ตามอ่านเรื่องราวของพี่ๆๆเพื่อนในนี้มาพอสมควรค่ะ และเอาไปปรับใช้กับตัวเอง เพราะยังไม่กล้าเขียนเรื่องราวของตัวเองค่ะ แต่วันนี้พร้อมและยินดีขอรับคำแนะนำค่ะ

คือสามีหนูมีผู้หญิงคนอื่นมาประมาณ 3ปี แต่วิเพิ่งมารู้เรื่องราวนี้เมื่อกพ.ปีที่แล้ว แต่ถึงตอนนี้วันนี้เค้ามาบอกว่าเค้าขอเลิกโดยที่ไม่อยากอยู่กะเราและลูกเนื่องจากว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาวิยังเป็นผู้หญิงเอาแต่ใจนิสัยไม่ดี เค้ารับเราไม่ได้แม้ว่าวิจะขอโอกาสปรับปรุงตัวก็แล้ว จริงๆๆแล้วย้อนกลับไปก่อนเค้าไปทำงานที่ต่างประเทศเมื่อ ตค ปีที่แล้วความรู้สึกของวิคนเดียวที่บอกว่าเค้าดีขึ้นพยายามที่จะมีเรากับครอบครัว แต่แล้วพอเค้ากลับมาเดือนเมษานี้เอง กลายเป็นว่าคิดได้แล้วว่าไม่อยากอยู่กับเรา เราไม่ดีไม่เปิดใจและไม่ให้โอกาสได้ทำ จนเมื่อคืนเค้าก็ยังยืนยันว่าเค้าคุยแล้วว่าเค้าเลิก วิเลยบอกว่าวิขอมาบ้านแม่ แล้วเค้าบอกว่าเค้าจะไปต่างจังหวัดไปอยู่คนเดียว แต่เราก็บอกว่าเราจะกลับมาอยู่บ้านนี้เหมือนเดิน จะรอสักวันที่เค้าจะกลับมาเพราะเราไม่ได้คิดว่าเราจะเลิกกัน เค้าถามว่าพ่อแม่ทุกข์แล้วลูกมีความสุขเอาเหรอ วิบอกว่าได้วิอดทนได้ ตลอดเวลา 2-3 อาทิตย์นี้วิทำตามที่พี่แสงอาทิตย์แนะนำกับคำแนะนำของเพื่อนในลานที่วิเค้ามาอ่านแล้วดีก็นำมาใช้แต่มันไม่ได้ผลเพราะว่าคำว่า ไม่ อย่างเดียว ในเม่อคนเราไม่มีอะไรดีหลงเหลืออยู่ในตัวเลย ไม่สามารถยื้ออะไรกลับมาได้เลย แต่ความรักของเรามันไม่พอเพราะเค้ายืนยันว่าหมดรักวิแล้วอยู่ไม่ได้กับคนที่เค้าไม่รักอีกต่อไป แต่เค้าก็บอกว่าเค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว แต่ก็ไม่เลือกเราอยากไปเริ่มต้นใหม่โดยไม่มีเรากับลูก แล้วลูกวิเพิ่ง3ขวบเต็มและตลอดเวลาเค้าก็มีเวลาให้เรากับลูกน้อยมาก วิอยู่กับลูก2คนมานานแล้ว รบกวนขอคำแนะนำด้วยค่ะ

เห็นใจคุณ จขกท. นะคะ ชื่นชมในความอดทนของคุณมากคะ
ดิฉันก็เป็นผู้ด้อยปัญญาเหมือนกันคะ แล้วก็มีปัญหาเหมือนๆกับคุณด้วย
ก็เข้ามารอดูท่านผู้รู้เข้ามาแนะนำเหมือนกันคะ
แต่ความเชื่อของดิฉันก็คือความดีจะชนะความไม่ดีคะ
คนเราไม่มีใครperfectหรอกคะ ทุกคนต้องเคยผิดพลาดมาแล้วทั้งนั้น
วันเก่าๆเราไม่สามารถแก้ไขได้ ก็ไม่ต้องไปคิดถึงทำให้จิตใจขุ่นมัว
ขอให้คุณ จขกท. เข้มแข็ง ดูแลลูกให้ดีๆคะ

ขอบคุณ คุณsiyapat นะคะ

เรายังไม่หยุดร้องไห้เลย เราอ่อนแอมากทีเดียวแล้วตอนนี้ลูกสาวก็ไม่สบายตั้งแต่เมื่อคืน ไข้สูง38-39 ตลอดยันตอนนี้ เค้าโทรมาหาเมื่อกี้เราบอกว่าเราอยากกลับไปบ้านเพราะว่าต้องทำงานมาอยู่บ้านแม่นี้ไกลมากแล้วอีกอย่างลูกก็เรียกหาพ่อตลอดไม่รู้จะบอกว่าไง ไปทำงานลูกก็ไม่เชื่อ เราเลยบอกว่าพี่ให้โอกาสหนูหน่อยไม่ได้เหรอหนูสงสารลูกเดี๋ยวพี่ก้จะต้องไปตปท.แล้วเราก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่ดี ขอโอกาสหน่อย ซึ่งทั้งก่อนหน้านี้เราบอกว่าเรื่องราวของเค้าเราไม่ได้เอามาใส่ใจแล้วรอแต่เพียงให้เค้าหันกลับมามอง หรือแม้กระทั้งเค้าเลือกจะไปอยู่ที่อื่นก่อนจะไปตปท.ก็ตามเรา2คนแม่ลูกก็จะรอเค้าอยู่ที่นี่ไม่จำเป็นต้องไปผลักไสเราให้ไปเริ่มใหม่กับใครๆๆ เรามีลูกสาวที่ผ่านมา 3 ปีเรายังเลี้ยงเค้ามาแบบ2คนคือมีแค่เรากับลูกเลย แล้วทำไมต่อไปพี่ไม่ได้อยู่ตรงนี้เราจะรออยู่ไม่ได้ แต่คำยืนยันว่าหมดรักเรานั่นแหละที่เค้าไม่สามารถหันมามองมาสนใจในตัวเราถึงแม้หน้าที่ภรรยาไม่มีบกพร่องก็ตาม หลังจากที่เค้ามาบอกกะเรา เมื่อ2อาทิตย์ก่อนว่าให้อยู่กันแบบนี้ไม่มีเรื่องกุ๊กกิ๊กกัน เป็นแค่พ่อกะแม่ พอวันที่ 2 กลางคืนบอกเลิกเราแม้กระทั่งเมื่อวานนี้การทำหน้าที่ของเราก็ยังเหมือนเดิมแต่เค้าไม่มาโดนตัวเรา พูดกะเราเลยสักนิดเดียว มันทรมานแต่เราก็อดทน เค้าตอกย้ำเสมอว่าหมดรักแล้วมันเรียกคืนไม่ได้ ทนมานานแล้วกับการเอาแต่ใจนิสัยไม่ดี ไม่มีการให้โอกาสแล้ว เราก็ยังไม่หยุดความพยายามเลยที่จะขอร้องเค้า เหมือนเรามันไม่ดีไม่มีการให้อภัยได้ คนมันไม่ดีทำอะไรไม่อยู่ในสายตาเลย ทุกข์มากเลยค่ะ

ใจเย็นๆก่อนนะคะ อันดับแรก หยุดร้องไห้ก่อนดึงสติกลับมาหาตัวเองให้ได้มากที่สุด น้ำเข้าใจว่ามันเจ็บเวลาเราร้องขอให้เค้าอยู่ แต่เค้าไม่และย้ำว่าหมดรัก คิดวะว่าเป็นธรรมชาติของผช.ที่มีใหม่ อย่าพูดอ้อนวอนเค้าอีก เพราะผช.จะมองว่าเราไม่มีค่า ยิ่งไล่เค้ายิ่งหนี จดทะเบียนสมรสกันหรือเปล่าคะ ถ้าจดก็ยังไม่ต้องหย่า อยู่นิ่งๆก่อน ไม่มีผญ คนไหนอยากอยู่เป็นรองตลอด ทนได้ก้ทนไป ตอนนี้ก็ลองทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เค้าว่าเราบกพร่องตรงไหน ก็เอาพิจารณาว่าจริงหรือไม่ และปรับปรุงตัว ไม่ใช่เพื่อดค้าแต่เพื่อตัวเราเอง ตอนนี้ต้องหยุดร้องไห้ก่อนนะคะ เพราะถ้าคุรแม่ไม่เข็มแข็ง น้องตัวเล็กคงเสียใจไปด้วย อย่าคิดว่าเค้าไม่รับรู้นะคะ เข็มแข็งไว้เพื่อลุกของเรา ตอนนี้คงทำออะไรมากไม่ได้ก็แค่นิ่ง ไม่สนใจสิ่งที่เค้าพูด เค้าทำชั่วคราว กลับมาดูแลใจเราเองก่อน ดึงสติกลับมาก่อน แล้วค่อยคิดว่าเอางัยต่อดี น้ำก็มีปัยหา แต่ก้อได้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่นี่มาให้กำลังใจ ทุก๘หรือมีอะไรอยากระบาย เข้ามานะคะ จะมีคำแนะนำดีๆให้เสมอจากกัลยาณมิตรที่นี่ เข็มแข็งนะคะ วันนึงก็ผานไปเร็ว เดี่ยวก้อหมดวันละ เอาตัวเองให้ผ่านพ้นไปวันๆก่อนตอนนี้ เดี๋ยวดีขึ้นค่อยว่ากันใหม่ เอาใจช่วยคะ

ขอบคุณค่ะ คุณน้ำค้าง คุณศรีสมบัติ วิอยากเข้มแข็งเร็วๆๆแต่เวลาเราอยู่กับเค้าเราเป็นอากาศกับคำพูดที่คอยตอกย้ำอย่างเคย ตอนนี้ลูกไข้สูงไม่ได้มีเวลาทำอะไรเพราะลูก จะเอาแต่ใจตัวเอง พี่แสงอาตย์คอยบอกว่าเรายังมีความหวังค่ะ หนูรออยู่

สวัสดีจ้่่าวิ
ยังไงปัญหาทุกอย่างต้องมีทางแก้ วิอย่าเพิ่งวิตกไปเลย พี่ว่าสามีวิยังไงเขาก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรเพียงแต่ตอนนี้เขาอาจมีปัญหา หรือสับสนอะไรบางอย่างเขากำลังชั่งใจ ยังไงพี่อยากให้วิรอและให้โอกาสเขาตัดสินใจอีกครั้ง รอดูคำตอบว่าเขาจะว่าไง ยังไงเราต้องมีหวังสิ ไม่ใช่จะหมดหวังเสียทีเดียวลูกก็อยู่กับเราทั้งคนนะ พี่ว่าคนเป็นพ่อเขาก็ต้องรักอยู่นะ (พี่เชื่ออย่างนั้น) แต่วิก็ต้องเตรียมใจและเผื่อใจไว้กันผิดหวังด้วยนะถ้ามันไม่เป็นอย่างที่คิดเราจะได้ไม่แย่มาก นึกถึงลูกนะเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาวิก็อยู่กับลูกตามลำพังมาตลอดยังไงก็ต้องอยู่ได้ เพียงแต่คนเราเป็นสามีภรรยากันถึงจะอยู่กันคนละฟากฟ้าแต่ก็ยังอยากมีกันและกันอยู่ดี พี่เข้าใจแต่ไม่อยากให้น้องทุกข์มากไปกว่านี้ ฉนั้นเราจะต้องเตรียมใจและไม่ประมาท ถ้าจะต้องรับสภาพการที่ต้องแยกกันเราก็จะต้องทำใจยอมรับให้ได้ และบอกกับตัวเองว่าวันนี้ฉันจะอยู่และทำเพื่อลูกของเรา สู้กับปัญหานะถึงแม้มันจะทรมานแต่เราก็ต้องทำใจ ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว เป็นห่วงนะจ๊ะ

ดิฉันขอให้คุณเข้มแข็งเข้าไว้เพื่อลูกเพราะชีวิตดิฉันก็ไม่แตกต่างจากคุณ แต่ดิฉันอิจฉาคุณมากกว่าที่เขาขอเลิกจะได้ไม่ต้องทนอยู่กับคนที่เขาไม่ได้รักเรา คือชีวิตของดิฉันคล้ายๆชีวิตของคุณแต่ต่างกันตรงที่ดิฉันสามีดิฉันเขาไม่ไปจากดิฉันจนดิฉันขอร้องให้เขาไปอยู่กับผู้หญิงคนใหม่แต่เขาก็ไม่ไป ซึ่งมันทำให้ดิฉันต้องทนทรมานทนอยู่กับคนที่เขาไม่รักเราเพราะดิฉันก็มีลูกแล้วเหมือนกันแบบว่าอยากให้สามีดิฉันเป็นเหมือนสามีคุณเพราะถ้าดิฉันเป็นคุณจะไม่ยื้อเขาไว้หร็อกขอเจ็บทีเดียวดีกว่าไม่ต้องทรมาน เพราะเขาอยู่กับเราเราก็ทุกข์ ก็ร้องไห้ เราเอาเวลาไปใส่ใจลูกของเราดีกว่า สู้ๆนะคนหัวอกเดียวกัน..ของเป็นกำลังใจให้เดี่ยวก็ผ่านไปได้ด้วยดี

ทางที่ไม่อยากได้ ไม่อยากให้มี เมื่อรู้ละยังไงๆก็หนี้ไม่พ้น กับแหตุการณ์นี้ ก็ควรอย่างไรจึงจะไม่ทุกข์ กังวลมากไปกว่านี้จน กินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือเสียศูนย์มากไปกว่านี้ ตอนนี้ลองหยุด ทบทวนตัวใหม่ เราไปตั้งโปรแกรมชีวิต เราหวัง ไปตั้งไปต้อง ไปกำหนดกฎเกณฑ์ คาดหวัง เลือกสร้างฝันกับหนทางชีวิต มันสวยหรูเกินไปหรือเปล่า ? อยากให้ได้ดั่งใจมากไปไหม? มากไปก็ขอให้ลดลง หรือไม่ต้องไปอะไรกับเขาเลยในเรื่องนี้
เพราะสัจธรรมชีวิตแท้จริงคือการต้องศูนย์เสีย ล้มหายตายจาก พลัดพราก จากกันไป ไม่มีใครอยู่เพื่อใครจริง ไม่มีใครเป็นของใครจริง ชีวิตคู่ก็คู่ไม่จริง ไม่ช้าไม่นานก็จากกันอยู่ดี ก็สุดแท้แต่เป็นคู่ใครจะมีวิบากกรรมชนิดใดมาพรากแค่นั้นเอง จะบาทเจ็บล้มตาย หรือเลิกร้าง เหินห่างจากกันไป จนถึง แบบนอกอกนอกใจก็ตามที ก็ล้วนแต่เป็นความที่สรรพสัตว์ มนุษย์ มนา ต้องพบ ต้องเจอที่หนีไม่พ้นเพราะยังเวียนเกิด เวียนตายในโลก ในสังสารวัฏนี้ จึงเป็นว่าทางเหล่านี้ไม่เนื่องด้วยใจของใครคนหนึ่งที่อยากให้เป็น หรือทางที่ไม่เลือกเลย

ศูนย์เสีย เป็นเรื่องธรรมดา เป็นกลไก ของโลกของสังสารวัฏ เป็นทุกข์เป็นกลไกธรรมชาติ ที่มีอยู่อย่างนั้น
เสียศูนย์ เป็นเรื่องของการสร้างขึ้นใหม่ โดยมีตัณหาอุปทาน ที่เกิดขึ้น โดยไปตั้ง ไปต้อง ไปกำหนด ไปฟิค ไปเน้น ไปยึด แล้วไม่ได้ ดั่งใจ ดั่งตัณหาอุปทานนั้น เป็นทุกข์ที่สร้างขึ้นเอง

ขอเชิญศึกษาธรรมบรรลุฉลับพลัน จบโลก จบธรรม จบกรรม การปฏิบัติ โดยหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปขอรับ หรือ http://www.rombodhidharma.com/

ขอให้ท่านมีส่วนในความ ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา แจ่มแจ้งในสัจธรรม ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต นั่นเทอญ

สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างคะ เป็นห่วงนะ

ขอบคุณทุกคนเลยนะคะ พี่โอ๋หนูขอบคุณมากจริงกับคำแนะนำต่างๆ
คุณฝนพรำดีใจจังค่ะที่ได้รู้จัก
และคุณyodchaw ขอบคุณสำหรับข้อความของคุณ เมื่อก่อนเปงคนคาดหวัง เจ้ากี้เจ้ากาน ขี้งอนเอาแต่ใจ แต่พอที่เค้ามาบอกว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อปีที่แล้วไอ้อาการต่างๆๆมันได้หายไปเกือบหมดแต่ก็ยังไม่พออยู่ดี สำหรับคนที่หมดใจ อยากอยู่กะเค้า แต่เราทำให้เค้าอึดอัด ไม่สบายใจ และเมื่อกี้เค้าบอกว่าเค้าจะไปต่างจังหวัด ตอนแรกเค้าเคยบอกว่าจะแยกกันอยู่โดยจะเป็นฝ่ายไปเอง แต่พอวันนี้เค้าคงต้องใช้รถเค้าเลยบอกว่าได้งานมา1ชิ้นแต่ไปทำที่ต่างจังหวัดเลยจะเอารถไปใช้นะ ส่วนเรานะไม่เป็นไรอยู่แล้วเพราะอยากให้ลูกหายป่วยก่อนค่อยกลับไปบ้านตัวเอง เค้าจะได้ไม่อึดอัดเวลาเห็นวิอยู่ในบ้าน ซึ่งการอยู่ของเราก็เจียมตัวนะทำแต่งานบ้านเลี้ยงลูก ไม่ค่อยกล้าคุยกะเค้า ทำหน้าที่เหมือนเดิม แต่เวลาที่มันได้ยินคำที่ย้ำเราซ้ำๆๆมันไม่ไหวอะค่ะ เลยต้องกลับมาบ้านแม่ก่อนมาหาน้องๆๆเดี๋ยวเค้าไม่อยู่จริงๆๆวิจะกลับไป เพราะการเดินทางจากที่นี่ไปทำงานลำบากเพราะว่าไกลพอสมควร อีกอย่างเราตั้งใจฝากลูกไว้ก่อนเค้าจะเปิดเทอมซึ่งปรกติแล้วลูกเราจะเลี้ยงอยู่ที่เนอสเซอรรี่ของที่ทำงานค่ะ ช่วงนี้เลยมีแต่อะไรเต็มสมองไปหมดจะพยายามผ่านไปให้ได้นะคะทุกคน วิขอกำลังใจด้วยค่ะ

น้ำเอากำลังใจมาให้คุณวินะคะ ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี สมาชิกที่นี่ทุกคนก็ผ่านเรื่องทุกข์กันมาทั้งนั้น แต่ก้อมีความตั้งใจเคลื่อนไหว พยายามเอาตัวรอดเอาตัวเองออกจากทุกข์ โดยฟังคำแนะนำจากกัลยาณมิตรที่ลานนี้ไปพิจารณาให้เกิดปัญญาทีละนิด เป็นอย่างที่คุณ yodchaw ว่าไว้นะคะ อะไรๆก็เป็นสิ่งสมมติ ไม่มีอะไรอยู่กับลมไปตลอดแม้กระทั่งลมหายใจของเราเอง ค่อยๆปล่อยความยึดมั่นออกทีละนิด จิตใจสบายขึ้น ปัญญาจะค่อยๆเกิด รู้ด้วยตนเองว่าทำอย่างไรให้ทุกข์น้อยที่สุดคะ เอาใจช่วยนะคะ สู้เค้า

กับเรื่องที่เกิดขึ้นควรเมตตา อโหสิกรรมเยอะๆ ปลงจิตใจ ไม่อะไรกับอะไรไปบ่อย ช่างมัน ช่างเขาไป
คำอโหสิกรรม คือไม่ยึด ไม่แบก ไม่ถือสา ไม่เอาความ ไม่ติดจิตใจ อะไรก็แล้วๆไป ในการกระทำนั้น ไม่ว่าด้วย กาย วาจา ใจ ที่มีต่อตนเองและบุคคลอื่น หรือจากบุคคลอื่นต่อตนเอง ฉะนั้นการปลงใจ ปล่อยวาง วางใจ ช่างมัน ช่างเขา ก็เป็นเนื้อหาของการอโหสิกรรมเช่นกัน

หากคุณมีการสวดมนต์ บำเพ็ญกุศลอะไรแล้ว ขอแนะนำกรวดน้ำอุทิศบารมี เจ้ากรรมนายเวรอะไรไปบ้าง ที่มากกว่าเช้า-เย็น ตามที่สะดวก ใจก็น้อมถึงคุณรัตนตรัย แล้วดำริให้สรรพสัตว์ เจ้ากรรมนายเวร รวมถึงตัวเราไม่ติด ขัด ข้องคา ในทุกข์น้อยใหญ่ทั้งหลาย

สิ่งที่มากดดันให้มาให้เป็นทุกข์นี้มาได้ 2 ทางคือ ชดใช้กรรม เคยเป็นไปเบียดเบียนเขาก่อน มาในครั้งนี้เขาเอาคืน เคยนอกใจใครมาก่อน มาในครั้งนี้จึงโดยนอกใจ กรรมแนวนี้ผ่อนคลายคลี่คลายด้วยการเมตตา อโหสิกรรม อุทิศบุญไปแทน แทนที่จะโทษเกลียดตอบ นะเลิกกรรมแบบนี้ไปเลย
กรรมตีกลับจากการยึดมั่นถือมั่น หมั้นหมาย เรา ของเรา เมื่อทุกอย่างปรากฎที่ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ของใครจึงเป็นทุกข์เพราะไม่ได้ดั่งปราถณา ดั่งใจ ดั่งใจจะยึดเอา อย่างนี้ผ่อนคลายด้วยการปลงใจ ต้องว่าปลงซะ....ไม่ปลงจะเสียใจ......

คุณyodchaw น้อมรับคำแนะนำและจะปฎิบัติตามค่ะ เพราะพยายามทำใจให้สบายกว่านี้ค่ะ ไม่อยากย้ำตัวเองด้วยคำที่มันปวดใจบั่นทอนกำลังใจค่ะ

สวัสดีคร๊า

คนหมดรัก หมดใจ ทำอย่างไรก็หมดทาง ... ตอนนี้ที่ทำได้ก็นิ่งไปก่อนและพยายามทำในจุดที่เราคิดว่ายังไม่ดีก็ให้มันดีขึ้นเรื่อย ๆ ... ความดีของคุณวันนึงสามีคงคิดได้ แต่ถ้าถึง ณ วันนึงเขาต้องไปไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตาม ขอให้เราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินเลี้ยงลูกน่าจะดีกว่านะคะ อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนนะ ชีวิตคนเรา เดี๋ยวรัก เดี๋ยวเลิก วุ่นวายไปหมด ปล่อยวางดีกว่าค่ะ .... เป็นกำลังใจให้ค่ะ