(แทรก)

เรื่องย่อ...สืบสานฝัน..(แนวเรีื่อง ดราม่า + ลี้ลับนิดหน่อย)
โดย หลับอยู่
เป็นภาพไตเติลการแสดง ละครชาตรี งิ้ว หุ่นกระบอก มโนราห์ หมอลำ ๆลๆ เป็นภาพตัดสลับรวมกันมีดนตรีประกอบ





อาจารย์ แดน ชายวัยกลางคน เขาเป็นเจ้าของโรงละครผู้ที่สืบทอดศิลปะแขนงนี้มี 3ชั่วอายุคนแล้ว
และเพื่อเป็นการฉลองครบ 100ปีโรงละครที่ก่อตั้งมาได้ เป็นระยะเวลาอันยาวนานนี้
อาจารย์แดน ได้จัดการแสดงละครเวที เป็นคิวแสดงยาวนานถึง1ปีเพื่อให้ครบรอบ101ปีในปีหน้า ซึ่งมีการแสดงละครเวทีหลายเรื่อง ไม่จำกัดเฉพราะเรื่องใดเรื่องหนึ่งมีหลายเรื่องหลายแนว อีกทั้งยังต้องการนักแสดงทุกเพศทุกวัยอีกเป็นจำนวนมาก ทางโรงละครจึงเปิดรับสมัครนักแสดงหน้าใหม่เพื่อมาฝึกฝนแล้วเข้าร่วมกับทางโรงละคร

วันหนึ่งอาจารย์แดน ได้เกิดเป็นโรคหัวใจล้มเหลว คาเวทีที่เขากำลังซ้อมนักแสดง(เล่นให้ดู ด้วยความเป็นครูที่ดี) เนื่องจากอาจารย์แดนใช้อารมณ์(อิน)มากเกินไป ไปต่อกลางวงล้อมทีมงาน

อาจารย์แดนเสียชีวิต ทิว บุตรชายคนเดียวของอาจารย์แดน ซึ่งทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับการแสดงใดๆเลย เขาจึงต้องมากลับมาช่วยให้โปรเจกละครเวที 101ปีต้อง ดำเนินต่อไป

ทิวมีความรู้ในด้านนี้อยู่เพราะอาจารย์แดนเคี่ยวเข็ญให้ ทิว ไปเรียนการละครมาจากอังกฤษเลยทีเดียว
แต่ทิว ไม่ชอบอาชีพนี้ เมื่อจบมาเขาจึงหันเหไปประกอบอาชีพอื่นที่เขาทำอยู่คือเกี่ยงข้อง อสังหาริมทรัพย์
ทางทีมงาน ได้ มาคุยกับทิว เพราะหน้าที่นี้เขาต้องรับผิดชอบต่อจากอาจารย์แดนบิดาของตน ซึ่งลึกๆแล้วเขาไม่อยากทำ จึงเฉย เมื่อมีทีมงานโรงละครมาพูดคุย

การฝึกดูแลนักแสดง การซ้อม ๆลๆ อาจารย์แดนเป็นคนรับผิดชอบอยู่คนเดียวในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่
คราวนี้ ทิวต้องมาเป็น 1 man show แบบพ่อของเขา ทิวหนักใจอยู่ลึกๆ
การซ้อมคราวแรก ทิวรู้สึกเก้อเขิน ในการที่จะต้องมาควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างแบบพ่อของเขา
การแสดงบางอย่าง ในมุมมองของทิวเขาต้องเปลี่ยนแปลงมัน เพราะทิวมองไม่เหมือนพ่อเขาที่ได้บอกนักแสดงให้เล่นก่อนตาย เมื่อทิวถามนักแสดงก็ตอบว่า อาจารย์แดนสั่งสอนให้เล่นแบบนี้
ทิวรู้สึกหนักใจว่าพอถึงตอนนี้ต้องเล่นแบบนี้ ตามมุมมองของเขา การซ้อมรวนเรไปบ้าง แต่ทำไงได้ ทุกคนต้องทำตามที่ทิวบอก ซึ่งเขาทั้งกำกับและดูแลบทต่อจากพ่อของเขาด้วย

แล้วเหตุการณ์ ที่ทิวต้อง ลังเลเลือก ก็มาอีกครั้งเป็นเหตุกาณ์ที่เขาต้องตัดสินใจ เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ บริษัทอสังหารริมทรัพย์ ที่เขาทำงานอยู่มีแผนจะติดต่อขอซื้อที่ดินโรงละครของพ่อเขาซึ่งตอนนี้เป็นของทิวแล้ว ทิวเก็บอาการเงียบไม่ให้คนที่บริษัท เช่นเจ้านายของเขารู้้ว่า เป็นที่ของเขา แล้วทิวก็ได้รู้มาว่า มีมูลค่าถึง100ล้านบาท!!!

ทิวต้องพิจารณาอย่างหนัก ระหว่างงานที่เขาต้องสืบต่อจากพ่อของเขา ปากท้องของทีมงานนักแสดง ความฝันของใครอีกหลายคน กับ เงิน 100ล้านบาท !!!

วันหนึ่งเจ้านายของเขาก็ได้ข้อมูลมาว่า ทิวลูกน้องของตนเป็นเจ้าของที่โรงละครแห่งนั้น ก็ได้เรียกทิวเข้าไปพบ พร้อมยื่นข้อเสนอ และให้เวลาทิวคิด เพียงไม่นานทิวขอตัวไปคิดก่อน
ซึ่งหากเป็นคนธรรมดา คงไม่ต้องใช้เวลาคิดนาน ด้วยค่าตอบแทน100ล้านบาท

เย็นนั้นทิวก็ได้กลับไปซ้อมนักแสดง เขาปกปิด ไม่ให้ใครรู้ เรื่องนี้ เขาได้ฝึกซ้อมดูแลไปตามหน้าที่ เมื่อการซ้อมประจำวันเสร็จ นักแสดงได้กลับออกจากดรงละครไปหมดเหลือทิวนั่งอยู่ที่โรงละคร ลำพังเพียงคนเดียว แล้วก็มี ทีมงานนักแสดง ทีมหนึ่ง เขามาซ้อมซึ่งทิวไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย ทิวสงสัยในใจว่าผู้จัดการคงรับให้ทีมงานนอกสังกัดเข้ามาใช้ยืมเวทีซ้อมการแสดงก็ได้

ทิวได้นั่งชมการซ้อมแสดงอย่างเงียบๆ แม้เป็นการซ้อมแต่การแสดงของทีมนั้นทำให้ทิว ต้องฉงนเหมือนโดนสะกด ทิวรู้สึกคุ้นหน้าตาของนักแสดงทีมนี้มากๆแต่เขานึกไม่ออกว่า เคยเห็นที่ไหน???!!


แล้วเมื่อการแสดงเสร็จสิ้นลง ทิว อดไม่ได้ที่จะปรบมือด้วยความชื่นชม นักแสดงทีมนั้น ได้ลงจากเวทีทิวได้ถาม1ในกลุ่มนั้นว่า ซ้อมไปแสดงที่ไหน? นักแสดงในกลุ่มนั้นตอบว่า พวกเขา แสดงอยู่ที่นี่ทุกวัน
ทิวงงมาก กับคำตอบ ทิวจึงถามต่อว่า แล้วพวกคุณมาซ้อมที่นี่ทุกวันหรือครับ?
คนๆนั้นก็ตอบทิวว่า พวกเขาอาศัยอยู่ที่นี่แหละ อยู่และเล่นมา100กว่าปีแล้ว ทิวอึ้งสักครู่ก่อนหัวเราะ(นึกว่าล้อเล่น) คนๆนั้นก็ตอบอีกว่า สิ่งใดที่พ่อแม่อุตส่าห์สร้างมา และเราก็มีความรู้ในการทำอาชีพในสิ่งนั้นไม่ควรเอาไปขาย เพราะมีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน ....แล้วกลุ่มนักแสดงกลุ่มนั้นก็ได้ขอตัวจากไป ทิวยืนคิดอยู่พอหันไปดูนักแสดงกลุ่มนั้นก็ได้หายไปหมดแล้ว

ทิวจึงเดินกลับบ้านไป

วันรุ่งขึ้นทิวได้เห็นเด็ก2-3คนกำลังเล่นบทหนังจนกันอยู่โดยใส่หน้ากากไอ้มดแดงบ้างอุลตร้าแมนบ้าง

ทิวได้มาที่โรงละครเขาได้เข้าไปที่ห้องทำเนียบโรงละครซึ่งเขาไม่ได้เข้าไปเลย ก็ปรากฏเจอรูปถ่ายสมัยก่อน ปรากฏเป็นรูปของนักแสงดที่เคยอาศัยอยู่กินเลี้ยงชีพที่นี่ ซึ่งเป็นบรรพบุรุษของเขา ที่เขาได้เจอมาเมื่อคืนนั้นเอง ทิวตกใจมาก เขาตระหนักอะไรๆได้หลายๆอย่าง เขาเช็ดเหงื่อที่แตกกาฬออกมา

ตนนี้เขาชั่งใจอะไรๆได้หลายๆอย่างแล้ว ทิวได้ยินเสียงเรียกจาก คนๆนึง จากภายนอก ทิวเดินไปหาตามเสียงนั้น ก็มี ชายรูปร่างดำสูงใหญ่(ลูกครึ่งอเมริกัน-ไทย) แต่งตัวทันสมัย มาถามรายละเอียดการสมัครเรียนเป็นนักแสดง แล้วยังมี หญิงชายอีก 4-คนและเด็กชายหญิงที่พ่อแม่พามาสมัคร มา นั่งคอยอยู่ด้วย (มาสมัครเรียนเป็นนักแสดง) ทิว หยุดมองอยู่นเป็นนาน จนชายตัวดำร่างใหญ่ ก็ถามว่า "นี่คุณ พวกผมมาสมัคร เป็นนักแสดง ที่นี่ต้องมาติดต่อใคร?? ทิวได้สติอีกครั้ง ก็ตอบว่า ที่ผมนี่แหละ

ชายคนนั้นก็คุยโตบอกว่า " งั้นต้องทำไง?? "
ทิวตอบ "คุณมีใจรักการแสดงหรือเปล่า??ล่ะ'

" โฮ้ยยย ผมหน่ะมียิ่งกว่ามีซะอีก นี่ๆๆ มีคนบอกผมหลายคนแล้วว่า คาแรกเตอร์ผมหน่ะเหมือน
แซมมวล แอล แจกสัน ดาราhollywood เลยนะคุณ คุณว่า เหมือนไหม?"
ทิวหยุดดูหัวจรดเท้าแล้วจ้องตา ก่อนตอบ ' อืม ก็เหมือนนะ แต่ ดูความความสามารถพื้นฐานกันก่อน แล้วต้องหัดเรียนตามหลักตามบทกัน เชิญๆทุกคนเข้ามากรอกใบสมัครข้างในกันก่อนครับ ทุกคน"

กลุ่มนักแสดงที่มาสมัคร รวมทั้งเด็กๆที่พ่อแม่พามาก็ทยอยกันเข้าไป
เมื่อทุกคนเข้าไปแล้ว ทิวกดสายโทรศัพท์มือถือ ไปขอลาออกจากงานอสังหาริมทรัพย์ที่เขาทำกับเลขาที่อฟฟฟิศ เมื่อเขากดสายวางหูแล้วเขายืนจ้อง ทอดสายตาที่มือถือแล้วมองออกไปข้างหน้าก่อนที่จะมีเสียงเรียก จาก ชายผิวดำร่างใหญ่ที่คาแรกเตอร์เหมือน แซมมวล แอล แจกสัน เรียกหา ใบสมัครจากทิวอีก

จบเป็นภาพzoom outจากโรงละครกว้าง ออกมา.....เห็นกลุ่มนักแสดงที่มาใหม่กำลัง กรอกใบสมัคร
ทิวก็ยืนดูด้วยความภาคภูมิใจ บัดนี้เขาตัดสินใจที่จะสืบสานฝันและอาชีพต่อจากพ่อของเขาซึ่งเป็นชั่วอายุที่4 ต่อไป....

======จบ======

เรื่องย่อรักเราไม่นิรันดร์...(ไตรภาคที่2)
โดย หลับอยู่



เมื่อปี พศ. 2490 ไอ้วันกับแม่นิ่มก็ต่างคนต่างตาย ไอ้วันถูก ควายขวิด พร้อมโดนฟ้าผ่าซ้ำจนตาย
ส่วนแม่นิ่มก็ ตกเลือด ในระหว่างคลอดลูกคนที่2 ในปีนั้นเองด้วยเหมือนกัน
ไอ้วัน อดีตรถเจ๊กลาก ได้มาเกิดเป็นคนในปีนั้นทันที ชื่อว่า ยน ติดนิสัยชอบเล่นไสยเวทย์มาบ้างนิดๆหน่อยๆ โดยเฉพราะเสน่ห์
ส่วนแม่นิ่ม ได้มาเกิดในปี 2520 ชื่อว่า เก๋



ทั้งคู่พบกันอีกในปี2535 ยนกลายเป็นหนุ่มใหญ่อายุ 45ปี ส่วนเก๋อายุ 15ปี วัยของทั้งคู่มันช่างห่างกันเสียนี่กระไร
ทั้งคู่เจอกันที่ป้ายรถเมล์ เมื่อยนเห็นเก๋ ก็ถูกตาถูกใจ ชักบุหรี่กรองทิพย์ ออกมาร่ายมนตรา แล้วพ่นใส่ เหนืิอลม ควันบุหรี่ไปโดนเก๋ ๆ ยกมือป้องจมูกทันที แล้วเก็ก็มีอาการ หวั่นไหว จนเมื่อ ยนเดินเข้าไปหา แล้วชวนพูดคุยเก๋ก็เหมือนโดนสะกด ใจสั่นไหวทับทวีมากขึ้น
ยนชวนเก๋ไปเดินเล่นที่ห้าง ยนก็เสกบุหรี่พ่นใส่เก๋อีก (สมัยนั้นในกทมห้างสรรพสินค้าสูบบุหรี่ได้)
คราวนี้อยู่หมัดมนตรา มหาเสน่ห์

ภายหลังยนได้เมียเด็กคือเก๋ เดินตามต้อยๆสมใจอยาก จนผู้คนในซอยอิจฉาว่า หนุ่มใหญ่จนๆ แบบยน มีเมียเด็กหน้าตาดี




1ปีผ่านไป

เก๋คลอดลูกออกมาไม่สมประกอบ แล้วทิ้งลูกให้ยน เลี้ยงไว้แต่ผู้เดียว
(คือเมื่อ ไสยเวทย์แนวเสน่ห์ ตัวหญิงผู้โดนกระทำจะเสื่อมคลายหายเป็นปกติเมื่อคลอดลูกออกมาแล้ว)

แล้วหายไปไหนกับหนุ่มหล่อ ที่ไหนก็ไม่รู้ คราวนี้ชายกลางคนจนๆอย่างยน ก็ต้องมาเลี้ยงลูกไม่สมประกอบ อยู่เพียงลำพัง

=======จบไตรภาคที่2=========

เรื่องย่อรักเรา...ไม่..นิรันดร์..(ไตรภาคที่3)
โดย หลับอยู่

ภายในปีเดียว (ปี2537) ยน เลี้ยงดูลูกไม่สมประกอบได้ไม่นาน ก็ได้ นอนไหลตายไปโดยไม่ทราบสาเหตุ ก็ปล่อยลูกไม่สมประกอบ ไปตามยถา....ตามกรรมของสัตว์โลก
ส่วน เก๋ ก็ได้ ถูกรถชนตายที่โรงพยาบาลในปีนั้นทีเดียว


23ปีต่อมา...ที่กทม ในปี 2560 ยนได้กลับมาเกิดเป็นคนอีกเป็นผู้ชายชื่อว่า เคน อายุ 23ปีพอดี แต่ชาตินี้เกิดมาหน้าดี ตามกระแสนิยมในยุค 2560 คือดู อินเตอร์ๆ หน่อย จะไทยก็ไม่ไทย จะฝรั่งก้ไม่ฝรั่ง จะญี่ปุ่นก็ไม่ญี่ปุ่นเกาหลีจีนเลยซะทีเดียว ไม่ขาวไม่ดำทั้งๆทีพ่อแม่เป็นไทยแท้ๆ

ส่วน เก๋ ก็ได้มาเกิด เป็น สาวสวยวัย 20ปีอีก เป็นลูกสาวเรียกว่าระดับมหาเศรษฐีแนวหน่าในไทยเลยทีเดียวก็ว่าได้ เธอเกิดที่ usa แม่เป็นฝรั่ง พ่อเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ชื่อว่า แมรี่

บุพเพมาอาละวาด ก็คราวที่ทั้งคู่ได้มาพบกัน ที่กองถ่าย หนังไทยเรื่องหนึ่ง เคน ได้ทำงานฝ่าย art ประจำกองถ่าย แล้วทั้งคู่ก็ได้มาเจอกันในการทำงาน
เพราะ แมรี่ ได้มาเป็นนางเอกของเรื่องนั้น แมรี่ กับ เคน ได้จ้องมองกันอยู่เสมอในกองถ่ายแต่พยายามเก็บอาการไม่ให้ใครรู้ แต่หนนี้ เคน รู้สึกเจียมเนื้อเจียมตัว เจียมใจ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความชอกช้ำจากชาติในอดีตหรือเปล่าไม่ทราบได้

แต่ อนุสัยของเคนที่เล่น ไสยเวทย์ก็ติดตัวมาบ้าง คราวนี้เหลือเพียงปลัดขิก เคนสุมหัวคุยกับกลุ่มเพื่อน ในกองถ่ายว่า ปลัดขิกที่ตนได้มาจากอาจารย์ท่านหนึ่ง ขลังมาก แล้วก็ได้ลอง เอามือลูบๆที่เครื่องรางนั้นพร้อมร่ายมนตรา ก้ได้ผลปรากฏ ว่า แมรี่ ทำทีว่าสนใจในตัวเคน เดินเลียบๆเคียงๆ เข้ามาใกล้กลุ่ม ของเคน แถวๆหน้าต่างของฉากถ่ายทำภาพยนตร์ เพื่อนชายทุกคนของเคน ตกใจ!!! ที่ ฤทธิ์ของมันให้ผล ทันตาเห็น

ต่างก็ขอ ยืมปลัดขิกเจ้าเสน่ห์ของเคนกันใหญ่ แต่มีหรือที่เคนจะให้

เมื่อคราวเลิกกองของวัน เคนโต้เถียงกับ ผู้จัดการกองถ่าย ซึ่งบริเวณนั้นมี แมรี่ ซึ่งกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ด้วย แมรี่ก็ออกตัว กล่าวคำพูดช่วยเหลือเคน ซึ่ง ผู้จัดการกองถ่ายก็ไม่กล้าเอาความอีก เพราะเกรงใจ ที่แมรี่ นอกจอ ฐานะทางบ้านก็ยิ่งใหญ่ มีชื่อเสียง และยังเป็นนางเอกในงานนี้(หนัง)อีกด้วย

แต่เคนก็ต้องทำใจในความยากจนของตน รถก็ไม่มี ต้องทำมาหากินไม่ต่างกับชาวบ้านธรรมดาๆทั่วๆไป
และเมื่อคราวถ่ายทำภาพยนตร์ แมรี่ก็มี ผู้ชายในวงการโฆษณา ขับรถมารับ เธอ ไม่ซ้ำหน้า

เรียกง่ายๆว่า เคนป๊อดไปแล้ว.....กลัวว่าตัวเองจะต้องมาช้ำใจแบบพระเอกมิวสิควีดีโอ
เพราะฐานะ ชาติตระกูล หน้าที่การงานไปเทียบอะไรกับหนุ่มๆที่มารับ แมรี่ไม่ได้เลย
เคนจึงต้องทำใจ จนการถ่ายทำ ปิดกล้อง

เมื่อภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ ได้ทำการจัดฉายขึ้น ดารานักแสดงและทีมงานทุกคนก็ต้องไปด้วย

เคนทำใจไว้อยู่ว่าต้องเจอกับแมรี่ แต่เมื่อเจอ เคนก็ได้แต่มอง ไม่เอ่ยปากพูดคุยกับเธอทั้งๆที่มีโอกาสอยู่หลายครั้ง แมรี่ก็ทำทีท่าเฉยๆ เมื่อเห็นใบหน้าของเคน นิ่งชา ไม่ยิ้มใดๆทั้งสิ้น

เคนรู้สึกว่า หาก ไปคบหาตนต้องมี อาเพทเดือดร้อน แน่นอน ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งเหมือนเป็น สัญชาตญาณน้อยๆลึกๆ

ในที่สุดทั้งคู่ ก็ต้องแยกจากกัน

และ ต่างคนก็ต่างมีวิถีชีวิตของตัวเอง แมรี่ก็ได้เป็นทีรู้จักของคนทั้งประเทศ ชีวิตเรียกว่า สมบูรณ์เลยทีเดียว ผิดกับ เคน ซึ่ง หากไปเจอกันในงานวงการบันเทิงต่างๆ ทั้งคู่จะเป็นยังไงกันต่อ

ก็คงเป็นเรื่องของอนาคต หากทั้งคู่ยังไม่ตาย และได้เจอกันอีก
แต่ เคน คงต้อง...ยอม...
==จบไตรภาคที่3==========