คุณ Chi Chi เป็นไรไหมถ้าอ้อจะชมคุณอีกคนว่า
เป็นผู้หญิงที่มีความอดทนสูงมาก แต่อยากให้
ยอมรับอยู่อย่างคนเรามีเวลาเข้มแข็ง มีเวลา
อ่อนแอค่ะ เวลาอ่อนแอต้องการเพื่อนก็อยากให้
เข้ามาในลานนี้แหละ มีเพื่อน มีพี่ มีน้อง มีป้า
ตา ... เยอะมาก ที่รอให้กำลังใจ และควานหา
คำแนะนำดี ๆ มาให้คุณนะ อ้อเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

คุณแสง...ถึงคิวซะที สมาชิกในบ้านเยอะนะค่ะ
เห็นคุณแสงเข้มแข็งอย่างนี้ก็น่าดีใจนะ สู้ต่อไป
The Sun

ขอบคุณทุก ๆ คนเลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มีให้ ตอนนี้ก็สบายใจขึ้นเยอะ แล้วค่ะ แต่มันก็มีบ้างวันที่อ่อนแอบ้างวันก็แข็งแกร่ง ทุก ๆ คนก็นเป็นเหมือนกันหมด แต่ทุก ๆ ครั้งก็อยากให้ผ่านกันไปได้ทุกคนค่ะ คุณใจร้าวค่ะ ปัญหามีไว้ให้แก้ค่ะ ใจเย็น ๆ ค่ะ นิ่งเข้าไว้ นึกไว้เสมอนะค่ะว่า พยายามนิ่งให้เหมือนน้ำแข็ง พยายามอย่าอ่อนแอให้เขาและผู้หญิงเห็น แล้วสักวันหนึ่งเขาจะกลับมาสยบเราเองค่ะ เหมือน chichi ค่ะ ตอนที่เกิดเรื่องมีพี่ที่ทำงานถามว่า จะยอมเสียใจครั้งเดียวหรือจะเลือกเสียใจตลอดชีวิต ตอนนั้น ไม่เข้าใจความหมายค่ะ คิดแต่ว่าจะทำอย่างไรที่จะเขากลับมา แต่พอเวลาผ่านไปนานเหมือนกัน ถึงจะเข้าใจความหมายค่ะ เรื่องของ chichiกับสามี และผู้หญิงทำงานที่บริษัทเดียวกัน เพื่อน ๆ คิดดูซิว่าเขายังทำได้ ตอนแรกผู้หญิงมันบอกว่าพี่ไม่ต้องคิดมากหรอก หนูไม่ได้คิดอะไรไม่มีอะไรหรอก แต่ผลสุดท้าย มันก็คนมันจะมีอะไรกัน มันก็มีความพยายามเนอะ แต่พอจะผู้ชายเริ่มเบื่ออยากจะเลิกตีตัวออกห่าง ผู้หญิงก็ปล่อยให้ท้องซะงั้น เขามาถามว่าจะทำยังไงดี ดีเนอะพอทำไม่คิดพอเกิดเรื่องก็มานึกถึงคนที่ตัวเองเคยคิดจะขอหย่า แต่ตอนนี้พอเราขอหย่ากลับไม่ยอมหย่า และทำให้เราช้ำใจตลอดเวลา พอเขาพูดถึงลูกหรือจะไปหาลูกก็ทุกข์ใจทุกครั้งเลยค่ะ ยากจังเลย

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนนี้จะพยายามทำจิตให้ว่าง ปล่อยไปไม่นึกไม่คิดอะไรทั้งนั้น
เป็นกำลังให้คุณแสงด้วยค่ะ เอาใจช่วยนะค่ะ

สวัสดีคะคุณ 01-
อาการที่คุณเป็นอยากบอกว่าเราก็เคยเป็น เดี๋ยวต่อๆไปอาการที่ว่าจะกลายเป็นความเบื่อหน่าย และปล่อยวางได้ในที่สุด ดีแล้วคะ ทนอีกหน่อยนะคะ ค่อยเป็นค่อยไปคะ เราใกล้จะหมดทุกข์กับเขาแล้วคะ อาจมีแกว่งบ้างเล็กน้อย ทำใจคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีคะคุณอ้อ เ่ก่งและก้าวไปข้างหน้าทุกวันนะคะ ยินดีด้วยจ้า

เรื่องราวของเราตอนนี้ผญ ได้มาอยู่แถวปลายจมูกเราแล้วคะ ไม่ได้อยู่เชียงใหม่แล้ว สุขสมอารมณ์หมายกันทั้งคู่ เราก็ไม่ยินดียินร้ายอะไรทั้งสิ้น ก็จะรอดูตอนจบว่าเป็นอย่างไร ไม่เขาก็เราที่จะต้องไป ทนทุกข์ทรมานไปอีก 1 เดือนก็รู้ผลคะ ว่าจะต้องทำอย่างไรกับชีวิตดี ตอนนี้นิ่งและนิ่ง ไม่มีแรงไปสู้รบปรบมือแล้วคะ ขนาดอยู่ไกลยังทุกข์ นี่มาอยู่ใกล้กันแค่นี้ สร้างแต่ความทุกข์ให้กับเรา เฮ้อ ไม่นานก็หมดทุกข์แล้วคะ บอกตัวเองว่าอีกเดือนเดียวหนอ

คุณแสงค่ะเข้มแข็งนะค่ะไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรเราก้อต้องสู้กับมัน เราต้องมีทางที่ดีแน่ๆค่ะ คนเราคิดดีทำดี เชื่อสิค่ะว่าคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ค่ะ สักวันกรรมดีต้องตอบสนองเราค่ะ โยเชื่อนะค่ะว่าอีกไม่นานเราจะไม่จมกับความทุกข์ไปตลอดหรอกค่ะ เราต้องอยู่กับตัวเองให้มาก เพื่อที่เราจะได้มีสติ ไว้สำหรับเตรียมตัวกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
โย-โย

ขอบคุณ คุณโยคะ เป็นกำลังใจให้คุณโยเช่นกันนะคะ คิดดี ทำดี ต้องได้รับสิ่งดีๆ ค๊า

พี่นิตามาให้กำลังใจนะคะ คำว่าอดทนก็ไม่รู้ว่าจะอดจะทนได้อีกนานเท่าไร
ชีวิตของคนเรา ทุกคนในนี้เหมือนกับกรณีศึกษา เป็นโจทย์ที่ต้องแก้เพื่อหาคำตอบ
กรณีของน้องแสงพี่ก็สนใจมากเช่นกัน ของน้องพิมและของเพื่อน ๆ อีกหลายคนด้วย
เพราะละครฉากนี้เริ่มแก้ได้แล้วเบื่อชีวิตที่อยู่แบบซังกะตายไปวัน ๆ
(ชีวิตคนเราไม่แตกต่างจากละครเพียงแต่ละครไม่รู้สึกเจ็บปวดก็เท่านั้นเอง แต่ละครของชีวิตจริงเจ็บปวดเจียนตาย ) ถ้าเป็นละครก็กำลังลุ้นให้พระเอกเลือกนางเอก สักวันพี่ก็ต้องเลือกวิธีการอย่างนี้เหมือนกัน
คนเราคงทนได้ไม่ตลอดชีวิตแน่ คนจมน้ำถ้าไม่ช่วยตัวเองให้พ้นน้ำมันก็ตายเน่าเหม็นอีกนั่นแหละมีอะไรคืบหน้าเล่าให้ฟังอีกนะคะเพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตอยู่ต่อไป

ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะตอนนี้เริ่มมีอาการเหมือนคุณแสงว่าแล้วค่ะเริ่มเบื่อและกำลังจะปลงค่ะ พี่ทักทายขาหนูอยากอยู่กับลูกหนูให้เขาไปสร้างครอบครัวใหม่ด้วยกัน แต่สามีเขาให้เหตุผลของเขาว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทิ้งลูกไปอยู่กับเมียน้อยได้ยังไง เขารอวันที่ลูกเรียนจบและบวชเขาต้องได้อุ้มหลานมันสร้างไม่ได้อีกแล้ว เขาบอกหนูว่าถ้าเขาย้ายออกจากจังหวัดที่เขาทำงานที่ผู้หญิงอยู่ทุกอย่างก้อจบ แต่ตอนนี้หนูต้องอดทนไปก่อน ( ดูความเห็นแก่ตัวของเขาสิ) แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้สามีไปสร้างครอบครัวใหม่กับเขา แต่ตอนนี้สามีก้อเหมือนจะคิดได้มั่ง หนูก้อพร้อมที่จะให้เขาไปนะแต่เขาไม่ไปหนูเริ่มปลงแล้วไง อะไรจะเกิดมันต้องเกิดหนูพร้อมแล้ว คุณแสงขาเราไม่ต่างกันหรอกค่ะไม่รู้ตอนต่อไปจะเป็นเช่นไร ไม่รู้จะนานแค่ไหนที่ต้องอดทน ขอเป็นกำลังใจให้คุณแสงน่ะค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ คุณทักทาย........
สำหรับคำแนะนำ ที่มีค่ามาก สำหรับสภาวะตอนนี้
คุณทักทาย เป็นคนที่มีจิตวิทยา และวาทะศิลป์ ในการปลอบใจนะค่ะ ขอชื่นชม
อ่านแล้วสบายใจ...

แรก ๆเกิดเรื่องดิฉันไม่เคยต่อว่าสามีเลย มีแต่โทษตัวเองว่าไม่ดี ถามสามีตลอด ขอร้องสามีด้วยซ้ำว่าไม่ดีตรงไหน ดิฉันจะปรับปรุงตัว แต่สามีไม่ให้โอกาสนั้นเลย......แต่สามีทำอะไรผิด
ดิฉันให้อภัยเขาตลอด..

ตอนนี้ดิฉัน "เฉย" มาเกือบเดือน แล้วค่ะ ไม่ติดต่อสามี สามีก็ไม่ติดต่อมา สามีและผู้หญิงคนนั้นคงได้ใจและดีใจคิดว่าดิฉันปล่อยมั้ง..........

เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ ขอบคุณคุณแสงฯ ที่ให้ใช้บ้านประจาน (สามีเคยดี)..(ไม่รู้อนุญาตป่าว แต่ใช้ไปแล้ว)อิออิ

สวัสดีค่ะ..เข้ามาอีกรอบแล้ว
นี่เป็นเรื่องแปลกแต่ก้อจริง ....ทำไมนะคนเรายิ่งไล่ตามหาความรัก..คนที่เรารัก..เขากลับวิ่งหนีเราแต่พอเราหยุดเขาก้อแปลกใจ และเราก้อถอย...เขาก้อเดินตาม....พอเราวิ่งหนี...เขาก้อวิ่งตาม....ทำไมโลกช่างเป็นแบบนี้...จะว่าไปแล้ว...พอเขาวิ่งตาม...เขาพยายามทำทุกๆอย่างให้เหมือนเดิม...แต่เรากลับไม่รู้สึกตรงนั้นเลย...ว้าแล้วหัวใจเราหายไปไหนเนี่ย...เมื่อเดือนที่แล้วยังเจ็บปวด..คร่ำครวญ..ต่อมาก้อนิ่งเฉย..ถอยหลัง..และวิ่งหนี..ตอนนี้ไม่อยากจะอะไรทั้งนั้น..มันเหมือนว่าเราจะรังเกียจเขางั้นเหรอ..ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน...รอดูต่อไป..วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร...จริงๆนะเนี่ยเมื่อมีใครคนหนึ่งกลับมา..แต่เราทำไมถึงไม่อยากให้เป็นเหมือนเดิม..หรือว่าเราเข็ดกับความรักเสียแล้ว....แย่จัง....หรือจะดีใจดีน้า

โย