งั้นถามประเด็นนี้แล้วกันค่ะ เพราะประเด็นอื่นๆ ยังมาไม่ถึง ขี้เกียจไปคิดแทนเธอ ปวดหมอง

ไม่ใช่ให้คิดแทนเขา แต่ดูว่า เขามีปัญหาอะไร หากเป็นเราจะแก้ปัญหานั้นยังไง

ต้องการให้จิตมีสมาธิสืบต่อนานๆ ก็ต้องฝึกให้จิตเสพธรรมารมณ์ติดต่อกันนานๆ เช่น ตัวอย่างคร่าวๆนี้

ฯลฯ

ให้กำหนดรู้ลมหายใจให้ตลอด ในชีวิตประจำวัน จะทำกิจกรรมอะไรก็ให้กำหนดรู้ลมหายใจไปด้วย ยกเว้นเวลา

ขับรถ หรือเวลาอ่านหนังสือ แต่ก็ให้มีสติรู้อยู่ว่าเราทำอะไรอยู่

ท่านว่าให้กำหนดรู้ลมหายใจเสมือนว่าลมหายใจเป็นกัลยาณมิตร ให้เรายึดกัลยาณมิตรนี้ไว้

หลังจากนั้นผมก็พยายามกำหนดรู้ลมหายใจ ก็รู้สึกดีครับ รู้สึกเพลินกับการยึดลมหายใจ

หลังจากนั้นมีวันหนึ่ง ผมเกิดนึกอยากนั่งสมาธิขึ้นมา ผมก็เลยนั่งสมาธิกำหนดลมหายใจ ในการนั่งสมาธิครั้งนี้

ผมสามารถรับรู้ลมหายใจได้ตลอดสายเป็นเวลานาน

ฯลฯ

เอามาให้ดูนิดหน่อยเพื่อให้เห็นภาพจิตเป็นสมาธิ

หากต้องการปล่อยวางความคิด (ความรักความหลง)ได้จริง ก็ต้องพิจารณาความคิดที่เกิดขึ้นแต่ละขณะๆ ต่อ

จากจิตเป็นสมาธินั่นแล้ว นี่เรี่ยกว่าอาศัยสมาธิเป็นบาท

เด็กช่างสงสัย

ผนังที่ไหนครับ ไม่เห็นที่มา ดูภาพก่อน จะไปค้นประวัติความเป็นมา

ตอนนี้ตอบตามสภาพความเป็นจริงของมนุษย์ให้ก่อน

ถามว่า ทำไมนอนตะแคงซ้าย ไม่นอนตะแคงขวา

อ้าว...ก็ช่างปั้นๆให้นอนตะแคงซ้าย แล้วจะนอนตะแคงขวาได้ยังไงกันล่ะ

ไม่ใช่คนเป็นนี่จะได้นอนพลิกซ้ายบ้างขวาบ้าง

แต่ไม่ว่าจะนอนตะแคงไปทางไหนสำหรับคนเป็น ท่านว่าให้มีสติรู้สึกตัวทุกครั้งที่เคลื่อนไหว

หามาตั้งนานนนน...เป็นปี เพิ่งจะไ้ด้คำตอบ สาธุค่ะ

ถ้าให้แก้ปัญหาแบบข้างต้น ในสไตล์ตัวเอง ก็คงจะ ทุกข์ซะให้เข็ด

ขั้นแรก ทุกข์แบบเสียสติ...
ร้องไห้ ร้องให้พอ นึกได้เมื่อไหร่ ก็ร้องๆๆๆๆๆ ไป (เบื่อกันไปข้างนึงเลยค่ะจารย์)

ขั้นต่อมาเริ่มมีสติ...
แรกๆ ก็ตามความรู้สึกเหล่านั้นไม่ทัน....จนกระทั่งเริ่มรู้ตัว (เริ่มมีสติขึ้นมาบ้างแล้ว)

ขั้นนี้เด็ดขาด เริ่มมีปัญหา เอ๊ย ปัญญาเข้ามาพิจารณา ความเสียสติของตัวเอง
ฟังเพลงก็เศร้า นึกถึงก็ทุกข์ เดี๋ยวสักพักมันก็เลิกร้อง เลิกทุกข์...ท้องเริ่มหิว หาไรกิน
ง่วงมากๆ ก็นอนหลับ....เอ๊ออ ตื่นมาก็อยากหาทุกข์ใส่ตัว ก็นั่งร้องไห้อีก หมั่นตามรู้ ตามดูมันไปเรื่อย
ถ้าคนเรามีกระจกไว้ส่อง หรือ กล้องวงจรปิดบันทึกภาพแต่ละช่วงเวลาเหล่านี้เอาไว้ แล้วรีเพลย์กลับมาดูอีกที เราคงเกิดความรู้สึกหลากหลาย อย่างน้อยที่สุดก็คงสงสาร สมเพชตัวเอง ทำไปได้ยังไงน้าาาา เสียสติน่าทุเรศสิ้นดี ก็เพราะมันไม่มีไงคะ กระจกหกด้านนี่ หาที่หนายย...หนอ

แห่ะ แห่ะ ....เพ้อเจ้อค่ะ

เสริมอีกนิดหนึ่ง

พิจารณาตามที่มันเป็นของมัน เป็นยังไงรู้สึกยังไงก็กำหนดรู้ยังงั้น

มิใช่ดูๆแล้วเสริมต่อว่า ทำไมเราเป็นยังงี้ ทำไมเขาทำกับเรายังงี้ ฯลฯ ดูแบบนี้เรียกว่าใช้กิเลสดู

ดูด้วยตัณหาอุปาทาน ดูด้วยความยึดมั่นในธรรมชาติ

เปิดโอกาสให้สมาชิกห้องนี้ถามได้ครับ ไม่มีคนถามกรัชกายเหมือนขาดแรงจูงใจในการคิดการพิมพ์


เนื่องจากได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมกรรมฐานเพราะถูกบังคับอยู่ประมาณหนึ่งสัปดาห์ พบว่าเมื่ออกจากวัดแล้วจิตใจนิ่ง สงบ และปล่อยวางอะไรได้มากขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไป ก็มีปัญหากับคนรัก เนื่องจากเขาไม่เอาใจใส่ และเราเองก็รู้สึกน้อยใจเสียใจว่า
เขาไม่รัก ความเป็นคนใจเย็นของเรานั้นหายไปทันที ทั้งๆที่ตอนที่ถูกเพื่อนร่วมงานตำหนินั้นเราเกิดความโกรธแต่ก็ละความโกรธลงง่ายๆ แต่กับคนรักนนั้นมันวางไม่ได้เลยค่ะ
พอหลับตาจะทำสมาธิก็ทำไม่ไป ร้องไห้เหมือนเดิม เลยลุกขึ้นมาสวดมนต์ ตักบาตร ในขณะที่ทำนั้น
ใจสงบเล็กน้อย
เมื่อทำบุญเสร็จกลับเข้าบ้าน ก็พบว่าเขาได้ส่งข้อความมาหาบอกให้เลิกกัน เพียงเท่านั้นก็รู้สึกว่าใจ
จะสลาย เลยปิดประตู อ่านหนังสือธรรมะ และนั่งสมาธิอยู่ วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว
พ่อแม่เป็นห่วงมาก แต่ดิฉันก้ไม่อยากออกไปข้างนอก เพราะรู้แน่ว่าต้องร้องไห้ฟูมฟาย

การทำสมาธินั้น ทำแบบดูท้องพองยุบเหมือนกับตอนได้ฝึกมา เมื่อทำอยู่ใจจะสงบ มองเห็นความรักเป็นอนิจจัง แต่เมื่อละจากสมาธิ มันกลายเป็นว่าเราไปข่มไว้ เลยร้องไห้และเครียดหนักเช่นเดิม

ตอนนี้อยากตัดสินใจลาออกจากงานแล้วไปปฏิบัติธรรมในวัดถาวร แต่ก็กลัวว่าจะเป็นการหนีปัญหา
เลยอยากขอคำปรึกษา ว่าควรทำอย่างไรให้สมาธิอยู่กับเรานานๆ และปล่อยวางความรักความหลงนั้นออก
ไปได้จริงๆ

ตอบประเด็นกรรมฐานให้หน่อย

ผู้ใช้ท้องพอง ท้องยุบเป็นกรรมฐาน พึงทราบเพิ่มเติมอีก

คือว่า มิใช่มุ่งแต่ภาวนาพอง-ยุบเท่านั้น พึงงกำหนดความคิดด้วย หมายความว่า ขณะใดจิตออกนอก

ท้องพองท้องยุบ ให้กำหนด "คิดหนอๆๆ" มิใช่นั่งคิดนั่งดูมันเฉยๆ

คือต้องกำหนดทั้งรูป (พอง-ยุบ) ทั้งนาม (ความคิด)

เชือกคลายเกลียว

http://aimini.net/view/?fid=b0gqpYRmEGRKgq3cCv8y

แม่โม๊ดกับไบกอนหายไหนหรือว่าไปเล่นซุกซนบอร์ดอื่นๆแระ

ม๊ดดดดกลับมาแล้วค่ะ วันพระใหญ่พาแม่ไม่กราบขอพรหลวงปู่ฯ ค่ะ (แหม...อิ่มจัง )
นั่นแน่!! จารย์ทราบได้ไงค่ะ ที่โน่นนนนน่ะ ตาวิเศษนี่นา
แค่แว่บๆ น่ะค่ะ แว่บไปแว่บมา

ไบกอน...ตะลอน ๆ ไปไหว้พระนอนตะแคงซ้ายมาค่ะ...

ก่อนจะได้ไปไหว้พระนอนตะแคงซ้าย ก็ไปปีนเขาไหว้พระนอนตะแคงขวา ก่อน

วันนี้ไบกอนก็เลยเป็น ปลาร้า...ค่ะ...

ขอไปแผ่บนจานส้มตำก่อน... อิ อิ

หายร้า แล้วจะกลับมา อิ อิ

ทัศนากันเองจ้า พระนอนตะแคงซ้าย

ทำไมพระวัดป่าประดู่จึงนอนตะแคงซ้าย

พระนอนวัดป่าประดู่เป็นพระพุทธไสยาสน์ที่แปลกที่สุดในประเทศไทย เพราะโดยปกติแล้วเมื่อมีการสร้าง

พระปางไสยาสน์มักจะสร้างในท่านอนตะแคงขวา แต่พระพุทธไสยาสน์ที่วัดป่าประดู่สร้างในท่านอนตะแคงซ้าย

มีผู้สันนิษฐานว่าสร้างตามพุทธประวัติตอนพระพุทธเจ้ากระทำยมกปาฏิหารให้พวกเดียรถีย์ชม โดยมีพระพุทธ

นิมิตแสดงอาการอย่างเดียวกับพระพุทธเจ้าเป็นคู่ๆ เมื่อถึงอิริยาบถไสยาสน์จึงผินพระพักตร์เข้าหากัน

เป็นการนอนตะแคงซ้ายและขวาในลักษณะเดียวกัน

ผู้สร้างคงเจตนาสร้างให้มีนัยของพุทธปาฏิหารย์ดังกล่าว จึงสร้างเป็นนอนตะแคงซ้าย


http://www.paiboonrayong.com/index.php?mo=3&art=378661

ที่สร้างพระนอนตะแคงซ้าย อีกแห่งหนึ่ง


พระนอนที่ วัดพุทธนิมิต (ภูค่าว) ตั้งอยู่ บ้านนาสีนวล ต.สหัสขันธ์ อ.สหัส จ.กาฬสินธุ์ ห่างจากตัวอำเภอ

ประมาณ 7 กิโลเมตร ตั้งอยู่บนภูเขาขนาดย่อม

http://board.palungjit.com/f36/%E0%B8%9 ... 82807.html