คือถ้าเราพบเจอสัตว์ที่กำลังจะตายได้รับบาดเจ็บ เป็นสัตว์ตัวเล็กๆ เช่น มด จิ้งจก แมลง ยังไงก็รักษามันไม่ไ่ด้อยู่แล้ว เราควรจะฆ่ามันเพื่อไม่ให้มันทรมารหรือว่าควรปล่อยมันไปตามกรรมของมันดีครับ อาจจะเป็นเรื่องเล็ก แต่ผมก็อดสงสารไม่ได้ทุกครั้งที่เจอ ยิ่งล่าสุดนี้เจอลูกจิ้งจกตัวนึงติดกับกาวขยับตัวไม่ได้ พยายามช่วยแต่ก็ช่วยไม่ไ่ด้เลย แต่ก็ไม่ได้ฆ่ามัน รู้สึกกังวลทั้งวันเลยครับ ขอคำชี้แนะด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

อย่าไปฆ่ามันนะครับ
ต้องอุเบกขา ให้เป็นไปตามกรรม

จิ้งจกติดกาว อาจลองใช้น้ำมันพืช หยอด จะค่อยๆแกะออกมาได้ ผมเคยลอง
สำเร็จมาแล้ว 1 ตัวครับ มันติดกาวสติกเกอร์ที่ลอกออกไปแล้วที่ผนัง

ตอนนี้ถ้าเจอ จะแผ่เมตตาให้ค่ะ

โห คุณสุดยอดมากเลย นับถือด้วยใจจริงครับ

หากช่วยได้ก็ทำเสีย และต้องวางใจว่าจะไม่เสียใจไม่สลดหดหู่ต่อ หากช่วยแล้วเขาตาย หรือร่างฉีกขาดเพราะวิธีช่วย ..

บางทีการวางใจว่าสิ่งใดเป็นประโยชน์ควรแก่การใส่ใจโดยลึกซึ้งหรือไม่ น่่าจะทำให้ตัดสินใจในการเข้าเกี่ยวข้องกับสัตว์และสังขารทั้งมวลได้อย่างเหมาะสมและเป็นไปกับกุศลส่วนมาก....เพราะการเกี่ยวข้องกับสัตว์สังขารทั้งหลายนั้นที่จะไม่เป็นบุญหรือบาปเลยนั้น"ไม่มี" ..เรื่องนี้ต้องอาศัย "ปัญญา" เข้าสนับสนุนจึงจะทำได้..

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
ถ้าช่วยเขาได้ก็ควรช่วยครับ เพราะเป็นสิ่งที่ควรทำ
ผู้ที่มีจิตที่เมตตา มีความกรุณาให้ความช่วยเหลือต่อผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากนั้น เป็นผู้ที่ประเสริฐยิ่งแล้ว.

เมื่อก่อนสมัยเด็กๆหากเห็นอย่างนี้ จะช่วยให้รีบตายเลยครับ ปัจจุบันเข้าใจสิ่งต่างๆมากขึ้นก็ดูเหตุหากช่วยได้ก็ช่วย เช่น มดตกน้ำก็ช่วย ไส้เดือนคลานก็หยิบไปให้เขาถึงเส้นชัยเร็วๆขึ้น หากตายก็อุทิศบุญให้และบอกอย่ามาเกิดเป็นอย่างนี้อีกนะ

ถ้าไปช่วยมันแบบนี้ ก็ไม่ใช่อุเบกขาน่ะสิครับ

งานนี้ใช้พรหมวิหาร๔เข้าช่วยครับ

ต้องพิจารณาครับพอช่วยได้ใหม ก็ช่วยครับ
ถ้าสุดวิสัยจริงๆ ต้องใช้อุเบกขาเข้าช่วย (สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม)

ไม่ควรฆ่าอย่างเด็ดขาดครับ


ขออนุโมทนาในจิตเมตตาของท่านครับ

ที่รู้สึกกังวลเพราะน้ำหนักของเมตตามากกว่าอุเบกขา จึงไม่สมดุลย์(ผิดปกติ)

สุดยอดครับ ท่าน

อย่าฆ่านะครับ แบ่งบุณให้เขาครับ

สาธุ สาธุ สาธุ สาธุ