เราไม่มีรูปจึงไม่มีนาม เราไม่มีนามรูปจึงไม่มีขันธ์ ไม่มีขันธ์ก็ไม่มีอายตนะ
ไม่มีอายตนะก็ไม่มีผัสสะ ไม่มีผัสสะก็ไม่มีวิญญาณเกิดขึ้น ไม่มีวิญญาณเวทนาก็ไม่เกิด
ทุกข์ก็ดับ วงจรการเกิดก็ไม่มี

แต่กลับมีเราอยู่ตรงคำแรกสุดพอดีแฮะ ............. คุณไม่เที่ยง.............ครับ

ใช่ครับผมยังยึดติดในตัวผมเอง ยังฆ่าตัวตนไม่ได้

อรูปพรหม...มีรูปหรือไม่มีรูป?

แล้ววงจรเกิดได้อนัตตาไปจากอรูปพรหมแล้วหรือยัง?

อ+รูป ก็ไม่มีรูปดิ ????

ก็นั้นนะซี..

ไม่มีรูป...

แต่ไม่เห็นจะนิพพานได้เลยนิ...

ความหมายของผมก็คือ หากไม่มีรูปกายก็ไม่มีจิต เพราะ รูปกาย + จิต ก็คือ ขันธ์
หากไม่มีขันธ์ก็ไม่มีการผัสสะ ไม่มีผัสสะก็ไม่มี วิญญาณ สัญญา สังขาร เวทนา การเกิดก็ไม่มี ทุกข์ก็ไม่มี นรกก็ไม่มี สวรรค์ก็ไม่มี

: b8: ถ้าอย่างนั้นค้นพบเทคนิคและวิธีฆ่าตัวตนแล้วหรือยัง
แล้วนี่กำลังทำกิจอะไรอยู่ ใช่กิจค้นวิธีฆ่า กู อยู่หรือไม่ หรือกำลังจะหาวิธีไปเกิดเป็นอรูปพรหม ครับ
ผ ฟ น ะ

รูปขันธ์นั้น มันมีอยู่หลายรูปซ้อนๆ กันอยู่ ลักษณะ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อม และดับไป อยู่ตลอดเวลา

รูปส่วนที่ตาเนื้อ มองเห็นได้นั้นส่วนน้อย ส่วนใหญ่มองไม่เห็นครับ

นั่นคือ รูปขันธ์ ที่ละเอียดลงไป ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา

quote="asoka"]
: b8: ถ้าอย่างนั้นค้นพบเทคนิคและวิธีฆ่าตัวตนแล้วหรือยัง
แล้วนี่กำลังทำกิจอะไรอยู่ ใช่กิจค้นวิธีฆ่า กู อยู่หรือไม่ หรือกำลังจะหาวิธีไปเกิดเป็นอรูปพรหม ครับ
ผ ฟ น ะ[/quote]


ก็คือเติมความจริงตามกฎไตรลักษณ์ในสัญญา ให้มากๆๆ เมื่ออายตนะภายนอกและภายในกระทบกันแล้วเกิดการรับรู้หรือวิญญาณ สมองก็ไปค้นหาสัญญา (กุศล) คิดปรุงแต่ง สิ่งที่ได้มาไม่ใช่เวทนา (ความพอใจ ไม่พอใจ) แต่เป็นความจริงของชีวิต ในทางตรงข้ามถ้าสะสมแต่อกุศล หรือความเชื่อ ความไม่รู้ ไว้ในสัญญามากๆ สิ่งที่ได้ออกมาก็คือความพอใจ ไม่พอใจ ตัณหา และอุปาทานก็จะตามมาทันที เป็นเหตุปัจจัยต่อเนื่องกัน สุดท้ายชาติ หรือการเกิดแห่งทุกข์ก็เกิดขึ้น