรื่องความถูกต้องของคำศัพท์ที่จะนำมาเผยแพร่ หรือถกเถียงกันก่อน
เพราะ เพียงแค่เข้าใจความหมายของคำผิดพลาดก็สามารถส่งผลถึงความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนได้มากครับ

คำตอบสำหรับกระทู้

----------------------------------------------------------------------------------
อินทรีย์ ๕
-สัทธินทรีย์ (ความศรัทธา)
-วิริยินทรีย์ (ความเพียร)
-สตินทรีย์ (สติ)
-สมาธินทรีย์ (สมาธิ)
-ปัญญินทรีย์ (ปัญญา)
----------------------------------------------------------------------------------

ให้ลองพิจารณาดูว่า คนสมัยพุทธกาล เทียบกับคนสมัยนี้ มีอินทรย์ ๕ มากน้อยต่างกันแค่ไหน
ลองเทียบง่ายๆว่า
-ผู้ที่ฝึกสมาธิจนได้ฌาน ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นก็อยู่ไม่น้อยในสมัยนั้น
-คนที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อความหลุดพ้นก็มีอยู่มาก(จะเดินถูกผิดนี่อีกเรื่องนึง)
-คนก็มีความเพียรมากกว่า (พิจารณาสองข้อข้างต้น)
-สิ่งล่อใจที่ทำให้เกิดความฟุ้งซ่านซึ่งเป็นศัตรูของสมาธิ/สติ ก็มีน้อยกว่า
แค่ 4 ข้อข้างต้นก็น่าจะเปรียบเทียบได้ว่าพื้นฐานของคนสมัยนั้นแข็งแกร่งกว่าคนในปัจจุบันมาก
(ต่อให้ปัญญินทรีย์เท่ากันก็ได้นะครับ)

ยังไม่นับผู้สอนก็มีความสามารถมากกว่า (พระพุทธเจ้า พระสารีบุตร ฯลฯ)
เรื่องภาษาที่ใช้ก็มาจากพระพุทธเจ้าโดยตรงไม่ต้องมีการแปล ความผิดพลาดตกหล่นจากการแปลก็ไม่มี

รวมๆเหตุผลข้างต้นแล้ว คุณฝึกจิต คิดว่าเป็นไปได้ไหมล่ะที่คนในอดีตแค่ฟังพระพุทธเจ้าสอนก็บรรลุธรรมแล้ว?

กระจ่างแท้แน่ในจิต ขอบคุณมากครับ คุณ ยอดยุทธ

ผมเห็นด้วยนะ...คุณยอดยุทธ...ที่สุดท้ายต้องกำจัดกิเลสด้วยปัญญาทั้งนั้น



ดีใจกับคุณ asoka ด้วย...ที่ไม่มีโทสะ...ปฏิฆะ..และ...มานะ...แล้ว

ละปฏิฆะได้นี้..อย่างน้อยก็อนาคามี

ละมานะได้นี้...ก็มีเพียงพระอรหันต์

ใครทำได้แล้ว...จะไม่ให้ดีใจด้วยได้อย่างไร

แต่หาก...ปุถุชน..นะ...ว่าตัวไม่มีปฏิฆะ..ไม่มีมานะ...นะ

มัน...ขี้...โม้....

เอิ้ก...เอิ้ก..เอิ้ก....

คุณกบมีสติดีแต่ขาดสตัง หรือสัมปชัญญะ มีตรงไหนที่ผมบอกว่าผมหมดมานะและปฏิฆะ โปรดกลับไปอ่านใหม่ด้วยความพินิจพิจารณาให้ดี (ปัญญาสัมมาสังกัปปะ) อย่ามาสรุปความเอาตามใจตนเองไม่ดีนะครับ

นี่คือการฝึกหัดปฏิบัติธรรมกับของจริง อย่างที่ผมบอกไว้ข้างต้น
คณกบตกความสังเกต พิจารณา ต้องเพิ่มพูนหรือเติมเต็มในส่วนนี้ให้มากๆจึงจะเกิดสมดุลย์ในการปฏิบัติธรรมครับ

Sorry....Sorry....

หากว่าบทนี้..เป็นการว่าตัวท่านเอง...


แต่...หากว่าเป็นการดู...ปฏิฆะผู้อื่น...

เกรงว่า...อาจจะดูผิด...

ดูของตัว...จะมีประโยชน์กว่า...เด้อ

ผมเห็นด้วยกับความเห็นของท่านวิริยะนะ

ความจริงคนเหล่านี้สร้างมาเต็มมากพอแล้ว เคยสร้างพุทธภูมิกับสาวกภูมิร่วมกันมาเนิ่นนานมีกรรมเกี่ยวเนื่องกัน อีกอย่างท่านเหล่านั้นได้ครูดีจึงสามารถพ้นจากทุกข์ได้

คุณกบก็ตกสังเกต(สังกัปปะ) ไปอีกนั่นแหละ(เป็นธรรมดาของคนที่เน้นแต่เจริญสติแล้วละเลยการเจริญปัญญา) ลองอ่าน สังเกต(ไม่ใช้ความคิด ) พิจารณา(ใช้ความคิด) ข้อความที่ยกมาให้อ่านนี้ให้ดีๆซ้ำอีกทีนะครับ

ไม่มีที่ใดที่จะคุ้ยค้นเอามานะทิฐิออกมาได้ดีเท่ากับการนำทิฐิ ความเห็นของตน มาชนกับความเห็นของผู้อื่น
เมื่อถูกกระทบจนมีปฏิฆะ มานะโผล่ จึงเป็นโอกาสอันดีทีจะได้เจริญวิปัสสนาภาวนาเอาสติปัญญามาชำระขุดถอนมานะทิฐิ กิเลส ตัณหาไปด้วย สนทนาธรรมไปด้วย ได้ประโยชน์ 2 ต่อ 3 ต่อ เข้าฮอร์สไปเลย

สบายใจกันได้นะครับ คุณกบและสหายแนวร่วมทั้งหลาย อโหสิกรรมไม่มีบาปเวรใดให้ไปขัดวางทางสู่มรรคผลของใคร เพราะเมตตาและอโหสิให้เสมอ

การแสดงความเห็นในสภาต้องแสดงเหตุผลให้เต็มที่และถูกต้องตามธรรม เพื่อความถูกต้องของส่วนรวมในที่สุด
จึงบางครั้งดูเหมือนมีวาจาที่ดูว่ากราดเกรี้ยวไปบ้าง กระทบกระเทียบเปรียบเปรยไปบ้าง แคะไค้ ขุดคุ้ยไปบ้างทั้งนี้ก็เพราะถูกกระทบมาก่อน จึงต้องตอบโต้กลับไปเพื่อปลุกให้เกิดสัมปชัญญะขึ้นทั้งสองหรือทุกฝ่าย มีประสงค์เพียงเท่านั้น จบการอภิปรายในสภา หมดเวลาก็ต้องกลับไปอยู่ที่ปกติตามเคยเท่านั้นเองครับ

เมตตาแบบไหนกัน....
ปฏิฆะ..มานะตนถึงโผล่มาได้...
เมตตาขี้จุ๊...หรอ...

สังเกตุปฏิเวทของตนให้ดี....จริงหรือไม่จริง
เมตตาจริง...หรือเทียม...