อยากทราบว่าเราควรทำอย่างไรเพื่อจะไม่เบียดเบียนผู้อื่นและตนเองครับ ใครก็ได้ช่วยกรุณาตอบทีครับ

ผมเพิ่งอายุ16 ศึกษาด้านนี้มาน้อย วานผู้รู้ช่วยตอบคำถามผมด้วยนะครับ ผมไม่รู้จริงๆ

มีสติและหิริโอตัปปะค่ะ สติให้หยุดตรองก่อนถึงผลที่จะตามมาจากการกระทำ ละอายและเกรงกลัวบาปถ้าผลจากการกระทำนั้นเป็นการให้ทุกข์

น้องลองดูสื่อธรรมทานชุดนี้นะ หลวงพ่ออธิบายไว้ได้ดีทีเดียว

http://www.phasornkaew.org/download/VDO ... /index.htm


พี่ถือศีลห้าตลอดชีวิตได้ ก็เพราะหลวงพ่อนี้แหละ


การจะไม่เบียดเบียนใคร ต้องมีศีล

ศีลแปลว่า ปกติ


ศีลเกิดได้จากสติสัมปชัญญะ


เมื่อสติสัมปชัญญะพร้อม หิริโอตัปปะจึงชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์

เมื่อหิริโอตัปปะสมบูรณ์ อินทรีย์สังวรจึงชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์

เมื่ออินทรีย์สังวรสมบูรณ์ ศีลจึงชื่อว่ามีเหตุสมบูรณ์ ด้วยประการฉะนี้ แล

เมตตา ความรัก
กรุณา ความสงสาร ความไม่เบียดเบียน

เมตตาเป็นเหตุ กรุณาเป็นผล

ต้องสร้างเหตุ คือ ความรัก
ผล คือ กรุณาก็จะตามมา

เหมือนรักสัตว์เลี้ยง หมาแมวนกหนูต่างๆ การให้อาหาร ให้ที่อยู่ นั่นคือกรุณา ความสงสาร ความไม่เบียดเบียนและช่วยให้พ้นจากทุกข์ เมื่อเข้าใจในเบื้องต้นแล้ว ก็สามารถที่จะนำไปประยุกต์ใช้กับ สัตว์อื่นคนอื่นหรือกับเพื่อนฝูงญาติมิตรได้

เมื่อรักใครเราอยากจะเบียดเบียนเขาเกิดความทุกข์หรือเปล่า ?
สาธุ

ขอขอบคุณ คุณchulapinan คุณปัจจัตตัง คุณนิด1

ด้วยครับ

ที่ให้ความเห็นดีและแนวทางดีๆ โดยเฉพาะพี่ ปัจจัตตัง ที่นำสื่อดีๆ มาให้ผมได้ศึกษา


ผมจะนำสื่อนี้ไปศึกษา และ เผยแพร่ ในกลุ่มเยาวชนผู้สนใจทางพุทธศาสนาครับ


ขอบพระคุณครับ.......

ศีลเป็นเครื่องป้องกันการเบียดเบียนทางกายและวาจาค่ะ

1.ตั้งเจตนาให้เด็ดเดี่ยวว่าจะไม่เบียดเบียน
2.เวลาจะทำทางกาย พูดทางวาจาต้องหัดสังเกตจิตใจของตัวเองเสมอๆ
ไม่หลงไปตามความเคยชินอย่างเก่า

แต่ทำเพียง2ข้อแรกศีลยังไม่คุมถึงใจ
หากมีอารมณ์มากระทบแรงๆ ก็อาจหลุดไปเบียดเบียนได้
จึงต้อง

3.ฝึกฝนเจริญสติ
จะเกิดศีลอัตโนมัติ เรียก อินทรียสังวรศีล (สำรวมตาหูจมูกลิ้นกายใจ)
เช่น หูกระทบเสียงเขาด่า อยากจะฆ่าเขาแล้ว เมื่อมีสติรู้ทัน ก็ไม่ไปฆ่าเขา
ศีลเกิดเอง เพราะกิเลสครอบงำจิตไม่ได้

แต่หากเราประมาทพลาดพลั้งเบียดเบียนไปแล้ว
ก็สำรวมระวังว่าจะไม่ทำอีกไม่พลาดอีก อย่าไปคิดถึงความผิดพลาดเดิมซ้ำๆ
เพราะอกุศลที่ทำไปแล้ว ถ้าเราคิดซ้ำ จิตจะขึ้นวิถีเอาอกุศลนั้นใหม่

พรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา คิดว่า สัตว์ที่เกิดมาทุกชนิดนั้นเป็นญาติพี่น้องเรากลับชาติมาเกิด