อันตรายอาหารเนื้อสัตว์ ก่อให้เกิดโรคมะเร็งร้ายหลาย ๆ ชนิด
----ยืนยันจากผู้เชี่ยวชาญ และ ทีมคณะแพทย์ชื่อดังระดับโลกที่ทำการศึกษาวิจัยจากผู้ ป่วยกว่า 500000 คนท่วโลก ใช้เวลากว่า 7 ปี โดยทีมนักวิทยาศาสตร์ แพทย์ กว่า 12000 คน
น่ากลัวคาดว่าจะมีผู้ป่วยรายใหม่ ๆ เพิ่มอีกกว่า
เนื้อสัตว์ เป็นบ่อเกิด ต้นตอของนานาโรคร้ายหลากหลายชนิด
เช่นโรคมะเร็ง เต้านม มะเร็งลำไส้ มะเร็งตับ มะเร็งปอด มะเร็งต่อมน้ำเหลือง
และจากการวิจัยล่าสุดโดยมหาวิทยาลัยแพทย์ ฮาวาด์ แห่งสหรัฐ และ
มหาลัยแพทย์ ลีด แห่ง ประเทศอังกฤษ เนื้อสัตว์ ยังเป็นต้นเหตุหลัก ๆ ของ
มะเร็งต่อมลูกหมาก และ มะเร็งรังไข่
ข้อมูลโดยมหาลัยแพทย์ชื่อดังระดับโลก
มหาลัยเทกซัส สหรัฐ
มหาลัยชิคาโก สหรัฐ
มหาลัยฮาวาย สหรัฐ
มหาลัยฮาววาด สหรัฐ
มหาลัยแพทย์ แห่งออสเตอเรีย
มหาลัยคิวเบค แห่งแคนาดา
มหาลัยออกฟอร์ด แห่งอังกฤษ
มหาลัยลีด แห่งอังกฤษ
มหาลัยแฟงค์เฟิต แห่งเยอรมัน
โดยการสนับสนุนสถาบันวิจัย โรคมะเร็ง แห่งสหรัฐ
National Cancer Research Institue - USA
สถาบันโรคมะเร็ง แห่ง WHO
The World Cancer Research Fund ( WCRF )
และวารสารสุขภาพชื่อดังระดับโลกกว่า 100 ฉบับรวมถึง
เอกสารทางการแพทย์ จากมหาวิทยาลัยแพทย์ชื่อดังก้องโลก
ไม่กินเนื้อสัตว์ แล้วเราจะตายหรือไม่ (พุทธศาสตร์+วิทยาศาสตร์
มุมมองความเห็นจากพระสงฆ์ไทย
และจากพระ อาจารย์ บัญฑิต พระฝรั่งชาวอังกฤษ
อดีตผู้อุปถาฐพระอาจารย์ สุเมโท พระฝรั่งตะวันตกพระลูกศิษย์ รุ่นบุกเบิก
พระอาจารย์ ชา แห่งวัดป่านานาชาติ

ได้ให้ข้อมูลว่าขณะนี้ประเทศอังกฤษ ประชากรกว่า40% หรือเกือบ 30 ล้านคน
ได้ละเลิกการบริโภคเนื้อสัตว์ มาเป็นอาหารมังสะวิรัติ
ปลอดเนื้อสัตว์ เพื่อสุขภาพ และ หวั่นเกรงมหันตภัยโรคร้าย
จากเนื้อสัตว์ ที่เคยคุกคามฆ่าชีวิตชาวอังกฤษเป็นจำนวนมากจากโรคมะเ ร็ง ไขมันอุดตัน โรคหัวใจ ปีละจำนวนมาก ๆ ต่อเนื่องด้วยโรควัวบ้าระบาด เมื่อ 6 ปีก่อน และอีก 3 ปีถัดมาโรคไข้หวัดนกระบาด ทำให้ชาวอังกฤษหวาดผวาภัยจากเนื ้อสัตว์
ข้อมูลที่น่าสนใจในเวปข้างล่าง

http://www.watisan.com/showdetail.asp?boardid=1080

**********************************************
ยังมีข้อมูลอีกมากมายนับไม่ถ้วน อาจมากกว่า 100 บทความ
ที่มีการศึกษาวิจัยอย่างกว้างขวางทั้งในยุโรป อเมริกา แคนาดา และออสเตอเรีย
ถึงผลร้ายของการบริโภคเนื้อสัตว์ในเชิง สุขภาพ และการระบาดของโรคมะเร็งร้าย นอกจากโรคไขมันอุดตัน โรคหัวใจ อันเป็นผลจากเนื้อสัตว์
แต่ไทยเรากลับปิดปากเงียบ ไม่มีการเปิดเผยข้อมูล อันน่ารู้นี้ มีแต่เฉพาะ
วงการแพทย์ ที่หันหลังการบริโภคเนื้อสัตว์ มาเป็นอาหารปลอดเนื้อสัตว์
ที่แน่ ๆ การบริโภคเนื้อสัตว์ นอกจากผลดีต่อสุขภาพ ยังเป็นการละบ่วงเวรกรรม
จากการร่วมทำลายล้าง สัตว์อื่น ๆ
โรคมะเร็ง ต้นเหตหลักที่แท้จริงจากงานศึกษา วิจัยโรคมะเร็ง สาเหตุหลัก ของการก่อตัวของโรคร้ายต่อมนุษย์
จากงานศึกษา วิจัยโรคมะเร็ง สาเหตุหลัก ของการก่อตัวของโรคร้ายต่อมนุษย์
โดยคณะนักวิทยาศาสตร์ ทีมคณะแพทย์ที่มีชื่อเสียงระดับโลก จากหลายหลาย
มหาวิทยาลัยแพทย์ชื่อดังก้องโลก โดยทุนสนับสนุนจาก สถาบันต่อต้านโรคมะเร็งแห่งโลก (The World Cancer Research Fund (WCRF)
รายละเอียดหาอ่านได้จากข้อมูลในเวป
http://www.dhammajak.net:80/board/viewtopic.php?t=14583
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=17241
http://board.palungjit.com/showthread.php?t=145201

สรรพสัตว์ ล้วนเกิดมาเป็ฯเพื่อน ร่วมโลก‏

ฝันร้ายเมื่อเที่ยงคืน
เวปคติธรรม เรื่อง เมตตา



http://youtu.be/pFtIurq-wK4

http://www.youtube.com/watch?v=pFtIurq- ... re=channel

http://www.youtube.com/user/ddaung



--------------------------------------------------------------------------------

สิ่งใดควรหลีกเลี่ยงได้ก็หลีกเลี่ยง
ถ้าเลี่ยงไม่ได้ก็แผ่เมตตาอนุโมทนาบุญให้แก่สัตว์เหล่านั้น ที่เสียสละเนื้อหนังให้เราเพื่อบำเพ็บกุศลนี้ร่วมกัน
บุญที่น้อยที่สุดคือการ ให้ทานแก่สัตว์ เพราะสัตว์เหล่านั้นไม่สามารถที่จะบำเพ็ญกุศลได้ เกิดมาเพื่อใช้กรรมอย่างเดียว(เป็นส่วนใหญ่)
เพราะฉะนั้นแล้วเมื่อทานเนื้อหนังเขาก็ควรจะทำตัวให้เป็นกุศลต่อศาสนาเพื่อชีวิตสัตว์เหล่านั้นจะได้บุญด้วย

ความคิดส่วนตัวครับ.

**ผักเน่า กับ เนื้อเน่า**สิ่งไหนเหม็นกว่ากัน
***ไม่มีห่วงโซ่แรก ห่วงโซสุดท้ายก็ไม่เกิด***

อนุโมทนากับผู้ถาม ผู้ตอบ และผู้ที่ได้อ่านทุกท่าน

ผมเองคิดว่าอยู่ที่เจตนาเป็นสำคัญ เพียงแต่ไม่คิดว่า ไก่กับวัวเกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ครับ
ผมว่ามนุษย์บางคนเท่านั้นคิดกันเองอาจจะเพราะอะไรก็ได้ ต่างความคิด ต่างเหตุผล ผมคิดเห็นต่างกันนิดตรงที่ทุกชีวิตที่เกิดมาเพราะกรรม ไม่มีชีวิตใดเกิดมาเพื่อเป็นอาหารให้ชีวิตใดหรอกครับ

การงดเว้นเนื้อสัตว์ก็เป็นสิ่งที่ดี เพิ่มกำลังในขั้นศีล

ผิดถูกประการใดขอภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

โมทนาสาธุ...กับคุณแม่ชีค่ะ..ที่ให้ข้อกระจ่างกับผู้ปฏิบัติธรรม...ทั้งหลาย

การให้ธรรมะเป็นทานจะได้กุศล...ก็ต่อเมื่อธรรมนั้นถูกตรงตามคำสอนของพระพุทธะ...
ดังคำกล่าวว่า "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม" ไม่มีสัตว์ตัวใดเกิดมาเพื่อจะเป็นอาหารของมนุษย์
สัตว์ที่ยังมีจิตวิญญาณล้วนเวียนว่ายตายเกิดไปตามแรงกรรมของตนทั้งสิ้น...
...ดังนั้นสัตว์ที่ยังเวียนตายเวียนเกิดอยู่ในโลกมนุษย์...ย่อมต้องมีการเบียดเบียนซึ่งกันและกัน...ซึ่งเป็นธรรมชาติสร้างสรร..เรียกว่า "ห่วงโซ่อาหาร" ...แต่พระพุทธองค์ทรงให้มนุษย์ดำรงตนอยู่ในศีล 5 ก็เพื่อ
ลดการเบียดเบียนซึ่งกันและกัน หรือ อยู่อย่างเบียดเบียนซึ่งกันและกันให้น้อยที่สุด...


ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม

ยกขึ้นมาเป็นข้ออ้างจะกินเขาละสิ หากเป็นอย่างที่ว่า หมูเห็ดเป็ดไก่ ก็คงไม่วิ่งหนี ยอมให้ถูกฆ่าแต่โดยดี
ว้วควายคงไม่ต้องน้ำตานองหน้า ตอนถูกต้อนไปโรงฆ่าสัตว์

หากสัตว์พูดได้ เสือสิงหโตปลาฉลาม ฯลฯ ก็คงว่า มนุษย์เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมันเหมือนกัน
ทำไมเราไม่ยอมรับละ ก็เหมือนกันแหละ สัตว์โลกต่างรักชีวิตเหมือนกัน สัตว์โลกต่างก็มีครอบครัว
ไม่ต้องการให้ใครมาฆ่า มาทำลาย มาเบียดเบียน

ฆ่าสัตว์เบียดเบียนสัตว์ เป็นบาปอยู่แล้ว หากฆ่าด้วยความโกรธบาปนั้นร้อยเท่า
หากสัตว์นั้นเป็นพระโพธิสัตว์เสวยพระชาติ บาปนั้นเป็นพันเท่า

ท่านว่า สัตว์โลกต่างเกิดมาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่ควรเบียดเบียน ทำลายกัน
สาธุ..

เรือ่งแผ่เมตตา

อยากให้เพื่อน ได้เข้าดูเวป ที่แนบมา

ชีวิตที่ร่ำไห้
เจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ผลิต คือ สำนักพิมพ์ ส่งเสริมคุณภาพชีวิต

เพื่อให้เราตระหนักถึงคำที่พระพุทธตรัสว่า.. เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก
พาไปดูเบื้องหลังของชีวิตสัตว์ที่เรา-ท่านทั้งหลายบริโภคกัน ตั้งแต่ถูกเลี้ยงมา กระทั่งถูกลำเลียงมา ฆ่า


มองให้เห็นถึงใจเขาใจเรา โดยเอาใจเราไปใส่ใจเขา รับรู้และรู้สึกเหมือนเขา นำมาเปรียบกับเราอีกที


เป็นความจริงว่า.. สัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเขา จะเราก็ย่อมรักตัว กลัวตายทั้งสิ้น


ทุกเหล่าสรรพสัตว์มีวิญญาณ การรับรู้ เจ็บเป็น กลัวเป็น


เราท่านซึ่งเป็นมนุษย์(แปลว่าผู้ที่มีใจสูง)ที่ยังคงบริโภคสัตว์อื่นอยู่ด้วยความสะใจ จะสะท้อนคิดไหม ว่าหากเราโดนกระทำเช่นนั้นบ้าง หรืออาจจะกับพ่อแม่และคนที่เรารัก เราจะรู้สึกอย่างไร


กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็ต้องรับกรรม


กินตามใจปาก ตามความอยากจนเคยตัว โดยขาดปัญญา ไม่คำนึงถึงที่มา ว่าทุกชิ้น-เนื้อที่เข้าปาก มันคือชีวิตที่สูญเสียไป


ว่ากันว่า "ป่าช้าที่ใหญที่สุดในโลกนี้ อยู่ที่ท้องคน" เป็นความจริง เพราะเติบโตมาจนบัดนี้จะมีใครสักกี่คนรู้ได้ว่า มีกี่ศพ กี่ชีวิตแล้ว ที่ต้องสังเวยให้แก่เรา นั้นเพราะว่ามันมากมายมหาศาล


กระแสแห่งกรรมย่อมทำหน้าที่ของมันโดยเที่ยงธรรม


ก่อนจะสายเกินไป มากู้เมตตาธรรมที่มันแอบอยู่ในหลืบใจเรากลับคืนมาซิครับ


ใครที่ผ่านการเข้าค่ายคุณธรรมมาบ้างแล้ว อาจจะได้ดูบ้างแล้ว ก็ถือว่าเป็นการมาย้ำสำนึก เพื่อนสมาชิกอื่น ๆ ยิ่งต้องดูครับ


เวปลิงค์ ที่เข้าไปดูได้


http://www.youtube.com/watch?v=RxTnxG4Hzmk

ขออภัยล่วงหน้าเกี่ยวกับความคิดเห็นนะครับ
เพราะอาจจะขัดกับหลายๆคน
คิดซะว่า แลกเปลี่ยน ความคิดเห็นกันนะครับ

การกินเนื้อสัตว์ บาปไม๊???
จากธรรมะนิยาย โดยผู้แต่ง "สุทัดสา อ่อนค้อม" (ถ้าพิมพ์ชื่อผิดก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้เลยนะครับ)

บาป หรือ ไม่บาป นั้น อยู่ที่เจตนา
ถ้าเรากินเนื้อสัตว์ แล้วเราคิดว่า เรามีความสุขจากการได้กินเนื้อของเขาแล้ว ---> บาป
แต่ถ้าเรากินโดยไม่ยินดียินร้าย กับเนื้อนั้น ---> ไม่บาป

ข้างล่างคิดเอง

พระสงฆ์ มีพระวินัย ว่าด้วยเรื่องการขบฉัน
ก่อนฉัน พระสงฆ์พึงพิจารณา อาหารนั้นก่อนฉัน (เพื่อไม่ให้บาป)
แต่พระสงฆ์ส่วนใหญ่คงไม่รู้และไม่เคยปฏิบัติ (ก็เลยบาป)

ส่วนหมู ไก่ เป็ด วัว ฯลฯ
ถ้าบอกว่า เลี้ยงเพื่อเป็น "อาหารของมนุษย์" แล้ว
วันข้างหน้าอาจจะมีข้อความว่า เลี้ยงลูกเพื่อเป็น "อาหารของ....." เหมือนกัน
ยังไงซะ การฆ่าสัตว์ก็บาป
จะด้วย กายกรรม --> ฆ่ากับมือ (ผู้เชือดเป็ด ไก่ ฯลฯ ในโรงเชือด)
วจีกรรม --> สั่งฆ่า (น้อง!! เอากุ้งเผามาจานนึง)
[หมายถึง พวกกุ้งที่ยังไม่ตาย แล้วเราเป็นผู้สั่งให้เขาจับมาทำอาหาร]
มโนกรรม --> อยากจะฆ่า (เหมือนข้อวจีกรรม เพราะการนึกอยาก ก็ผิดแล้ว)
ก็บาปทั้งนั้น

ขอบคุณที่อ่านนะครับ
กะว่าจะหาเรื่อง กินผักแล้วบาปไม๊??
เจอเพื่อนทักว่า ผัก(พืช)ก็มีชีวิต
เช่น กระหล่ำ ที่เรากินหัวของมัน และ ถ้ามันร้องได้ มันคงร้องว่า "อย่า!!! อย่า!!! อย่ากินผม"
เล่นเอาเครียดเลย 555