เป็นคำถามที่ค้างคาใจผมมานานมากๆครับ แต่ก็หาคนตอบไม่ได้ซักที

ผมลองค้นหากระทู้เก่าๆแล้วก็หาไม่เจอ เลยขอโอกาสตั้งใหม่เลย

ขอบคุณทุกท่านครับ

บุญ เป็นความอิ่มใจความฟูแห่งใจ เป็นกุศลครับ

สวดมนต์แล้วได้บุญ เพราะการสวดมนต์ทำให้เราไม่เดือดร้อนใจครับ เราสวดมนต์แล้วเราสุขใจอิ่มใจ
รู้สึกแช่มชื่น จิตเป็นกุศล

อย่างนี้ สวดมนต์แล้วได้บุญ

ถ้าผมอ่านบทความดีๆซักบทความนึง แล้วมีความสุขใจ

แบบนั้นผมก็ได้บุญใช่หรือป่าวครับ

ได้บุญ หรือไม่ขึ้นอยู่กับว่า เป็นความสุขใจเกิดจากอะไร
ถ้าความสุขใจ เกิดขี้นแล้ว ไม่เดือดเนื้อร้อนใจในภายหลัง ไม่ก่อให้เกิดกิเลส ความรัก ความชัง ความหวงแหน ความสุขที่ประสพนั้นก็เป็นบุญ

แปลว่าถ้าผมอ่านนิยายแล้วมีความสุข ไม่ก่อให้เกิดกิเลสอย่างอื่นเพิ่ม จะได้บุญ

ในขณะเดียวกัน

ถ้าผมสวดมนต์แล้วเกิดความสงสัย เอ๊ะ เราสวดไปทำไม? ที่เราสวดแปลว่าอะไร? เกิดกิเลสขึ้น แบบนี้ไม่ได้บุญ

ใช่หรือป่าวครับ

การสวดมนต์เป็นการสรรเสริญองค์คุณแห่งพระรัตนไตร
ขณะที่สวดมนต์นั้นเราได้คิดตามบทสวดมนต์นั้น
ถึงองค์คุณทั้งหลายมีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน
จิตนึกคิดตามบทสวดอย่่างนั้นเป็นกุศลจึงเกิดบุญครับ

การทำกรรมในอดีต ส่งผลถึงปัจจุบัน
การทำกรรมในปัจจุบัน ส่งผลถึงอนาคต

การสวดมนต์ ช่วยให้เรามีสติ มีสมาธิ ระลึกรู้สึกตัว ไปกับบทสวดมนต์
เฉกเช่น การภาวนาพุทโธ
ช่วยให้ความวิตกกังวลคิดฟุ้งซ่านที่มีอยู่ ให้หายไป

การสวดมนต์ ก็ถือเป็นการเจริญสัมมาสติ สัมมาสมาธิอย่างหนึ่ง
ซึ่งก็เป็นอีกวิธีหนึ่งในอริยมรรค มีองค์ 8

แสดงว่าสรรเสริญพระรัตนตรัยจึงเป็นบุญ สรรเสริญสิ่งใดอื่น ไม่ถือเป็นบุญหรือครับ

ทำแล้วสบายใจ ไม่เดือดร้อนไครๆ ทำไปเถิดคับ
ทำด้วยความศรัทธาและจิตตั้งมั่นอยู่กับบทสวดนั้นๆ
เคยอ่านหนังสือมาว่า
"บทสวดมนต์หลายบทนั้นมีอานุภาพในตัวเองมากมายมหาศาล แต่ต้องขึ้นอยู่กับ "ผู้สวด" ด้วย"
แต่ผมว่าน่าจะได้ทั้งบุญและบารมีคับ

การสรรเสริญองค์คุณพระรัตนไตร
เป็นองค์คุณที่หาที่เปรียบไม่ได้นั้น
จิตเกิดเป็นกุศลครับ

นอกจากสวดมนต์แล้วต้องน้อมนำคำสั่งสอนขององค์ท่านมาปฏิบัติด้วยครับ
ก็ทราบกันอยู่ดีนี่ครับ

การที่จะเกิดบุญต้องปฏิบัติ
ตามหลักการทำบุญ 10 ประการนี้

1 แบ่งปันกันกิน(ทานมัย) 2 รักษาศีล คือ กาย วาจา (ศีลมัย)

3 เจริญสมาธิภาวนา (ภาวนามัย) 4 กาย- วาจา-ใจอ่อนน้อม (อปจายนมัย)

5 ยอมตนรับใช้ (ไวยาวัจจมัย) 6 แบ่งให้ความดี (ปัตติทานมัย)

7 มีใจอนุโมทนา (ปัตตานุโมทนามัย) 8 ใฝ่หาฟังธรรม (ธรรมสวนะมัย)

9 นำแสดงออกไม่ได้เว้น(ธรรมเทศนามัย)

10 ทำความเห็นให้ถูกต้อง (ทิฏฐุชุกรรมหรือสัมมาทัศนะ)

ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาตอบนะครับ

เพียงแต่คำตอบ 2 อันหลังสุด ค่อนข้างไม่ตรงคำถามไปสักหน่อย คือผมอยากจะได้คำตอบแบบจริงจังเลยน่ะครับ ว่าสวดมนต์แล้วได้บุญจริงหรือ?

เพราะบทสวดมนต์ กล่าวโดยรวมก็คือคำสรรเสริญพระรัตนตรัย ซึ่งถ้าได้บุญจริง ผมก็มีคำถามว่าสรรเสริญอะไรอย่างอื่น มันก็น่าจะได้บุญเหมือนกันน่ะครับ เว้นแต่จะมีใครมาฟันธงว่า สรรเสริญพระรัตนตรัยจึงเป็นบุญ สรรเสริญสิ่งใดอื่น ไม่ถือเป็นบุญ ก็จบเลย

จิตที่เป็นกุศลย่อมเกิดบุญครับ

แล้ว..บุญ..ในความเข้าใจของผู้ถาม...เป็นอย่างไรละ??

เพราะความละเอียดและแหยบคาย..ในบุญ..ไม่เท่ากัน..จึงเข้าใจไปเองว่า..คำตอบ 2 อันหลังสุด ค่อนข้างไม่ตรงคำถามไปสักหน่อย ..

ทั้งที่ทั้งหมดนี้เป็นคำตอบ..ที่บอกลักษณะของบุญและทำอะไรบ้างจึงเป็นบุญ..

สาธุ..

แล้ว..บุญ..ก็ย้อนกลับ..ทำให้จิตเป็นกุศล..

การทำบุญมีด้วยกัน 10 วิธี เรียกว่า “บุญกิริยาวัตถุ 10” หรือ สิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญ 10 ประการ ได้แก่

1. ทานมัย อัน หมายถึง การให้ การสละ
2. สีลมัย คำว่า ศีล หมายถึง ข้อบัญญัติ ที่กำหนดการปฏิบัติทางกาย..วาจา และใจ
3. เจริญภาวนา หรือภาวนามัย ที่มุ่งพัฒนาจิตใจและปัญญา ทำให้จิตใจสงบ
4. อปจายนมัย คือ การประพฤติตนเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน
5. ไวยาวัจจมัย คือ การช่วยขวนขวายทำในกิจที่ชอบที่ควร เป็นการช่วยเหลือแก่ผู้อื่น
6. ปัตติทานมัย คือ การแผ่หรือปรารถณาให้ผู้อื่นได้บุญด้วยกับเรา
7. ปัตตานุโมทนามัย คือ การอนุโมทนาส่วนบุญ ยินดีในการทำความดีหรือทำบุญของผู้อื่น
8. ธรรมสวนมัย คือ การฟังธรรม ฟังสิ่งดี ๆ มีประโยชน์ทั้งต่อสติปัญญา
9. ธรรมเทศนามัย คือ การแสดงธรรม การให้ธรรมะหรือข้อคิดที่ดีๆ แก่ผู้อื่น
10. ทิฏฐุชุกรรม คือ การทำความเห็นให้ตรง..ให้ถูกต้อง

หาก..สิ่งที่กระทำด้วยใจตั้งบนฐาน ภายใน10 ข้อ ดังกล่าวข้างต้นแล้ว..ไม่ว่าจะชาติศาสนาใดก็ตาม..ผลที่ได้..จะเป็น..บุญ..เสมอ

ไม่ว่าจะชาติศาสนาใด..มีสมมุติบัญญัติเรื่องบุญอย่างไร..บุญก็อยู่ภายใน 10 ประการนี้..

นอกจากนี้แล้ว..ไม่ใช่