สวัสดีคะพี่ทักทาย เมื่อคืนพอหนูจะเข้านอนสามีก็พูดมาว่า อยากให้หนูเหมือนเดิมเพราะเขากลับมาทั้งตัวและใจแล้วไม่อยากให้ครอบครัวอึมครึมแบบนี้ จะไม่มีเรื่องอะไรอีกแล้วเขากับผญ.ไม่มีอะไรกันอีกแล้วไม่อยากให้เราคิดอะไรอีก ขอให้เชื่อใจและเห็นใจเขา หนูก็เลยบอกเขาไปว่าุถ้าอยู่เพราะคิดถึงความถูกต้องก็ไม่ต้องอยู่นะเราไม่บังคับ เขาก็บอกว่าเขาอยู่เพราะใจไม่มีใครบังคับ หนูเลยถามว่าแล้วทุกวันนี้ดูเหมือนเขาซึมเศร้าเหมือนคนอกหักมันมีเหตุจากอะไร ถ้าตัดกันไม่ได้ก็ไม่เป้นไร เขาบอกว่าถ้าเขาจะต้องเลิกกับหนูเขาทุกข์มากกว่า ทุกวันนี้ทุกข์ใจที่เราไม่เหมือนเดิม ขอให้เหมือนเดิมได้ไม๊ แล้วเขาจะทำทุกอย่างให้กลับมาเหมือนเดิม หนูก็เลยบอกว่าถ้าอยู่เพราะใจอยากอยู่ก็อยู่ และเราก็ขอเวลาเหมือนกันที่จะทำใจยอมรับเขาทั้งตัวและใจ และเขาก็พูดอะไรอีกหลายอย่าง หนูคิดว่าจะค่อยๆปรับใจของหนูให้อภัยเขาไปเรื่อยๆจนกว่าความรู้สึกจะกลับมาเหมือนเดิม จะพยามมองเขาอย่างเมตตา และไม่ยึดติดของเขาของเรา เพราะไม่มีอะไรแน่นอน แม้กระทั่งใจเรา

ใต้ฟ้าเป็นกำลังใจให้นะคะ ให้อภัยให้โอกาสสามีเขาไปนะคะ เพราะว่าการให้เป็นสิ่งที่ประเสริฐ์สูงสุด สามีคุณแสงอาทิตย์เข้ามาพูดเรื่องเขากับผู้หญิงคนนั้น เอาความดีสู้ ๆ กับสิ่งที่ไม่ดีในชีวิตนะคะ คุณแสงอาทิตย์ให้อภัยเขาแต่ก็ไม่ต้องคาดหวังอะไรในสามีนะคะหากวันหลังเขาทำไม่ได้เหมือนคำพูดจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจอีกคะ เราให้อภัยเมื่อเป็นทานอย่างหนึ่ง และเป็นการทำใจของเราให้ว่าง คุณแสงอาทิตย์ไม่ต้องให้คมมีดในอดีตมากรีดหัวใจของคุณนะคะ ทำใจไม่ต้องโกรธ เกลียดเขา ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดค่ะ

ความดีต้องชนะความชั่ว จะทำให้สามีละอายใจไปเองค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณแสงฯด้วยคนนะ ดีใจด้วยจริงๆที่ได้ครอบครัวคืนมา

สวัสดีคุณใต้ฟ้า พี่ใหญ่ พี่เพชร นะคะ
สภาพจิตใจในตอนนี้ก็เริ่มเข้าล่องเข้าลอยเรื่อยๆแล้วคะ แต่ยังไม่เต็มร้อยสักเท่าไร หนูเป็นคนเติมไม่ค่อยเต็มคะ ยังกลัวและหวาดระแวงอยู่คะ (ต้องปรับตัวปรับใจกันอีกเยอะคะ)แต่ก็จะพยามให้มากที่สุด ก็ต้องยอมรับว่าไม่ได้ให้ใจเขาร้อยเปอร์เซ็นต์เหมือนที่ผ่านมาแน่นอนคะ ไม่อยากใช้ชีวิตด้วยความประมาทอีกแล้วคะ กลัวต้องผิดหวังและช้ำใจอีก ขออยู่แบบเผื่อใจ ไม่ยึุดมั่นถือมั่นในตัวเขาตัวเรา น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะทำในตอนนี้ ก็รับรู้ว่าเขาก็ทุกข์ใจ เสียใจ แต่ก็ต้องขอคนละครึ่งทาง จะให้ความเป็นส่วนตัวกับเขาในระดับหนึ่ง แต่สารภาพว่าคงไม่ใช่เหมือนแต่ก่อนที่เราจะต้องรับเขาให้ได้ทุกๆอย่าง ไม่ใช่แบบนั้นแล้วคะ หนูก็ขอความเป็นส่วนตัวกับเขาเช่นกัน คิดว่าเดินสายกลางดีที่สุดคะ หนูให้โอกาสเขาเลือกวิถีของตัวเองว่าถ้าใช่ก็ใช่ถ้าไม่ใช่หนูก็จะรับทั้งทุกข์และสุขถ้ามันจะเป็นไป ไม่หยุดอยู่กับความทุกข์ อีกแล้วคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากพี่ๆเพื่อนๆทุกท่านเลยนะคะ ขอให้กำลังใจทุกท่านเช่นกันคะ

ขอบคุณคะพี่ทักทาย หนูจะจำคำที่ว่า อยู่ด้วยความ"ระวัง" ไม่ใช่อยู่ด้วยความ"ระแวง" เพราะตอนนี้สำหรับหนูคงใช้ความรู้สึกที่ผิดอยู่คะ ต้องปรับตัวและใจอีกมากเลยคะ มันแก้ยากนะคะความหวาดระแวงนี่ เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราปลดทุกข์ไม่ได้ หนูต้องพยามเปลี่ยนอย่างที่พี่ทักทายว่าให้ได้คะ อยากปลดแอกความทุกข์นี่เต็มทีคะ ขอบคุณพี่มากนะคะ จะพยามต่อไปคะ

ผู้ชายนี่ก็แปลกนะ เขาไม่รับรู้เลยหรือว่า ความรู้สึก
ความไว้ใจที่มันถูกทำลายและพังลงไปแล้ว ก็ต้อง
ใช้เวลานานมาก ๆ เพื่อเรียกสิ่งนั้นกลับคืนมา และ
ไม่เหมือนเดินแน่นอน ถ้าเขาเข้าใจเราสักนิด เขา
จะต้องรู้ และให้เวลาเรามากกว่านี้ ไม่ใช่ว่าโดนมีดบาด
แล้วจะหายในวันนี้เลยได้ไง
แต่คุณแสงก็ตั้งจิตใจจะให้อภัยอยู่แล้ว อภัยทาน เหนือ
การให้ทานทั้งปวงนะค่ะ อ้อเชื่อว่าคุณแสงทำได้
และทำได้ดีแน่นอน อ้อเป็นกำลังใจให้นะ และดีใจ
ด้วยที่คุณแสงได้สามีกลับมาทั้งตัวและหัวใจ

ดีค่ะคุณแสง...ดีขึ้นหรือยังค่ะไปดูหมอมายังเป็นไงบ้างพรุ่งนี้
โยจะดูบ้างไม่รู้จะเป็นไงเนาะอิอิอิลุ้นๆๆๆ (ลุ้นไรเนี่ย)...มันผ่านไปแล้ว...(หรือเราคาดหวัง)
เฮ้ย!!! เหนื่อย

[/quote]
คุณแสงก็ตั้งจิตใจจะให้อภัยอยู่แล้ว อภัยทาน เหนือ
การให้ทานทั้งปวงนะค่ะ อ้อเชื่อว่าคุณแสงทำได้
และทำได้ดีแน่นอน อ้อเป็นกำลังใจให้นะ และดีใจ
ด้วยที่คุณแสงได้สามีกลับมาทั้งตัวและหัวใจ[/quote]
สวัสดีค่ะน้องแสง พี่ว่านไม่อยู่หลายวัน แวะมาเยี่ยมค่ะ จริงอย่างที่น้องอ้อว่านะคะ อภัยทานเป็นสิ่งทำได้ยาก แต่ถ้าทำได้ ครอบครัวเราจะกลับมามีความสุขเพิ่มขึ้นนะคะ ค่อยๆปรับใจเถอะค่ะ ตอนนี้น้องแสงปีนจะพ้นหลุมแห่งความทุกข์แล้ว ก้าวขาขึ้นไปอีกนิดนะคะ พี่ว่านเป็นแรงผลักดันให้นะคะ ส่วนพี่ทักทาย และเพื่อนๆ น้อง ๆ ทั้งหลายเป็นมือที่เอื้อมมาช่วยดึงได้ค่ะ แต่น้องแสงต้องเอื้อมมือออกไปด้วย เข้มแข็งนะคะ

ดีคะคุณโย วันนี้ไ้ด้ดูแล้วคะเมื่อบ่ายนี้เอง ก็รู้สึกว่าแม่นเหมือนกันคะ เรื่องสามีคุณน้องบอกว่าเขากับผญ ยังไม่ได้เลิกกันเด็ดขาดคะ ยังมีนิ๊ดๆ เราก็ปรี๊ดเลยเพราะสามีบอกว่าเลิกแล้ว คุณน้องเธอก็รีบบอกเลยคะว่าเป็นธรรมดาเพราะผญ คนนี้มารยาเยอะ ไม่มีปากมีเสียง ก็ต้องค่อยเป็นค่อยไป แต่ถ้าให้ชัวร์ต้องเดือนพ.ย. เด็ดขาดแน่ๆ เราก็โวยวายว่าถ้ายังงั้นเราไม่เอาแล้วถ้าเขายังคบกันก็อยากให้เขาไปจากเราดีกว่า คุณน้องเธอก็บอกว่ายังไงเรากับสามีก็เลิกกันไม่ได้เพราะเป็นคู่กัน และสามีก็รักเรามาก ผญ คนนี้แค่มาเดี๋ยวก็ผ่านไปแล้ว ขอให้เรานิ่งไว้ ไม่ต้องถามไม่ต้องพูด เดี๋ยวเขาก็จากกันไปเอง สามีไม่คิดจะเอาเขาเป็นตัวเป็นตน และทางผญ ก็เริ่มมีผช. คนใหม่เข้ามาแล้วด้วย ณ ตอนนี้ก็ให้เรารักษาระดับไว้ ไม่ต้องตีโพยตีพาย ยังไงสามีก็เลือกเราและรักเรา (แต่คุณโยเชื่อไม๊ว่าเรามีเซ้นท์ว่าที่ผ่านมาที่เขาบอกว่าเลิกแล้วตอนที่เราคิดตัดเขาได้ณ วันนั้น เราก็คิดว่าเขาก็คงตัดจากผญ ไม่ได้ซะทีเดียวหรอก เพียงแค่อยากให้เราสบายใจ และเขาคงกลัวการสูญเสียมากกว่า เรารู้เต็มอก แต่ในเมื่อสามีกล้าที่จะให้เราเจอและยอมให้เราต่อว่าผญ. และกลับมาให้เกียรติและยกย่องเรา ดีกับเรา และเราก็นึกถึงจิตใจลูกเป็นที่หนึ่ง ผลก็เลยต้องยอมรับเขาแบบตกกระไดพลอยโจรไป) คุณน้องเธอก็บอกว่าให้เราอดทนหน่อยเดี๋ยวจากนี้ไปก็ดีแล้ว ผญ.ก็ไม่ได้คิดจะเอาสามีจริงๆจังๆหรอก (หวังจะเกาะแค่นั้น) ตอนนี้ผญ. ก็หาที่เกาะใหม่อยู่ เขายังบอกอีกว่าตลอดเวลาที่ผ่านสามีเราก็มีผญ. มาตลอดนะ แต่ว่ากับผญ.คนนี้นานหน่อยเพราะผญ.มีดีที่ไม่มีปากคะ ยอมและเอาอกเอาใจเก่งมากกกก จริงคะเพราะผญ.คนนี้ไม่เคยมาราวีและโทรมายามที่เราอยู่กับสามีเลย เธอจะรู้อยู่รู้กินคะ คุณน้องก็บอกวิธีแก้มาหลายอย่างคะ เธอบอกว่าลองดู มันต้องดีขึ้นกว่านี้แน่ๆ ยังไงสามีก็รักเราเป็นทุนอยู่แล้ว แค่เราไม่พูดมากและขุดขุ้ย ให้นิ่งไว้เดี๋ยวเขาเกรงเราเอง ก็จะลองดูคะ เธอยังบอกว่าเราทิฐิแรง ขอให้ลดทิฐิบ้างก็จะดีมากๆ ไว้พรุ่งนี้คุณโยดูก็แวะเข้ามาบอกกันบ้างนะจ๊ะ

สวัสดีคุณอ้อ พี่ใบว่าน สำหรับกำลังใจที่คุณอ้อและพี่ว่านส่งมาให้นะคะ กำลังรวบรวมพลังที่จะสร้างกำลังใจให้ตัวเองเพื่อที่จะลบรอยแผลในใจเราอยู่คะ การให้อภัยเป็นสิ่งทีดีคะ แต่ทำยากสำหรับคนบางคนนะคะ แต่ก็จะพยามคะ ทั้งที่รู้ว่าเขาก็ยังหลอกเราอยู่แต่ก็จะพยามไม่คิดและไม่เพิ่มทุกข์ตัวเอง (รู้ทั้งรู้ว่าเขายังไม่เลิกกัน) แต่ก็จะคิดคะว่าถ้าเรายังจับไม่ได้และเห็นด้วยตาก็จะไม่อะไรกับเขา ก็จะพยามนิ่งให้มากที่สุด เพราะก็เห็นใจเขาทั้งสองคนว่าเขาก็คงลำบากใจและทุกข์ใจไม่แำพ้เราเหมือนกัน มันก็คงยากกับการที่ต้องตัดใจจากกันในวันสองวันมันคงเป็นไปได้ยาก เขาสองคนก็คงจะรักกันไม่น้อย ก็จะให้เวลาเขาคะ คิดว่าเวลาที่ให้เขาก็จะเป็นเครื่่องพิสูจน์ด้วยว่าเขารักเราหรือรักผญ.คนนั้น เวลาเท่านั้นที่จะช่วยให้เขาตัดสินใจได้คะ ระหว่างนี้เราก็จะอยู่ในส่วนของเรา ทำตามหน้าที่ จะไม่เสือกใสเขาอีก และไม่ข้องแวะกับเรื่องส่วนตัวของเขา ต้องพยามกันมากเลยทีเดียวคะ แล้วพี่ว่านเป็นอย่างไรบ้างคะ สถานการณ์ดีขึ้นหรือเปล่าคะ หนูเป็นกำลังใจให้นะคะ คุณอ้อล่ะจ๊ะ เป็นยังไงบ้างแม่หมอคนเก่ง ยังไงจะรีบไปต่อคิวให้แม่หมอดูให้นะคะ

คุณแสง...โยว่าก้อถูกนะค่ะ..เพราะอย่างไรเสียมนุษย์ย่อมต้องการที่พึ่งโดยไม่สนใจผู้อื ่นว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร...แต่คุณแสงต้องอดทนนะค่ะ ที่ผ่านมาอดทนได้..อดทนอีกนิดเพื่อลูกๆๆนะค่ะ
โย-โย