นี้เป็นข้อหนึ่งที่คุณพลศักดิ์...คิดถูก

คนสิ้นกิเลสแล้ว...ก็เป็นอย่างเดียวกัน..

เพียงแต่..พระเจ้าที่คนทั่วไปเข้าใจนั้น..ยังรู้ไม่จริง

(แม้แต่ชั้นพรหม..ก็ยังรู้ไม่หมดเลย..เพราะรู้ได้เท่าที่ตัวสัมผัสได้เท่านั้น..นอกนั้น..ไม่รู้)

ลองนึกเล่น ๆ ดู..กาลเวลาผ่านไปจนเลยอายุพระศาสนา..เรื่องพระพุทธเจ้าของเรา..จะกลายเป็นคำบอกเล่า..เรื่องเล่า..นิทานปรำปรา..เสริมนิดแต่งหน่อย..ด้วยความไม่รู้..เรื่อย ๆ ..ไป..จะกลายเป็นเรื่องอะไรละ...และ..ไม่แน่ว่า..เรื่องเล่าพวกนี้...อาจอยู่ถึงยุคพระศรีอารย์..อย่างเรื่องพระเจ้าอยู่มาจนถึงยุคพระสมณโคดต..ก็เป็นได้

ผมเห็นด้วยครับ ไม่ใช่เราเข้าใจว่าพระเจ้าเขามาอย่างไร แต่เป็นความเข้าใจภายใต้ความเป็นจริงว่า สัตว์โลกทั้งหลายย่อมถึงความเสื่อมไปของนามรูป ไม่ว่าจะนับถืออะไร ความตายก็เป็นใหญ่กับทุกคน
ต่อให้มีคนนับถือคริสเต็มโลก ก็ไม่ทำให้เราหวั่นไหว

อนุโมทนา ครับ