ตอนนี้มีเรื่องทุกข์ใจมาก ผมแต่งงานมาแล้ว 13 ปี แต่เมื่อ 4 ปีที่แล้วผมรู้จักผู้หญิง 1 คน ผมก็เล่าเรือ่งปัญหาครอบครัวให้เธอฟัง จนเกิดความเห็นใจและเกินเลยเมื่อปี 2007 ผมต้องรับผิดชอบสิ่งที่ทำลงไป และบอกเธอว่า ให้รอ ผมจะบอกทางภรรยาผม และจะเลิกกับภรรยาผม แต่ผมขอเวลา จนปี 2009 ภรรยาผมจับได้ว่ามีเธอ เธอให้ผมเลิกติดต่อกับน้องเค้า บอกว่าถ้าไม่เลิกจะฆ่าตัวตาย แต่ผมก็ยังแ อบคบกันเพราะผมสงสารน้องเค้า น้องเค้าเป็นคนอ่อนหวาน สุภาพ มารยาทดี แม่บ้านแม่เรือน ที่สำคัญเธอไม่เคยผ่านการมีแฟนมาเลย....ผมก็ได้แต่บอกให้เธอรอ....จนมาเมื่อวานนี้ 12/9/11 ผมได้บอกความจริงกับภรรยาผมไปว่าผมยังคบกับเธอ ภรรยาผมโมโหมากให้ผมสาบานต่อหน้าองค์พระว่าจะไม่ย่งกับไม่ติดต่อเธออีก ผมก็ทำตาม และผมก็ได้บอกกับน้องไปว่าขอให้เราตัดขาดกัน เพราะผมสาบานแล้ว แต่ใจจริงผมรักและแคร์น้องเธอมาก ผมรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นแต่ภรรยาผมก็รับไม่ได้ที่จะให้ผมมี 2 คน .....ผมควรจะทำยังไงดีครับ ให้มันจบดีกว่านี้ ผมเป็นคนไม่เด็ดขาด ลังเล แค่ตอนนี้กินไม่ได้นอนไม่หลับ จะโทรหาเธอก็ได้สาบานกับองค์พระต่อหน้าภรรยาแล้ว...ทุกข์มากครับ

สำหรับดิฉันคิดว่าคุณได้ตัดสินใจถูกแล้วที่เลิกติดต่อกับน้องเขา ความรักมันห้ามกันไม่ได้แม้ว่าคุณจะแต่งงานมีภรรยาแล้วก็ตามแต่ก็ใช่ว่าคุณจะมีความรักกับผู้หญิงที่คุณถูกใจไม่ได้ มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์พอเราเกิดถูกใจใครขึ้นมาเราจะคิดแค่ว่าเราถูกใจ โดยที่เราลืมไปว่าตอนนี้เรามีใครอีกคนหนึ่งอยู่ เหมือนกับการที่เราทำตัวเป็นโสดนั่นแหละ แต่อย่าลืมว่าคุณมีภรรยาอยู่แล้วเราจะทำตามที่ใจเราต้องการไม่ได้แม้ว่ามันจะยากขนาดไหนในการหักห้ามใจ ต้องนึกถึงภรรยาคุณด้วยนะ และสำหรับน้องคนนั้นดิฉันเข้าใจว่าคุณรักเขาและเขาก็รักคุณ แต่ในเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นคุณควรตัดสินใจให้เด็ดขาดเพราะมันจะทำให้เรื่องไม่สบายใจและปัญหาต่างๆยืดเยื้อไปมากกว่านี้ คุณทั้ง3คนก็ทุกข์ใจ สำหรับน้องเขาก็ต้องยอมรับความจริงแม้ว่ามันจะเป็นอะไรที่เจ็บปวดมากๆก็ตามเพราะคุณได้ให้ความหวังน้องเขา ให้เขามีความหวังที่จะรอคุณลองคิดดูนะถ้าเรามีความหวังกับอะไรสักอย่างแล้วเกิดไม่ได้ในสิ่งที่เราหวังเราจะผิดหวังมากแค่ไหน ยิ่งหวังมากเท่าไหร่ก็ยิ่งผิดหวังมากเท่านั้น ถ้าคุณรักน้องเขา สงสารเขา และไม่อยากให้เขาเสียใจก็หยุดความสัมพันธ์นี้เถอะค่ะ ดิฉันเชื่อว่าแผลใจของทุกคนไม่ว่าจะเจอกับสถานการณ์ไหนก็ตามสามารถรักษาได้ ดิฉันก็เคยอยู่ในสถานะแบบน้องที่คุณคบเหมือนกัน ดิฉันเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสกว่าจะทำใจได้เกือบปี เอาธรรมะเข้าช่วยเต็มที่ตั้งแต่ไปบวช ทำบุญทุกอย่าง นั่งสมาธิ ให้อภัยกับผู้ชายคนนั้น รักก็รักแต่เขามีภรรยาอยู่แล้วฉันก็ต้องยอมรับความจริง ส่วนภรรยาของคุณเมื่อเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเธอคงเสียใจมากวิธีการที่จะทำให้เธอหายเศร้าใจ คุณต้องทำให้เธอเห็นว่าคุณจะไม่ทำแบบนี้อีก รักษาศีล5ก็ได้ศีล สร้างความมั่นใจให้กับเธอเมื่อเวลาผ่านไปทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
ศรัทธาในทางธรรมทำให้ความทุกข์ของดิฉันหายอย่างไม่น่าเชื่อเลย คุณลองเอาธรรมะแบบไหนก็ได้ที่คุณชอบจัดการกับความทุกข์เหล่านี้ให้ได้ ลองดูค่ะ

ตอนนี้ แอมก็เป็นอย่างน้องคนที่คุณคบเหมือนกัน
แต่ของแอมหนักกว่า คือ มีลูกด้วยกัน
แอมขอให้คุณตัดให้ขาดเถอะค่ะ เพราะอย่างไหร่ มันก็เจ็บกันทุกฝ่าย
แต่ถ้าคุณยังลังเล รักและสงสารน้องเค้าแบบนี้ ก็เพราะกับคุณสร้างรอยแผลให้มันหนักกว่าเดิม
คุณยังดี ที่ได้บอกเลิกกับน้องเค้า
แอมขอให้เค้าพูดบอกเลิกกับแอมและไม่ต้องสนใจหรือติดต่อแอม เค้ายังไม่ทำให้เลย

ถ้าคุณอยากให้ความเจ็บปวดมันสั้นลง คุณต้องเด็ดเดี่ยวค่ะ
อย่าให้ความหวังเค้าถ้าทำไม่ได้ แล้วทุกอย่างมันจะจบที่ตัวคุณเองค่ะ

ทางแยกให้คุณเลือก...จะดีหรือจะเลว..จะไปสูงหรือลงตํ่า...นี่คือบททดสอบ...ความดีทำยากค่ะ ในเมื่อคุณปล่อยให้กิเสล นำพาชีวิตของคุณมาถึงจุดนี้ ทำร้ายทำลายผู้หญิงถึงสองคน ครอบครัวพังทะลาย..ผู้หญิงที่โดนสามีหักหลัง มันไม่ได้มีแต่ความแค้น หรือความโกรธหรอกนะคะ ความเสียใจ ผิดหวัง หมดศรัทธา ในตัวของผู้ชายที่คิดจะฝากชีวิตไว้แต่โดนทรยศ มันเป็นเป็นความขมขื่น ปวดร้าวอย่างที่สุด กรรมที่คุณทำไว้กับเธอคนนี้ คุณจะได้รับแน่นอน ส่วนผู้หญิงอีกคนเค้าก็ต้องหมดอนาคตที่ดี หมดทางที่จะไปเจอคนที่ทำให้เค้ามีความสุขได้อย่างแท้จริงเพราะคุณ ยิ่งเธอเป็นคนดีอย่างที่คุณว่ามาด้วยแล้ว คุณก็จะยิ่งทำลายเธอ...เมื่อได้เลือกและตัดสินใจไปแล้ว เหตุใดยังลังเล และสร้างความสับสน ความเจ็บปวดให้ทุกฝ่าย..สิ่งที่คุณเลือกเป็นทางที่ดี ทำต่อไปเถอะนะคะ พลาดไปแล้ว อย่างน้อยก็ยังหาหนทางแก้ไข นับว่ากล้าหารเป็นลูกผู้ชายพอที่จะยอมรับความผิดพลาด ดูแลผู้หญิงที่คุณเรียกว่าคู่ชีวิตให้ดี และปล่อยเธอคนนั้นไปเสีย อย่าทำร้ายใคร อย่าให้ใครมาเจ็บปวดเพราะความเห็นแก่ตัวของคุณอีกเลย ขอโทษด้วยค่ะ ที่พูดแรงไป แต่ความจริงก็มันเจ็บปวดอย่างนี้ ถึงมันจะไม่ใข่ทางที่คุณมีความสุขที่สุด แต่อย่างน้อยมันก็เป็นทางที่ "ถูก" ที่สุด เพราะสังคมจะไม่ตีตราว่าคุณทิ้งลูกทิ้งเมียเพื่อเมียน้อยนะคะ และคุณจะภูมิใจในตัวเองค่ะ ขอให้ผ่านไปได้นะคะ

ไปบอกความจริงกับน้องเค้าเถอะค่ะ อธิบายให้เค้าฟังว่าคุณไม่สามารถคบกับเค้าได้ต่อไป อย่างที่คุณแอมว่านะค่ะ ควรบอกตรงๆ จะเลิกก็ควรพูดกันตรงๆ อย่าปล่อยให้คาราคาซัง เพราะยิ่งนานวันไปมันจะยิ่งเจ็บปวดนะค่ะ

ตอนนี้รู้ข่าวมาว่าเธอป่วย และผอมมาก...ที่สำคัญเธอเป็นโรคร้ายแรงขั้นที่ 2 แล้ว...ผมควรทำยังไงดีครับ..ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยบอกผมเลย..มีแต่ไล่ผมให้ไปจากเธอ แล้วก็มีแต่บอกผมว่าชีวิตนี้เธอจะไม่มีใครอีกจนวันตาย

มันคงเป็นไม่ได้หรอกนะค่ะ ที่จะอยู่ด้วยกัน 3 คน แฟนก็เป็นเหมือนกันค่ะ แต่สุดท้ายก็ให้เขาตัดสินใจ
เขาบอกทางโน้นว่าเขาเลือกครอบครัว เพราะว่าเราไม่ผิดอะไร แต่ผู้หญิงคนนั้นยังตามตื้อตลอด
มาส่งที่ทำงานตอนเช้า พอกลับก็เอาผู้หญิงคนนั้นนั้งรถไปทำงานด้วยกัน เขาทำงานที่เดียวกัน
ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ จนเขามาถามว่า เธอเป็นอะไร จนผู้หญิงโทรมา จึงบอกว่า ยกของที่เป็นของ
เราให้เขาทุกอย่าง สามี รถ แต่เขาบอกไม่เอา ผู้หญิงคนนี้มีลูก 2 คน คนโตท้องไม่ได้เรียน
หนังสือ คนเล็กเรียนหนังสือ ลูก 2 คนคนละพ่อ เขาบอกว่าชาติที่แล้วไปแย่งเขามา เราก็เลย
ยกให้เขาไปเลย แต่แฟนเราก็เลือกที่จะอยู่กับเรา เราไม่มีลูกด้วยกันนะ คิดว่าเลิกกับน้องเขาเสีย
น้องเขาจะได้ตัดสินใจ ตั้งตนชีวิตใหม่ ผิดพลาดต้องแก้ไข ปัญหาทุกอย่างมีทางอออก
เวลาจะช่วยเองค่ะ