ตอนนี้นิ่งได้บ้างแล้วค่ะ มีบางครั้งที่ปล่อยไปตามอารมณ์แล้วเสียใจ พยายามคิดว่าถ้าเราเลือกที่จะอยู่แบบนี้ เราต้องยอมรับและปลงให้ตก ว่าอีกไม่นานเราก้อต้องตายจากกันอยู่ดี ยามที่ยังมีชีวิตอยู่ก้อทำดีกับคนที่เรารักให้มากๆ ถึงแม้ว่าสามีจะมองไม่เห็นก้อไม่เป็นไรแต่ให้คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้วค่ะ เพราะสามีก้อมีส่วนดีที่รับผิดชอบครอบครัวอยู่ รักลูก เกรงใจเราบ้าง แต่ถ้าเราทำดีแล้วหวังผลแล้วไม่ได้ดังหวังเราเองจะเจ็บและท้อใจ อย่าไปหวังค่ะ ทำแล้วรู้สึกสบายใจก้อทำไปเถอะค่ะ คิดว่าการมองในสิ่งที่สามียังดีต่อเราอย่างน้อยก้อเพื่อไว้พึ่งพากัน เพราะเมื่อยามแก่ตัวลงแล้วความรักแบบหวานแหววคงไม่มี แต่อยู่กันอย่างเพื่อนคอยดูแลกันค่ะ เปลี่ยนความคิดของเราเองค่ะ รู้ว่ามันทำได้ยากแต่เมื่อเริ่มทำแล้ว รู้สึกดีค่ะ ใจเบาลงมาก การให้อภัยดีที่สุดค่ะคงให้อภัยไปจนกว่าตัวเองจะเข้มแข็งพอแล้วจากกันอย่างไม่พยาบาทต่อกันค่ะ สงสารสามีเหมือนกันค่ะทุกวันนี้เค้า 2 คนโดนกิเลสลากจูงไป เค้าไม่มีความสุขหรอกค่ะ (เค้าบอกเอง) ทุกอย่างมีเหตุค่ะ เราคงทำเหตุไม่ดีไว้ในอดีต ปัจจุบันเราเลยต้องรับผลนั้น ถ้าปัจจุบันเราทำเหตุดี ต่อไปสิ่งดีดีต้องเข้ามาค่ะ ตอนนี้ตั้งใจดูแลลูกให้ดีที่สุดค่ะ เพราะเราเหลือกันแค่ 2 คน ส่วนสามีคือ แขกคนพิเศษ เวลากลับมาบ้านก้อดูแล แต่พอออกนอกบ้านแล้ว แขกคนนั้นจะไปไหน ทำอะไร อย่าใส่ใจค่ะ เมื่อเราไม่รู้เราก้อไม่เร่าร้อนค่ะ คนทุกคนมีทางเลือกค่ะ แต่เค้า 2 คนเลือกที่จะสะสมบาป เราคงทำอะไรไม่ได้ ค่ะเพราะตัวเค้าเลือกกันเอง ตอนนี้พยายามทำเรื่อยๆค่ะ ไม่ต่อว่าเค้า เพราะเค้าคือแขกเรางัยคะ เสียมารยาทแย่เลย (ถึงแม้บางครั้งคันปากยิบๆเลยค่ะ) คิดเสมอว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมค่ะ

เยี่ยมเลยคะ ยินดีที่คุณdeeda ใช้ชีวิตในแบบที่ไม่สร้่างทุกข์ให้ตัวเอง ดีที่สุดคะ ขอปรบมือให้ค๊า
เข้มแข็งต่อไปนะคะ เอาใจช่วยคะ

ขอบคุณทุกๆกำลังใจคะ ทุกวันนี้ก้อยังคิดว่าอยากให้เค้าเลิกกัน แต่อีกความคิดนึงมันก้อคิดว่าช่างเถอะไม่เป็นไร เราก้ออยู่ของเราไป มันมี 2 ความคิดค่ะ แต่พยายามปล่อยเพราะเราเปลี่ยนแปลงคนอื่นไม่ได้ บางครั้งก้อเสียใจน้อยใจบ้าง ว่าทำไมเค้าถึงขอหย่าไม่เลือกเรา ทั้งที่ใช้ชีวิตร่วมกันมา 16 ปีแต่กลับไปเลือกคนอื่นที่คบกับมาเพียง 3 ปี คนอื่นๆยังดีที่ยังไงก้อไม่ยอมหย่ากับภรรยา รุ้ทั้งรู้ว่าการเปรียบเทียบไม่ดี ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย แต่บางครั้งก้อยังหวนคิดถึงอดีตที่ผ่านมาแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเอามาเสียใจ จะพยายามอยู่กับปัจจุบันให้ได้มากที่สุดค่ะ

มาเป็นกำลังใจให้คุณdeedaด้วยคนนะคะ

ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ขอให้มีความสุข และสมหวังในทุกๆสิ่ง

สู้ๆนะคะ

โลกย่อมเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา มันมีแต่ความทุกข์ เพียงแต่เราไม่เห็น
ยิ่งถ้าเรามองไปในอดีต จะพบว่า มันมีทุกข์
เพราะมันไปตามกาลเวลา
เราอาจจะคิดได้ ว่า ตอนเป็นเด็ก เราสุขกว่านี้
แต่ก่อนเรา สาวกว่านี้
ทุกอย่างในอดีต ล้วนแต่ดีกว่านี้ ในหลายแง่มุม
เมื่อคิด หวลหา ก็เลยจะทุกข์
มีความทุกข์ให้เลือกหยิบเก็บได้มากมาย

สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสอน คือ ทุกข์ให้แค่กำหนดรู้ รู้ว่า เออมันทุกข์ ก็จบ
ไม่คิดต่อ ไม่ไปเจริญ ไม่ไปทำให้มันมากเข้า
แต่สิ่งที่ต้องทำให้มาก คือมรรค คือ ทำอย่างไร เราจะมีศีลที่มากขึ้น มีสมาธิที่มากขึ้น มีปัญญาให้มากขึ้น
บางที่ต้องสามอย่างพร้อมกันเลยจะแก้ได้
ปัญญา ที่ควรคิดก็คือ เราได้เรียนรู้แล้ว แต่นี้ไป เราจะทำแต่ความดี และคอยเฝ้าดูทุกข์สุขมันไป
เราจะทำแต่ความดีเท่านั้น
คิดได้อย่างนี้เป็นปัญญา แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเองครับ