สวัสดีค่ะ คุณพี่ทุกข์ใจ ขอแนะนำตัวค่ะ "..น้องเปิ้ล" ติดตามกระทู้พี่มาน่ะค่ะ ชีวิตของคุณพี่เหมือนน้องเปิ้ลมากเลย สามี-ราชการ น้อง-งานเอกชนค่ะ มีลูกชาย2คน 14,9 ขวบ เลี้ยงดูครอบครัวด้วยตนเองตลอด ไม่มีพ่อแม่ (เสียแล้ว) ญาติห่างไกล ไม่มีใครคบ เมื่อก่อนสามีทำงาน ตจว.ทิ้งให้เราดูแลลูกเอง5ปี และเลี้ยงดูผู้หญิงที่นั่น น้องเริ่มเป็นโรคซึมเศร้าเข้ารพ. เป็นว่าเล่น ไข้เลือดออกก็เป็น เขาไม่เคยมาดูเลยสักครั้ง โทรมาด่าน้องเปิ้ลว่ามึงเป็นอะไรของมึง
สามีเมาเหล้าตบตี 1 ครั้ง ติดผู้หญิงหลายๆครั้งเสียเงินเสียทองหลายครั้ง และสุดท้ายนี้แม่หม้าย อายุ52ค่ะ แก่กว่าสามีน้อง 8ปี จ๊ะจ๋าตลอด ผู้หญิงอยู่ตจว.นั่งรถมาเพื่อมานอนกับสามี วันไหนสามีไม่นอนก็จะโทรมาบอกว่าต้อง ... อย่าปล่อยให้กลับโดยไม่มีอะไรน่ะ ตอนนี้ก็ยังโทรจ๊ะจ๋าทุกวันน่ะค่ะ
เป็นงัยค่ะ ....สุดยอดแห่งกามราคะและกิเลส อายุก็ไม่น่าจะมีอารมณ์แล้วเนอะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ
ติดเสียว่าน้องทำกรรมกับเขาไว้ รับกรรมไป และทำบุญหนีกรรมให้ไกลที่สุด
แชร์ให้พี่ฟังว่า พี่ต้องเป็นที่พึ่งให้ลูกๆ อย่าอ่อนแอ นี่คือบททดสอบว่าพี่สามารถยืนและก้าวไปได้หรือไม่
ไม่มีเขาเราก็ทำได้ค่ะพี่
กว่าที่น้องจะมาเล่าให้ฟังเนี่ย ติดตามกระทู้หลายๆกระทู้ อ่านข้อความคุณทักทาย คุณดีดี คุณนิตา คุณแสงอาทิตย์ คุณน้ำค้าง ฯลฯ เพื่อเสริมกำลังใจและกล้าเปิดตัววันนี้ค่ะ
สู้ ๆ น่ะค่ะ
****************************
"สิ่งที่เกิด เพราะกรรมที่เราทำไว้ในอดีต และปัจจุบัน
อยากแก้กรรมทำได้โดย ทำบุญหนีกรรมค่ะ"

สวัสดีค่ะน้องเปิ้ล ยินดีต้อนรับสู่ลานธรรมฯค่ะ

เท่าที่อ่านข้อความของน้องเปิ้ล ดูเหมือนว่าน้องเกือบจะไม่ทุกข์แล้วใช่ไม๊

อนุโมทนาด้วยนะจ๊ะ

ชอบคำพูดนี้จังคะ เป็นกำลังใจให้คุณเปิ้ลอีกคนนะคะ
มีอะไรก็แวะเข้ามาคุยกันนะคะ อย่าปล่อยให้โรคซึมเศร้า
มาทำร้ายตัวเราเองนะคะ สงสารลูกๆ คะ
ยิ้มเข้าไว้คะ สู้ๆ

คุณพี่ทุกข์ใจขา...
หายไปไหนค่ะ ตามหาทั่วบ้านแล้วไม่เจอเลย...
แอบไปนั่งสมาธิที่ไหนค่ะ....
ดูแลตัวเองดีๆน่ะค่ะ...น้องๆเป็นห่วงค่ะ
................

สวัสดีค่ะน้องเปิ้ล พี่ไม่ได้ไปนั่งสมาธิที่ไหนหรอก ยังด้อมๆมองๆอยู่แถวนี้แหละ ส่วนใหญ่ก็ใช้วิธีสวดมนต์ในใจไปเรื่อยๆ พอจิตมันฟุ้งซ่าน ก็สวดมนต์ดับม้นซะ เรื่องของเรื่องคือพี่ไม่อยากคิดถึงมันเลยสักนิด พี่ยังไม่ถึงขั้นกำหนดจิตได้ว่า "อยากคิดก็คิดไป แต่เราอย่าไปต่อยอดความคิด" พี่เองก็ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมเราถึงคิดแต่สิ่งที่ไม่ดีที่เขาทำกับเรา ทำไมเราถึงไม่คิดถึงแต่สิ่งที่ดีๆที่เราทำร่วมกันมา ทั้งๆที่ไอ้สิ่งที่ดีๆที่ทำร่วมกันนั้น มันเป็นระยะเวลายาวนานตั้งสามสิบกว่าปี ท่านผู้รู้ทั้งหลายช่วยไขข้อข้องใจหน่อย แต่ห้ามต่อว่าต่อขานพี่นะ เพราะพี่ช้ำมามากพอแล้ว อยากได้กำลังใจมากกว่า

สวัสดีคะพี่ใหญ่
หนูอยากบอกว่าพี่ใหญ่ไม่ได้เป็นคนเดียวคะ หนูก็เป็นเหมือนกันคะ
หนูพยามอยู่ทุกวันไม่ให้คิดเรื่องที่เขาทำกับเรา (ทั้งที่ไม่ใช่เวลา
ที่จะมาคิดอีกแล้ว) แต่มันก็วนๆเวียนๆ เข้ามาวิ่งเล่นในหัวเราได้ทุกวัน
ไม่เว้นแม้แต่วันเดียว ทั้งๆที่ตอนนี้เรื่องทุกอย่างก็
แย่พอตัวอยู่แล้ว แต่ความคิดเราก็ปล่อยวางจากเหตุการณ์ต่างๆเล่านั้น
ไม่ได้สักที รู้ทั้งรู้ว่าคิดไปก็รังแต่จะทำร้ายจิตใจตัวเอง ใจหนอใจทำไม
มันถึงได้สร้างแต่ทุกข์ให้กับตัวเองแบบนี้ รู้นะแต่ก็อดคิดไม่ได้สักที
หนูยังคิดว่าเมื่อไรหนอเราจะสะกดคำว่าให้อภัยได้สักที ใจมันคอย
คิดแค้นเคืองกับเรื่องที่ผ่านมาให้มัวหมองได้ทุกวันๆ ไม่ว่าพี่ๆเพื่อนๆ
จะคอยสอนคอยเตือนแต่ถ้าใจเราไม่ยอมรับและปลดปล่อย
เรื่องมันก็จะวนเวียนอยู่แบบนี้ ฉนั้นเราต้องฝึกที่จะรู้และพิจารณา
ว่าเรื่องไหนที่เราควรจดและจำ หนูตั้งสติและย้ำกับตัวเองเสมอๆ
เวลาที่ความคิดไม่ดีแล่นอยู่ในใจ พอจะฟุ้งก็ตั้งสติและบอกตัวเอง
ว่าเราคิดไม่ดีแล้วนะ เราเตลิดอีกแล้วนะ นับ1ก็ให้รู้ว่าเลขหนึ่ง
เป็นอย่างไร นับ2ก็ให้รู้ว่าเลขสองเป็นอย่างไร นับไปเรื่อยๆ
ให้จิตเราอยู่กับตัวเลข จากนั้นเรื่องที่ขุ่นมัวก็หายไปเอง แรกๆ
ก็ไม่ได้คะ คิดอยู่เรื่อย ก็ทำไปเรื่อยๆ ใจจดจ่อกับตัวเลขเรื่องนั้นก็พอ
จะจางไปจากใจได้คะ ฝึกไปเรื่อยๆนะคะ มันอาจไม่ได้ผลมากมายนัก
แต่ชั่วเวลานั้นก็ทำให้เราหยุดคิดได้บ้าง (จริงๆนะคะ) อยากให้พี่ใหญ่
ลองดูคะ เอาใจช่วยนะคะ

สวัสดีค่ะคุณแสงฯ ทุกข์ของคุณแสงฯก็มากอยู่แล้ว ยังอุตส่าห์มาเอาใจช่วยพี่อีก น้ำใจงามจริงๆ

เดี๋ยวนี้พอเปิดเวฟนี้ปุ๊บ พี่จะเปิดกระทู้ของคุณแสงฯอ่านก่อนเลย พี่คอยเอาใจช่วยคุณแสงฯตลอด แต่ไม่ได้เข้าไปออกความเห็น เพราะพี่ก็ไม่มีประสบการณ์เรื่องแบบนี้ ก็เลยยัง งงๆอยู่

เป็นกำลังใจให้คุณแสงฯเสมอนะจ๊ะ

คุณตาท่านไปจำศีลเข้าพรรษา สงสัยจะลืมพวกเราแล้ว

สวัสดีค่ะ พี่ๆและเพื่อนๆทุกท่าน แวะเข้ามาอ่านคำแนะนำของพี่ทักทายแล้วก็รู้สึกดีขึ้น รู้สึกปลงได้ชั่วขณะจิต ขอบคุณนะค่ะพี่สำหรับคำแนะนำดีๆเสมอมา รักและคิดถึงทุกคนเสมอค่ะ

ตอนนี้ลูกชายพึ่งครบ 2 ขวบไปค่ะพี่ทักทาย เอารูปมาลงด้วย อย่าลืมแวะไปดูที่บ้านแอนนะค่ะ กำลังน่าหยิกเชียว อิอิ