หนูปั้นหยา



ตาเถรช่วย! หนูปั้นหยาที่เคารพ ..ตาขำไม่ออกอะ .. บอกคุณผู้ชายว่า ตาดีดีไม่คิดจีบใครทางเน็ต กลัวโดนหลอกอะ ..



อ้อ.. ตาเสียใจด้วยนะครับ ตกข่าวได้ไงนี่เรา ขออภัยหนูเพ็ญนะครับ ..
เขาและเราคงมีบุญร่วมกันเท่านี้ ตามั่นใจว่าหนูเพ็ญดูแลเขาอย่างดีทั้งอาจช่วยอุปการะเขาจนไปสู่ที่ใหม่ ที่ดีได้อีกด้วย คนมีธรรมะย่อมสามารถเกื้อกูลตนและบริวารได้มาก ...ส่วนผลบุญนั้นที่เป็นหลักคือบุญที่ตนเองทำไว้ด้วยดีนั่นเองที่เข้าสนับสนุนรักษาให้เรามีสุขภาพดีทั้งกายและจิตขอให้พบแต่สิ่งกุศลอันเป็นที่ปรารถนาตลอดไปนะครับ..

เจ้าอ้อปรารภ:



หนูอ้อก้าวหน้าไปไกลทีเดียว ครับ ขออนุโมทนาสาธุการยิ่งด้วยครับ.. คนที่ย้อนมองเห็นและยอมรับได้ว่าอะไรๆที่ตนทำไปแสดงไปนั้น ที่แท้รากเง่าคือความรักตนเองนั้นทำได้ไม่ง่ายนัก เพราะเรื่องนี้หากคนไม่ได้เกิดปัญญาที่มาจากการได้สดับพระธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วจะเถียงคอเป็นเอ็นทีเดียวเจียวว่า ไม่ใช่ซักหน่อยเป็นเพราะฉันรักเขาตะหากเล่า ดูเถิดแม้ชีพนี้ก็พลีได้เพื่อเขา อะไรทำนองนี้... ..นับว่าน่ายินดีน่าอนุโมทนาเหลือเกินกับความมีบุญของหนูอ้อที่ได้พบและสามารถก้าวหน้าทางธรรมได้เช่นนี้..ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปครับ..

สวัสดีคะพี่นิตา
กระโดดมาตอบพี่นิตาที่บ้านพี่นะคะจากที่เมื่อวานพี่ถามหนูที่บ้านคุณอ้อ คืออย่างนี้คะทุกวันนี้หนูก็ไม่ได้เก่งกาจอะไรหรอกคะ เพียงแต่ว่าเวลาทุกข์เข้ามาหนูก็จะรีบพิจารณาว่าเรากำลังจะทุกข์ใช่ไม๊ ว่าแล้วหนูก็จะรีบกำจัดโดยการท่องคิดหนอๆๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ จดจ่อกับการท่องและมีสติกับการท่องแล้วเรื่องที่เราทุกข์เมื่อสักครู่ก็จะหายไปเอง จริงๆนะคะ ลองดูคะ เป็นกำลังใจให้จ้า

คุณเพ็ญอารมย์ดีจังเลยค่ะ ต้นหญ้าเงี้ยะนั่งหัวเราะหน้าคอมฯ อยู่คนเดียว นึกภาพแล้วคงจะน่ารักดีนะ ถ้าต้นหญ้ากระโดดลงไปอีกคนจะรับไหวไหมจ๊ะ น้ำหนัก 45 เอง

คุณนิตาอยู่ไหนจ๊ะเนี่ยะ แขกอารมย์ดีมากันเต็มบ้านแล้วจ้า

ดีใจจัง

คุณแสงจ๊ะต้นหญ้าดีใจด้วยนะคะ ความทุกข์ของคุณแสงเบาบางลงแล้ว เห็นไหมล่ะต้นหญ้าบอกแล้วว่าอีกประมาณอีก 3 เดือนคุณแสงจะดีขึ้น ก่อน 3 เดือนอีกแน่ะ เร็วกว่าต้นหญ้าอีก ตอนนี้ต้นหญ้าลองพยายามคิดปรุงแต่งนะคะดูว่าจะร้องไห้ไหม แต่มันร้องไม่ออกอ่ะค่ะ หรือมันแห้งไปแล้วก็ไม่รู้สิน้ำตาน่ะ ดีใจด้วยนะจ๊ะคุณแสง

อารมณ์ดีเพราะมีฟามสุข เอิ๊กๆๆ

ไม่แกร่งเท่าไหร่หรอกพี่นิตา เวลาโดนกระแทก
แรง ๆ ก็เจ็บ น้ำตาก็ไหลออกมาเหมือนกัน
เพียงแต่ว่า ตอนนี้ไม่ได้ร้องไห้เฉย ๆ มีการ
รู้ขึ้นมาจับด้วย รู้ว่าร้องไห้ รู้ว่าเสียใจ ดูต่อ ๆ
ไปก็รู้ว่าสักพักความเจ็บนี้มันก็หายไป เท่านั้น
แหละค่ะ อ้อยังต้องฝึกวิดยายุท อีกเยอะ