เอาล่ะ ดู ให้ดี นะเจ้าข๊ะ

ใจ ก็คือ พุทโธ ... ผู้รู้
จิต เจตสิก รูป นิพพาน ทัศนะ พระไตรปิฏก ฯลฯ เป็น สิ่งที่ถูกรู้

แม้แต่ ความเข้าใจ ความรู้ ความกระจ่าง อย่างที่ ท่านอนัตตาธรรม ต้องการจะได้
เหล่านั้น ก็ล้วนแล้ว แต่เป็นเพียง สิ่งที่ถูกรู้ เท่านั้นเอง

แม้แต่ องค์ของ การตรัสรู้ ก็เป็นเพียง เจตสิก สิ่งที่ถูกรู้
แม้แต่ องค์ของ ฌาณ ทั้งหมด ก็ยังเป็นเพียงแค่ สิ่งที่ถูกรู้

มโนธาตุ ก็เป็นเพียง เจตสิก ที่ อาศัย อยู่ตาม ทวาร ต่างๆ เท่านั้น
เป็นเพียง สิ่งที่ถูกรู้ ไม่ใช่ ใจ ตามที่ ท่านอนัตตาธรรม เข้าใจไปเอง นะเจ้าข๊า

และ สิ่งที่ถูกรู้ ทั้งหมด ก็เป็นเพียงการ ประชุมกัน ของ เจตสิก เท่านั้นเอง

ใจ เป็น ผู้รู้ นอกจากนั้น เป็น สิ่งที่ถูกรู้

เมื่อ อยากรู้ จึงไม่รู้ แต่ รู้ อยู่ นะเจ้าข๊า

พุทโธ ใจรู้ พุทโธ รู้ใจ

ทุกสิ่ง สำเร็จได้ ด้วย ใจ
หา ใจ ให้เจอ นะเจ้าข๊าาาาาาาาาาา

ฮานะ อนุโมทนา ขะ

"ใจท่านฮานะหนึ่งเดียวดีจัง ใจท่านฮานะเดิมแท้ดีจัง ใจท่านฮานะว่างดีจัง ":b12:( อ่านแล้วรู้สึกอยากจะพูดอย่างนี้โดยไม่มีเหตุผลหรือเจตนาใดเจือปน)

คุณ Hana สัมผัสใจ ที่นอกเหนือเจตสิกด้วยตนเองแล้วหรือครับ

ฮ๊าฮา ละหลง ซะ ใจ จะเป็นของ ใคร อีกละ เจ้าข๊ะ
ถ้า ท่านขณะจิต อยากได้ ใจแบบนั้น ก็เอาไปเลย นะเจ้าค่า

ฮ๊าฮา เมื่อ ไม่มี รูป นาม ใน ใจ นี้
จะมี ฮานะ ที่ไหน ไป สัมผัส ละเจ้าข๊า

เมื่อสติ ปัญญา อยู่กับปัจจุบันอารมณ์ได้ดีนั้น
บาปอกุศลเก่าๆที่เคยทำในอดีตผุดขึ้นมาในจิต ก็ถูกละ
บาปอกุศลใหม่ที่ยังไม่เกิดก็ได้ความระวังของสติ จึงไม่ทำ ไม่ล่วงศีล
กุศลเก่าๆที่เคยทำ คือ ทาน ศีล ภาวนา ก็ถูกรักษาอยู่และเจริญอยู่ในปัจจุบันอารมณ์
กุศลใหม่ๆที่ยังไม่เกิด ซึ่งในการเจริญมรรคนั้นจะหมายถึง มรรค 4 มรรคที่ยังไม่เคยเกิดขึ้นมาในจิต
ในใจ ความเพียรพอกพูนความความรู้ทันและรู้ สังเกตอยู่กับปัจจุบันอารมณ์นั้น เป็นการสะสมเหตุเพื่อทำให้ถึงนิพพานอยู่แล้ว

ทั้งหมดที่กล่าวนี้จึงเป็นเหตุผลว่า ปัจจุบันอารมณ์เป็นที่เกิดของสัมมัปทาน 4

ยึดบัญญัติ ย่อมนั่งกอดนอนกอดแต่บัญญัติ


ปัจจุบันธรรม คำพูดก็ตรงทั้งตัวบัญญัติและสภาวะอยู่แล้ว ได้แก่ สิ่งที่เกิดขึ้นณปัจจุบัน


ปัจจุบันอารมณ์ คำพูดก็ตรงทั้งตัวบัญญัติและสภาวะอยู่แล้ว ได้แก่ สิ่งที่เกิดขึ้นณปัจจุบัน








เวลาคุณโพส ตรวจสอบข้อความก่อนโพสหรือเปล่าคะ คำพูดในประโยคเดียวกัน แต่ขัดแย้งกันในตัว






คำพูดนี้เป็นการยกตนข่มผู้อื่น กล่าวอวดอ้างตนเองว่ามีสติ ปัญญาคมกล้า






คำพูดนี้ เป็นประโยคแสดงถึงการยินดีรับฟังในข้อติติงของผู้อื่น






เจาะรูหาต่อไปนะคะ แค่ปัจจุบันตรงหน้าของจริงแท้ๆคุณยังดูไม่ทัน นับประสาอะไรกับการเจาะรูหานอกตัว

แต่ก็ไม่แน่นะคะ เพราะมันคือเหตุของคุณ

คุณฮานะ

เรื่องในอดีตย่อมเป็นอดีต มันเป็นเพียงสภาวะ คือ กิเลสของข้าพเจ้า

เรื่องที่เขียนในบล็อกรวมทั้งเรื่องที่เคยบอกเล่าให้คนอื่นๆฟัง ทั้งหมดมีแต่การดูจิตของข้าพเจ้าเอง รู้สึกอะไร ยังไง เขียนไปตามนั้น พูดตามนั้น เป็นเทคนิคใช้ในการดูและรักษาจิตของตัวเอง

ปัจจุบัน ข้าพเจ้ามีครอบครัวแล้ว สามีของข้าพเจ้า เป็นนักปฏิบัติเหมือนกัน แนวเจริญสติเหมือนกัน ไม่ใช่คนในเว็บบอร์ด

ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตของแต่ละคน ล้วนเป็นเพียงสภาวะของแต่ละคน ชีวิตคู่ก็เหมือนกัน เมื่อก่อนเคยเจอกิเลสลีลาวดี ตอนนี้เจอกิเลสนุกูลมารดาและบิดา

ฮานะ อนุโมทนา ขะ

ท่านจงเปลื้อง (อาลัย) ในก่อนเสีย จงเปลื้อง (อาลัย). ข้างหลังเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ในท่ามกลางเสีย จึง. เป็นผู้ถึงฝั่งแห่งภพ มีใจหลุดพ้นในธรรมทั้งปวง ...

วลัยพร...............ยึดบัญญัติ ย่อมนั่งกอดนอนกอดแต่บัญญัติ

ปัจจุบันธรรม คำพูดก็ตรงทั้งตัวบัญญัติและสภาวะอยู่แล้ว ได้แก่ สิ่งที่เกิดขึ้นณปัจจุบัน

ปัจจุบันอารมณ์ คำพูดก็ตรงทั้งตัวบัญญัติและสภาวะอยู่แล้ว ได้แก่ สิ่งที่เกิดขึ้นณปัจจุบัน..........


อนัตตาธรรม.........สวัสดีครับคุณวลัยพร

ปัจจุบันธรรม คุณลองสังเกตดูให้ดีนะครับ ขณะปัจจุบันที่คุณนั่งอยู่ตรงนี้ มีสิ่งต่างๆที่เป็นปัจจุบัน ซ้อนปัจจุบันอยู่ตั้งหลายอย่างเช้น ตอนนี้ ตาคุณเห็นตัวหนังสือ หูได้ยินเสียงต่างๆ ใจกำลังคิดนึก กายกำลังสำผัสกับอุณหหภูมิ หรือความแข็งอ่อน จมูกกำลังสัมผัสลมหายใจที่เข้าออก ห้วใจกำลังเต้น ชีพจรกำลังตอด ความสั่นสะเทือนในร่างกายกำลังมีอยู่ทั่วร่าง พระอาทิตย์กำลังส่องแสง ถ้าคุณอ่านกระทู้นี้ตอนกลางวัน ฯลฯ ทั้งหมดเป็นปัจจุบันธรรมทั้งนั้น


แต่ปัจจุบันอารมณ์ คือปัจจุบันธรรมอันที่กำลังชัดที่สุด แรงที่สุด ดึงจิตไม่ได้มากที่สุด จนรู้ชัดกว่าปัจจุบันธรรมตัวอื่น กลายเป็นอารมณ์ที่กำลังรู้ชัดอยู่ในจิตณขณะเดี๋ยวนั้น

ปัจจุบันอารมณ์ เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับผู้ปฏิบัติธรรม หรือปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ถ้าแยกแยะไม่ถูกต้องแล้ว ย่อมจะหลงไปทำภาวนากับอดีตอารมณ์หรืออนาคตอารมณ์ จึงไม่สามารถเข้าถึงปรมัตถ์ได้อย่างแท้จริง โลภะ โทสะ ปฏิฆะและโมหะในจิต จึงไม่ถูกขุดถอน มีแต่ถูกกดทับหรือกลบบังไว้ด้วยอำนาจสติและสมาธิ ดังตัวอย่างที่เราจะได้พบเห็นกันทั่วทุกลานธรรม ที่มีผู้อ้างพระไตรปิฎกเก่งเป็นไฟ
แต่พอมีผู้มาแสดงข้อความโต้แย้งขัดใจ แล้ว ไฟปฏิฆะหรือโทสะก็ลุกขึ้นมา จนรู้ชัดเห็นชัดจากตัวหนังสือที่เขียนและข้อความที่แสดงว่ามีไฟโทสะหรือปฏิฆะซ้อนซ่อนอยู่ บางท่านก็แสดงออกมาอย่างโจ๋งครึม พบเห็นกันเสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งในลานธรรมจักรแห่งนี้ซึ่งท่านผู้รักษากฎท่านค่อนข้างจะใจกว้างและมีเมตตา

สำหรับท่าน Hana ............
เรื่องหาใจให้เจอยังมีเรื่อให้สนทนากันสนุกๆต่อไปอีกสักหน่อยนะครับ

ทิฐิที่ว่า หาใจให้เจอ พุทโธใจรู้ พุทโธ รู้ใจ โดยมีการอ้างคำสอนของครูบาอาจารย์มากำกับด้วยนั้น
ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครสามารถ แก้ไขคัดง้าง ให้เป็นอย่างอื่นไปได้ จนอาจทำให้ให้ผู้ศรัทธาเชื่อถือ ยึดตามว่านี่เป็นวิธีเดียวที่ดีวิเศษกว่าวิธีอื่น ก็อาจเป็นได้
โดยความเป็นจริงในยุคไม่เกินร้อยปีที่ผ่านมานี้ วิธีนี้ เป็นที่นิยม และได้ผลดีมากจริงครับ แต่อยากจะติงสักนิด แสดงความคิดเห็นต่ออีกสักหน่อยว่า วิธีปฏิบัติธรรมเพื่อให้บรรลุถึงธรรมนั้น น่าจะมีตั้ง 2,100 วิธีตามที่พระพุทธองค์ทรงแสดงและพระอัครสาวกมหาสาวกทั้งหลายได้ร่วมแสดงดังมีบันทึกไว้ด้วยในพระสูตร แต่ละสูตรก็เหมาะตามจริต นิสัย บุคคล สถานที่ เวลา และโอกาสต่างๆกันไป ใครจะเลือกเอาวิธีไหนที่ใกล้กับจริต นิสัย วาสนาบารมีของตนเอง มาประพฤติปฏิบัติก็น่าจะได้ผลดีทุกวิธีนะครับ

ใจรู้ ที่คุณHana ว่า แล้วปฏิเสธล่วงหน้าว่าไม่ใช่เจตสิก แล้วบอกว่าไม่ใช่ วิญญาณด้วย

ผมมาวิเคราะห์ดูตามพระปรมัตถธรรมที่พระพุทธองค์ทรงสรุปไว้ชัดเจนว่า มี 4 อย่าง คือ

จิต........เจตสิก.......รูป.....และ นิพพาน

ถ้าใจรู้ ที่คุณ Hana ปฏิเสธล่วงหน้าว่าไม่ใช่เจตสิก แล้วบอกว่าไม่ใช่ วิญญาณด้วย แล้วจะสงเคราะห์เข้าเป็น พระปรมัตถธรรมข้อใด กรุณาวิสัชนามาให้ทราบด้วยเถิดครับ จะเป็นพระคุณยิ่ง สาธุ

คงจะหมายถึงพุทธภาวะ หรือนิพพานกระมัง

ฮ๊าฮานะ ขอขอบคุณ ท่านอนัตตาธรรม ที่ยังอุตส่าห์มาติง นังๆ ตังนิง ชะเอิ่งเอย
ทั้งๆ ที่ข้อนี้ ฮานะ ก็ได้อธิบายในกระทู้ของ ท่านอนัตตาธรรม ไว้ก่อนหน้านี้ หลายวันแล้วนะ เจ้าข๊า


จากกระทู้ : ฝึกสติสมาธิกันมากแล้ว มาต่อยอดด้วยวิปัสสนาภาวนากันเถอะ

ไม่ว่าจะ ปฏิบัติ ด้วยวิธีใดก็ถึงยอดได้ ทุกวิธี นะเจ้าข๊า
และวิธีที่จะทำให้ถึงยอดได้ ก็ไม่ได้มีแค่ 2100 วิธี ตามที่ท่านอนัตตาธรรม เข้าใจ เจ้าค่า
จริงๆ แล้วแม้ไม่ต้องปฏิบัติอะไรก็ถึงยอดได้ ถ้าหากหา ใจ เจอหรือมีบารมีแต่เก่าก่อนมา
อย่างท่าน อุคคเสน แค่ได้ฟังภาษิตสั้นๆ ก็บรรลุอรหันต์ได้ นะเจ้าข๊า



เอาละ ดูให้ดี อีกทีนะ เจ้าข๊า

ปรมัตถ์ธรรม คือ สิ่งทั้งหลาย เกิดขึ้นและตั้งอยู่ได้ ด้วยการรวมกลุ่มของเหตุปัจจัย
จิต เจตสิก รูป และ นิพพาน เกิดจากการ ประชุม ของ เหตุและปัจจัย

ปรมัตถธรรม แบ่งออกเป็น ๔ อย่าง คือ

จิตปรมัตถ์ (ธรรมชาติที่รู้อารมณ์)
เจตสิกปรมัตถ์ (ธรรมชาติที่ประกอบกับจิต)
รูปปรมัตถ์ (ธรรมชาติที่เสื่อมเป็นนิจ)
และ นิพพานปรมัตถ์ (ธรรมชาติที่พ้นจากกิเลสและขันธ์ ๕ ที่กำลังคลายออกและดับไป )

สภาวะธรรมปรมัต์ ทั้ง ๔ ยังเป็นสิ่งที่ถูกรู้
เป็น สุดยอดของการหลอกลวง ของ รูปและนาม

แต่ใจนั้น เป็นผู้รู้
อุปมาเหมือน ความว่าง อันเป็นช่องคั่น ระหว่าง รูปปรมัตถ์ทุกรูป

สรุปว่า จิต เจตสิก รูป และ นิพพาน ล้วนเป็นสิ่งที่ ถูกรู้
แต่ ใจ เป็นสิ่งที่ รู้อยู่ นะเจ้าข๊า



ฮานะ อนุโมทนา ข๊า

อิอิ เพราะจะอี๊เอง จึง ฮ๊าอา