ผมจะโพสเฉพาะบางส่วนนะครับ
ถ้าเห็นว่าไม่เหมาะสมก็ลบได้เลยนะครับ



อ่านจากขวาไปซ้ายครับ

หนังสือเล่มนี้ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
เพราะสิ่งที่พวกเขาพยามจะสื่อ ก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไร
แม้กระทั่งเหตุผลระดับตรรกะอย่างธรรมดาที่สุดก็ไม่มี
พบแต่การอาศัยฝีมือทางวาด มาเสียดสีล้อเลียนข้างๆคูเท่านั้นเอง จึงไม่ต้องกังวลอะไร
เป็นการแสดงออกของผู้มีปัญหาทางปัญญา

ศรัทธา เป็นของที่อยู่ในวิสัยปรุงแต่ง มีขึ้นลงได้ ทำลายได้ก็สร้างได้ สร้างได้ก้ถูกทำลายได้

แต่สัทธรรม ไม่สามารถปรุงแต่งได้ เป็นจริงอยู่อย่างนั้นตลอดมา ตลอดไป
จริงทุกสถานที่ จริงทุกวัฒนธรรม ไม่มีมนุษ์คนไหนสามารถบงการแก้ไขได้ หรือต้านทานไม่ยอมรับได้ แม้แต่พระพุทธเจ้าเอง ท่านก็ไม่ได้สร้างสัทธรรมเหล่านั้นขึ้น ท่านเพียงแต่เรียบเรียงสิ่งที่มีอยู่จริงเหล่านั้นมาสั่งสอน

ร้อยทั้งร้อยของวิธีต่อต้านโจมตีศาสนาพุทธ
ก็จะโจมตีลงไปที่ส่วนที่เป็นวัฒนธรรมความเชื่อที่เป็นของศาสนิกชนที่มีต่อศาสนา
ไม่มีใครสามารถโจมตีไปตรงๆที่หลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าได้เลย

เช่นประเด็นเครื่องรางของขลัง ซึ่งโจมตีกันมาก
ก็ปรากฏว่า เครื่องรางของขลังนี้ ไม่เคยปรากฏในสมัยพระพุทธเจ้าเลย ไม่เคยตรัสว่าให้ทำ ให้ใช้
มันเป็นเพียงคตินิยมที่มีอยู่ในรากเหง้าทางวัฒนธรรมที่มีอยู่ก่อน หรือได้รับอิทธิพลมาจากวัฒนธรรมอินเดีย จีน ที่มาผสมผสานกับพุทธธรรม จนกลายเป็นวัฒนธรรมเฉพาะถิ่น
แต่คนโจมตี หูหนาตาฟาง ไม่เคยสนใจจะศึกษาโลก
ไม่เคยรู้จักจะสนใจตามความเป้นจริงว่ามนุษย์ในโลก มีวิวัฒนาการกันมาอย่างไร
คิดอ่านคับแคบ ก็แยกไม่ออกว่าอะไรคือตัวศาสนา อะไรคือตัววัฒนธรรม
เมื่อโลกแคบ ก็ย่อมพูด คิด อ่าน อย่างแคบๆ

การ์ตุนนี้ ถ้าจะหลอกใครได้ ก็หลอกได้แต่คนปัญญาน้อย และหลอกคนได้แป๊บเดียว
คนเราเติบโตขึ้นทุกวัน เรียนรู้ขึ้นทุกวัน เมื่อวันใดชีวิตได้รับบทเรียน มีปัญหาต้องแก้
จะมีสักกี่คนที่วิ่งมาหาการืตูนเล่มนี้ ซึ่งไม่มีหลักคิดหลักปฏิบัติอะไรจะช่วยเขาได้
ทั้งผู้เขียนผู้อ่าน ก็จะพากันแพ้ภัยตนเองไปในที่สุด

กรรม..ขึ้นอยู่กับเจตนา...บ้างครั้ง..ไม่เจตนา..ก็เป็น..กรรม

อยากทำกรรมร่วมกับพวกเขามั้ยละครับ??

ก็ไปโกรธ..ไปด่า..ไปแช่ชักหักกระดูกพวกเขาสิครับ..กรรมจะได้เสมอกับพวกเขา

เพราะการจะพูด..ไปด่า..ไปกัด..ใครได้นี้นะ..ต้องมีกรรมเสมอกันนะ..จึงจะทำได้

เช่น..
แม่ค้าปากตลาด..ก็ด่ากันได้กับแต่..พวกปากตลาดเหมือนกัน..( เพราะพวกอื่นแพ้..ด่าไม่ทันก็เลยต้องเดินหนีไปซะก่อน.. )

สุนัข..ก็กัดแต่กับสุนัขด้วยกัน..ไม่เห็นจะไปกัดกับราชสีร์..(กัดกับแมว..แมวก็ยังวิ่งหนีเลย.. )

อยากจะลงไปเสมอกับพวกเชาเหล่านั้นมั้ยละครับ??

แม้แต่คนที่กราบพระไหว้พระอยู่นี่แหละ
หรือคนที่ศึกษาธรรมะมากๆ นี่แหละ
แต่หลายคนมีความคิด ว่า พระพุทธเจ้า ก็คือคนธรรมดาๆ ที่มีปัญญาเท่านั้นเอง
มิได้เชื่อในความพิเศษของพระพุทธองค์ ว่า
เป็นอจินไตย แต่อย่างใด

จนขนาดไม่เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดด้วยซ้ำ
หาว่า แม้แต่พระเวสสันดร ยังเป็นแค่นิทาน มิได้เป็นชาติก่อนของเจ้าชายสิทธัตถะแต่ประการใด

ถ้าการไม่เชื่อทำให้เขามุ่งปฏิบัติธรรมเพื่อให้ผลในชาตินี้ไม่รอชาติหน้าได้ก็ไม่เสียหายครับ
แต่ในมุมกลับถ้าไม่เชื่อแล้วประมาท ก่อกรรมอันเป็นเหตุแห่งภพต่อไป ก็ปล่อยเขาไปเถอะครับ

อ่อแล้วไอ้การ์ตูนแบบนี้น่ะนะ

คนเขียนคงรับกรรมไปเต็มๆ ลบหลู่ทั้งพระพุทธเจ้า ทั้งพระเยซู
(ผมเชื่อนะว่าพระเยซูก็พระอริยะเหมือนกัน)

อีกทั้งยังเพิ่ม โทสะ (โลภะ) โมหะ ของผู้อ่านที่มีมากอยู่แล้วให้ยิ่งขึ้นไปอีก
[พระพุทธเจ้าท่านเคยตรัสตอบหัวหน้านักแสดงที่มาเซ้าซี้ถามท่านว่าตัวเองตายแล้วจะไปเกิดที่ไหน]
http://www.dharma-gateway.com/buddha/bu ... -07-06.htm
นักวาดการ์ตูนที่ไม่มีสาระไม่น่าจะได้ผลกรรมที่ต่างกันนัก

อย่างน้อยก็ 2x แล้วครับ แถมกรรมหนักทั้งคู่

ก็ทำได้แค่ภาวนาให้รู้สึกตัวได้ก่อนที่จะหมดโอกาศสำนึกก็แล้วกัน