dddddddddddddddddddddd

เรื่องที่คุณทำ ผมก็ยังเป็นทุกวัน
มันการอยู่กับโลก
ถ้าเรานิ่งเฉยไม่ตอบก็เป็นความหยาบคายถือดี
ถ้าเราตอบตรงกับความจริง ผลลัพธ์มันก็ไม่ดี
เลยต้องหาทางเลี่ยงตอบ เพื่อสนองตันหาความอยากรู้ของคน
ตันหาความอยากรู้ของคนอื่นนั้น เราควบคุมเขาไม่ได้


การที่มาห่วงผิดศีล มันเป็นปัญหาปลายเหตุ
เพราะพูดมาก สื่อสารมาก เราก็พลาดมาก
แล้วก็ต้องมาห่วงสิ่งที่พลาดเหล่านั้น
แทนที่จะสงสัยว่าความผิดพลาดเหล่านั้นมาจากไหน

ที่จริงคุณควรจะพิจารณาว่าคุณเล่นเฟสบุคมากเกินไปไหม
มันเป็นความฟุ่มเฟือยในการสื่อสารเกินไปหรือเปล่า สังคมมากเกินไปไหม
ควรจะลด ละ เลิก ละเลิกลดลงบ้าง

ถ้าแนะนำในมุมศาสนา ก็ต้องต้องขอบอกว่า
ให้ลดการคลุกคลีสังคมลงบ้าง
พูดให้น้อยลง คิดให้น้อยลง

องค์ประกอบของศีลข้อ 4

๑. มุสา เรื่องเท็จ
๒. วิสํวาทนจิตฺตํ จิตคิดจะพูดเท็จ
๓. วายาโม พยายามเกิดแต่จิตนั้น
๔. ปรวิสํวาทนํ พูดเท็จต่อคนอื่นและเขารู้เรื่องเท็จ

แม้ศีลจะด่างพร้อยหรือทะลุ
แต่อย่าไปคิดซ้ำๆ เพราะจิตจะขึ้นวิถีอกุศลนั้นขึ้นมาใหม่
สำรวมระวังกายและวาจาในขณะต่อไปละกันนะคะ

ธรรมของครูบาอาจารย์ค่ะ

อนุโมทนากับการตั้งใจดีนะคะ

แสดงว่าผมดีหน่อย ที่ย้ายมาอยู่ชนบท ไม่ชอบสมาคมนัก นอกจากคนในครอบครัวและหลวงตาที่วัด ปัญหาเรื่องศีล ๕ ที่จะบกพร่องเลยไม่ค่อยมี เพราะบางครั้งเผลอโดนมดตาย เอามือลูบยุงตายก็มี ผมมีความคิดให้ตัวเองเสมอว่า อดีตไม่สามารถย้อนกลับมาได้ อนาคตไม่สามารถทราบได้ ปัจจุบัญเรารู้ได้แค่ตอนหายใจเข้าออกเท่านั้น ขันธ์ ๕ ไม่มี เรา เขา ก็ไม่มี กุศล และอกุศล เท่านั้นที่จะส่งผล