ขอเพิ่มเติมอีกข้อหนึ่ง
ท่านหมายถึงใครหรือค่ะ? "ซินญอ"

[i][color=#BF40FF]ท่านยังไม่ตอบข้อนี้...คงยังไม่ว่าง ไม่เป็นไรค่ะ
ทักทายจะขอเพิ่มเติมอีกสักนิดหนึ่ง....คนที่ไปอาศัยอยุ่ต่างประเทศที่คุณว่านั้น
คงจะหมายถึงทักทายเป็นแน่แท้...เพราะเรากำลังสนทนากัน ท่านคงมิได้พาดพิง
ถึงคนอื่น....ไม่ทราบว่าตรงไหน?ที่ทักทายแสดงว่าเห็นภาษาของประเทศที่ทักทาย
มาอาศัยเขาอยู่ดีกว่าภาษาไทย....ดูกันง่ายๆ ใกล้ๆตัวเลยนะค่ะ....ชื่อ "ทักทาย"
เป็นภาษาต่างประเทศหรือเปล่าค่ะท่าน "โฮฮับ"????

ทักทายมีลูกสองคน ทั้งลูกชายและลูกสาวไม่ว่าจะชื่อจริง หรือชื่อเล่น ถ้ากล่าวออกมา
รับรองได้เลยว่าไม่ต้องแปล...เป็นภาษาไทยที่ใช้ประจำวันกันอยู่...ท่านบอกว่าท่าน
มีครอบครัวแล้ว...ไม่ทราบว่าท่านมีลูกแล้วหรือยัง?...ถ้ามีขอถาม(แต่ไม่ต้องบอกจริงก็ได้
แค่คิดก็พอ) ชื่อของบุตรบริวารของท่าน เป็นภาษาไทยจริงๆ มิได้ออกสำเนียงต่างประเทศ
เลยใช่หรือไม่?....แล้วตัวของท่านเอง ทั้งภรรยาของท่าน มีชื่อทั้งเล่นทั้งจริง เป็นภาษาไทย
แท้ๆหรือไม่?....ท่านอยู่เมืองไทย...ท่านไม่จำเป็นต้องใช้ภาษาต่างประเทศเลย...แล้วทุกวันนี้
ท่านใช้หรือเปล่าในแต่ละวัน....ท่านดูหนังต่างประเทศ ฟังเพลงต่างประเทศ หรือแม้กระทั่ง
กินอาหารในแต่ละมื้อ...เป็นไทยแท้ๆทั้งนั้นหรือเปล่าค่ะ? ท่าน "โฮฮับ"

หากการที่จะพูดภาษาต่างประเทศบ้างในบางครั้ง...คืออาการของคน "ดัดจริต"
ทักทายคงมีพวกพ้องเพิ่มอีกเยอะเลยในประเทศไทย....ท่านว่าจริงไหม?...
หรือท่านจะสงวนตำแหน่งนี้ไว้ให้ ทักทายแต่เพียงผู้เดียวค่ะท่าน "โฮฮับ"????

[ท่านตักเตือนทักทายให้สำนึกในหัวโขนที่ได้รับมา...ว่า "ไม่ควร" เอาพวกเอาพ้อง
ควรทำตัวให้ยุติธรรม และเป็นกลาง ไม่ควรประชดประชัน เสียดสี ไม่ควรฯลฯ
บางเรื่องทักทายยอมรับคำชี้แนะของท่าน เพราะบางเรื่อง บางอย่าง บางด้าน
ก็มองไม่เห็นตัวเอง หรือนึกไม่ถึงว่ายังมีด้านนั้นอยู่....เช่นเรื่องของการประชด
ประชันนั้น...ยอมรับว่าเป็นจริง แต่เป็นหลังจากที่ท่านกล่าวหามา ข้อความก่อนหน้านั้น
มิได้มีเจตนา...แต่ข้อความหลังๆเจตนาจริงๆ...แต่รู้ตัว และ"สำนึก" อยู่ตลอดเวลา
พยายามลดแล้ว แต่มันคงเป็นธาตุแท้ ของผู้หญิง และเป็นส่วนประกอบของนิสัยอย่างหนึ่ง
ของผู้ที่ได้ชื่อว่า "เมีย" ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งในอดีตหรือปัจจุบัน....ซึ่งอาการของ
การเหน็บแนมแกมประชดนี้...ส่วนมากจะมีแต่ผู้หญิงนะ....น้อยนักที่จะเห็นผู้ชาย
เขาทำกัน.....จริงไหมท่าน?...

[ท่านมิได้สรวมหัวโขน...ท่านมีแต่ธาตุแท้ๆในตัวของท่าน...แล้วท่านทำหน้าที่กัลยณมิตรที่ดีต่อ
บุคคลในลานนี้บ้างแล้วหรือยัง?....ท่านเป็นกระจกเงา...ส่อง...สะท้อนให้ทักทายและ
หลายๆท่านในลานแห่งนี้..ได้เห็นด้านมืดของตัวเอง....ท่านสามารถวิเคราะห์ธาตุแท้ของคนอื่น
ได้อย่างละเอียด ถี่หยิบ....แต่ท่านได้ส่อง สะท้อน วิเคราะห์และมองเห็นตัวท่านเองบ้างหรือเปล่า?

ถ้ายังก็กรุณาทำเสีย...แต่ถ้าทำแล้ว...ทักทายขอเรียนถามท่านว่า...ท่านเห็นข้อดีและข้อเสีย
ของตัวท่านเองบ้างหรือยัง?....ถ้าเห็นแล้ว ช่วยกรุณาบอกมาอย่างละสามข้อจะได้ไหม?
เพื่อเป็นสิ่งยืนยันว่าท่านมีใจ "เป็นกลาง" ที่สุดแล้วนะค่ะท่าน "โฮฮับ"

[ข้อความทุกข้อความของทักทาย...นับแต่ข้อความแรกที่เราสนทนากัน จนถึงเดี๋ยวนี้
ขอยอมรับว่า เจือปนด้วย มานะ ทิฐิ...ไม่ว่าจะประชดประชัน เสียดสี...หรืออะไรก็ตาม
มันออกมาจากใจจริงๆ....ไม่ปฏิเสธเลย เพราะทักทายก็คือคน ที่ยังคงความ "โลภ โกรธ
และหลง" อยู่อย่างเต็มเปี่ยม เพราะเหตุนี้ จึงได้พยายามขัดเกลา พยายาม ลด ละ เลิก
ซึ่ง ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็พยายามทำอยู่

[แล้วท่านเองหละ?....ท่านยืนยันได้ไหม?....ว่าทุกข้อความของท่านที่เราสนทนากัน
(ไม่ต้องพาดพิงถึงคนอื่นแล้วนะ)....ท่านมิได้มีเจตนาจะประชดประชัน เสียดสี
(กรุณาอยาใช้คำว่าเปรียบเปรยนะ...เพราะจะถือเป็นข้ออ้าง..ข้อเลี่ยง)...ทุกข้อความ
ของท่านมิได้เจือปนด้วยทิฐิ มานะเลย มิได้มี "โลภ โกรธ และหลง" อยู่เลย ออกมา
จากเจตนาดีของท่าน เพื่อหยิบยื่นและชี้แนะให้แก่ทักทายอย่างบริสุทธิ์ใจ......
ขอท่านตอบแค่ว่า "ใช่" หรือ "ไม่ใช่" แค่นี้แหละค่ะท่าน ไม่ต้องเปรียบเปรยอะไรแล้ว
ไม่อยากให้น้ำท่วมลาน.....(นี่ก็เหน็บอีกแระ.... )

ขอขอบคุณด้วยใจจริงที่ท่านร่วมสนทนาด้วย.... [/color][/i]

นี่มันอะไรกันเนี่ย ??? ห...

ตรองดูสิครับ ยิ่งเขียนไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งสถานการณ์ไม่ดี เกิดความรู้สึกไม่ดีต่อกัน พอเถอะนะครับ ผมขอร้อง อย่าสร้างตราบาปในใจให้เจ้าของกระทู้อย่างผมต่ออีกเลยนะครับ เพราะผมคงไม่สบายใจอย่างมากที่ต้องมาเป็นเหตุในคนอื่นผิดใจกัน

มาดามครับ สงสัยอยู่เมืองฝรั่งนานไปหรือไม่ก็แกล้งเนียนหน้าตาเฉย
ชื่อของมาดามที่ใช้อยู่มันเขียนแบบนี้ครับTaktay

แต่สิ่งที่มาดามว่าผมถึงเรื่องการกล่าวกระทบคนอื่นนั้น ผมยอมรับว่าจริงครับ

ที่ถามว่าอวิชาคืออะไร สมุทัย คืออะไร ก็จากความตั้งใจเดิมว่า จะทดสอบว่าตรงกันหรือไม่
แต่เห็นจริงๆคะ ทำให้โทสะที่มีที่ควันออกหูเพราะก๋วยเตี๋ยวเรือที่เผ็ดร้อนนี้ เห็นโทสะมันหายไป
เห็นถึงจิตใจที่ดีของก๋วยเตี๋ยวเรือคะ (ต้องขออนุญาติ เพราะมองท่านโฮฮับเป็นก๋วยเตี๋ยวเรือ จะถูกจริตอย่างแม่ค้าเช่นดิฉันมากกว่า....ถ้าไม่ชอบครั้งหน้าท่านโฮฮับ บอกมาละกันคะว่าชอบเป็นอะไร หรือทานอะไร จะได้เอามาแทนคะ) ต่อนะคะ ที่เห็นจริงๆคือ ความตั้งใจจริงจะช่วยให้ธรรมทานที่ถูกต้องกับผู้ด้อยกว่า ไม่ว่าดิฉันจะแสดงทัศนะอย่างไร ท่านก๋วยเตี๋ยวเรือจะพอใจหรือไม่ ก็น่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนกันอย่างสมเหตุสมผลมากกว่าคะ

[


คำตอบนี้คงเป็นคำตอบสุดท้าย...ที่ทักทายยินดีค่ะ

จะเป็นอะไรไหม?....หากจะบอกท่านว่าที่สนทนามาแต่ต้นจนบัดนี้..
ทักทายต้องการทดสอบตัวเองจากการยั่วยวนท่าน(ตอนแรกมิได้ตั้งใจจะทำแบบนี้...แต่พอคุยกัน
ไปคุยกันมา ก็ชักเห็นตัวเอง...มากขึ้นเรื่อยๆ) อยากจะรู้ว่าหากถูกตำหนิ...ถูกวิจารณ์...
มีสิ่งที่ไม่พึงพอใจเข้ามากระทบ จะหวั่นไหวและคล้อยตามหรือไม่?.....ขอสารภาพว่า....
เมื่ออ่านข้อความของท่าน(ไม่ได้อ่านทั้งหมดนะค่ะ....อ่านบ้างข้ามบ้าง)
แล้ว....รู้สึกเคืองๆบ้าง (ไม่ถึงกับโกรธนะค่ะ)....แล้วความรู้สึกจะค่อยๆลด...
และวางอารมณ์เหล่านั้นได้บ้าง....ไม่คุกรุ่นเหมือนที่เคยเป็นมา
บางข้อความก็รู้อยู่ว่า"เราเป็นอย่างน้้นจริงๆ" แต่ทิฐิ มานะ ก็ยังคอยจะอ้างโน้น อ้างนี่...
พยายามหาเหตุเข้าข้างตัวเอง......ก็เลยมองเห็นตัวทิฐิ และมานะเพิ่มมาอีก.....
มาถึงตอนนี้ยอมรับว่า ที่เฝ้าเพียรปฏิบัติมาแทบทุกวัน และคิดวาวนเวียนอยู่กับที่ไม่ไปไหนเลย
มาเป็นปีๆแล้ว....แต่สภาวะภายนอกการปฏิบัติ กลับดีขึ้น มั่นคง เข้มแข็ง รู้ตัว และยอมรับมากขึ้น....

ขอบคุณท่านด้วยใจจริง...ข้อความทุกข้อความที่โต้แย้งกันนี้...มีประโยชน์ทุกข้อความ...
มาถึงตรงนี้แล้วทักทายขออภัย...และอโหสิกรรมนะค่ะที่ใช้ท่านเป็นเครื่องมือกระเทาะกิเลสของตัวเอง...
และทำให้ท่านขุนเคืองใจ...มิได้มีเจตนาจะลบลู่หรือดูแคลนท่าน...แล้วข้อที่ท่านเตือนเรื่อง
การพูดกระเซ้าเย้าแหย่กับคนที่ไม่สนิทนั้น.....ยอมรับว่าเป็นจริงๆค่ะ...บางทีกลอนมันพาไปจนลืมตัว
หวังว่าท่านคงมิรังเกียจที่จะสนทนากันในโอกาสต่อๆไปนะค่ะ....

ยังไงๆสำหรับดิฉัน หรือคุณก๋วยเตี่ยวเรือ หรือท่านกา หรือเจ้าของกระทู้(ขอโทษนะคะที่ดึงมาเกี่ยวด้วย)
ก็ยังเป็นผู้ไม่รู้ในพุทธพจน์คะ ถ้าเป็นท่านกา คงจะรู้เพียงว่าความหิวเป็นทุกข์ แต่ไม่เห็นถึงทุกข์ที่ต้องอยู่ในวัฏฏคะ โดยนิสัยสันดานกาขี้ขโมยอยู่แล้วนั้น เห็นว่าไม่น่าจะใช่ คนเป็นคนบัญญัติเท่านั้น กาไม่ได้เป็นผู้บัญญัติ แค่ทำตามสัญชาตญาน(ถ้าเขียนผิดขอโทษด้วยนะคะ) กาแค่ทำเพราะหิวคะ แต่ที่ผิดอาจจะเพราะไปขัดขวางบุญอันยิ่งใหญ่ ส่วนผลที่ทำไมท่านกาไปเกิดเป็นเปรตนั้น น่าจะมาจากกรรมเป็นผู้กำหนด ด้วยไม่มีตรรกะคิดว่าใครเป็นเช่นนี้เพราะอะไร ก็เลยขอโทษท่านกรรมนะคะ

นี่มันอะไรกันเนี่ย ??? หลังจากที่ไม่ได้เข้ามาดูกระทู้ที่ตัวเองเป็นคนตั้งคำถามไว้มานาน พอกลับมาอ่านอีกทีตอนนี้กระทู้ที่ผมตั้งมันกลายเป็นสงครามปะทะคารมย่อยๆ ไปแล้วหรอครับ ทุกความคิดเห็นแม้จะไม่ได้ใช้ถ้อยคำหยาบคาย แต่ก็เจือไว้ด้วยความขุ่นข้องหมองใจ ประชดประชันเสียดสี อ่านแล้วทำใ้ห้รู้สึกว่า นอกจากจะไม่ได้ประโยชน์ แล้วยังก่อให้เกิดแต่ทุกข์ ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกผิดในใจที่ทำให้หลายคนต้องมาเกิดความรู้สึกที่ไม่ดี อย่างนี้ถือเป็นการสร้างบาปให้กับตัวเองเพิ่มขึ้นรึเปล่าเนี่ยครับ ? ความจริงผมอยากจะลบกระทู้ไปเลย แต่ทำไม่เป็น

ทุกวันนี้ประเทศเราก็มีแต่ความขัดแย้งมากพอแล้ว อย่าให้มันลุกลามมาถึงสถานที่ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแสงสว่างให้กับคนที่ยังไม่เห็นธรรม เลยนะครับ ตรองดูสิครับ ยิ่งเขียนไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งสถานการณ์ไม่ดี เกิดความรู้สึกไม่ดีต่อกัน พอเถอะนะครับ ผมขอร้อง อย่าสร้างตราบาปในใจให้เจ้าของกระทู้อย่างผมต่ออีกเลยนะครับ เพราะผมคงไม่สบายใจอย่างมากที่ต้องมาเป็นเหตุในคนอื่นผิดใจกัน
อีกอย่างคือ ขอขอบคุณทุกๆ ท่านที่มาให้ความรู้นะครับ ต่อไปผมจะระวังกาย ระวังใจ ให้มากขึ้น ขอให้บุญที่ชี้ทางสว่างให้ผมในครั้งนี้ จงส่งผลให้ทุกๆ ท่านมีความสุขนะครับ

จริงอยู่ที่ว่าผมอาจจะไม่ได้เข้ามาดูกระทู้ที่ตัวเองตั้งไว้นานแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ใส่ใจนะครับ ผมไม่ได้เข้ามาดู เพราะความเห็นแรกๆ ได้ตอบคำถามที่ผมต้องการทราบไปแล้วไงครับ ผมคงไม่ต้องเข้ามาดูมาเช็คทุกวันหรอกมั้ง แต่พอผมกลับมาดูอีกที ก็พบว่ามีการโพสต์เพิ่มขึ้นอีกมาก ซึ่งผมก็อ่านทุกเรป การที่ผมไม่ได้ตอบอะไรมากมายก็ไม่ได้หมายความว่าผมไม่ใส่ใจ แต่ด้วยความไม่เข้าใจในธรรมอย่างถ่องแท้ คุณจะให้ผมเขียนอะไรลงไปมั่วๆ รึไงครับ ผมไม่ได้อยากเหยียบหัวใคร ไม่ได้อยากทำตัวเป็นผู้ทรงภูมิแต่ผมแค่ใช้สามัญสำนึกง่ายๆ ของตัวเอง ที่อ่านความเห็นแล้วรู้สึกไม่ดีก็แค่นั้น เหรียญยังมี 2 ด้าน คนเรามีแง่ที่้ร้าย ก็ต้องมีแง่ที่ดี แล้วทำไมถึงไม่เลือกมองแง่ที่ดีๆ บ้างล่ะครับ ทำไมไม่คิดว่าที่ผมมาพูดเป็นความห่วงใย แต่กลับมองเป็นการสร้างสถานการณ์ทำตัวเป็นคนดี ทรงความรู้ ในเมื่อเลือกได้ ทำไมไม่เลือกด้านที่ดีกว่า ต่ิอให้ในความเป็นจริงสิ่งที่ผมเขียนขึ้นมันจะมีขึ้นด้วยวัตถุประสงค์ใด แต่ทำไมคุณไม่คิดกับผมในแง่ที่มันดี ผมสงสัยแค่นี้แหละครับ
ปล. ธรรมะที่คุณๆ ทั้งหลายได้เขียนกันมา ผมก็อ่านหมดนะครับ ไม่ใช่ไม่อ่าน เดี๋ยวจะหาว่าไม่ยอมมองใจความที่แท้จริง มองแต่ผิวเผิน อาจจะเข้าใจน้อยไปบ้าง แต่ก็ทำให้ได้รู้อะไรเยอะขึ้นมากเลย