เหตุผลที่ท่านฝึกสมาธิเพื่ออะไรครับ

1.ชลอความตาย

2.เผชิญหน้ากับความตาย

เหตุผลที่ท่านฝึกสมาธิเพื่ออะไรครับ

1.ชลอความตาย

2.เผชิญหน้ากับความตาย

เผชิญหน้ากับความตายครับ

หัดตายเก่งๆ คงตายอีกไม่มาก
ถ้าไม่หัดตายเลย จะตายไม่รู้จบ

เผชิญหน้ากับความตายครับ

หัดตายเก่งๆ คงตายอีกไม่มาก
ถ้าไม่หัดตายเลย จะตายไม่รู้จบ

ฝึกเพื่อให้ตายก่อนตายค่ะคุณ mes

ตอนที่ลองทำครั้งแรก ๆ นั้น
คือสงสัยน่ะ ว่านั่งหลับตาเฉย ๆ แล้วมันจะเห็นอะไรอยู่ในนั้น

ก็เลยลอง ๆ นั่งดู คืออยากรู้ว่า มันมีอะไรให้เห็นอยู่ในนั้น

และเราก็ได้พบกับประสบการณ์ด้านหนึ่ง ในด้านที่สงบ
และเราสามารถนำความสงบที่เกิดจากสิ่งที่เราปฏิบัตินั้น
มาปรับเปลี่ยน ปรับปรุงพฤติกรรมใช้ในชีวิตประจำวันได้
พฤติกรรมอันนำมาซึ่งความมีสติ และมีปัญญา
และพฤติกรรมนั้นก็นำพาไปสู่สภาวะสมาธิที่ยิ่งขึ้น
และสมาธิที่ยิ่งขึ้นก็นำมาสู่พฤติกรรมทางสติและปัญญาที่ยิ่งขึ้น

การตายช้า ๆ การตายก่อนตาย นั้นได้นำไปสู่เรื่องราวของการไม่ตาย
และเรื่องราวของการไม่ตายก็ได้นำไปสู่การไม่เกิด
และการไม่เกิด จะนำเราไปสู่สิ่งไหนต่ออีกหรือไม่...

วันหนึ่งเราเคยเห็นกองฟางกองหนึ่งนั้น...ช่างหนักยิ่งนัก

แต่ ณ วันหนึ่ง ฟางเส้นเล็ก ๆ เพียงเส้นเดียวกลับหนักยิ่งกว่า...
ฟางเพียงเส้นเดียว...

เหมือนการเคี่ยวน้ำกะทิ ยิ่งงวดก็ยิ่งเข้มข้น...



จิ้งจก รำพึง... เฮ้ออออ...

ขอ ตอบอิงตามพระพุทธพจน์



จาก พระสูตร สมาธิภาวนาสี่ประเภท พระบาลีโรหิตัสวรรค คือ

สมาธิภาวนาที่เป็นไปเพื่อ

1.เครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน

2.ญาณทัศนะ

3.สติสัมปชัญญะ

4.ความสิ้นอาสวะ



ฝึกสมาธิภาวนาเพื่อชะลอความตาย..... เพราะ จิตใจที่ดีก็ทำให้ร่างกายไม่ป่วยง่ายๆ อายุยืนยาว(หลวงปู่แหวน หลวงปู่ดุลย์ หลวงปู่ขาว ล้วนอายุเกือบ100ปี โดยที่ความจำท่านยังดีเยี่ยมได้) น่าจะสงเคาะห์อยู่ใน ข้อ1(เครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน).
ตอนนี้ ชาติตะวันตก เขานำไปประยุกต์ใช้กับการแพทย์อย่างกว้างขวาง.เห็นผลชัดเจน ในหลายๆด้าน.


ฝึกสมาธิภาวนาเพื่อเผชิญความตายด้วยใจที่สงบ... ก็น่าจะสงเคราะห์อยู่ใน ข้อ3 และ 4 (สติสัมปชัญญะ และ ความสิ้นอาสวะ).
คือ เมื่อถึงที่-ถึงคราว จะหมดอายุ จริงๆ ก็มีสติปล่อยวางสิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อนจนเกินไป.


สรุปก็คือ

ฝึกสมาธิเพื่อ

อยู่ ก็อยู่แบบมีความสุข (มีพระสูตร ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสชัดเจนว่า ไม่พึงปฏิเสธความสุขที่เกิดโดยธรรม) .....

แม้น คราวตาย ก็ตายแบบไม่เป็นทุกข์ร้อน จนเกินไป