อย่าเศร้าใจไปเลยครับ เพราะคุณได้มีเจตนาที่ดีมีเมตตาอยู่เต็มเปี่ยมที่ปรารถนาให้ลูกแมวได้มีชีวิตอยู่ คุณได้ทำดีที่สุดแล้วครับ ส่วนผลจะออกมาในรูปแบบไหนก็คงจะต้องปล่อยให้เป็นไปตามกรรมที่แต่ละชีวิตได้เคยกระทำไว้ เพราะถึงเราจะช่วยเขาหรือไม่นั้นถ้ากรรมมาตัดรอนให้ตายก่อนกาลอันสมควรแล้วเราก็ไม่อาจจะช่วยได้แม้กระทั่งชีวิตของตัวเราเองครับ เพราะเรามีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นผู้ติดตาม มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องเพิกเฉยหรือปล่อยไปตามยถากรรมนะครับ ถ้าสามารถพอที่จะช่วยได้โดยที่เราเองก็พอช่วยได้ไม่เดือดร้อนตัวเองและผู้อื่นก็สมควรทำครับ เพียงแต่การรู้เรื่องกรรมนี้จะทำให้เราสามารถปล่อยวางไม่ไปยึดติดกับสิ่งที่เป็นอยู่ครับ ไม่ว่าผลจะออกมาดีหรือไม่ก็ตาม ส่วนที่จะเป็นบุญหรือบาปนั้นขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญ ถ้าเจตนาดีก็เป็นกรรมดี เจตนาไม่ดีก็เป็นกรรมที่ไม่ดี

ทำดีทีสุดแล้วครับ อย่ากังวลเจตนาดีจะไม่ให้ผลร้ายตอบแทน.....เจโตวิมุติ

เกิด แก่ เจ็บ ตาย ถูกกำหนดไว้แล้วครับ เมื่อมีบุญกรรมมาแค่นี้ ทำได้ก็เป็นอุบายช่วยให้สบายใจ ไม่เสียหายอะไร ไม่ได้อย่างที่หวัง ก็นี่แหละอนิจจัง ทุขขัง อนัตตาครับ....เจโตวิมุติ

ส่วนใหญ่สัตว์แรกเกิด หมายถึงเกิดใหม่ๆ เลยนะ ถ้าไม่มีตัวแม่จะรอดยาก... ถ้าจะรอด มันก็ต้องโตมาหน่อยแล้ว คือเป็น ลูกแมว แล้ว

การแผ่กำลังจิตอาจมีผลบ้าง ถ้ากำลังนั้นแรงพอ... อันนี้เรายังไม่ค่อยแน่ใจนะ คือ...
ถ้ากำลังจิตแรงมากๆ อาจช่วยให้รอดได้ แต่ถ้าเป็นกำลังโดยทั่วๆ ไป จิตผู้รับอาจระลึกถึงบางสิ่งบางอย่างได้ (คือแช่มชื่นขึ้น) และตายไป คือเป็นกรรมเพียวๆ กรรมแรกเกิดที่ไม่ได้เจือปนด้วยสิ่งอื่น... ย้ำว่า เรายังไม่ค่อยแน่ใจนะ
ถ้ามีกำลังจิตแข็งๆ บางทีแค่เอ่ยในใจว่า ไปเถิด เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว...