พี่ใหญ่หมั่นไส้:



ขอแสดงความยินดีกับลูกชายด้วยอย่างยิ่งครับพี่ใหญ่... ..เก่งเหมือนคุณแม่แน่ๆเลย..

อย่างไรเสีย พี่ใหญ่ต้องไม่ลืมว่า พ่อเขามีส่วนสร้างลูกด้วยครึ่งนึง ดังนั้นในโอกาสนี้ ถ้าทั้งพ่อและแม่มาร่วมยินดีกับลูก คนที่มีความสุขมากที่สุดคือลูกนั่นแหละครับ ..ขอเเค่วันเดียว จะทำใจ"อดทน"อีกครั้งจะไม่ได้เชียวหรือครับ. .. โอกาสเช่นนี้เป็นเพียงครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกเท่านั้น ไม่ได้มีทุกวัน .. ...

แม้เมื่อธุระนี้ผ่านไป เมื่อมาย้อนคิดดูในภายหลัง เราก็จะไม่เดือดร้อนใจจากการขวางกั้นอะไร จริงใหมครับ..

ขอบคุณ คุณตา คุณย่า คุณลูกโป่ง มากๆที่เตือนสติ ตกลงเจอก็เจอ พี่จะพยายามปั้นหน้าให้เนียนสุดๆว่าฉันไม่ได้เดือดร้อนใจอะไร เพราะพี่เองก็ยังไม่ได้ถามลูกเลยว่าเขาจะบอกพ่อหรือเปล่า เอาเป็นว่าแล้วแต่ลูก งานนี้พี่จะทำเป็นเฉยๆก็แล้วกัน (หมายถึงบอกพ่อเขา)

คุณ ดีดี พูดเหมือนตาเห็นเลย ลูกเก่งเหมือนแม่จริงๆ ไม่ได้โม้นะ แม่เป็นรุ่นพี่ของลูก ตอนลูกเข้าเรียนปริญญาตรีปีหนึ่ง พี่ยังแกล้งลูก บอกว่ามาให้รุ่นพี่รับน้องซะให้หายอยากหน่อย ตอนแม่อยู่ปีสองยังไม่ได้แกล้งรุ่นน้องเลย แต่พอถึงเวลาจริง พี่ไม่ได้แกล้งลูกหรอก เพราะลืมไปแล้วว่าเขารับน้องกันอย่างไร เพราะมันนานมาหลายปีแล้ว (แสดงว่าแก่จริง)

อะไรบางอย่าง ไม่ต้องเห็นด้วยตาก็พอเดาได้ ทีนี้จะถูกหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องนึงน่ะนะคุณพี่ใหญ่"สุขใจ"(คุณยายลูกโป่งเปลี่ยนชื่อให้ดีจริง) ..

พี่ใหญ่ไม่ต้องปั้นหน้าหรอก เอาหน้าเดิมนั่นแหละออกโชว์ ให้ฉาบด้วยปูนเอ๊ย! เมตตาแก่ลูก และเขาผู้นั้น ด้วยความคิดเสมือนหนึ่งว่า"เป็นลูกคนโต"ที่เกเร..อาศัยความปราณีของแม่นั่นแหละฉายออกมาทางหน้าตาท่าทาง ย่อมดูงามทุกเมื่อ..หากเกิดลมสว้านขึ้นมาว่า"ไอ้นี่คือคนทรยศ"ก็กำราบลมสว้านนั้นด้วยบริกรรมว่า "นี่ลูกคนโตๆ..."เท่านั้น..
ได้ผลยังไงมาเล่าสู่กันฟังมั่งเน้อ.. ..

เอาใจช่วยอย่างเต็มที่ครับ

แสดงความยินดีด้วยคะพี่ใหญ่ ขอให้พี่ใหญ่คิดว่าเป็นวันแห่งความปลื้มปิติน่ายินดีของลูกนะคะ ไม่ว่าเขาจะมาหรือไม่มาก็ขอให้พี่ใหญ่มีความสุขในวันแห่งความสำเร็จของคุณลูกนะคะ

ถ้าลูกชายพากิ๊กมาด้วยก็ดีเหมือนกัน จะได้มาช่วยแม่ทำงานบ้าน แต่ถ้ามาเป็นคุณนายประจำบ้าน แม่ก็คิดหนักเหมือนกัน เพราะทุกวันนี้แม่เหนื่อยจนใจแทบขาดอยู่แล้ว กลับเข้าบ้านมองไปทางไหนมีแต่งาน ออกจากบ้านตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น กลับมาก็พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว มีเวลาทำงานบ้านก็เฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ อยากจะนอนพักก็นอนไม่ได้ มองไปทางไหนก็มีงานให้ทำทั้งนั้น ยังดีที่ว่าเราเป็นคนอยู่เฉยๆไม่เป็น ทำอะไรๆได้ตลอดเวลา เราเคยแกล้งถามเจ้าลูกคนเล็กว่าเบื่อแม่บ้างไหมที่อยู่ไม่สุขทำนั่นทำนี่ตลอดเวลา เจ้าลูกตอบเต็มปากเต็มคำเลยว่า เบื่อ แถมบอกแม่ว่า แม่ปล่อยๆไปบ้างก็ได้ เหนื่อยนักก็พักบ้าง ตกลงลูกห่วงแม่ หรือว่าลูกขี้เกียจกันแน่นี่ เราก็ยังงงๆ

taktay :



ย่าทักฯช่างคิดนะ เอ้อถ้าเขากล้าพอ ใยเราจึงควรหวั่นไหว ..ดีสิ เพราะจะได้พิสูจน์ความเก่งกล้าสามารถของเรา ในฐานะที่มิได้กินน้ำใต้เข่าใครว่า เรามีแต่น้ำใจสามารถสละได้กระทั่งสัตว์สองเท้าที่เรียกว่า"สามี"ให้หญิงอื่นได้ นับเป็นทานที่ทำได้ยากยิ่งนักในโลกนี้ ทานเช่นนี้ิ มีผลหาประมาณมิได้ ดูเถิด แม้พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ ที่จะได้พระโพธิญาน ก็ต้องสละบุตรภริยาเป็นทานทั้งนั้น ... เราในฐานะผู้มีศรัทธาในพระพุทธเจ้ายิ่งนัก จักขอประพฤติตาม แล้วกระทำไว้ในใจว่า "ข้าพเจ้าขอยกชายที่ชื่อว่าสามีนี้ให้แก่หญิงผู้เป็นชู้ ด้วยความเต็มใจ ไม่เสียดายอาลัยอาวรณ์อันจะทำให้ทานเศร้าหมอง..ขอบุญนี้เป็นปัจจัยแก่"ปัญญา"ของข้าพเจ้า ให้สามารถพ้นทุกข์ทั้งปวงมีอันพ้นจากสังสารวัฏเป็นที่สุดเทอญ"...แล้วบันเทิงใจถ่ายรูปร่วมกันไว้เป็นพยานบุญของเรา ยังปิติและโสมนัสให้แล่นไปทุกครั้งที่นึกถึง...

เริ่มกระทำการยกสามีให้ชู้ ด้วยความคิดนี้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป แทนการเสียใจหรือน้อยใจหรือฟุ้งไปถึงอดีตเท่ากับเปลี่ยนอกุศลให้เป็นกุศลแทน ถ้าทำด้วยความตั้งใจ จริงใจ มิใช่เสแสร้ง จะเห็นผลอันน่าอัศจรรย์เอง แล้วนำมาเล่าให้เพื่อนๆฟังกันด้วยล่ะ..

อ้าว นี่ตอบคำถามย่าหรือพี่ใหญ่กันหว่า ชักหลง!!

ลูกโป่ง:



ขอสนับสนุนคำชมและคำชวนของคุณยายลูกโป่งอย่างยิ่งครับ..

พี่ใหญ่โปรดป่อยวางบ้าง เขียนป้ายติดทั่วบ้านว่า "ปล่อยวาง"เผื่อมันเวิร์คนะครับ (ปล.ขนาดฟังจากที่เล่ามาผมยังพลอย"เบื่อ"ไปด้วยเลย เฮ้อ น่าเห็นใจเจ้าลูกเล็กที่ต้องเจอทุกวัน)

" ถ้าเรารู้จริงๆ ว่าควรดำรงชีวิตอย่างไร
จะไม่มีอะไรดีไปกว่าการเริ่มต้นวันใหม่ด้วยรอยยิ้ม
เพราะยิ้มจะช่วยให้เรารู้เท่าทันและตั้งมั่น
ที่จะมีชีิวิตอย่างสงบและเป็นสุข
ควรเริ่มต้นวันใหม่ด้วยรอยยิ้ม
เพราะยิ้มจะช่วยให้วันนั้นเป็นไปอย่างอ่อนโยน
และเข้าอกเข้าใจสำหรับตัวเราเสมอ"

อ้่่างอิงจากหนังสือถึงชีวิตจะสูญเสีย..แต่อย่าให้ใจเสียศูนย์

อ่านไปอ่านมาพี่ชักงงจริงๆแล้วซิ เพิ่งนึกได้ว่าลูกชายคนโตที่คุณ ดีดี พูดหมายถึงใคร ใจพี่ก็นึกถึงแต่ลูกเราจริงๆที่อุ้มท้องมา ลืมไปเลยว่าลูกคนโตหมายถึง เขา โอ้พระเจ้าช่วย ถ้าเขาพาลูกสะใภ้คนโตมาจริงๆ จะทำยังไงดี พุทโธ ธรรมโม สังโฆ สัพเพ สัตตา อะเวรา อัพยาปัชฌา อะนีฆา สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ สาธุ อิทัง สัพพะ เวรีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ สัพเพ เวรี

พูดถึงเรื่องเบื่อเพราะอยู่เฉยไม่เป็น สมมุติว่าพี่ไม่ทำ แล้วใครจะทำหล่ะ หญ้ารกท่วมหัว งูเห่ามา บ้านรกรุงรัง หนูวิ่งยั้วเยี้ย คงน่าดูพิลึก ที่พูดนี่มันเกิดแล้วจริงๆ เมื่อปีที่แล้วงูเห่ากัดสุนัขที่บ้านตายไป 1 ตัว ก่อนหน้านั้น ก็เจองูเห่าเลี้อยเขามาบ่อยๆเวลาหญ้ารก เมื่อเดือนที่แล้ว สุนัขบ้านพี่สาวเขาที่อยู่ติดกัน ก็โดนงูกัดตาย ที่ต้องระวังงู เพราะรอบๆบ้านเป็นสวนที่เจ้าของปล่อยรกร้าง

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ถ้าแถวบ้านพี่ใหญ่มีพวกคนงานก่อสร้าง
แรงงานต่างด้าวนะคะรับรองเลยค่ะ
เจ้าพวกงูเห่า หนู จะหายเรียบเลย
เพราะพวกคนงานเขาจะจัดการให้อย่างเรียบร้อยเลยค่ะ

ขอแสดงความยินดีและร่วมชื่นชม
กับความสำเร็จของลูกชายพี่ใหญ่
และก็พี่ใหญ่ด้วยที่อบรมดูแล
ลูกชายจนประสบความสำเร็จในวันนี้

ครือ [color=#FF0000][b]ปล่อยวางในเรื่องที่ควรอะคับ ไม่ใช่ให้ปล่อยปละละเลย มันคนละฟามหมายน้าคับคุณพี่ [/b][/color]..ก้อแหม งูเห่า ไม่ต้องถึงกับอุปการะเขาก็ได้มั้งนะนั่น งือ กัวเหมือนกัลลจ้า.. ..มีคนที่นี่เลี้ยงงูเห่า๑ตัว บังเอิ๊ญมันหลุดจากที่คุมตัว อะจ๊าก เจ้าหน้าที่ต้องประกาศอพยพคนทั้งอพาร์ทเม้นต์ออกไปราวปรมณูบอมบ์มาปรากฏจนกว่าจะจับเห่าเจ้าปัญหาได้ ...สี่วันต่อมา เห่าถูกติดแหงกแห้งตายแหงแก๋ที่เทปกาวตราแรด (มั่นคงกว่าตราช้าง) บนรถคันหนึ่งใกล้อพาร์ทเม้นต์นั้น จึงชาวบ้านได้รับอนุญาตให้อพยพกลับมาได้ ..เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถ้าไม่ปล่อยวาง อาจได้เกิดเป็นงูเห่า แล้วไงล่ะ ถึงจะไปอยู่ใกล้ลูกหลานชาติก่อน เขาก็ไม่รักเราแน่ๆ กลับจะหาอาวุธที่คาดว่าจะทำลายเห่านั้นให้บรรลัยด้วยพลานุภาพเพียงการประหารครั้งเดียวนั่นแล..

อย่านึกว่าเรื่องอย่างนี้ไม่อาจเป็นไปได้ นะครับพี่สุขใจดี..