ขอบคุณมากค่ะพี่แสงอาทิตย์ หนูคงจะยึดติดมากไปหนูยังเข้มแข็งไม่พอค่ะ อ่อนไหวเกินไป
บางทีก็คิดว่าตัวเองเข้มแข็งมากกว่าคนอื่น แต่ทำไมเรื่องผชคนนั้นหนูคงให้เค้ามากไปจริงๆ
ชีวิตยังมีอะไรอีกตั้งเยอะแยะที่หนูไม่ได้เรียนรู้ หนูจะพยายามไม่หมกมุ่นนะคะ
ต่อไปจะใช้ชีวิตให้คุ้มค่าและมีประโยชน์ที่สุดค่ะ


และวันนี้ทำให้หนูยิ่งเชื่อว่าเวรกรรมมีจริง
วันนี้หนูไปวิ่งออกกำลังกายแถวบ้านกับพ่อแม่ค่ะ คือพ่อแม่จะไปวิ่งกันตามปกติทุกวัน
แต่หนูตามท่านไป 2 วันแล้วเมื่อวานไม่ได้ไปค่ะ แต่วันนี้นึกเกิดตั้งใจอยากไปมากเป็นพิเศษ
ดันไปเจอกับเพื่อนสนิทของผชคนนั้นเค้าบอกหนูว่า ไม่ไปส่งผชคนนั้นหรอ
เค้าจะไปนอกขึ้นเครื่องเย็นนี้แล้วจะไปด้วยกันไหม (ปีที่แล้วหนูไปส่งเค้าค่ะ)
หนูเลยตอบว่าไม่ไป เค้าไม่ได้ชวนก็ไม่อยากไป
เค้าก็บอกว่าไม่เห็นเปนไรไปได้ (เพื่อนซี้กินเที่ยวกับผชคนนั้นมาตลอด)
หนูก็บอกไม่ไป เค้าบอกงั้นก็แล้วแต่ ในใจหนูเชื่อเรื่องเวรกรรมเลยค่ะ หนูว่าหนูกับผชคนนี้ต้องมี
เวรกรรมต่อกันมาจริงๆ ยังมีเรื่องให้ได้รับรู้ให้กลับไปคิดอีก สุดท้ายสิ่งที่หนูนึกไว้มันก็จริง
เค้าไม่ได้รักหนู:b1: ก่อนไปยังมาหลอกหนูว่ายังรัก ต่อไปนี้หนูคงเปลี่ยนซิม เลิกเล่นเฟซ
จะไม่กลับไปติดต่อกับเขาอีกแล้ว ตอนนี้หนูพยายามทำใจและ กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิมค่ะ

ขอโทดนะคะที่เล่าเรื่องผชคนนั้นให้ฟังตลอดแต่หนูคิดมากจริงๆค่ะ
ไม่รู้จะบอกใคร หนูไม่เคยเล่าให้แม่ฟังมีก็เลยขอมาระบายในนี้
ก็คงมีแต่เพื่อนทุกข์ที่นี่ที่รับฟังและให้กำลังใจเสมอ ต้องขอขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ






ขอบคุณค่ะพี่แสงธรรม หนูเชื่อแล้วล่ะคะว่าไม่มีใครในโลกนี้รักหนูจริงเท่าพ่อแม่อีกแล้ว

ชีวิต เริ่มต้นที่ความคิด เมื่อคิดเป็นก็เห็นช่องทาง เมื่อคิดแต่เรื่องเดิมๆ พูดแต่เรื่องเก่าๆ เล่าแต่เรื่องไม่ดี ปัญหาย่อมไม่มีวันถูกแก้ เมื่อพูดถึงปัญหา พึงพูดถึงวิธีแก้ปัญหาด้วย เพราะปัญหาจะพอกพูนพันเท่าทันที เมื่อเราย้ำพูดแต่ปัญหา เมื่อใดเราคิดวิธีแก้ปัญหาไปด้วย ปัญญาเกิดทันที....
เมื่อเห็นว่าเราตัดสินใจผิด ก็สามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ไม่ต้องกลัวการเริ่มต้น เพราะการเริ่มต้นใหม่ มักดีกว่าการยอมจำนนในกองทุกข์เสมอ***

หันมารักตัวเองแล้วหนูจะรู้ว่าตัวเองมีคุณค่าแค่ไหน อย่าให้ผช.คนนั้นมามีอิทธิพลเหนือตัวเราสิคะ...
ยินดีนะคะที่หนูเข้ามาเป็นสมาชิกในลานธรรมแห่งนี้ ณ ที่นี้มีกัลยณมิตรที่คอยรับฟังปัญหาของพวกเราเสมอคะ

ใช้วิธีกำหนดความคิดนั้นๆซ้ำด้วยสิครับ (คิดหนอๆๆๆๆ) เป็นวิธีรู้แล้วได้ระบาย ไม่เก็บหรือกดความคิด จะไม่พะอืดพะอม เพราะความคิดจะขาดเพราะการกำหนดจิตตามสภาวะที่เกิดขึ้น พิสูจน์ดูครับ กำหนดทุกๆครั้งที่คิดเรื่องนี้