เฮ้อ กรัชกายตามภูมิหลังของสมาชิกบางคนไม่ขาด ไม่ชัด จึงว่ากันซื่อๆ เค้ารู้เรา แต่เราไม่รู้เค้า ก็เสียเปรียบ รบร้อยครั้ง จึงแพ้ 99 ครั้ง

ตอนนี้ปล่อยให้คุณศรีฯ กับ ฮานะ ลากไส้กันตามถนัดนะเคิบ

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=12&t=38440



นี่ยังไง "ไอ้ชั่ว" โมนา ว่า การ กล่าวเสียดสี นินทา ด่าทอ ข่มขู่ ก็เป็น สิ่งที่ดีที่สุด จริงๆ

ปากไหม้ ใจบอด จริงๆ ไอ้นี่

กราบเรียน ท่านสาธุชน

ขออนุญาตลบความเห็นทุกๆ ความเห็นที่เกี่ยวเนื่องกับบุคคลผู้นี้
เื่พื่อไม่ให้เรื่องราวบานปลายยืดเยื้ออีกต่อไป
เนื่องจากสำนึกในผิดชอบชั่วดีที่ว่า ลานธรรมจักร แห่งนี้ คือ กัลยาณมิตรผู้มีพระคุณ

ข้าพเจ้าไม่อาจนิ่งดูดาย ทำตัวเป็น หมาสองราง เก็บกินอาหารทิพย์ชั้นดีจากที่นี่
แล้วเที่ยวไปสำรอกสิ่งชั่วร้ายไว้ที่อื่น
หรือกำลังเห็นไฟลามมาัยังบ้านเพื่อน แต่กลับยืนดูเฉยๆ

ขอจบ ภารกิจ ลากไส้ผีลืมหลุม แต่เพียงเท่านี้
ใครทำอะไรไว้ ดีหรือชั่ว ย่อมรู้อยู่แก่ใจตนเอง

กราบเรียน ท่านสาธุชน

ขออนุญาตลบความเห็นทุกๆ ความเห็นที่เกี่ยวเนื่องกับบุคคลผู้นี้
เื่พื่อไม่ให้เรื่องราวบานปลายยืดเยื้ออีกต่อไป
เนื่องจากสำนึกในผิดชอบชั่วดีที่ว่า ลานธรรมจักร แห่งนี้ คือ กัลยาณมิตรผู้มีพระคุณ

ข้าพเจ้าไม่อาจนิ่งดูดาย ทำตัวเป็น หมาสองราง เก็บกินอาหารทิพย์ชั้นดีจากที่นี่
แล้วเที่ยวไปสำรอกสิ่งชั่วร้ายไว้ที่อื่น
หรือกำลังเห็นไฟลามมาัยังบ้านเพื่อน แต่กลับยืนดูเฉยๆ

ขอจบ ภารกิจ ลากไส้ผีลืมหลุม แต่เพียงเท่านี้
ใครทำอะไรไว้ ดีหรือชั่ว ย่อมรู้อยู่แก่ใจตนเอง

อนุโมทนาค่ะ

ในโลกมีสิ่งที่จะคอยลากเราเยอะ

ขอบคุณกัลยาณมิตรที่ได้ชี้ช่องทางการออกไปตระเวนในโลกของจิต
การสำรอกในแห่งที่มีกัลยาณมิตรคอยช่วยสอดส่องดูแล สะกิดเตือนอยู่นั้น
เป็นวาสนาของเรา ๆ ท่าน ๆ แล้ว
เปิดโอกาสให้เกิดทั้งผู้ให้ และ ผู้รับ
กิจใด ปรากฎเป็นข้อเตือนใจแก่ผู้ปฏิบัติได้เห็นธรรม กิจนั้นเป็นกุศลยิ่งนักต่อทุกฝ่าย

การไหลไปในธรรมแห่งสังคมนี้ สิ่งที่ได้รับก็คือ สติ หลัก-ทักษะในการรับมือกับการกระทบ
เพื่อว่าจะเป็นการฝึกฝนเราในการออกไปเผชิญกับสังคมข้างนอก อย่างผู้เฝ้าระวัง ไม่ประมาท
ซึ่ง การประมาทในสังคมนั้น อาจจะหมายถึงทรัพย์สิน ร่างกาย ชีวิต



กราบอนุโมทนาทุกท่านที่แสดงธรรมอันเป็นไปเพื่อ
ผู้ปฏิบัติได้เห็นโทษภัยแห่ง สังสาร
ผู้ปฏิบัติได้เห็นแนวทางการพ้นไปจาก สังสาร
ผู้ปฏิบัติได้เห็นแนวทางแห่งสันติวิธี



อิอิ กัลยาณมิตรจ๋า ... ไม่ต้องมาส่งสายตาหมั่นเขี้ยวเอกอนนะ
ที่มาทำพูดเอาหน้าในตอนที่เหมือนจะจบเช่นนี้
แบบ บทมันส่งมา ในจังหวะที่เอกอนกระโดดมาแล้ว และดันอ้าปากมาคาบ พอดี หง่ะ


ก็เลยต้องไหลให้คล้องจอง ท่วงทำนองเดียวกับกระแสน้ำที่ไหลเรื่อย ระริน

จริง ๆ เรื่องนี้
คนที่ถูกสั่งสอนไม่ได้น้อยไปกว่าจานป้อ และท่านศรีฯ เลยก็คือ เอกอน
ที่ได้แต่นั่งหุบมือไว้กับตัวเฉย ๆ ไม่ทำการสะกิดเตือนท่านทั้งสอง
ได้ชื่อว่า ไม่ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรที่ควรทำ
เพราะเหตุ เอกอนใจไม่แข็งพอที่จะเข้ามากระทำการใด ๆ


กราบขอโทษจานป้อ และ ท่านศรีฯ ด้วย

ซึ่งคราวนี้เอกอนจะจำไว้ว่า
งวดหน้าถ้ามีอีก จะไม่รีรอที่จะกระทำการใด ๆ เหมือนอย่างคราวนี้